تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805502809
افزایش محبوبیت کاربرد زبان پارسی در افغانستان - پیام آفتاب
واضح آرشیو وب فارسی:پیام آفتاب: بحث بر سر کاربرد پارسی یا پشتو برای واژه university، تصویب قانون آموزش عالی را برای 9 سال به تعویق انداخته است. در اکتبر 2008، اختلاف میان 2 گروه از دانشجویان در بلخ، یکی هوادار پشتو و دیگری هوادار دری، بر سر عنوان دانشگاه، به زنجیره ای از زد و خوردها منجر شد.دیپلمات در گزارشی با عنوان «نبرد واژه ها در افغانستان» نوشت: قانون اساسی افغانستان، هر 2 زبان پارسی (دری) و پشتو را به عنوان زبان رسمی کشور به رسمیت می شناسد. با این حال، بر سر اینکه روی تابلوهای اداره های دولتی از کدام زبان استفاده شود، توافقی وجود ندارد. به تازگی واژه پارسی دانشگاه که معادل «پوهنتون» در زبان پشتو است، روی تابلوی دانشگاه "هرات" تخریب شد. نام این دانشگاه روی تابلو، به 3 زبان پارسی، پشتو و انگلیسی نوشته شده بود. در واکنش، گروهی از دانشجویان دست به اعتصاب زدند و تابلوی جدیدی را به هر 3 زبان بر سردر دانشگاه نصب کردند. اما تابلوی جدید نیز با دستور رئیس شورای ولایت برداشته شد. تبلیغ یک زبان برای دستیابی به هدف های سیاسی، در افغانستان دارای سابقه است. ملی گرایان افغانستان (دارای قومیت پشتون) از آغاز قرن بیستم به زبان پشتو به عنوان ابزار اتحاد بخش نگریسته اند. اطلاعات روز نوشت: «محمود طرزی» و دیگر نخبگان افغانستانی، زبان پشتو را وسیله ای برای ابراز هویت مستقل از ایران می دانستند. پشتو در دوران نخست وزیری هاشم خان (1956-1929) به زبان رسمی افغانستان تبدیل شد. واحد پول افغانستان که اکنون «افغانی» است، در گذشته «روپیه کابلی» بود و توضیحات روی اسکناس ها به زبان فارسی نوشته می شد. ارزش اسکناس نیز در حاشیه آن به چهار زبان فارسی، پشتو، اردو و ازبکی نشان داده می شد. اما با استقرار بانک مرکزی (به زبان پشتو: دا افغانستان بانک) افغانی جای روپیه کابلی را گرفت و توضیحات روی اسکناس نیز به زبان پشتو نوشته شد. 3 زبان دیگر نیز از روی واحد پول حذف شد و پشت اسکناس به زبان انگلیسی اختصاص یافت. این سنت، همچنان ادامه دارد. دولت افغانستان در دهه 1930 گویش کابلی را به عنوان گویش استاندارد پارسی معرفی کرد. در افغانستانِ امروز، عنوان های دانشگاهی، نظامی و حقوقی به زبان پشتو است. در دوران پسا 2001، دولت جدید پذیرفت افغانستان کشوری چندزبانه است و در اصل شانزدهم قانون اساسی نیز قید شد که هم دری و هم پشتو زبان رسمی افغانستان به شمار می رود. دیپلمات نوشت: در بخش هایی که زبان دیگری نیز استفاده می شود، آن زبان، زبان رسمی سوم خواهد بود. با این حال، اصل شانزدهم، با این جمله، خود را نقض می کند که واژگان و اصطلاح های دانشگاهی و اداری باید به زبانی که هست باقی بماند. همین تناقض باعث درگیری میان پارسی زبانان و پشتو زبانان شده است. بر اساس همین کاربرد «واژگان ملی»بود که دیوان عالی افغانستان نیز وارد عمل شد و تصویب کرد که از واژگانی مانند پوهَنتون (دانشگاه)، پوهَنزای (دانشکده)، پوهَنمال (استادیار)، پوهَند (استاد) و پوهِندیار (PhD) استفاده شود. هواداران این نظریه، می گویند استفاده از معادل های پشتو در زبان های دیگر، ناقض قانون اساسی است و پافشاری می کنند که واژگانی مانند دانشگاه، پارسی نیستند؛ بلکه ایرانی هستند. بحث بر سر کاربرد پارسی یا پشتو برای واژه university، تصویب قانون آموزش عالی را برای 9 سال به تعویق انداخته است. در اکتبر 2008، اختلاف میان 2 گروه از دانشجویان در بلخ، یکی هوادار پشتو و دیگری هوادار دری، بر سر عنوان دانشگاه، به زنجیره ای از زد و خوردها منجر شد. «بطور سنتی» از رهبران افغانستان به هر 2 زبان پارسی و پشتو بخوبی سخن می گویند. هر چند استثناهایی هم در این میان وجود داشته است. مثلا گفته می شود «نور محمد تَرَکی» (1978 تا 1979) و «حفیظ الله امین» (سپتامبر تا دسامبر 1979) زبان پشتو را ترجیح می دادند و «ببرک کارمَل» (دسامبر 1979 تا ژوئن 1981) نیز به دلیل روشنفکری شهری، به زبان پارسی گرایش داشت. قانون اساسی سال 2004 قید نکرده که رئیس جمهوری هر 2 زبان را بداند، اما روسای جمهوری برای کسب اعتبار و رای ناچارند به هر 2 زبان سخن بگویند. همگن سازی فرهنگی در افغانستان که از دهه دوم قرن بیستم آغاز شد، به انزوای گویش دری و جدایی آن از زبان پارسی ایرانی انجامید. اما در 15 سال اخیر، موج کتاب های علمی، داستانی، مجله ها و انتشارات ادبی از ایران به افغانستان و نیز آمد و شد افغانستانی ها به ایران، باعث محبوبیت رو به رشد برای زبان پارسی شده است. دیپلمات نوشت: همچنین ابزارهای ارتباط نوین، مانند رادیوها، شبکه های تلویزیونی و اینترنت و شبکه های اجتماعی نیز به این افزایش محبوبیت، دامن می زند. میزان
یکشنبه ، ۲۶اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پیام آفتاب]
[مشاهده در: www.payam-aftab.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها