واضح آرشیو وب فارسی:تین نیوز: تین نیوز | رضا استاد حسن بنا در 28 فروردین 1301 در محله اسماعیل بزاز (حد فاصل چهار راه مولوی و میدان قیام) به دنیا آمد. پدرش مرحوم غلامعلی به کفاشی اشتغال داشت و در محل کار خود از اعتبار اجتماعی بالایی برخوردار بود و در امور خیریه نیز فعالیت می کرد. رضا، 12 ساله بود که پدر را از دست داد و با توجه به این که نگهداری مادر، 3 خواهر و 2 برادر بر عهده او افتاده بود، ناچار تحصیل را پس از اخذ گواهینامه کلاس ششم ابتدایی رها کرد و وارد بازار کار شد. او مردی عجیب بود و پشتکار بسیاری داشت و در اعتقادات مذهبی محکم بود. لذا از همان دوران جوانی به مبارزان پیوست. وی پس از مشاهده فجایع رژیم در جریان قیام 15 خرداد مترصد فرصتی بود که از شهربانی خارج شود. تا این که یک روز با سرهنگ مافوق خود درگیری پیدا کرد و یک سیلی به گوش او نواخت که به بازداشت و خلع درجه او منجر شد. رضا که نمی توانست شرایط حاکم بر این محیط را تحمل کند از شهربانی فرار کرد و به شهرستان رفت و سال ها در آنجا به حال نیمه مخفی زندگی کرد. او می گفت: برای امرار معاش و اداره زندگی خانواده ام دست به هر کاری (اعم از بنایی، نقاشی، کلنگ زنی، کفاشی و ...) زدم تا سرانجام در شرکت واحد استخدام شدم. وی در 25 سالگی با خانواده ای مذهبی آشنا شد و وصلت کرد. رضا استاد حسن بنا راننده اتوبوس دو طبقه شرکت واحد که در خط میدان شوش، میدان توپخانه (امام خمینی) کار می کرد، 11 آذر سال 1357 مطابق با اول محرم سال 1399 پس از انجام اقدامی عجیب و ایثارگرانه توسط یکی از مأموران فرمانداری نظامی تهران به شهادت رسید. روز شهادت فرزند شهید بنا می گوید: پدرم شب شهادت با من و خواهر و مادر بود. به حمام رفت و غسل کرد. شاید به او الهام شده بود. سپس نماز خوانده و مقداری هندوانه خورد و بعد استراحت کرد و صبح روزی که به شهادت رسید، روزه گرفت و لباس مرتب و تمیز پوشید و برای ما حلیم خرید و به سر کار رفت. حدود ساعت 9 ـ 10 صبح وقتی از میدان قیام به سمت سرچشمه می رفته، همکارانی که از رو به رو برمی گشتند به او می گویند: نرو! جلوتر کشت و کشتار و درگیری است، ولی او توجه نکرد و به سمت میدان امام خمینی رفت. پس از سه راه امین حضور می بیند تعداد زیادی شهید و زخمی در مسیر ریخته و مردم و گاردی ها مقابل هم ایستاده اند و راه بسته است. او به ناچار مسافران را پیاده می کند. وقتی دوباره درگیری آغاز می شود از طرف نظامیان به او دستور داده می شود که اتوبوس را به سمت مردم و افراد زخمی و شهید حرکت دهد او که مردم را در مقابل گاردی ها، بی پناه می دید، ناگهان از جا برخاست و بر عکس عمل کرد و اتوبوس را در عرض خیابان قرار داد و بین مردم و گاردی ها حائل کرد تا مردم پشت آن پناه گیرند و بدین ترتیب جان تعداد زیادی از مردم مظلوم را نجات بخشید. افسر فرمانداری نظامی که این صحنه را مشاهده کرد، به سمت او آمد و با کلت کمری خود گلوله ای به سر وی شلیک کرد که به شهادت او انجامید. مردم، پیکر وی را به گرمابه ای که در آن نزدیکی بود بردند و سپس به بیمارستان سوم شعبان انتقال دادند. افسر جنایتکار نیز پس از انقلاب اسلامی به سزای عمل خود رسید. خیابانی واقع در محله مجیدیه شمالی، به نام استاد حسن بنا نامگذاری شده است. بسیاری این شهید را با «استاد حسن البنا» (مبارز مسلمان مصری) اشتباه می گیرند. اما این شهید، یک بنای و راننده اتوبوس شرکت واحد ساده ایرانی است که در لحظه ای حساس از عمر خود، با خلق حماسه ای جاویدان، نامش را بر جریده مجاهدان مسلمان این سرزمین به ثبت رساند.
شنبه ، ۲۵اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]