واضح آرشیو وب فارسی:فارس: داعشیهای ازبک چگونه در زابل افغانستان فعالیت میکنند؟
یک مقام ولایت زابل در مورد چگونگی ظهور داعش در این ولایت و خیانت ملامنصور دادالله به طالبان گفت: القاعده و ازبکهایی که اکنون به نام داعش در زابل فعالیت دارند 2 گروه خائن به طالبان هستند.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، یک مقام ولایت زابل با ارسال یادداشتی اختصاصی مشروط به افشا نشدن نام و سمتش به بررسی چگونگی ظهور داعش و پایان کار طالبان در زابل پرداخته است. وی نوشت: در جریان سالهای پیش صدها خانواده ازبک از وزیرستان پاکستان با همکاری طالبان وارد ولایت زابل شده و در فرمانداریهای «خاک افغان» و «ارغنداب» جابجا شده بودند. این ازبکستانیها در حقیقت شبهنظامیان طالبانی بودند که برخلاف خواست دولت «اسلامآباد» اقدام به دهشتافگنی و ایجاد ناآرامی در وزیرستان میکردند و زمانیکه دولت پاکستان خواستار پایان این اقدامات آنها شد، از سوی این ازبکستانیها پاسخ مثبت دریافت نکردند. به همین دلیل هواپیماهای پاکستانی این ازبکستانیها را که در زمان زمامداری طالبان در افغانستان از جایگاه ویژهای نزد «ملامحمد عُمر» رهبر طالبان برخوردار و حتی «طاهر یولداش» را به عنوان «امیر بخارا» مقرر کرده بود، هدف حملات موشکی قرار داد. رهبر سابق گروه طالبان این ازبکستانیها را در گام نخست در منطقه «ارغنداب» و پس از آن در فرمانداری «خاک افغان» ولایت «زابل» فرستاد و دلیل این کارش نیز دوردست بودن این فرمانداری از مرکز ولایت زابل و مرکز سیاسی و نظامی افغانستان و همچنین توجه کم دولت کابل به آن منطقه بود. ازبکستانیهای که در وزیرستان پاکستان ساکن بودند به صورت تدریجی وارد فرمانداری «خاک افغان» و «ارغنداب» شدند و پس از آن با تطمیع بزرگان محل تسلیحات و مهمات زیادی از پاکستان به این مناطق آوردند. اما با مرگ «ملامحمد عُمر» این طالبان سابق داعشیهای فعال در افغانستان شده و با «ابوبکرالبغدادی» ارتباط برقرار کردند، ضمن اینکه هیئتهای آنها نیز به عراق و سوریه رفته بود. این ازبکستانیها سلاحهای جدید آمریکایی، خودروهای نظامی و حتی خودروهای ضد گلوله و پول هنگفت از داعشیها دریافت کردند. اما زمانی طالبان فهمیدند که این ازبکستانیها به سلاحهای داعش تسلیح شده بودند و به حدی مهمات در دست داشتند که تمام طالبان مستقر در زابل به آن حد سلاح نداشتند در حالیکه سلاحهای این داعشیهای تازهنفس به مراتب پیشرفتهتر و کاراتر از تسلیحات جنگی طالبان بود. این دقیقاً زمانی بود که شورای رهبری طالبان در «کویته» در وضع نامناسب تصمیمگیری بود، زیرا اذهان تمام فرماندهان به چرایی عدم فعالیت رهبر آنها «ملامحمد عُمر» مشغول بود. در این میان، «ملامنصور دادالله» که پس از مرگ برادرش «ملا دادالله» به عنوان یکی از فرماندهان پُر نفوذ طالبان به شمار میرفت با این گروه خیانت کرد و در امر ارتباطگیری ازبکستانیها با داعش آنها را همکاری کرد. بالاخره این کار منصور دادالله فاش شد و وی مجبور به فرار از پاکستان و پناه بردن به همین ازبکستانیها شدند، ازبکستانیهای که دستکم 20 هزار نیروی جنگی شامل زن و مرد با سلاحهای پیشرفتهتر از طالبان در فرمانداری «خاک افغان» و «ارغنداب» داشتند. در مورد چرایی عدم حمله طالبان بالای این ازبکستانیها پیش از حضور ملامنصور دادالله باید اذعان داشت که آنها با توجه به تسلیحات و تجهیزات جنگی ازبکستانیها از شکست خود هراس داشتند و به همین دلیل اقدام به حمله نکرد. اما زمانی که ملامنصور دادالله به آنها پناه بُرد، شورای کویته طالبان چندین بار به «رحمان یولداش» فرمانده کُل این ازبکستانیهای داعش که برادر «طاهر یولداش» امیر نام نهاد سابق طالبان در بخارا بود که دادالله را به آنها تسلیم کند. رحمن یولداش از این کار ابا داشت و به همین دلیل بود که شورای کویته احساساتی شد و برای دستگیری ملامنصور دادالله و سرکوبی رحمن یولداش بالای آنها حمله کرد که در جریان این درگیری ملامنصور دادالله زخمی و پس از چند روزی از بین رفت. طالبان بیشتر از دولت کابل برای از بین بردن این ازبکستانیها که بنام و حمایت گروه داعش فعالیت دارند، مصمم هستند، زیرا دولت کابل تاکنون در این خصوص اقدام جدی انجام نداده و حتی صحبتهایی از حمایت برخی افراد کلیدی دولت از این ازبکستانیها نیز در میان طالبان وجود دارد. اما در این میان، طالبان چندین حمله جهت نابودی این بخش داعش انجام داده که تاکنون موفق به تسلیمی آنها نشده و آسیب بزرگی نیز رسانده نتوانستهاند. در ضمن این حملات، طالبان تاکنون 2 اشتباه سیاسی خود از زمان ایجاد تاکنون را میپذیرند که اول همکاری و دادن مکان برای زندگی به فرماندهان «القاعده» و دوم همکاری با این ازبکستانیها است. طالبان معتقدند که به این 2 گروه دلسوزی کردهاند که این دلسوزی «بلای جان» خود آنها شده است، زیرا اگر فرماندهان القاعده را در افغانستان جای نمیداد، زمینه حضور آمریکاییها و سقوط نظام طالبان فراهم نمیشد. دوم اگر به این ازبکستانیها اعتماد نمیکردند و طوری برخورد میکردند که همیشه محتاج و تحت فرمان تمام رهبران طالبان میبود، اکنون گروهی بنام داعش در زابل فعالیت نداشت. اما از این موارد گذشته، اکنون فضای رقابت شدید میان طالبان و داعش در زابل وجود دارد و هر کدام به نحوی در تلاش پایان کار یکدیگر شدهاند و با توجه به اینکه حضور طالبان در این ولایت نسبت به ازبکستانیها پُررنگ نیست، ازبکستانیها تلفات بیشتری از طالبان میگیرند. اکنون فضای مناسبی برای استفاده از فرصت موجود برای دولت کابل بوجود آمده زیرا اگر با تصمیم قاطعانه جهت نابودی این 2 گروه وارد عمل شود، به زودی هم داعش و هم طالبان از زابل نابود خواهند شد. انتهای پیام/ح
95/01/28 :: 14:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 126]