تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867401762
آيا اصلاح‌طلبي بچه كرده است؟
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: آيا اصلاح‌طلبي بچه كرده است؟
نویسنده : دكتر حسين عبداللهي
اين روزها برخي فرصت‌طلبان در باب نتيجه انتخابات مغرورانه لب به سخن گشوده و چشم خود را بر برخي واقعيات مي‌بندند. ناديده انگاشتن برخي از اين واقعيت‌ها ممكن است سبب خطاي تحليلي عده‌اي شود. در اين وجيزه به همين دليل برآنيم تا به يكي از موارد از باب نمونه اشاره كنيم. چندي پيش يكي از اساتيد علوم سياسي در يادداشتي كه روزنامه شرق (11ارديبهشت) آن را در سرمقاله خود درج كرده نوشت: «آمار شهرهايي را كه براي برنامه‌هاي انتخاباتي قبل و بعد از عيد رفتم، درست به خاطر نمي‌آورم ولي مجموعاً در دو دور انتخابات به يك، دو جين شهرستان و مراكز استان براي سخنراني‌هاي انتخاباتي سفر كردم. گاهي در دانشگاه‌ها سخنراني داشتم و گاهي هم در ستادهاي «ائتلاف اميد» يا مجموعه‌هاي وابسته به اصلاح‌طلبان. آنچه در يك تصوير كلي مي‌توانم از اين يك، دو جين سفر انتخاباتي بگويم، آن است كه به قول تهراني‌هاي قديم، اصلاحات بچه كرده است.»
اگر قرار باشد از اين مقدمه كه نويسنده به آن اشاره كرده و منظورش شلوغي ستادهاي ائتلاف اميد يا اصلاح‌طلبان بوده، چنين نتيجه گرفت كه اصلاحات بچه كرده يا زاييده است و بخواهيم آن را به عنوان يك گزاره مؤثر بر تحليل‌هاي سياسي دراين جهت استفاده كنيم، لازم است به چند سؤال پاسخ داده شود:
1 - آيا سخنران ارسالي از مركز توقع داشته كه وقتي از سوي ائتلاف اميد - يعني اصلاح‌طلبان و اعتدالگرايان كه از سوي دولتمردان پشتيباني مي‌شود - به استان‌ها گسيل مي‌شده، مثلاً از سوي ميزبان كه شامل مجموعه‌اي از استاندار تا فرماندار و رؤساي دانشگاه‌ها و غيره مي‌شده مورد استقبال قرار نگرفته يا تعداد اندكي را فراخوان كنند؟ در اين صورت بقاي رياست چه مي‌شود؟
2 - آيا نگارنده يادداشت كه همان سخنران اعزامي از مركز هستند هرگز از ميزان هزينه‌اي كه در ستادهاي ائتلاف صورت گرفته سؤال كرده‌اند؟ برخي از گزارشات شنيداري از شهرها تفاوت هزينه دو رقيب را تا چندين ميليارد تومان ذكر كرده و نگارنده به عينه در دور دوم در يكي از شهرها وقتي به ستاد دو رقيب انتخابات رفتم - كه اتفاقا حداقل در ظاهر اختلاف گرايشي هم نداشتند - يك ستاد را بسيار خلوت و يكي ديگر را بسيار شلوغ ديدم و عجيب بود كه در ساعات نيمه شب چندين مأمور نيروي انتظامي مجبور به كنترل ترافيك بودند. وقتي علت را جويا شدم موضوع «شام» مطرح بود و طبيعي بود ستادي كه شام ندهد خلوت باشد.
3 - سؤال سوم از سخنران پركار اصلاحات كه به قول خودش به دو جين شهرستان سفر كرده اين است آيا واقعاً انتظاري غير از اين داشته و اگر با اجتماعات اندكي مواجه مي‌شد بيشتر برايش سؤال ايجاد نمي‌شد؟ به نظر مي‌رسد كه ايشان اگر با اين وضعيت روبه‌رو نمي‌شد، برايش اين سؤال ايجاد مي‌شد كه اگر اصلاحات و اعتدال به ائتلاف نمي‌رسيدند و اصلاحات مي‌خواست بدون حمايت دولتي‌ها وارد ميدان رقابت شود، با چه شرايطي مواجه مي‌شد. او بهتر از همه به اين امر واقف است كه آنچه سبب شده تا سخنران چنين دعوت‌هايي احساس كند اتفاق تازه‌اي رخ داده از بركت ائتلاف بوده و اين تجمعات اولين نتيجه پيوند دو جريان است.
4 - از همين رو براي بنده كه با سخنران و نويسنده يادداشت آشنايي از نزديك را دارم برايم تعجب‌آور بود كه بخواهد بر چنين واقعيت‌هاي روشني چشم ببندد. وی خود اين رويه را قبول دارد كه مردم براي كمك به دولت‌ها هميشه در اولين انتخاباتي كه براي مجلس برگزار مي‌شده، به نامزدهاي مدافع دولت وقت رأي داده و در واقع موانع را از پيش پاي دولت برداشته‌اند. اكنون اما نه دولت توانست اكثريت مجلس را از آن خود کند و نه اصلاح‌طلبان بدون دولت مي‌توانند فراكسيون مؤثري را تشكيل دهند.
5 - اكنون وقت طرح يك سؤال مهم‌تر است و آن اينكه آيا استاد در سفرهاي استاني خود به وضعيت رقابت‌ها و تعداد آراي جناح رقيب‌شان توجه نكردند؟ چگونه استاد! كه خود اهل منطق رياضي و رشته تحصيلي‌شان پيش از آنكه علوم انساني باشد، آشنايي با فرمول‌هاي آزمايشگاهي است، به مجموع آراي اصولگرايان در استان‌ها توجه نكردند كه چندين برابر آراي چند جريان مؤتلف دولت، اصلاحات، كارگزاران و اعتدالي‌هاست. شانس اصلاح‌طلبان تعداد اندك‌شان بود كه آن را مديون ردصلاحيت به دليل سوابق درخشان خود بودند. اصولگرايان در حالي با هم به رقابت پرداختند كه هنوز مدعي كسب اكثريت مجلس هستند و براي قضاوت نهايي بايد منتظر آينده ماند.
بارديگر در خاتمه اين نوشتار هدف نگارش آن را گوشزد مي‌كنيم كه ناديده گرفتن واقعيات و تصور بچه كردن اصلاحات نه تنها مشكلي از اصلاح‌طلبان حل نكرده بلكه به مشكلات آنها و حتي كشور افزوده است. نگاه واقع‌بينانه به صحنه سياسي پس از انتخابات، پذيرش شكستي است كه حجاريان همو كه اصلاحاتي‌ها از وي به عنوان مغز متفكر جريان خود ياد مي‌كنند، به آن اشاره كرده و براي چاره‌جويي آن پيشنهاد توافق دو جناح كشور براي صدور ليستي 290 نفره در كل كشور را مي‌دهد. حجاريان با استفاده از ضرب‌المثلي از ادبيات عرب كه مي‌گويد مناصب رخيص شده‌اند، متذكر اين نكته شده كه در پرتو شرايط كنوني كساني به مجلس راه يافته‌اند كه تنها شاخصه آنها نداشتن سوء‌سابقه بوده و اصلاح‌طلبان ناگزيرند از كاركرد آنها براي چهار سال آينده دفاع كنند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۲۰:۰۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]
-
گوناگون
پربازدیدترینها