واضح آرشیو وب فارسی:خرداد: در پی پژوهشی که در دانشگاه پاریس به تازگی انجام شده، گفته می شود که بخش ویژه ای از مغز انسان برای پردازش تمامی سطوح مختلف از ریاضیات فعال می شود. به گزارش زومیت، این بخش در ریاضیدانان فعالیت ویژه ای دارد و به طور دقیق مشخص نیست که آیا انجام فعالیت های ریاضی باعث بهبود این قسمت شده یا اینکه فعالیت خاص این بخش منجر به پرورش نوابغ دنیای ریاضیات می شود. ریاضیدانان بزرگ همانند استفان هاوکینگ و آلبرت اینشتین چگونه می توانند مسیر خود را از درک مفاهیم اساسی ریاضی شروع کنند و در نهایت به جایگاهی برسند که توانایی پاسخ دادن به سوالات اساسی در مورد جهان هستی را داشته باشند؟ آیا این سطح از توانایی تفکر تنها حاصل از کار سخت و تلاش خود فرد است؟ یا اینکه مغز متفکران بزرگ ذاتا با مغز بقیه ی افراد عادی تفاوت دارند؟ اگر این سوال پیش از این در ذهن شما هم ایجاد شده باشد، نباید خیلی تعجب کنید. چرا که دانشمندان علوم اعصاب هم برای مدت های طولانی با این پرسش درگیر بوده اند و در مورد آن به پژوهش پرداخته اند. برای محققان، این بحث تا حد زیادی در مورد دسته ای از نواحی مغزی مطرح بوده که در حین تفکر ریاضیدانان در مورد مسائل پیچیده فعالیت دارند. همچنین پرسشی هم که به طور خاص مطرح بوده است درباره ی این بوده که آیا مغز آنها برای پردازش مسایل موجود در دو زمینه ی ریاضی و زبان، از مناطق یکسان استفاده می کند یا خیر. در حال حاضر، بر پایه ی مطالعه ی جدیدی که انجام شده و همه ی توجهات رو به خود معطوف ساخته است، پژوهشگران توانسته اند یک منطقه ی خاص در مغز انسان را شناسایی کنند که برای تفکر ریاضی استفاده می شود و حتی متخصصان حوزه های غیرریاضی هم در با داشتن این منطقه ی خاص در مغزشان به دنیا می آیند. در این مطالعه که توسط محققان دانشگاه پاریس در فرانسه انجام شد، تعداد ۱۵ نفر از ریاضیدانان سطح بالا و همچنین ۱۵ نفر از دانشگاهیان سطح بالا در زمینه های دیگر تحت اسکن fMRI قرار گرفتند و از آنها خواسته شد تا پاسخ های «درست» یا «نادرست» را به یک سری از سوالات طرح شده ارایه دهند . برخی از این سوالات در زمینه ی ریاضی و برخی دیگر هم مبتنی بر کلمات و مهارت های زبانی بودند. این گروه دریافتند که مسایل مبتنی بر کلمات، به صور عمده با مسیرهای مرتبط با پردازش زبانی در ارتباط بودند. اما زمانی که سوالات مطرح شده شرکت کنندگان را به استفاده از سطح بالایی از پردازش ریاضی وادار می کردند؛ مشاهده شد که نواحی آهیانه، جلو مغزی، و مناطق زمانی تحتانی در مغز ریاضیدانان روشن می شوند. این امر بر پایه ی دستاوردهای باب یرکا (Bob Yirka) در مدیکال ایکسپرس گزارش شده است. مغز دانشگاهیانی که در حوزه های غیر ریاضی فعالیت دارند در این مرحله روشن نمی شود و به احتمال زیاد دلیلش این است که آنها توانایی فهم و دریافت مسایل را درست در هنگام ارایه شدن آن مسئله ندارند. یرکا در این باره می گوید: چون آنها ریاضی را در سطح بالاتر آموزش ندیده اند، بنابراین این مناطق در مغز غیرریاضیدان ها تنها زمانی روشن می شود که از آنها سوالات کلی در مورد اعداد و فرمول های ریاضی می پرسیم. حالا باید دید که این دستاورد برای ماهایی که جزو نوابغ ریاضی نیستیم ؟ واقعیت این است که بر پایه ی این پژوهش ها، علم ریاضی همواره در یک منطقه ی خاص از مغز پردازش می شود و به هیچ عنوان مهم نیست که پرسش های مطرح شده چقدر پیچیده باشند. برای مثال،استفان هاوکینگ برای بررسی وضعیت حساب دسته چک خود، دقیقا از همان بخشی از مغزش استفاده می کند که برای محاسبه ی اتفاقات رخ داده در افق رویداد یک سیاه چاله نیز از آنها بهره می برد؛ که این امر بسیار شسته و رفته است. زیرا این دو سناریو کاملا متفاوت و همچنین دارای سطوح کاملا متفاوتی از تفکر ریاضی هستند. سوال اصلی که وجود دارد این است که آیا غیرریاضیدانان هم می توانند از طریق آموزش و تمرین به درک سطح بالایی دست یابند؟ اگر آنها بتوانند این کار را انجام دهند، آیا در ادامه و با افزایش درک و تسلطشان ممکن است همان مناطق مذکور در مغز شروع به فعالیت کنند؟ دانیل انصاری، عصب شناس از دانشگاه وسترن انتاریو در کانادا، که ارتباطی با این پژوهش نداشته در این باره می گوید: بسیاری از ما ریاضیات پایه را می دانیم. بنابراین می توان گفت که ما همواره در حال تقویت این نواحی از مغز هستیم. اما تنها درصد اندکی از میان ما به سراغ انجام محاسبات در سطوح بالاتری از ریاضی می رویم. ما هنوز مطمئن نیستیم که آیا تبدیل شدن به یک متخصص ریاضی باعث تغییر روش انجام محسابات پایه ای در ما می شود و یا اینکه یادگیری ریاضی باعث فراهم شدن پایه و اساس لازم برای دستیابی به درک سطوح بالاتر مفاهیم ریاضی می شود. تا کنون، هیچ گزارشی مبنی بر انجام چنین مطالعه ای ارایه نشده است. اما به نظر می رسد که گام منطقی بعدی برای محققانی که در زمینه ی درک ذهن برخی از بزرگترین نظریه پردازان زمان ما تلاش می کنند، انجام همین آزمایش ها خواهد بود. یافته های این گروه در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.
شنبه ، ۲۵اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خرداد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 123]