واضح آرشیو وب فارسی:isf: با اینکه نسبت مرزهای آبی ایران به مرزهای خاکی آن یک سوم است و در کل به دلیلی شرایط آب وهوایی شاید فقط چند ماه از سال بتوان از سواحل آبی کشور استفاده مناسب داشت اما با این حال موج سواری یکی از تفریحات و حتی مشاغل ثانویه بسیاری از ما ایرانی ها است. به عنوان مثال همین اینترنت و قیمت و کیفیت آن که تا همین دو هفته پیش، وزیر و وکیل و معاون و مدیرعامل و صغیر و کبیر و عالم و آدم نسبت به گرانی و بی کیفیتی اش معترض بودند. اکنون موج و موج سواری ای به راه افتاده با عنوان کف قیمت اینترنت. یعنی شرکت های خصوصی موسوم به PAP که در کل دوران ۱۱ سال فعالیتشان سرجمع توانستند در مناطق اعیان نشسین شهرهای بزرگ کشور حداکثر ۴میلیون مشترک جذب کنند، الان از اقبال کاربران کشور نسبت به اینترنت باند پهن موبایل شاکی هستند. شاکی که چرا اپراتورهای تلفن همراه قیمت پهنای باند را بسیار پایین تر از مبلغ خریداری شده به کاربران خود می فروشند و به نوعی بازار ADSL را با بحران روبرو کرده اند. آن ها با ارسال نامه به رگولاتور و مصاحبه با رسانه ها خواستار تعیین کف قیمت اینترنت شدند. رگولاتور نیز که بدون شک وظیفه ای جز مواظبت و مواهبت از بخش خصوصی و شبه دولتی ندارد چند هفته ای است که پشت پرده، مشغول تعیین کف مورد نظر ایشان است. شرکت های خصوصی معتقدند که نبود کف قیمت منجر به پدیده دامپینگ می شود. البته این موضوع تا حدی هم درست است اما اینکه چرا با ارایه سرویس باند پهن موبایل با قیمت پایین تر از قیمت خرید، اپراتور اول تلفن همراه که این روزها شبکه های اجتماعی موبایلی درآمد آن را در دو بخش مکالمه و پیامک به شدت کاهش داده اند، می تواند علاوه بر توسعه شبکه و پرداخت حقوق پرسنل و پاداش و عیدی و هزار هزینه سربار و زیربار دیگر برای هر سهمش در بورس ۵۴۰ تومان سود پرداخت کند، خود سوال است؟ خلاصه آن قدر ارتفاع موج کف اینترنت بالا رفته است که تمام بازیگران بازار اینترنت، تخته به بغل در صف موج سواری قرار گرفته اند. حتی مدیران اپراتورهای تلفن همراه هم که این موج به دلیل واکنش به عملکرد آن ها از سوی بخش خصوصی راه افتاده نیز خود بر بالای امواج خواستار تعیین کف قیمت اینترنت هستند. اینکه در دیگر کشورهای مطرح اروپا یا آمریکا چه روند و راهکاری درحال پی گیری است اصلا به ما و کاربران ما هیچ ربطی ندارد. اینکه کاربران ایرانی سال هاست برای پهنای باند داخلی یا همان اینترانت نیز همان مبلغی را پرداخت می کنند که برای پهنای باند بین المللی می پردازند نیز مهم نیست. اصلا اینکه به اعتقاد دولتی ها قیمت پهنای باند تنها چند درصد از هزینه شرکت های بخش خصوصی را تشکیل می دهد و ارزان یا گران کردن و واردات مستقیمش توسط شرکت ها هیچ تاثیری در قیمت مصرف کننده ندارد هم مهم نیست. برای ما مهم این است که متوسط هزینه اینترنت در سبد خانوار ایرانی ۲۰ هزار تومان است (به گفته یک مدیر بخش خصوصی) که اتفاقا به نظر می رسد نسبت به سایر هزینه های زندگی، رقم بسیار پایین و ارزانی است. اصلا پایین ترین و ارزان ترین رقم در کل جهان است. شاید فقط دو کشور ارزان تر از ما باشند و از آنجایی هم که اصولا ما هیچوقت عادت نداریم جایگاه اول، دوم یا سوم جدولی را در رنکینگ های جهانی به خود اختصاص دهیم، اکنون به دنبال راهی هستیم که به جای سومین کشور از ۱۹۰ کشور به ۱۸۸ مین کشور برسیم. خدا قوت. چرا که نه؟
شنبه ، ۲۵اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: isf]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]