واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: مهم ترین دستاورد دولت که تبلیغات آن گوش فلک را کر کرد و حتی آب خوردن مردم را به آن ربط داد، موضوع برجام و رفع تحریم ها بود که پس از انجام همه تعهدات ایران، طرف مقابل عقب کشید. ضعف ها و بی تدبیری های دولت یازدهم مثنوی هفتاد من کاغذ می شود که بیشتر از این ها را مردم می دانند و به همین خاطر است که در مراسم سخنرانی دکتر روحانی در کرمان مردم یکصدا فریاد زدند: «به جون هرچه مرده؛ احمدی بر می گرده» و صدا و سیما مجبور شد پخش مستقیم مراسم را قطع کند.به گزارش دولت بهار، فارس نوشت: اگر چه دولت با امکانات تبلیغاتی که در دست دارد مدام فریاد می زند که دولت به وعده هایش عمل کرده است، اما در افکار عمومی این دولت، دولت تبلیغات و ناکارآمد در عرصه های مختلف لقب گرفته است. مهم ترین دستاورد دولت که تبلیغات 30 ماهه آن گوش فلک را کر کرد و حتی آب خوردن مردم را به آن ربط داد، موضوع برجام و رفع تحریم ها بود که پس از انجام همه تعهدات ایران، طرف مقابل عقب کشید و به تعبیر مقام معظم رهبری برای ملت خسارت محض بود. پس از گذشت 4 ماه با اعتراف اکثر مسئولان و کارشناسان به ویژه رئیس بانک مرکزی برجام تقریبا هیچ نتیجه ای برای ایران نداشته است. قرار بود که هم سانتریفیوژها بچرخد و هم زندگی مردم، اما 13 هزار سانتریفیوژ از کار افتاد و زندگی مردم هم مختل شد، به طوری که گذران امور برای مردم متوسط هم مشکل شد، چه برسد به قشر ضعیف و فقیر جامعه که مایحتاج اولیه را به سختی تهیه می کنند. قرار بود در صنعت و کسب و کار رونق حاصل شود که در طول سه سال اکثر کارخانه ها و کارگاه ها تعطیل و نیمه تعطیل شدند و به تعبیری صنعت در حالت فاجعه به سر می برد. قرار بود نقدینگی کنترل شود، اما 460 هزار میلیارد تحویلی به بیش از هزار هزار میلیارد تومان افزایش یافت که موجبات بحران و فاجعه بعدی را در اقتصاد کشور رقم خواهد زد. قرار بود که بیکاری کاهش یابد، اما روز به روز بیکاری افزایش یافته و در برخی سنین تا 40 درصد هم بیکاری اعلام می کنند، قرار بود پاسپورت ایرانی عزت پیدا کند، اما روز به روز توهین ها به کشور عزیزمان افزایش پیدا کرد و اگر نهیب مقام معظم رهبری نبود حتی جنازه های فاجعه منا را هم به ما تحویل نمی دادند و به زانو افتادن دکتر ظریف در برابر امیر کویت هم کارساز نبود. قرار بود در برابر استکبار با قدرت و اقتدار بایستیم، اما روز به روز عقب نشینی ها و کرنش ها افزایش یافت و این کار تا جایی پیش رفت که تقاضای مصاحبه و شناسایی با دانشمندان هسته ای و بازدید از مراکز نظامی را داشتند که اگر موضع قاطع امام خامنه ای نبود این امر از دستور کار خارج نمی شد. این کوتاه آمدن ها و ترس از دشمن باز هم ادامه یافت تا اینکه فرمانده هوا و فضای سپاه به طور رسمی در تلویزیون گفت؛ مسئولین نترسند اگر قرار باشد جنگی باشد ما باید جلو برویم و مطمئن باشید دشمن امکان کوچک ترین حرکت را پیدا نخواهد کرد. قرار بود مسکن اجتماعی به جای مسکن مهر که آن را وزیر راه و شهرسازی امری مزخرف خواند، در کشور اجرایی شود تا قشر ضعیف و فقیر سرپناهی پیدا کنند و وضعیت اشتغال هم رونقی داشته باشد، اما پس از 3 سال هنوز خبری از آن طرح نیست. قرار بود واردات بی رویه کالاهای خارجی قطع و یا کم شود و به گفته جهانگیری معاون اول رئیس جمهور برای چینی ها اشتغال ایجاد نکنیم، اما در عمل با تعطیلی کارخانه های داخل بیشترین واردات کالاهای خارجی را داشته ایم و آرام آرام مذاق مردم را به میوه های خارجی عادت می دهیم و سیب های ارومیه و پرتقال های شمال در انبارها می پوسند و ده ها تن سیب زمینی را معدوم می کنیم. در کنار کنترل تورم، اقتصاد ایران هم قرار بود از رکود خارج شود، اما هر روز به مرز خطرناک و انفجار می رسد و علیرغم اینکه رئیس جمهور در سال گذشته در مشهد اعلام کرد که از رکود عبور کردیم، حتی یک ایرانی هم آن را باور نکرد و نپذیرفت، چرا که آحاد مردم رکود را لمس می کنند و زندگی و کسب و کار آنها فلج شده است و هم اکنون رکود حاکم بر کشور همه مردم به ویژه محرومان جامعه را در گرفتاری مفرط قرار داده است. قرار بود یارانه ها در دولت یازدهم واقعا هدفمند شود، اما در طول سه سال گذشته نه تنها هدفمند نشد، بلکه قیمت حامل های انرژی آب، برق، گاز و بنزین و نان و... چندین بار افزایش یافت و هم اکنون مهم ترین دغدغه اغلب مردم با این همه رکود و گرفتاری پرداخت قبوض آب و برق و گاز و خریدن نان خالی است و از همه بدتر منتی که دولتمردان در موقع پرداخت هر بار یارانه ناچیز که هم اکنون ارزش 15 هزار تومانی دارد، ملت شریف ایران را آزار می دهد که پرداخت پول خود مردم را مصیبت عظما می خوانند. این در صورتی است که رئیس سابق هدفمندی یارانه ها اعلام می کند دولت 72 هزار میلیارد تومان در طول دو سال گذشته از هدفمندی یارانه ها عایدات داشته است. قرار بود که با کلید همه مشکلات کشور حل شود، اما یک باره این کلید به داسی تبدیل شد که همه مدیران لایق و خدمتگزار از سطح بخشدار و مدیر مدرسه تا استاندار و وزیر و هیئت مدیره های شرکت را درو کرد. قرار بود در حوزه رسانه ها انتقادها آزاد باشد، اما رئیس جمهور با تعابیر زننده و واژه های دور از شأن با آنها برخورد کرد و از طرفی در دادن یارانه مطبوعات هم کمال بی انصافی را به عنوان تنبیه غیرمستقیم به اجرا گذاشتند، به طور مثال به گروه مطبوعاتی شلمچه، هفته نامه شمس و آفتاب مرکزی و آرمان جوان در طول 6 ماهه اول 94 در مجموع حدود 2 میلیون و 600 هزار تومان یارانه تعلق گرفت، اما به یک نشریه وابسته به اصلاح طلبان فقط با 56 شماره چاپ حدود 30 میلیون تومان تعلق گرفت. و از همه بدتر متأسفانه مدت هاست رئیس دولت یازدهم به رفتارها و گفتارهای متناقض و گاهی اوقات در تقابل صریح با مواضع رهبری روی آورده و روز به روز بر شیب سرعت آن می افزاید که آخرین مورد آن در خصوص برجام دو، سه و چهار و در روزهای اخیر در خصوص اسلام انقلابی و انقلاب اسلامی و موضوع آموزش زبان انگلیسی بود که برای مردم ایجاد سؤال کرده است. در پایان باید یادآور شد که ضعف ها و بی تدبیری های دولت یازدهم مثنوی هفتاد من کاغذ می شود که بیشتر از این ها را مردم می دانند و به همین خاطر است که در مراسم سخنرانی دکتر روحانی در کرمان مردم یکصدا فریاد زدند: «به جون هرچه مرده؛ احمدی بر می گرده» و صدا و سیما مجبور شد پخش مستقیم مراسم را قطع کند.
پنجشنبه ، ۲۳اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]