محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1825964097
معنای «یأتی بقضاء جدید» درباره امام مهدی(عج) - پایگاه خبری - تحلیلی قدس آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس آنلاین: در مورد امام زمان (عج) و عرضه دینی جدید توسط ایشان احادیثی وجود دارد در حالی که ظاهر چنین مسئله ای با تعالیم دینی قرآن و عترت (ع) سازگار نیست.به گزارش قدس آنلاین، متن ذیل پاسخ به پرسشی مهدوی است که تقدیم می شود: سوال: درباره امام زمان (عج) گفته شده است: «یأتی بقضاء جدید»؛ منظور از قضاء جدید چیست؟ پاسخ اجمالی: در مورد امام زمان (عج) و عرضه دینی جدید توسط ایشان احادیثی وجود دارد در حالی که ظاهر چنین مسئله ای با تعالیم دینی قرآن و عترت (ع) سازگار نیست. در درجه اول باید گفت اساساً واژه دین جدید وجود ندارد، بلکه منظور از قضای جدید، قضاوت جدید است. ضمن آن که دلایل مسلمی وجود دارد که عرضه دین جدیدی غیر از اسلام در آن محکوم است. همچنین از نام حضرت (عج) هم هدایت گری او مشخص است که نسبت به دین اسلام است. بدین دلیل منظور از دین جدید این است که در زمان غیبت، بدعت هایی در دین گذاشته می شود و احکامی از اسلام و قرآن بر طبق میل مردم تفسیر می شود و حدود و احکام چنان فراموش می شوند که گویا اصلاً از اسلام نبودند. وقتی که حضرت مهدی (عج) ظهور کردند، بدعت ها را ابطال می کنند و احکام خدا را به همان گونه ای که صادر شده بود، ظاهر می سازند. حدود اسلامی را بدون سهل انگاری اجرا می کنند و معلوم است که برای مردم چنین برنامه ای تازگی دارد. پاسخ تفصیلی احادیثی در مورد امام مهدی(عج) وجود دارد که دلالت بر عرضه دین جدیدی از جانب آن حضرت (عج) می کند. بعضی از آن روایات عبارت اند از: امام باقر(ع) فرمود: «یَقُومُ الْقَائِمُ بِأَمْرٍ جَدِیدٍ وَ کِتَابٍ جَدِیدٍ وَ قَضَاءٍ جَدِیدٍ...؛[1] امام قائم که قیام کند امرى نو و کتابى نو و قضاوتى نو خواهد داشت.» امام صادق(ع) فرمودند: «قَالَ یَصْنَعُ مَا صَنَعَ رَسُولُ اللَّهِ یَهْدِمُ مَا کَانَ قَبْلَهُ کَمَا هَدَمَ رَسُولُ اللَّهِ أَمْرَ الْجَاهِلِیَّةِ وَ یَسْتَأْنِفُ الْإِسْلَامَ جَدِیداً؛[2] همان کاری را که رسول خدا(ص) انجام داد، مهدی(عج) انجام می دهد. بدعت های موجود را خراب می کند، چنان که رسول خدا (ص) اساس جاهلیت را منهدم نمود، آن گاه اسلام را از نو بنا می کند.» «إِذَا قَامَ الْقَائِمُ جَاءَ بِأَمْرٍ جَدِیدٍ کَمَا دَعَا رَسُولُ اللَّهِ فِی بُدُوِّ الْإِسْلَامِ إِلَى أَمْرٍ جَدِیدٍ»؛[3] هنگامی که قائم(ع) ظهور کرد با امر جدید خواهد آمد، چنان که رسول خدا(ص) در آغاز اسلام مردم را به امر جدید دعوت می کرد. همه این احادیث در نگاه اولیه و ظاهری دلالت بر آوردن دینی جدید توسط ولی عصر(عج) دارند. با توجه به این مطلب بسیاری از اصول و اعتقادات مکتب تشیّع زیر سؤال می رود و به ناچار باید تفسیری مناسب با اصول اعتقادی تشیع عرضه شود. برای پاسخ گفتن به شبهه مذکور نیاز است به مقدماتی اشاره شود که عبارت اند از: الف. اگر در منابع حدیثی جست وجویی داشته باشیم، اساساً واژه ای تحت عنوان دین جدید پیدا نخواهیم کرد، ولی متأسفانه در برخی از کتاب هایی که در مورد امام زمان(عج) نوشته شده در ترجمه فارسی بعضی از احادیث به این مطلب اشاره شده است که حضرت (عج) با دین جدید می آید. در حالی که این ترجمه صحیح نیست؛ چون مقصود از عبارت «یستأنف الاسلام جدیدا» ؛ یعنی بازسازی اسلام نه آوردن دین جدیدی غیر از اسلام. ب. بر فرض که مراد از این قضا و امر جدید، دین جدید باشد، باز هم باید گفت: امام زمان(عج) هرگز دین جدید و تازه ای غیر از اسلام پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) نخواهد آورد و دین در نزد خدا تنها یکی است، همان طور که قرآن کریم می فرماید: «إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ».[4] شاهد این مطلب صراحت قرآن در زمینه ختم نبوّت در آیه 40 سوره احزاب،[5] و روایتی است که صریحاً مسئله خاتمیت پیامبر اسلام (ص) را ثابت می کند،[6] همچنین طبق احادیث متعدد دیگری؛ حضرت مهدی(عج) با همان روش پیامبر اسلام (ص) و کتاب و سنت و آئین او بر می خیزد؛[7] لذا روشن می شود که برنامه امام زمان(عج) و رفتارش ترویج و بسط اسلام و تجدید عظمت قرآن است. ج. اساساً حضرت مهدی (عج) هدایت کننده است؛ یعنی همان دین حضرت محمد(ص) را بسط و گسترش می دهد؛ لذا حکمت اصلى نامیده شدن امام زمان(ع)، به مهدى آن است که آن حضرت (عج) مردم را به آنچه که از آن دور شده اند؛ یعنى احکام واقعى اسلام هدایت خواهد کرد. شاهدش این حدیث است: «إِذَا قَامَ الْقَائِمُ (ع) دَعَا النَّاسَ إِلَی الْإِسْلَامِ جَدِیداً وَ هَدَاهُمْ إِلَی أَمْرٍ قَدْ دَثَرَ وَ ضَلَّ عَنْهُ الْجُمْهُورُ وَ إِنَّمَا سُمِّیَ الْقَائِمُ مَهْدِیّاً لِأَنَّهُ یُهْدَی إِلَی أَمْرٍ مَضْلُولٍ عَنْهُ وَ سُمِّیَ الْقَائِمَ لِقِیَامِهِ بِالْحَقِّ»؛[8] وقتی قائم ما قیام کرد مردم را از نو به سوی اسلام دعوت می نماید و به سوی چیزی که کهنه شده و عموم مردم از آن دور افتاده اند، هدایت می کند. آن جناب، مهدی (عج) نامیده شده؛ چون به چیزی که مردم از آن دور شده اند هدایت می شود و قائم نامیده شده چون برای به پا داشتن حق قیام می کند. د. حال که روشن شد سیره عملی امام زمان جز رفتار پیامبر (ص) نیست، و اساساً مهدی بودن او هم به همین معنا است، لازم است به این مواردی اشاره کنیم که چرا مهدی بودن حضرت (عج) موجب توهّم عرضه دین جدید می شود. برای این مطلب دلایل متعددی وجود دارد که عبارت اند از: یک. مطابق برخى روایات، بخشى از احکام به جهت نبود شرایط و مقتضیات در عصر معصومان (ع) بیان نشده و تنها علمش نزد اهل بیت(ع) باقى مانده است و در عصر ظهور آن احکام بیان خواهد شد. دو. بخشى از احکام به جهت از بین رفتن کتاب ها و احادیث تلف شده و به دست ما نرسیده است که قطعاً نزد امام زمان(ع) موجود است و در عصر ظهور آنها را بیان کرده و به اجرا خواهد گذاشت. سه. در عصر غیبت به جهت دورى از امام معصوم، علما و فقها مأمور به گرفتن احکام از ادله اى هستند که برخی از آنها ظنّى است و در نتیجه احکامى که استخراج مى شود احکام ظاهرى است نه واقعى، اگر چه در عصر غیبت مأمور به عمل به آنها هستیم، ولى در عصر ظهور توسط امام زمان(ع) احکام واقعى عرضه مى شود. چهار. در طول تاریخ اسلام برخى از احکام بنا به مصالحی کمتر به آنها عمل شده و یا اصلاً در جامعه بیان نشده است؛ که به طور حتم این گونه احکام در عصر ظهور به اجرا در خواهد آمد. پنج. تا عصر ظهور دیدگاه و سطح فکر و تعقل مردم بسیار بالا رفته و آمادگى و قابلیت هایى فوق العاده در فهم معارف دینى خواهند یافت که در نتیجه احتیاج به پاسخ گویى با انحای مختلف به این خواسته ها است.[9] نتیجه گیری بنابراین، اگر ابهامی در احادیث دسته اول وجود داشت با توضیحاتی که بیان شد، بر طرف می شود. در مجموع باید احادیث را به گونه ای ترجمه و تفسیر کرد که شبهه ای پیش نیاید؛ بدین بیان که در زمان غیبت، بدعت هایی در دین گذاشته می شود و احکامی از اسلام و قرآن بر طبق میل مردم تأویل و تفسیر می شود و بسیاری از حدود و احکام چنان فراموش می شوند که گویا اصلاً از اسلام نبودند. وقتی که حضرت مهدی(ع) ظهور کند، بدعت ها را ابطال می کند و احکام خدا را به همان گونه ای که صادر شده بود، ظاهر می سازند. حدود اسلامی را بدون سهل انگاری اجرا می کند و معلوم است که برای مردم چنین برنامه ای تازگی دارد. و مردم با دیدن این که امام زمان (عج)، در تمام زمینه ها به لزوم رعایت احکام خاصى که ریشه هاى وابستگى به دیگران و تأثیرپذیرى از فرهنگ بی گانه را قطع مى کند و هرگونه ظلم و ستم و امتیاز طلبى هاى نادرست اجتماعى را از متولیان دروغین امور سلب مى کند و... پافشارى مى نمایند، درحالی که این امور را آنها تاکنون به اسم قوانین اسلامى ایجاد و رواج داده بودند، بدیهى است که با مشاهده چنین وضعى حتى برخى از متولیان مراکز مذهبى و فرهنگى نیز به مقابله با آن حضرت (عج) برخواهند خاست؛ چراکه اولاً: مضمون دعوت آن حضرت (عج) را به ضرر موقعیت خویش مى بینند، ثانیاً: آنها را مخالف با آنچه که تا آن روز به اسم اسلام مى شناختند ارزیابى مى کنند. پی نوشت ها: [1]. ابن أبی زینب (نعمانی)، محمد بن ابراهیم، الغیبة، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ص 233، نشر صدوق، تهران، چاپ اول، 1397ق. [2]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 52، ص 352، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق. [3]. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 384، کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اول، 1413ق. [4]. آل عمران، ۱۹. [5]. «ما کانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِکُمْ وَ لکِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّینَ وَ کانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلِیماً»؛ محمد پدر هیچ یک از مردان شما نبود، ولى رسول خدا و خاتم و آخرین پیامبران است و خداوند به هر چیز آگاه است. [6]. ر. ک: الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 1، ص 155 – 156؛ «خاتمیت و پایان رسالت»، سؤال 4916؛ «سرّ خاتمیت دین اسلام»، سؤال 386. [7]. مانند این که رسول خدا(ص) در سخنانی می فرماید: 1. «یخرج رجل من اهلبیتی و یعمل بسنتی»؛ یکی از اهل بیت من قیام می کند و به سنت و روش من عمل می کند.(بحار الأنوار، ج 51، ص 82) 2. «القائم من ولدی اسمه اسمی و کنیته کنیتی و شمائله شمائلی و سنته سنتی یقیم الناس علی طاعتی و شریعتی و یدعوهم الی کتاب ربی»؛ قائم از فرزندان من، همنام و هم کنیه من است، شمایل و رفتارش، شمایل و رفتار من است و مردم را به اطلاعت من و دین من وادار می نماید و به قرآن دعوتشان می کند.(شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 411، دار الکتب الاسلامیة، تهران، چاپ دوم، 1395ق). 3. «و ان الثانی عشر من ولدی یغیب حتی لا یری و یأتی علی امین بزمن لا یبقی من الاسلام الا اسمه و لا یبقی من القرآن الا اسمه فحینئذ یأذن الله تبارک و تعالی بالخروج فیظهر الله الاسلام به ویجدده»؛ دوازدهمی از فرزندانم به طوری غایب می شود که اصلاً دیده نمی شود. زمانی خواهد آمد که از اسلام جز اسمی و از قرآن جز رسم و اثری باقی نمی ماند، در آن هنگام خدا به وی اجازه نهضت می دهد و به وسیله او اسلام را تقویت کرده، تجدیدش می کند. (بحار الأنوار، ج 36، ص 284). [8]. بحار الأنوار، ج 51، ص 30. [9]. ر.ک: «پیشرفت علم در عصر ظهور امام زمان (عج)»، سؤال 18349. بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج) استان تهران انتهای خبر/
یکشنبه ، ۲۶اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]
-
گوناگون
پربازدیدترینها