محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845281431
زلزله تهران یکی از ۵ بحران بزرگ دنیا خواهد بود - پایگاه خبری تیتر امروز
واضح آرشیو وب فارسی:تیتر امروز: معاون آموزش، پژوهش و فناوری جمعیت هلال احمر گفت: مردم آمادگی لازم را در خصوص زلزله ندارند در حالیکه زلزله در تهران می تواند یکی از ۵ بحران بزرگ دنیا باشد.به گزارش تیتر امروز ، سید حمید جمال الدینی گفت: هنگام زلزله عوامل مختلفی در آمادگی تأثیر دارد. بخشی از آمادگی مربوط به قبل حادثه، بخشی مربوط به هنگام حادثه و بخشی بعد از حادثه است. اگر صرفاً به آمادگی قبل از حادثه بپردازیم نیز بخشی از آن به آموزش هایی که مردم دیده اند مربوط می شود زیرا حتی اگر مردم آموزش کامل دیده باشند و به تغییر رفتار هم رسیده باشیم اما عوامل دیگر نقششان را ایفا نکنند، مثلاً ساختمان ها ایمن نباشد و مسیرهای خروجی درست نباشد بعد از حادثه نمی توان کاری کرد. وقتی سیستم زیرساخت ما مشکل داشته باشد، مثلاً گاز شهری هنگام حادثه قطع نشود برفرض که مردم هم آموزش دیده باشند چه اتفاقی قرار است بیافتد؟ وی تأکید کرد: هیچ مطالعه دقیق و جامعی درباره اینکه مردم ما چقدر آموزش دیده اند و در مقابل حادثه ای مثل زلزله چه اندازه آماده هستند وجود ندارد. پژوهش هایی از سال ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ انجام شده اما نتایج متفاوتی داشته است. اما آنچه می توان از پژوهش ها فهمید این است که توجه مردم به حوادث جلب شده است. یک مطالعه در سال ۱۳۸۵ انجام شد که بر اساس آن ۵۸ درصد مردم درباره زلزله هیچ شناختی نداشتند. ۶۴ درصد مردم خودشان، اطلاعاتشان را درباره نحوه برخورد با زلزله بسیار کم ارزیابی کرده اند. اما در سال گذشته مطالعه ای انجام شد که نشان می داد دغدغه اصلی مردم تهران از نظر حوادث، چه انسان ساخت و چه طبیعی، در مقام اول تصادفات و بعد حوادث طبیعی بوده است. یعنی توجه به حوادث طبیعی امروز بالاخره دست کم مقام دوم دغدغه شهروندان را دارد. جمال الدینی بیان کرد: اولین نقطه در آموزش، ایجاد مطالبه گری و دغدغه در مردم است. وقتی دغدغه مردم گرفتن این آموزش ها نباشد انتقال دانشی رخ نخواهد داد. البته این موضوع به تنهایی وابسته به خود مردم نیست و عوامل اقتصادی و اجتماعی در آن تأثیر دارد و به همین دلیل کمی پیچیده است. یک بعد دیگر پیچیدگی هم این است که گاهی یک مدل در یک موضوع در یک کشور جواب می دهد اما همان مدل برای همان موضوع در کشور ما جواب نمی دهد یا گاهی یک مدل در تهران جواب می دهد و در یک استان دیگر جواب نمی دهد. یک سوم اتفاقات جهان در ۴ کشور اتفاق افتاده که یکی از آنها ایران است معاون آموزش، پژوهش و فناوری جمعیت هلال احمر با اعلام اینکه مردم آمادگی لازم در خصوص زلزله را ندارند، در پاسخ به اینکه چرا با وجود همه تلاش ها دست کم یک نفر در هر خانواده آموزش لازم برای رفتار درست در شرایط بحران را ندیده است، گفت: اولاً هلال احمر هماهنگ کننده آموزش است و اتفاقاً نگاه ما، نگاه مدافعه گری حقوق مردم است چون ما یک نهاد عمومی غیردولتی هستیم. ما هم این دغدغه را دنبال می کنیم اگرچه آموزش همگانی صرفاً مربوط به هلال احمر نیست و آموزش و پرورش، دانشگاه، حوزه رسانه، صدا و سیما و … هم در آن درگیرند. اینکه یک فرد آموزش دیده در هر خانواده داشته باشیم جایگاه مطلوبی است اما اگر واقع بینانه و با فرض ادامه روند موجود آموزش های ۳۵ ساعته هلال احمر با امکانات کنونی بخواهیم این شعار را محقق کنیم تصور من این است که تا ۱۰ سال آینده هم محقق نمی شود اما اگر با نگاه دیگری پیش برویم که طی آن هلال احمر ایجاد دغدغه کند و برای سمن ها و بخش خصوصی ظرفیت برای آموزش ایجاد کند می توانیم در زمان کمتری به همین هدف برسیم. جمال الدینی در پاسخ به اینکه چه اندازه از بستر شبکه های اجتماعی برای آموزش و فرهنگسازی در این حوزه بهره گرفته شده است گفت: فعالیت در این زمینه تا کنون اغلب به صورت حرکت های خودجوش بوده است چرا که هر جریانی یک نقشه راه می خواهد. زمانی هدف ما ارائه آموزش است و سعی می کنیم استاندارد خدمات آموزشی مان را ارتقا بدهیم اما گاهی مدل کارمان تغییر می کند و از مدافعه گری به سمت ایجاد دغدغه و افزایش عرضه برای تعادل با بازار تقاضا حرکت می کنیم. ما در حال حاضر مدل دوم را دنبال می کنیم و جنس فعالیتمان در فضای مجازی هم ایجاد دغدغه و ایجاد ترس عاقلانه است. از هر ظرفیتی هم که در این زمینه ایجاد شود استفاده می کنیم اما واقعیت آن است که هلال احمر به تنهایی نمی تواند این کار را بکند. تا زیرساخت ها درست نشود ما نمی توانیم با دو سه نرم افزار و چند نفر که در فضای مجازی مطلب بگذارند به جایی برسیم. هرچند که ما در این حوزه هم ورود پیدا کرده ایم. وی ادامه داد: بر اساس یک نظرسنجی که چند سال پیش انجام شد تنها ۲۵ درصد از مردم اعتقاد داشتند که حفظ خونسردی در شرایط حادثه مهم ترین اقدام است. این نکته ای است که دیگر به آموزش پیچیده ای نیاز ندارد و شما می دانید که اولین اقدام در هر حادثه حفظ خونسردی است. جمال الدینی با تأکید بر ضرورت شناخت بیشتر از مخاطرات گفت: ۷۰درصد شهرهای ما در مسیر زلزله است. ۵۰ درصد شهرها نیز در مسیر سیل هستند و یک بارندگی ۲۲ استان ما را درگیر می کند. درصد قابل توجهی از جمعیت شهری در مسیر رودخانه هاست. طی ۱۰ سال نزدیک به۳۰ درصد مردم به نوعی از حوادث آسیب پذیرفته اند. یک سوم اتفاقات جهان در چهارکشور اتفاق افتاده است که یکی اش ایران است. همه این ها یعنی باید بدانیم که در چه شرایطی زندگی می کنیم و حوادثی که بعدتر رخ می دهد مثل تغییرات آب و هوایی را نیز بشناسیم. این ها آماری است که داریم و ۶ تا ۷ درصد از درآمد ناخالص داخلی کشور را هم خرج این مساله می کنیم. شوخی نیست که هر ۳۰ دقیقه یک نفر به دلیل تصادف می میرد و هر دو دقیقه یک مجروح داریم. همه این ها آمار بسیار بالایی است که به هیچ عنوان در شان کشور ما نیست اما به راحتی از کنار آن رد می شویم. زلزله در تهران می تواند یکی از ۵ بحران بزرگ دنیا باشد معاون آموزش، پژوهش و فناوری جمعیت هلال احمر در پاسخ به اینکه آیا زمان آن نرسیده که محافظه کاری در اطلاع رسانی از ترس اینکه ایجاد رعب و وحشت شود را کنار بگذاریم تا مردم با پی بردن به ابعاد خطر برای آمادگی در مقابل آن احساس دغدغه کنند، گفت: اولاً که چاره ای جز این نداریم و باید وسعت حوادث و خطرپذیری مان را به مردم اطلاع رسانی کنیم. حتماً باید اطلاع رسانی کنیم چرا که ایجاد ترس عاقلانه ضرورت است و اجتناب ناپذیر است. اتفاقاً به این شکل اعتماد مردم بیشتر می شود و می گویند که مسئولان ما به این موضوع مهم توجه دارند و این خود باعث احساس امنیت می شود. موضوعی که اگر مردم از کانال های غیررسمی اطلاعات دریافت کنند نتیجه عکس دارد. طی همین روزها اطلاع رسانی درباره بارندگی در تهران در برخی کانال های غیررسمی سریع تر اتفاق افتاد و کلماتی که در شبکه های مجازی رد و بدل شد از «شدیدترین» «مخوف ترین» بود تا کلماتی که نشان می داد اصلاً خبری نیست! خب وقتی جملات با مبالغه و به طور مکرر به مخاطب داده شود مخاطب اصلاً بی تفاوت می شود. جمال الدینی با تأکید بر ضرورت اطلاع رسانی گفت: وقتی قرار است ۴۰ تا ۵۰ میلی متر بارندگی رخ بدهد و بسته به عمل کرد رودخانه ها ممکن است حوادثی را هم در پی داشته باشد بهتر است دستگاه مربوطه اطلاع رسانی مناسبی داشته باشد چرا که اگر چنین نکند فضای مجازی همین کار را می کند و اثرات معکوس ایجاد می کند و اعتماد را از بین می برد. وی جنبه دیگر موضوع اطلاع رسانی را این دانست که حادثه همیشه برای فرد دیگر رخ نمی دهد: حوادث جاده ای جان یک نماینده منتخب را هم گرفت. چند سال اسارت به حاج آقا ابوترابی فرد آسیبی نزد اما یک تصادف این عزیز را از جمع ما برد. یعنی چه مسئول باشیم، چه هنرمند باشیم و چه کارمند و کارگر باشیم این برای ما هم اتفاق می افتد. جمال الدینی در توضیح نکته دیگری که باید در اطلاع رسانی در نظر داشت، گفت: برای ایجاد ترس عاقلانه نیاز به تغییرات خیلی پیچیده نیست. مثلا در تهران کافی است دغدغه ایجاد کنیم که وقتی مردم خانه می خرند به مسائل ایمنی آن خانه هم توجه کنند اما نباید به اندازه ای ترس ایجاد کنیم که مردم به این نتیجه کلی برسند که دیگر می میرم و رعایت مسائل ایمنی هم در حد حرف است و اگر قرار باشد بمیریم مرگ حق است! یعنی نباید با ایجاد ترس زیادی جامعه را دچار بی تفاوتی کنیم. وی با بیان اینکه اگر در تهران زلزله بیاید یکی از ۵ بحران بزرگ دنیا رقم خواهد خورد گفت: واقعیت آن است که همه حوادث از نوع زلزله نیست اما به دلیل عدم آموزش گاهی یک حادثه ساده به بحران تبدیل می شود در حالی که همه حوادث ما آن قدر پیچیده نیست. گاهی باید حاکمیتی نگاه کنیم معاون آموزش، پژوهش و فناوری جمعیت هلال احمر در پاسخ به اینکه چرا از حضور خبرنگاران در کنار نیروهای هلال احمر استفاده نمی شود گفت: به طور کلی افراد و دستگاه ها از نظارت فراری هستند کلاً ناظران را دوست ندارند و این یک موضوع ریشه ای است. اما این به عملکرد ناظر هم وابسته است و تک عاملی نیست. ناظر فعالیت من باید اطلاعات تخصصی اش از من بیشتر باشد نه اینکه کاری کند که من دچار آسیب های روزمره بشوم و دنبال آن باشم که مسائل ظاهری را درست کنم و ۷۰ درصد وقتم به ظواهر گرفته شود. کار ریشه ای را پایش نکنم. این یکی از مهم ترین کارهای رسانه است و می تواند نظارت و بازرسی را ترویج کند. جمال الدینی درباره ضرورت دیگر کار رسانه ای تأکید کرد: وقتی به دنبال تغییر رفتار هستیم به خودی خود فعالیتی زمان بر است اما ذات رسانه و به ویژه فضای مجازی خوراک لحظه ای است. این نباید در رفتار مردم هم تزریق شود. اگر چنین بشود من هم به عنوان یک متولی کار، به جای کار عمیقی که ۵ سال یا ۱۰ سال دیگر نتیجه خواهد داد به سمت حرکات نمایشی حرکت می کنم چرا که بالاخره من هم قدرت تحمل فشار مشخص و محدودی از طرف مجموعه دارم. رسانه می تواند به مردم بیاموزد که تغییر رفتار یک شبه اتفاق نمی افتد. وی تأکید کرد: باید مسئولیت پذیری اجتماعی را یک ارزش کنیم. تا این کار را نکنیم هیچ کدام از تلاش هایمان جواب نمی دهد. بنگاه های بزرگ اقتصادی و بیمه ها باید در حوزه پیشگیری در همه مسائل و نه فقط بهداشت و درمان ورود کنند و ورودشان به صورت معناداری منجر به آورده ای اقتصادی بشود به نحوی که ارزش اجتماعی برای آن ها فضا و بازار ایجاد کند که علاقه مند شوند به این عرصه ورود پیدا کنند. جمال الدینی در پایان با بیان اینکه قدیم آدم ها را بورسیه می کردیم اما امروز ساختمان ها را بورسیه می کنیم، گفت: قبلاً پول می دادیم که آدم ها آموزش ببینند اما امروز تنها پول می دهیم که دستگاه بخریم. این تغییر نگاه فرهنگی است که صورت گرفته است. ما در سال چه جشنواره ای داریم برای آدم هایی که مسئولیت پذیری اجتماعی دارند؟ یا اگر در حوزه ساختمان، یک پیمانکار ایمنی را مطابق با حادثه خیز بودن تهران ارتقا بدهد چه کسی از او قدردانی می کند؟ آیا مردم قبول می کنند آن خانه را گرانتر بخرند؟ مردم ما می پذیرند که در صورتی که مجبور به انتخاب وسیله برای سفر بودند، کیف کمک های اولیه را که ۴۰ هزار تومان است از عقب ماشینشان حذف نکنند. شاید اگر کیسه هوا هم انتخابی بود برخی آن را حذف می کردند. به همین دلیل است که در برخی موارد باید حاکمیتی نگاه کنیم. انتهای پیام/
دوشنبه ، ۲۷اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تیتر امروز]
[مشاهده در: www.titreemroz.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها