محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853131462
توزیع منابع و بهره وری - پایگاه خبری تحلیلی نفت و انرژی سپر
واضح آرشیو وب فارسی:سکو نیوز: (توزیع منابع و بهره وری)عنوان سرمقاله امروز روزنامه دنیای اقتصاد به قلم(دکتر محمد وصال)است که در آن می خوانید: درآمد سرانه یکی از شاخص های اصلی میزان برخورداری متوسط یک اقتصاد و در نتیجه کیفیت زندگی است. این شاخص در واقع از تقسیم کل تولید یک ساله اقتصاد به جمعیت به دست می آید. درآمد متوسط حقیقی یک ایرانی طی دوره 19 ساله 1375 تا 1393 به طور متوسط سالی 9/ 1 درصد افزایش داشته است. جدول 1 رشد ایران را با چند کشور دیگر مقایسه می کند. کشورهای چین، هند و ترکیه به ترتیب از رشد درآمد سرانه 3/ 8، 9/ 4 و 3/ 2 درصدی در مدت مشابه برخوردار بوده اند. برای درک اهمیت رشد متوسط بلندمدت کافی است به ستون سوم جدول توجه شود. این ستون زمان لازم برای دوبرابر شدن درآمد سرانه کشور را با فرض ثبات رشد حاصل شده در دوره 19 ساله نشان می دهد. تفاوت های کوچک در رشد درآمد سرانه منجر به تغییرات شدید زمان دوبرابر شدن می شود. به عنوان مثال با اینکه تفاوت رشد ایران و ترکیه تنها 4/ 0 درصد است، اما این تفاوت اندک در رشد به 6 سال زمان بیشتر برای دوبرابر شدن درآمد سرانه منجر می شود؛ بنابراین شناسایی عوامل موثر بر رشد اقتصادی و سیاست گذاری صحیح در راستای بهره برداری از این عوامل از اهمیت بسزایی برخوردار است. رشد درآمد سرانه ارتباط تنگاتنگی با رشد نیروی کار، سرمایه (اعم از فیزیکی، انسانی و...) و بهره روی در اقتصاد دارد. به عبارت دیگر درآمد یک کشور تنها در صورتی افزایش می یابد که نهاده های تولید افزایش یابند یا بهبودی در روش استفاده از نهاده ها حاصل شود. بهبود روش ترکیب نهاده ها در فرآیند تولید را بهره وری عوامل تولید می نامند. مطالعات گسترده ای در ادبیات توسعه اقتصادی1 نشانگر اهمیت بالای بهره وری در توسعه اقتصادی است. بهره وری از دو طریق اصلی منجر به بهبود درآمد سرانه می شود. اولا با افزایش بهره وری می توان با استفاده از میزان سابق نهاده ها (نیروی کار و سرمایه) تولید بیشتری انجام داد. ثانیا با افزایش بهره وری سرمایه گذاری از بازده بالاتری برخوردار می شود و انگیزه برای سرمایه گذاری افزایش می یابد؛ بنابراین فرآیند تجمیع انواع سرمایه تسریع می شود. این مطلب بدین معناست که سیاست های اصلاحی ناظر بر افزایش بهره وری موثرتر از سیاست هایی هستند که با ارائه مشوق های مالی و مالیاتی تنها درپی افزایش سرمایه گذاری هستند. شواهد مختلف حاکی از رشد ناچیز بهره وری در اقتصاد ایران است. طبق آمارهای سازمان ملی بهره وری، شاخص بهره وری کل در اقتصاد ایران طی دوره 19 ساله مورد بررسی به طور متوسط 2/ 0 درصد در سال رشد کرده است.2 البته روش محاسبه این شاخص در صفحه اینترنتی سازمان ملی بهره وری توضیح داده نشده و شاید از این لحاظ چندان قابل اتکا نباشد، اما مطالعات دیگر3 که از روش های شفاف تری استفاده کرده اند نیز نشانگر نوسانات بالای رشد بهره وری و پایین بودن رشد بلندمدت آن هستند. سوال کلیدی که در ادامه به آن پرداخته می شود این است که چرا رشد بهره وری در اقتصاد ایران اینقدر پایین بوده است؟ یکی از عواملی که نقش تعیین کننده در بهره وری دارد، تکنولوژی است. در صورتی که ماشین آلات بهتر و با تکنولوژی پیشرفته تر استفاده شوند، احتمالا تولید بیشتری از میزان ثابتی سرمایه و نیروی انسانی حاصل می شود. به عنوان مثال کشاورزی که از تراکتور استفاده می کند نسبت به آنکه از گاوآهن استفاده می کند، می تواند تولید بیشتری داشته باشد. اما بدیهی است که تکنولوژی تنها عامل موثر بر بهره وری نیست. شاید بتوان ادعا کرد که تکنولوژی حتی مهم ترین عامل نیز نیست. در واقع مشاهدات پراکنده حاکی از در دسترس بودن نسبی تکنولوژی های روزآمد در حوزه های مختلف تولید است، اما در دسترس بودن آنها الزاما به انتخاب و استفاده این تکنولوژی ها منجر نمی شود. برای درک عواملی که ممکن است نقشی مهم تر از تکنولوژی در بهبود بهره وری ایفا کنند، لازم است سطح تحلیل را از یک بنگاه به یک بخش اقتصادی با چند بنگاه غیرمشابه ارتقا دهیم. شرایطی را فرض کنید که اقتصاد تنها از دو بنگاه تولیدی تشکیل شده است. بهره وری بنگاه (الف) دوبرابر بهره وری بنگاه (ب) است (مثلا تکنولوژی بهتری دارد). در شرایط رقابتی انتظار می رود که بنگاه (الف) با کاهش قیمت خود بتواند سهم بیشتری از بازار را کسب کند و قسمت بزرگتری از تولید را به خود اختصاص دهد. در نتیجه وقتی بهره وری کل اقتصاد محاسبه می شود، وزن بیشتری به بهره وری بنگاه (الف) داده می شود. اما اگر به دلایلی که در ادامه بحث می شود بنگاه (الف) نتواند به سهم شایسته خود از تولید دست یابد و بنگاه (ب) سهم عمده تولید را داشته باشد، بهره وری کل اقتصاد که میانگینی موزون از بهره وری دو بنگاه است، کمتر خواهد شد. مشابه استدلال فوق را می توان برای دو بخش اقتصادی نیز تبیین کرد؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که شیوه تخصیص منابع تولیدی بین بنگاه ها و بخش های اقتصادی نقشی تعیین کننده در بهره وری کل عوامل تولید دارد. در صورتی که تخصیص بر مبنای توانمندی بنگاه ها و بخش های اقتصادی در تولید ارزش افزوده انجام شود و بنگاه های توانمندتر، نهاده های بیشتری را به خود جذب کنند، بهره وری افزایش خواهد یافت. مقاله شای و لنو (2009)4 اهمیت تخصیص غیربهینه منابع در بخش صنعت دو کشور هند و چین را نشان می دهد. ایشان این سوال فرضی را می پرسند که اگر مرز دانش فنی موجود در هند و چین را تغییر ندهیم، اما توزیع منابع بین بنگاه های صنعتی با بهره وری کم و زیاد را به تخصیص مشاهده شده در آمریکا ببریم، چه میزان بهره وری کل این دو کشور تغییر می کند. داده های سال های مختلف این کشورها نشانگر افزایش بین 30 تا 60 درصدی (سال های مختلف چین و هند) بهره وری در صورت کاهش اختلالات اقتصاد است. البته همین مطالعه حاکی از افزایش تدریجی بهینگی تخصیص منابع در چین است که نشان می دهد قسمتی از رشد حیرت انگیز این کشور به خاطر حذف برخی اختلالات و بهبود تخصیص منابع بوده است. مطالعه مشابهی5 در ایران نشانگر بهبود 31 درصدی بهره وری کل در صورت کاهش اختلالات تا سطح اختلالات مشاهده شده در آمریکا است. بنابراین ملاحظه می شود که از لحاظ تجربی تخصیص غیربهینه نهاده های تولیدی از اهمیت بسزایی در پایین نگه داشتن بهره وری برخوردار است. به عبارت دیگر در صورتی که دولت بتواند سیاست های اصلاحی را اجرا کند که میزان اختلالات را کاهش دهد، می تواند شوک مثبتی به بهره وری وارد کند. حال، این سوال جدی مطرح است که چه عواملی مانع بازتخصیص نهاده های تولید به سمت تولید کننده های شایسته تر است؟ چطور ممکن است بنگاه که توانمندی بالاتری دارد و با هزینه کمتر می تواند کالای مشابهی را تولید کند، از بنگاه کم بهره ورتر جا بماند؟ در ادامه این یادداشت به ذکر دو مثال از این موانع اکتفا می کنیم. مثال 1 (فساد در تخصیص اعتبارات مالی): تولید، نیازمند صرف هزینه هایی است که تا کالای تولیدشده به فروش نرسد بازنمی گردد؛ بنابراین بنگاه ها نیازمند اعتباراتی برای تامین سرمایه فعالیت خود هستند. یک وظیفه مهم بانک ها و دیگر نهادهای مالی، تامین سرمایه اولیه و سرمایه در گردش بنگاه های تولیدی است. در صورتی که اعطای اعتبارات بر مبنای توجیه اقتصادی طرح های تولیدی نباشد و روابط سیاسی، دوستی یا خانوادگی مبنای اعطای اعتبارات قرار بگیرد، لزومی ندارد تولیدکننده شایسته تر به اعتبارات دست یابد. افراد مرتبط که الزاما بیشترین بهره وری را ندارند، منابع بیشتری کسب می کنند و در نتیجه سطح تولید کل و بهره وری کل را پایین می آورند. مثال 2 (ناکارآیی زیرساخت های حمل و نقل): فعالیت های تولیدی معمولا نیازمند مقیاس به اندازه کافی بزرگ برای سوددهی هستند. به عبارت دیگر اگر تولید از سطح مشخصی بالاتر نباشد، بهره وری بنگاه پایین خواهد بود. به عنوان مثال اگر کارخانه ای بخواهد تنها 100 کولر آبی در سال تولید کند، احتمالا برایش به صرفه نیست از خط تولید مکانیزه استفاده کند و از تولید دستی و در نتیجه با بهره وری کمتر استفاده خواهد کرد. حال اگر یک تولیدکننده با بهره وری بالقوه بالا (تولید مکانیزه) وجود داشته باشد، اما به دلیل نبود زیرساخت های حمل و نقل مناسب نتواند محصول خود را به دست مشتریان در سراسر کشور برساند، در این صورت، دیگر تولیدکننده های محلی با روش های تولید دستی فرصت ابراز وجود می یابند. هر تولید کننده ای در بازار محلی خود اقدام به عرضه محصول می کند و بهره وری در سطح بهره وری تولید دستی باقی خواهد ماند. بهبود زیرساخت های حمل و نقل اجازه رسیدن به مقیاس مناسب تولید را خواهد داد و باعث افزایش بهره وری می شود. مثال های ذکر شده نشان می دهد که عوامل متنوعی ممکن است به عنوان مانع مقابل افزایش بهره وری کل اقتصاد ظاهر شوند. برای اتخاذ یک رویکرد سازگار و کارآ لازم است، اهمیت تجربی این موانع شناسایی شود و سیاست های اصلاحی در نظر گرفته شود؛ البته مناسب است به چالش جدی پس از این مرحله نیز اشاره کرد. مداخله دولت برای اصلاح ممکن است خود به ایجاد موانع جدیدی برای بهبود بهره وری منجر شود یا ممکن است به دلیل ضعف در حکمرانی، دولت نتواند به صورت موثری اصلاحات مدنظر را پیش ببرد. این نوع از مسائل تحت عنوان شکست دولت در ادبیات اقتصاد مطرح می شوند. در مثال یک در صورتی که دولت به نظام حکمرانی سیستم بانکی توجه کند و سعی در اصلاح آن با ایجاد ابزارهای پایش و اعمال موثر قانون داشته باشد، می تواند با تضمین رقابت بین بانک ها به بهبود تخصیص منابع کمک کند. اما در صورتی که خود دولت هم یکی از بازیگران بانکی باشد یا اینکه نهاد ناظر در بازار بانکی و اعتباری استقلال کافی از سیاسیون نداشته باشد، سرانجامِ ایجادِ ابزارهای جدید پایش و اعمال قانون مشخص نیست. بنابر مباحث صورت گرفته در این یادداشت، بهره وری یک عامل تعیین کننده رشد درآمد سرانه است. از آنجاکه بهره وری کل میانگینی وزنی از بهره وری تک تک بنگاه های اقتصاد است، تخصیص غیربهینه منابع در اقتصاد می تواند یکی از دلایل کلیدی پایین بودن بهره وری باشد. در صورت تخصیص غیربهینه نهاده های تولید به بنگاه های با بهره وری پایین تر، بهره وری کل اقتصاد به دلیل وزن بیشتر این بنگاه ها، پایین خواهد بود. توصیه های سیاستی که از این بحث استخراج می شود، ناظر به سیاست هایی است که بازتوزیع منابع به نفع تولیدکنندگان بهره ورتر را تسهیل می کند. از طرف دیگر سیاست های مداخله جویانه و جانب گرایانه دست مجریان را برای هدایت منابع به سمت بنگاه های کم بهره ور باز می گذارند و چالشی را برای طراحی دقیق سیاست های اصلاحی ایجاد می کنند. پاورقی ها 1- به عنوان مثال به مقاله زیر مراجعه کنید: Caselli, F., ‘Accounting for Cross-Country Income Differences’, Chapter 9 in Aghion, P. and N. D. Steven, Handbook of Economic Growth, Elsevier. Volume 1, Part A, 2005, pp741-679.. 2- برگرفته از قسمت اطلاعات و آمار صفحه سازمان ملی بهره وری به آدرس http:/ / www.nipo.gov.ir در تاریخ 22 فروردین 1395. 3- به عنوان مثال به مقاله زیر مراجعه کنید: نیلی، مسعود و ابوالفضل خاوری نژاد (1394)، تحلیل رشد بلندمدت اقتصاد ایران و چالش های دهه 1390، مجموعه مستندات اولین کنفرانس اقتصاد ایران، جلد 2، صص 31 – 51، موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی. 4- Hsieh and Klenow, “Misallocation and Manufacturing TFP in China and India”, Quarterly Journal of Economics, vol. 124, no. 4, pp. 1448-1403. 5- محمودزاده احمدی نژاد، امینه، نیلی، مسعود و فرهاد نیلی (1394)، سرمایه در گردش، تخصیص نامناسب و بهره وری کل عوامل تولید، مقاله در حال کار.
پنجشنبه ، ۲۳اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سکو نیوز]
[مشاهده در: www.neconews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها