واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: صابون بيتدبيري مسئولان به تن کارگران خورد
بيش از 4 دهه از زمان آغاز فعاليت کارخانه صابون سازي خرمشهربا برند ياس به عنوان توليد کننده يکي از مرغوب ترين انواع مواد شوينده کشورمي گذرد. کارخانه اي که اوايل دهه 70 در جايگاه صادرکننده نمونه قرار گرفت و توانست علاوه بر بازار مصرف داخلي، بخشي از بازار کشورهاي همسايه را هم از آن خود کند و با محصولات برخي شرکت هاي اروپايي هم رقابت کند. با اين وجود دوران اوج فعاليت اين کارخانه تا همان دهه 70 بيشتر دوام نداشت و بعد از آن در سراشيبي رکود و تعطيلي افتاد. حالا چند سالي مي شود که اين کارخانه شناخته شده قديمي کارگران نان را از سفره کارگرانش دريغ کرده است.
نویسنده : مريم احمدي
اگرچه در طي سالها فعاليت پرفراز و نشيب اين کارخانه دلايلي بسياري براي رکود اين واحد توليدي اعلام مي شود اما ردپاي ضعف مديريتي بيش از ديگر موارد به چشم مي خورد. قرار بود با واگذاري اين واحد توليدي به بخش خصوصي در سال87 براي هميشه مشکلات اين کارخانه برطرف شود اما سال به سال وضعيت بدترشد و درست زماني که کارگران تصور مي کردند براي هميشه مشکلاتشان حل شده است در سال90، مسئولان کارخانه ورشکستگي و تعطيلي اين واحد توليدي را اعلام کردند. دراين ميان کارگران اين کارخانه متحمل ضرر و زيان بسيارشدند و علاوه بر بيکاري و نبود درآمد، وقفه چند ساله در کارشان وضعيت سوابق و بازنشستگي بسياري از آنها را تحت تاثير قرار داد. ادامه دردسرها پس از تعطيلي کارخانه صابون سازي خرمشهر با وجود تعطيلي باز هم گاهي در صدر اخبار مربوط به اين شهرستان قرار گرفته و داغ کارگران بيکار شده را تازه و تازه تر مي کند. اين کارخانه که چند سالي است به عامل ناراحتي اهالي منطقه تبديل شده ، با وجود تعطيلي هم هنوز دردسرزاست. کارخانه تعطیل شده صابون سازی خرمشهر دارای 11مخزن است که در 4مخزن آن ضایعات نفتی با غلظت و خورندگی بالا نگهداری می شود، موادي که بر اساس اعلام سازمان محیط زیست نگهداری این نوع از ضایعات نفتی آن هم بدون مجوز آن سازمان جرم محسوب شده و قابل پیگرد است. گويا درمخازن اين کارخانه نوعي مواد شيميايي نگه داري مي شده که شروع به نشتي کرده و وضعيت زيست محيطي رودخانه کارون را با خطر جدي روبرو کرد. وجود اين مواد در مخازن کارخانه که از نظر سازمان محيط زيست غير قانوني و بدون مجوز تلقي مي شد، بلاخره جمعي از مسئولان استان را به اين کارخانه تعطيل کشاند. ناگفته نماند که در اين چند سال با وجود اعتراضات مکرر کارگران اين واحد و درخواست ملاقات با مسئولان و رسانه اي شدن مشکل کارخانه صابون سازي خرمشهر هيچ يک از مسئولان براي بررسي وضعيت موجود به اين کارخانه سر نزده بودند! جالب اينجاست که مسئولان اداره حفاظت از محط زيست خرمشهر معتقدند در سالهاي قبل بارها و بارها نسبت به بروز اين واقعه هشدار داده بودند. بنا به گفته رضا جاويد رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان خرمشهر در سال ۱۳۸۸ حجمی به میزان ۵هزار و ۵۰۰تن مواد از ضایعات شیمیایی هیدروکربنی وارد شرکت صابون سازی یاس خرمشهر شد. موادي که بدون هیچ گونه مجوز زیست محیطی در مخازن غیراستاندارد نگهداری مي شد. گويا اين مواد به تدريج سبب خوردگي و تخريب مخازن و نشت مواد به محيط شده و از آنجا که قابل اشتعال بوده جز درزگيري موقت با استفاده از چوب اقدام پيشگيرانه ديگري در اين خصوص انجام نشده است. اما در نهايت اين اقدام هم موثر واقع نشد و بيش از 200 هزار ليتر مواد سمي شيميايي راهي به سمت کارون سرازير شد. موادي که اگر به کارون مي رسيد مي توانست فاجعه اي زيست محيطي را رقم بزند. در نهايت اين مواد شيمايي به مخازن ديگري منتقل شد تا مخزن مناسبي براي نگه داري ازاين مواد جايگزين شود. ناگفته نماند خورندگی بالای این مواد و بارندگی های متعدد و در پي آن پوسیدگی مخازن و نشت ضایعات نفتی به داخل محوطه سبب ايجاد بوي نامطبوع و ناراحتي اهالی مناطق حاشیه شهر مانند عباره، منیخ و ام تلول شده است. مگر خدا به داد کارگران برسد! تعطيلي واحدهاي توليدي در شهرهاي مختلف در کنار وارد کردن ضربه به پيکر اقتصاد منطقه و کشور قشر معيشت قشر کارگر را تا حد وسيعي تحت تاثير قرار مي دهد. اين مسئله به ويژه در شهرهايي که در دسته مناطق محروم جا گرفته است نمود بيشتري پيدا مي کند. بسياري از کارگران اين کارخانه که بيش از دو دهه است از طريق فعاليت شبانه روزي در اين واحد توليدي امرار معاش مي کنند قرباني بي توجهي مسئولان و سوء مديريت ها شده اند و حالا پس از اين همه سابقه کاري نه تنها از پس تامين مخارج زندگي شان بر نمي آيند با مشکلاتي چون بيمه و بازنشستگي هم روبرو شده اند. کارگران بیکار شده صابون سازی خرمشهر چهار سال در امید راه اندازی مجدد کارخانه صابون سازی به هر دري ميزنند تا شايد بتوانند پاسخي براي اعتراضات چند ساله شان بيابند. اما جزو وعده و عيد واهي هيچ نتيجه عايدشان نشده است. اين کارگران حدود چهار سال است که هيچ حقوق و مزاياي دريافت نکرده اند. بدتر از همه اينکه هنوز نمي دانند تکليف اين کارخانه چه مي شود و بالاخره قرار است اين کارخانه مجدد راه بيفتد يا همچنان پشت بهانه هاي عجيب و غريب معلق بماند. ناگفته نماند که در طي اين سه چهار سال تعطيلي کارخانه مديريت اين واحد توليدي آنقدر در تصميم گيري مستاصل بوده که نتوانست وضعيت کارگران را تعطيل اعلام کند و کارگران ناچار بوده اند هر روز صبح وارد کارخانه شده و تا پايان وقت اداره هم بدون انجام هيچ کار مفيدي در کارخانه حضور داشته باشند، البته بدون هيچ حقوق و مزايايي! بنابه گفته کارگران اين کارخانه تنها در اين صورت است که مي توانند به عنوان کارگر اين کارخانه باقي بمانند و پس از تعيين تکليف اين واحد حقوق خود را مطالبه کنند در غير اينصورت از شرايط يک نيروي اخراجي برخوردار خواهند بود! گويا اين مسئله را به طور جدي از طريق دستگاه قضايي هم پيگير شده اند اما تنها جوابي که از مسولان مرتبط اعم از نمایندگان و فرماندار شهرستان گرفته اند اين جمله نااميد کننده و غيرمسئولانه بوده است! "کاری از دست ما ساخته نیست، خدا به دادتان برسد"!
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۸:۲۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]