واضح آرشیو وب فارسی:دانشجو آزاد: شروع هفته خوابگاه ها اگر چه هر ساله با شور و نشاط و وعده وعیدهای دلسوزانه همراه است، اما گلایه های دانشجویان را نیز به همراه دارد.به گزارش “ دانشجوآزاد ” به نقل از خبرگزاری دانشجو ، شروع هفته خوابگاه ها اگر چه هر ساله با شور و نشاط و وعده وعیدهای دلسوزانه همراه است، اما گلایه های دانشجویان را نیز به همراه دارد. صحبت های اخیر برخی از مسئولین در این هفته باعث شد تا هفته خوابگاه ها را این بار از زوایه دید دیگری محک بزنیم! به همین خاطر قاب سوژه را روی شورای صنفی دانشجویان می بندیم تا ببینیم در نهایت چه تصویری از آن ظاهر خواهد شد. شورای صنفی دانشجویان را شاید بتوان تنها نهادی معرفی کرد که بیش از هر نهاد دیگری با اموری هم چون خوابگاه، تغذیه و سلف دانشگاه، سنوات، وام و… درگیری شبانه روزی دارد. شورای صنفی از روز اول به عنوان یک پتانسیل خود ساخته از بدنه دانشجویی روی کارآمد تا برای ارتقای خدمات رسانی، ستون پشتیبانی باشد که دانشگاه را به بدنه دانشجویش متصل می کند. طی سال های گذشته شوراهای صنفی فراز و فرودهای زیادی را تجربه کردند که از جمله اتفاقات رخ داده در روند حرکتی شوراها، سیاسی شدن برخی اقدامات آن ها بود. این سیاسی شدن موجب شده دیدگاه مسئولین دانشگاهی نسبت به شوراها ابری شود و متاسفانه امروز به واسطه این پیشینه سیاسی شاهدیم که همه شوراهای صنفی با یک چوب زده می شوند. معاونینی که از شورای صنفی هراس دارند گواه این مدعا صحبت های ذوالفقار یزدان مهر، رئیس صندوق رفاه دانشجویان در نشست چند روز پیش با معاونان دانشجویی منطقه ۶ در کاشان است. وی در این نشست می گوید: متاسفانه برخی از معاونان دانشجویی رغبتی به تعامل با شورای صنفی ندارند و آنها را یک تهدید و مزاحم برای خود می دانند، درحالیکه با تعامل منطقی می توان با هم افزایی بهتر به جنگ مشکلات و ناملایمات رفت و مشکلات صنفی را کم تر کرد. این صحبت ها کافی بود که با رئیس صندوق رفاه تماس بگیریم و قضیه را پیگیر شویم. او در این تماس از یک جلسه چهار ساعته با ۲۶ نفر از مسئولان شورای صنفی دانشگاه های سراسر کشور خبر داد. جلسه ای که در آن سفره دل دانشجویان برای رئیس صندوق رفاه باز شد. یزدان مهر می گوید: مسئولان دانشگاهی می توانند از شورای صنفی به عنوان یک فرصت بسیار خوب استفاده کنند، چرا که این شورا، منتخب خود دانشجویان است و موجب ارتقای تعاون و کیفیت برنامه های دانشگاهی می شود. معاونان دانشجویی همچنین می توانند از ظرفیت شورای صنفی دانشجویی در پیگیری برخی امور همچون جلب حمایت نهادهای عمومی، مردمی و خیرین و ایجاد کمک صندوق های نیکوکاری و قرض الحسنه، شناسایی دانشجویان بی بضاعت، ایجاد کارگاه های مهارتی و ارتباط با صنعت و برگزاری مراسم ها کمک بگیرند. پشت پرده فشار بعضی دانشگاه ها برای عدم وجود شورای صنفی پس از این حرف ها فراهانی، معاون فرهنگی دانشجویی وزارت بهداشت پرده دیگری از این ماجرا را برمی دارد. او در دومین نشست دبیران مرکزی شورای صنفی دانشگاه های علوم پزشکی که به تازگی برگزار شده در خصوص نقش شورای صنفی در دانشگاه اظهار داشت: با وجود فشارهای شدیدی که بر من وارد شد، بحث شوراهای صنفی دانشجویی را پیگیری کردم؛ چون می خواستم شما در خانه هایی پاک زندگی کنید. حتی برخی در مخالفت با شوراهای صنفی بیم داشتند کسانی از این شوراها استفاده سیاسی کنند. برخی از معاونان فرهنگی و دانشجویی دانشگاه های معتبر کشور ساعت ها با من بحث کردند که ایجاد شوراها به صلاح نیست و تنش ایجاد می کند. آنها حتی در دانشگاه هایشان شوراهای فرمایشی ایجاد کرده بودند و پس از ابلاغ آیین نامه به نحوی تبلیغات کرده بودند که کسی از این موضوع مطلع نشود. با فراهانی تماس گرفتیم، وی ضمن تایید حرفهایش تاکید می کند: بعضی از مسئولان دانشگاهی نسبت به تشکیل شورای صنفی در دانشگاه خود احتیاط می کنند که بیشتر این محتاط بودن جنبه سیاسی دارد؛ این شاید به گذشته برخی از این شوراها برمی گردد که اهداف و اغراض سیاسی خاصی را دنبال کرده و موجب ایجاد مشکلات متعددی در فضای دانشگاه می شدند. باید این حقیقت را پذیرفت که اکثر مسئولان دانشگاه های ما از مطالبه فرار می کنند؛ یعنی وقتی مطالبه ای وجود نداشته باشد قطعا مدیریت نیز کار راحت و آسانی خواهد بود. اما این طور نیست، هر کسی که مسئولیتی را در جمهوری اسلامی ایران می پذیرد باید بداند که در مقابل مردم و نهادهای ذیربطش پاسخگوست و باید بتواند در معرض مطالبات قرار بگیرد. وی با اشاره به اینکه بعضی به دنبال مچ گیری های سیاسی در فضای دانشگاه هستند، تصریح کرد: در این فضا طبیعتا مدیران دانشگاهی محافظه کار می شوند؛ تا جایی که شاهد هستیم بعضی از آنها در خصوص ایجاد شورای صنفی در دانشگاه ها تبلیغات و اطلاع رسانی نامناسبی کردند و اصلا دانشجویان دانشگاه متوجه نشدند که در چه روزی باید برای انتخابات شورای صنفی خود حاضر شوند. حتی در برخی دانشگاه ها دیده شده تشکل هایی که می خواستند در خصوص اهمیت شورای صنفی در دانشگاه برنامه برگزار کنند به آنها اجازه برگزاری این برنامه داده نشده است؛ قاعدتا این نوع برخورد مسئولان دانشگاه ها در رنکینگ عملکرد سالیانه ما مورد بررسی قرار می گیرد و با مدیران و مسئولان مربوطه برخورد خواهیم کرد. این حرفها اظهاراتی است که حتی قبل از گفتن و رسانه ای شدنشان به خوبی می شد در فضای دانشگاه ها حسشان کرد. دانشگاه علامه طباطبایی به بهانه طرح شبکه رابطین تقریبا دو سالی می شود که شورای صنفی ندارد؛ یعنی همه تلاش مسئولینش برای نداشتن چیزی به این نام و نشان بود. حالا خبر دار شدیم دانشگاه خواجه نصیر هم کم کم به این درد دچار شده و مسئولینش حاضر به برگزاری دور جدید انتخابات شورای صنفی نیستند. دانشگاه خواجه نصیر به علامه پیوست میربیگی، مسئول سابق شورای صنفی این دانشگاه می گوید: در حال حاضر دانشگاه خواجه نصیر شورای صنفی ندارد و این در حالی است که مسئولین دانشگاه قبل از عید قول داده بودند که انتخابات سری جدید شورای صنفی را در اردیبهشت ماه سال جاری برگزار کنند. مسئول سابق شورای صنفی دانشگاه خواجه نصیر تصریح کرد: شورای صنفی همیشه مطالبه گر است و سوال می کند. از مسئولین می پرسد هزینه ای که فلان جا خرج شد اضافه اش صرف چه کاری شد؛ یا چرا از هزینه مالی تعمیر خوابگاه ها کم شده است. این سوالات معمولا هر جایی پرسیده شود، حساسیت برانگیز است و شاید برای کسانی که در سیستم دانشگاهی دستشان پاک نیست نیز، حساسیت برانگیزتر باشد. وی در پاسخ به این سوال که دانشگاه خواجه نصیر تا قبل از این تعاملش با شورای صنفی چگونه بوده است، گفت: شورای صنفی خواجه نصیر پس از تشکیل شدنش مسائل بسیار مهمی را از جمله خوابگاه ورودی های جدید، ماندن دانشجویان سنواتی در خوابگاه، کیفیت غذای دانشجویان و اضافه کردن وعده شام و سحری در ماه مبارک رمضان به برنامه غذایی دانشگاه، برگزاری مراسم برای آشنایی دانشجویان با حق و حقوق خود و… پیگیری و عملی کرده است. به جد می توانم بگویم چه در دوره یک سال و چند ماهه مسئولیت من و چه در دوره های قبل هیچ گونه همکاری از سوی دانشگاه ندیدم. ما برای ساده ترین چیزها که حق مسلم دانشجویان بود، باید ده هزار بار چانه زنی می کردیم و طبقات دانشگاه را پایین و بالا می آمدیم. از طرفی هستند دانشگاه هایی که از این قضیه مستثنی شده و تعامل خوبی با شورای صنفی خود دارند؛ نمونه آن دانشگاه صنعتی شریف است. علی اکبر مومنی، مسئول شورای صنفی این دانشگاه تعامل مسئولین را با شورا بسیار خوب می داند و می گوید: متاسفانه باید گفت مسئولان دانشگاهی ما با تغییر مخالف هستند و نسبت به آن گارد می گیرند. به نظر می رسد سیستم بعضی از دانشگاه ها به قدری خسته است که مسئولانشان موافق پذیرش هیچ گونه تغییری نیستند. وثوقی، معاون دانشجویی دانشگاه شریف در خصوص اینکه علت ترس برخی از مسئولان دانشگاهی از شورای صنفی اظهار داشت: این شورا پتانسیل مناسبی است برای مسئولان دانشگاهی است که می تواند حکم فرصت را داشته باشد، اما این که چرا بعضی از آنها وجود چنین شورایی را خطر می دانند شاید به این خاطر است که تعامل و گفت وگو میان طرفین وجود ندارد. وی ادامه می دهد: دانشگاه باید نشان دهد که حتی اگر در برآوردن فلان خواسته آنها ناتوان است اما پیگیر ماجرا هست؛ خیلی اوقات حس نکردن چنین چیزی از سوی دانشجویان باعث ایجاد موج می شود. شاخی به اسم شورای صنفی! وثوقی هم چنین به نکته جالبی از نوع نگاه برخی مسئولین دانشگاهی در خصوص شورای صنفی اشاره می کند. او معتقد است برخی از مسئولین، شورای صنفی را شاخ می دانند، شاخی که از پسش برنمی آیند، اما به نظر او وجود این شاخ ها برای دانشگاه خوب است، چرا که جاهایی که دانشگاه نیاز دارد ضعف هایش نمایان شود، شورای صنفی به خوبی این کار را می کند و بعضا راهکارهای حل شدنی را نیز پیشنهاد می دهد. چرا باید از نهادی که قصد دارد صدای مطالبات دانشجویان را به گوش مسئولین برساند، هراس داشته و آن را یک خطر بپنداریم؟ آیا شورای صنفی زنگ خطری برای مسئولین است؟!این ها سئوالاتی است که مسئولین دانشگاه های بدون شورای صنفی باید به آن پاسخ دهند.
پنجشنبه ، ۲۳اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دانشجو آزاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]