واضح آرشیو وب فارسی:598: جریانی که انتخابات تهران را به لیست امید به طور کمال و تمام واگذار نمود ولی اینک از طریق قدرت لابیگری خویش توانسته تحولات آینده مجلس دهم را به نفع خویش رقم زند و همین عمل منجر به بالا رفتن اختلاف اصلاح طلبان با همپیمانان شان شده است/ تحلیل های امروز جاری بر روزنامه های این رسانه ها نشان می دهد که اصلاح طلبان پذیرفته اند که در بازی قدرت برای تصاحب نقاط کلیدی مجلس به حریف باخته اند و باید با آنها کنار آیند.به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، اصلاح طلبان که پیش از انتخابات به امید تحقق آرزوها و اهداف خویش حاضر به ائتلاف با اعتدالی ها و بخشی از اصولگرایان شدند و پیمان بستند که در صورت پیروزی به اهداف ائتلاف متعهد شوند اما اینک با بی وفایی موتلفین خویش روبرو شده اند که با جریان رقیب قرابت فکری دارند. جریانی که انتخابات تهران را به لیست امید به طور کمال و تمام واگذار نمود ولی اینک از طریق قدرت لابیگری خویش توانسته تحولات آینده مجلس دهم را به نفع خویش رقم زند و همین عمل منجر به بالا رفتن اختلاف اصلاح طلبان با همپیمانان شان شده است: « اصولگرایان مجلس دهم می خواهند بر پایه همین یک ستون ساختمان فراکسیون خود را بنا کنند. مهر علی لاریجانی بعد از سال ها دوباره یک شبه به دل اصولگرایان افتاده است و بعید نیست که یک شبه هم از دل آنها بیرون بیاید. علی لاریجانی در مقام منتخب اصولگرایان برای ریاست مجلس دهم بعید است که چهره ای نظیر همان رییس مجلس نهم را از خود نشان دهد. الزام حفظ این رای برای ریاست شاید او را اصولگراتر از مجلس قبل کند اما نه آنقدرها که از گزینه «ممکن» اصولگرایان به گزینه «مطلوب» آنها تبدیل شود» (1) . از این رو، پشتیبانی لاریجانی توسط کسانی که تا دیروز وی را عهد شکن به جریان اصولگرایی می خواندند سبب شده است تا اصلاح طلبان تصور کنند از جریان رقیب بازی خطرناکی را خورده اند چرا که همپیمان دیروزشان به اصل و ریشه خود برگشته و عملا کاری نمی کنند که به ضرر دوستان قدیمی شان باشد. به عبارت دیگر، باید گفت امروزه جریان اصلاح طلبی با کسانی همچون لاریجانی و هاشمی وارد پیمان شده است که دیروز دشمنان وی بودند و این جریان از کمترین ضربه ای بدانها دریغ ننموده است. از این رو طبیعی است که کسانی چون لاریجانی برای بقای در قدرت هم که شده چندان اعتمادی به اصلاح طلبان نداشته باشند؛ چرا که بیم آن می رود اصلاح طلبان از لاریجانی پلی برای تحقق آمالی بزنند که خوانشی با تفکرات وی ندارد. از این رو چنین تصوری از اصلاح طلبان باعث شده است تا لاریجانی و اصولگرایان مخالف دیروزش به نقطه واحدی برسند و با همدیگر پیوند خورند: « بعد از مشخص شدن ترکیب مجلس دهم، همان اصولگرایانی که لاریجانی را خائن به آرمان های خود می دانستند او را برای ریاست مجلس دهم بهترین گزینه نامیدند. آنها با دیدن صحنه سیاسی کشور به این نتیجه رسیده اند که نباید یک اصلاح طلب به صندلی سبز ریاست مجلس تکیه بزند. برای آنها امروز لاریجانی یک ناجی سیاسی است که می تواند ریاست قوه مقننه را برای اصولگرایان حفظ کند. لاریجانی که تا دیروز علیه اش شب نامه در قم و تهران پخش می شد، امروز تبدیل به یکه سوار اصولگرایان شده است و جریان راست ایران تمام آروزهای خود را برای بقا در صحنه سیاسی کشور، در او خلاصه می کند.» (2) . تحلیل های امروز جاری بر روزنامه های این رسانه ها نشان می دهد که اصلاح طلبان پذیرفته اند که در بازی قدرت برای تصاحب نقاط کلیدی مجلس به حریف باخته اند و باید با آنها کنار آیند. لذا درصد قابل توجهی از رسانه های حامی این جریان ضمن پذیرش ریاست لاریجانی و عدم همراهی با ریاست عارف اقدام به ارائه پیشنهاداتی برای نقاط کلیدی مجلس همچون ترکیب هیئت رئیسه و کمیسیون های مهم مجلس نموده اند: « تصمیم درباره هیأت رئیسه نمی تواند به دو ماه بعد منتقل شود تا نمایندگان یکدیگر را بشناسند و تصمیم بگیرند؛ این مسئله درباره هیأت رئیسه کمیسیون ها هم صادق است. اگر جریان اصلاح طلب کاملا کنار بکشد، طبیعی است که بازنده خواهد بود. باید با «خیزِ برد» جلو رفت و قدم را محکم برداشت و جدی تر به پیش آمد.» (3) هرچند چنین اقدامی از سوی منتخبین اصلاح طلب نوعی عقب نشینی و بهره برداری از فرصت برای نمایش چهره مستقلی در مجلس دهم است اما کوتاه آمدن در امر ریاست مجلس و انتخاب فردی غیر از عارف که بیشترین آراء منتخبین پایتخت را به خود اختصاص داده است، امیر ضد هویتی و ضربه زننده به هویت سیاسی اصلاح طلبان خواهد بود و تصویری ناتوان از چانه زنی در بدنه قدرت خواهد داشت: « انتخاب فردی غیراصلاح طلب از سوی برخی از اصلاح طلبان نیز یک خطا و جفای استراتژیک غیرعقلایی است. این گروه از اصلاح طلبان باید آگاه باشند که در این معامله به اصطلاح عقلایی، آنچه هزینه می شود «اعتماد مردم» یا سرمایه حیثیتی و شخصیتی و هویتی جریان اصلاح طلبی است. این عده اصلاح طلبان – اگر اساسا بتوان آنها را اصلاح طلب نامید – حق ندارند رأی و اعتماد و اراده آگاهانه و معطوف به تغییر مردم را در جهت تحقق اراده معطوف به تثبیت و قدرت مصادره کنند. این دوستان نباید در پای عقل و عقلانیت اولترا- ابزاری خود سیاست و سیاست مدار اخلاقی را ذبح عقلی کنند. تاریخ یک بار دیگر مجال «بازگشت به سیاست و سیاست مدار اخلاقی» را در اختیار اصلاح طلبان قرار داده است، اکنون آنان هستند که باید درک و فهم تاریخی خود را به نمایش بگذارند» (4) این بازتاب تصویر منفی از ناتوانی اصلاح طلبان و عدم همراهی دولت با ریاست عارف عملا در انتخابات ریاست جمهوری خود را نشان خواهد داد. چرا که تحلیل گران این عدم همراهی دولت با ریاست فردی اصلاح طلب را اقدامی غیر عقلانی و ضربه زننده به پشتیبان اجتماعی و حتی آراء خاکستری روحانی عنوان کرده اند: « انتخاب فردی جز از لیست امید به عنوان ریاست مجلس از سوی جریان اعتدال (دولت) یک خطای استراتژیک غیرعقلایی است. منطق تئوری بقا به دولتمردان حکم می کند که از هرگونه اقدام مستقیم و غیرمستقیمی که موجب و موجد خدشه به مقبولیت و مشروعیت مردمی اصلاح طلبان می شود، پرهیز کنند، زیرا تنها با پشتوانه و اتکا و اتکال به این سرمایه اجتماعی و انسانی اصلاح طلبان است که قادر به بقا در قدرت خواهند بود. جریان اعتدال باید مطمئن باشد که محصول کشت و کاشت امروز خود را در انتخابات آتی ریاست جمهوری برداشت خواهد کرد. دوستان اعتدال گرا باور داشته باشند که بقا و بالندگی آنان در بقای آنان به عنوان عضوی از خانواده بزرگ اصلاح طلبی است.» (5) شاید این باخت نتیجه همپیمانی ای باشد که اصلاح طلبان در سال 92 با روحانی بستند. چرا که عدم انتفاع این جریان سیاسی از انتخاب روحانی باعث شد تا دیگر افراد و جریانات سیاسی الگوی رفتار سیاسی با این گروه را بیاموزند. الگوئی که در انتخابات مجلس توسط یاران لاریجانی اتخاذ شد و منجر به این شد که لاریجانی در رقابت با عارف گوی سبقت را برای پست ریاست برباید و از اصلاح طلبان و ظرفیت اجتماعی شان در برخی نقاط کشور پلی برای عبور و ورود به مجلس دهم نمایند. [1] . گزارش احسان بداغی در رزونامه اعتماد: 22/02/1395 [2] . یادداشت مصطفی داننده در روزنامه قانون: 22/02/1395 [3] . یادداشت احمد شیرزاد در رزونامه شرق: 21/02/1395 [4] . یادداشت محمد رضا تاجیک در روزنامه شرق: 22/02/1395 [5] . یادداشت تاجیک در روزنامه شرق: 22/02/1395 * سید علی لطیفی
دوشنبه ، ۲۷اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 598]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]