تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834991742
چطور یک غول جنگلی، محبوب کودکان شد؟ - شبکه مردمی اطلاع رسانی
واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: نویسندگان کودک دنیای جذابی دارند؛ آن ها با توسل به قوه تخیل شان از هیچ، موجودی خلق می کنند و داستان این موجود سال های سال در ذهن و روان خواننده تاثیر می گذارد. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «گروفالو» یکی از شخصیت های داستانی کتاب های «جولیا دونالدسون» است که با قلم رنگین «اَکسل شفلر» پا به دنیای کودکان جهان گذاشته و بین بزرگتر ها هم طرفداران زیادی دارد. «جولیا دونالدسون» از مشهورترین نویسندگان ادبیات کودک انگلیس است و برخی او را حتی موفق تر از «جی.کی. رولینگ» خالق هفت گانه «هری پاتر» می دانند. «اَکسل شفلر» تصویرگر برجسته آلمانی ساکن لندن در چند پروژه با «دونالدسون» همکاری داشته و کتاب های این دو بیش از 20 سال است کودکان و بزرگسالان را خوشحال می کند. به تازگی بخش کتاب های کودک انتشارات «مک میلان» هشت اثر کلاسیک و محبوب «جولیا دونالدسون» و «اکسل شفلر» را با طراحی جلد جدید به نسل جدید طرفدارانشان تقدیم کرده است. «گروفالو»، «بچه گروفالو»، «معمای میمون»، «حلزون و نهنگ» و «باهوش ترین غول شهر» چند کتاب از این مجموعه هستند. روزنامه «گاردین» در چند گفت وگو با نویسنده و تصویرگر «گروفالو» روند پیدایش این موجود دوست داشتنی را تشریح کرده است. در این گزارش روایت «دونالدسون» و «شفلر» را از خلق این کتاب محبوب کودکان می خوانید: دونالدسون و شفلر «جولیا دونالدسون» نویسنده 67 ساله انگلیسی، داستان شکل گیری «گروفالو» را این گونه آغاز می کند: من قبلا نمایشنامه های کوتاه برای مدرسه ها می نوشتم. سال 1994 ناشری از من پرسید آیا می توانم داستانی براساس یک قصه فولکلور بنویسم. من قصه ای درباره دختری را کشف کردم که برای گردش به جنگل می رود و با ببری مواجه می شود که او را تهدید به خوردن می کند. او به سرعت فکر می کند و می گوید: من ملکه جنگل هستم، اگر مرا بخوری همه از تو انتقام می گیرند. این درسی است برای مهارکردن قدرتی بالاتر از خودت. تصمیم گرفتم دخترک را به یک موش تبدیل کنم و چند حیوان درنده به داستان اضافه کنم. آن موقع با خودم فکر کردم: «این می تواند یک کتاب تصویری خوب شود.» خیلی زود متوجه شدم که استفاده از یک ببر می تواند مشکل زا باشد. باید درنده ای خلق کنم که واقعا در جنگل وجود نداشته باشد. آنجا بود که روباه را وارد قصه کردم و دیدم «گروفالو» کاملا با ریتم شعرها جور درمی آید. داستان را به ناشر سپردم و آن ها یک سال روی آن فکر کردند. داشتم به این نتیجه می رسیدم که اثرم هرگز نور خورشید را نخواهد دید اما یک روز همسرم گفت: ببین، این خیلی خوب است. چرا داستانت را برای «اَکسل» نمی فرستی؟ بنابراین همین کار را کردم. با این که تقریبا او را نمی شناختم، او اولین کتاب مرا تصویرگری کرد. اما فقط او را یک یا دو بار دیده بودم. در عرضه یک هفته نامه ای از «آلیسون گرین» دبیر کتاب های تصویری انتشارات «مک میلان» دریافت کردم که می گفت «اکسل» کارم را به آن ها نشان داده و آن ها بسیار مشتاق چاپ آن هستند. «شفلر» درباره این بخش از کار می گوید: به محض این که متن را به ناشر دادم، او پتانسیل را دید. کل متن کمی ویرایش شد، اما «گروفالو» دقیقا به همان شکلی که «جولیا» نوشته بود، چاپ شد. در اولین طرح هایم حیوانات لباس داستان های قدیمی آلمانی پوشیده بودند: موش یک کلاه باواریا و شلوار چرمی داشت، اما در آخر هیچ یک لباسی به تن نداشتند. «دونالدسون» ادامه می دهد: کار به همین سادگی هم نبود؛ «آلیسون» یک جایی به من زنگ زد و پرسید: تو این حیوانات را با لباس تجسم کرده ای؟ طرح های ابت دایی «اکسل» موش را با تی شرت شطرنجی و روباه را با یک کت فراک نشان می داد که تقریبا مناسب بود، اما مار با پاپیون واقعا معضلی بود. «گروفالو» چند بار دیگر تلاش کرد. من هنوز هم برخی از این طرح های اولیه را دارم؛ در یکی از آن ها «گروفالو» صاف ایستاده و غول آساست و در یکی دیگر مثل یک خرس وحشی روی چهاردست و پا راه می رود. در اصل من او را کمی رنگی تر و عجیب تر تصور کرده بودم، اما مسلما «اکسل» به درست ترین شکل او را کشیده است. پیش از فرستادن داستان برای «اکسل»، آن را برای چندین کودک تعریف کردم و آن ها تصاویری از آنچه درباره ظاهر «گروفالو» فکر می کردند، برایم کشیدند. در بعضی از این تصویرها، «گروفالو» کمی شبیه روبات ها بود یا موجودات فضایی! اما حالا «گروفالو»ی «اکسل» پیروز شده و من تنها می توانم او را به همین شکل تصور کنم؛ یک نوع موجود جنگلی که هم ترسناک است، هم کمیک. تصویرگر شخصیت «گروفالو» می گوید: «گروفالو»ی اصلی من ترسناک تر بود، با چشمانی کوچک تر و دندان ها و چنگال های بزرگ تر. روباه سخت تر بود. من خیلی در کشیدن روباه ها تبحر ندارم. به روباه من و یک روباه واقعی نگاهی بیندازید؛ متوجه تفاوت شان خواهید شد. امیدوارم کارم را خوب انجام داده باشم. با پس زمینه داستان هم درگیر بودم. دائم پیش یکی از دوستانم که تصویرگری آلمانی بود، از مشکلات کار شکایت می کردم. به جنگلی در نزدیکی هامبورگ رفتم و چند عکس برای الهام گرفتن گرفتم. حالا که نگاه می کنم می بینم جنگل خیلی روشن و آفتابی شده. اگر امروز این کار را انجام می دادم، تیره تر می کشیدمش. این کار یک موفقیت یک شبه نبود: به آرامی بنا شد، با کلمه کلمه حرف های کتابخانه دارها و معلم ها؛ کمی شبیه داستان های «هری پاتر». «گروفالو» در میان کتاب هایی که تصویرگری کردم، محبوب ترین اثر نیست اما ناراحت نمی شوم اگر مردم مرا با «گروفالو» بشناسند؛ او یک شخصیت خوب بود. گروفالو به گزارش گاردین، «شفلر» همچنین می گوید: بعد از خواندن داستان شروع به کشیدن چند طرح سریع و ابت دایی در دفترچه طراحی هایم کردم. از خودم پرسیدم: «گروفالو» چه شکلی است؟ مسلما تا حالا «گروفالو» ندیده بودم، اما تا حدودی در داستان توصیف شده بود. تصور کردن او خیلی هم سخت نبود. شاخ ها و دم و کمی خصوصیت کلی هیولایی را اضافه کردم. اول زیادی جلو رفتم، مثل خیلی از کتاب های تصویری. اما نظر «جولیا» این نبود. صادقانه بگویم، خلاص شدم... چطور می توانستم لباس تن یک مار کنم؟ «دونالدسون» در توصیف کار «شفلر» می گوشد: تصاویر «اکسل» روی این داستان از محبوب ترین ها در میان کارهایم هستند. من تمام جزییات بازیگوشانه ای را که او اضافه کرده دوست دارم؛ ایده عروسک های چوبی برای بچه گروفالو و گروفالوی برفی که موش ساخته بود. «شفلر» در پایان درباره نحوه کامل شدن «گروفالو» و دردسرهای این کار می گوید: من باید فکر می کردم که یک «گروفالو» در کودکی چه شکلی می تواند باشد. آیا شاخ درآورده؟ بله تصمیم گرفتم کوچک و گرد. چشم هایش را به جای نارنجی، زرد کردم و خار های بنفشش را کوچک و صورتی رنگ. بدون هیچ زگیل سمی یا زانوی پینه بسته. شاید بعدها که «گروفالو»ی کوچک نوجوان شد، این ها هم به وجود بیایند. در واقع بزرگترین چالش، سایه موش بزرگ بد روی برف ها بود. این با وجود این که تمام قوانین فیزیک را زیر سوال می برد، به نوعی در کتاب واقعی به نظر می رسید. اما شاید کتاب های تصویری منطق خودشان را دارند. هرگز در برف ماری وجود ندارد، چون آن ها در زمستان به خواب رفته اند. اما او در داستان وجود دارد! به خاطر همین است که من چشمانی خواب آلود برایش کشیدم. برای این که انگار بچه گروفالو او را وسط خواب زمستانی بیدار کرده است. گروفالو دونالدسون و گروفالو بچه گروفالو گروفالو و بچه گروفالو کتاب های دونالدسون و شفلر با طرح جلد جدید انتهای پیام
جمعه ، ۲۴اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شما نیوز]
[مشاهده در: www.shomanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]
-
گوناگون
پربازدیدترینها