تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833280434
تجربه ایرانگردی یک روزنامه نگار فرانسوی - پایگاه خبری مجلس مازندران
واضح آرشیو وب فارسی:مازند مجلس: مازندمجلس: ژان کلود گینو، روزنامه نگار فرانسوی که به تازگی به ایران سفر کرده، اذعان می کند که میان ایران «به تصویر کشیده شده» و ایران «دید شده» در فرانسه، تفاوت هایی حیرت آوری وجود دارد.مازندمجلس : به گزارش هنرنیوز؛به تازگی ژان کلود گینو، روزنامه نگار فرانسوی به همراه یک گروه فرانسوی به ایران سفر کرده و مقاله کوتاهی با عنوان «Notre aveuglement sur l'Iran» در این زمینه به رشته تحریر درآورده است. ترجمه این مطلب در زیر می آید: شرایطی دست داد تا من بتوانم در فاصله زمانی آوریل ۲۰۱۵ تا آوریل ۲۰۱۶ به ایران سفر کنم. بار دوم هم که با حدود ۳۰ نفر از هموطنانم به ایران رفتم، همین شوک به من وارد شد. حتی استفاده از کلمه شوک هم نمی تواند برای بیان این احساس کافی باشد. کلمه حیرت شاید مناسب تر است. یک نکته ای را هم اضافه کنم: گروهی که همراهی می کردم، همگی کاملاً - و از روی انتخاب خود - لائیک بودند. هیچکدام از ما کوچکترین خشنودی از روی کار آمدن حکومت اسلامی که سی و هفت سال از آن می گذرد، نداشتیم (از سال ۱۹۷۹). ولی با این حال در طی کیلومترها راه از تهران تا شیراز و عبور از کاشان، ابیانه، اصفهان، نایین، یزد و اردکان، شگفتی مان بیشتر شد. این مساله را از هر طرف که بنگریم به یک نکته می رسیم: ایران هیچ شباهتی با تصویری که در اروپا و مخصوصاً در فرانسه از آن ساخته ایم، ندارد. تمام کسانی که سفر می کنند می دانند که همیشه بین کشور «به تصویر کشیده شده» و کشور «دید شده» تفاوت هایی هست ولی این مساله در مورد ایران حیرت آور است. اشتباه محض در معرفی این کشور و کوری ما در این مورد یک نمونه کامل از «فریب» رسانه ای است. در اکثر موارد، ایران یک کشور بسته و قفل شده در گذشته تداعی می شود با مردمی که در تاریک اندیشی زن ستیزانه ای خفه شده اند، یک جایی مثل عربستان سعودی که زنان را به زورِ کتک، زیر چادر و جهل نگه می دارند. ولی ما با یک واقعیت کاملاً متفاوت روبه رو می شویم. در واقع با یک مورد منحصر به فرد! علی رغم تحریم های بین المللی و محدودیت های طولانی مدت، ایران برای یک بازدیدکننده، کشور بزرگی است (سه برابر فرانسه) که دارای ۸۰ میلیون جمعیت و همچنین تحصیل کرده ترین نیروی جوان در خاورمیانه است. تعداد زنان هیچ وقت تا به این اندازه در دانشگاه و حرفه هایی در زمینه پزشکی، قانون، آموزش و پروش و غیره، زیاد نبوده است. در طول راه، فرانسوی های گروه از مدرن بودن، تمیزی شهرهای بزرگ و نزدیکی با استاندارد زندگی در اروپا مانند نرخ سواد متعجب شده بودند (اصفهان با بیش از یک و نیم میلیون جمعیت و شیراز با جمعیت کمی بیشتر از اصفهان). به همه اینها ادب و مهمان نوازی ایرانیان را هم اضافه کنیم که در جهان نمونه اش کم دیده می شود. ایران باستان، ردپا و ظرافت فرهنگی خودش را در این کشور به جا گذاشته است تا آنجا که رانندگان تاکسی برای شما اشعار حافظ، سعدی و عمر خیام را بدون آمادگی از قبل می خوانند. شکافی که بین تصویر رسانه ای-سیاسی ایران و واقعیت پارسی این کشور است تا حدی گیج کننده است که آدم را به پرسش وا می دارد. این کوری از کجا می آید؟ آیا شاهد یک مقاومت اقرار نشده ای هستیم مربوط به دوره ای که، به دلیل خصومت با ایران (همچون آمریکایی ها)، در جنگ ایران و عراق از صدام حسین حمایت می کردیم؟ جنگ وحشتناکی که در سال های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸، ۷۵۰۰۰۰ کشته از هر گروه به جا گذاشت. آیا می توان دلیل این فریب را وحشت سکولاریزمی فرانسوی ها از انقلاب مذهبی سال ۱۹۷۹ دانست؟ آیا توضیح این مطلب به رویدادهای نزدیکتر مربوط است؟ با دانستن همه این ها باز هم می بینیم که ایرانی ها فرانسوی دوست هستند. در دوره هجوم گردشگران به ایران (با دو برابر توریست و ماشین های کولردار در سال گذشته که خود شاهدش هستم) تعداد گردشگران فرانسوی از همه بیشتر است و بعد از آن آلمانی ها و ایتالیایی ها. برخلاف آنچه انتظار می رفت این ایرانی که مدت ها مورد بی توجهی قرار گرفته است، مقصد امروزی اروپایی هاست و به زودی آمریکایی ها.
دوشنبه ، ۲۷اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مازند مجلس]
[مشاهده در: www.mazandmajles.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
گوناگون
پربازدیدترینها