واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: داوداغلو همواره می کوشید از زیر سایه اردوغان بیرون بیاید
نخست وزیر ترکیه که قبلا یک شخصیت دانشگاهی و در عین حال بلندپرواز بود، در طول دوره ریاست جمهوری رجب طیب اردوغان کوشید شخصیت مستقلی از خود به نمایش بگذارد اما هرگز نتوانست خود را از زیر سایه مافوق خود بیرون بکشد. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، خبرگزاری فرانسه در گزارشی از آنکارا به قلم فولیا اوزرکان درباره احمد داوداغلو نوشت: قرار بود داوداوغلو روز پنجشنبه خبر از تشکیل کنگره حزب حاکم عدالت و توسعه بدهد که جانشین وی را انتخاب خواهد کرد. رسانه های ترکیه گزارش دادند وی پس از یک جنگ قدرت ناپیدا و در عین حال تلخ با اردوغان سرانجام تسلیم شد.
وقتی اردوغان در اوت 2014 به ریاست جمهوری ترکیه انتخاب شد داوداوغلو نیز به رهبری حزب حاکم و نخست وزیری ترکیه برگزیده شد. او در آن زمان خدمتگزار مخلص رئیس جمهور تلقی می شد.
اما پس از آنکه برچسب «عروسک خیمه شب بازی» اردوغان بر وی زده شد، داوداوغلوی 57 ساله کوشید از خود قدرتی سیاسی همتراز زیرکی نخست وزیر سابق و رئیس جمهور کنونی ترکیه نشان دهد.
داوداوغلو که معمولا آرام سخن می گفت در گردهمایی های انتخاباتی اغلب تبسم مهربانانه خود را کنار می گذاشت و صدای خود را گهگاه چنان بالا می برد که بیشتر یادآور اردوغان بود.
مناقشات و کشمکش ها با رئیس جمهور -- که به تندخویی شهرت دارد -- از انظار عمومی دور نگه داشته می شد اما تصور همگانی این بود که این اختلافات بر سر مسائل مهم عرصه سیاست بی شمار است.
داوداوغلو طبق گزارش ها خواستار بازگشت ترکیه به میز مذاکره برای پایان یافتن کشمکش ستیزه جویان کرد بود اما اردوغان که می گفت پایانی برای کارزار نظامی متصور نیست، بی درنگ این رویکرد را رد کرده بود.
نخست وزیر هیچ عجله ای برای اجرای پروژه محبوب اردوغان یعنی ایجاد نظام یک ریاست جمهوری که اختیارات نخست وزیر را محدود می کرد، نشان نمی داد.
شاید یکی از آخرین مسائل اختلاف برانگیز توافق تاریخی با اتحادیه اروپا بود که ماه مارس برای متوقف کردن موج آوارگان به اروپا به دست آمد. داوداغلو از طرفداران این توافق بود که اردوغان را عمدتا ساکت کرده بود.
داوداوغلو که مردی اهل اجماع و توافق بود، می خواست وجهه ترکیه را در غرب بهبود بخشد. این وجهه با سرکوب تظاهرات ضد دولتی در سال 2013 و اخیرا نیز با سرکوب آزادی مطبوعات لطمه دیده بود.
دو سیاستمدار همچنین بر سر وضع بانک مرکزی ترکیه نیز دچار اختلاف بودند. داوداوغلو بارها بر استقلال این بانک تاکید کرده بود اما اردوغان برای تحریک رشد اقتصادی به بانک مرکزی فشار می آورد تا نرخ بهره را کاهش دهد.
رویارویی میان این دو در 29 آوریل زمانی به اوج خود رسید که داوداوغلو از اختیارات خود برای انتصاب رهبران استانی حزب محروم شد.
در کنگره ماه سپتامبر حزب عدالت و توسعه شکاف ها زمانی نمایان شد که شایع شد بینالی یلدیریم وزیر حمل و نقل ترکیه و از افراد وفادار به اردوغان برای رهبری حزب با داوداوغلو به چالش برخاسته است، هرچند در نهایت داوداوغلو بدون هیچ رقیبی مجددا انتخاب شد.
داوداوغلو روز سه شنبه در کوتاهترین نطقش به حزب حاکم از زمان انتخاب به نخست وزیری ترکیه گفت :«من ترجیح می دهم افتخارم را پایمال کنم تا اینکه دل همکارانی را بشکنم که آرمان مشترکی با من دارند». این پیامی بود که تحلیلگران گفتند علامت کناره گیری احتمالی وی است.
اردوغان به سرعت پاسخ داد و اعلام کرد منصب های عالی صرفا ابزاری برای خدمت کردن به مردم هستند. او در اظهاراتی که تصور می شد پاسخی به داوداوغلو باشد گفت :«آنچه اهمیت دارد این است که شما فراموش نکنید چگونه به موقعیت کنونی رسیدید.»
تحلیلگران انتظار دارند داوداوغلو بدون جنگ از رهبری حزب و دولت کناره گیری کند، اما همچنان در پارلمان بماند.
داوداغلو که به زبان های انگلیسی، آلمانی و عربی تسلط دارد در قونیه ، یکی از استان های مذهبی محافظه کار ترکیه و پایگاه قدرت حزب عدالت و ترکیه به دنیا آمد.
او که متاهل است و چهار فرزند دارد در ساعات غیرکاری وقتش را با خانواده می گذراند اما آنطور که همسرش ، ساره، متخصص زنان و زایمان ، پارسال به خبرگزاری فرانسه گفته بود وقت چندانی برای کتابخوانی که بسیار به آن عشق می ورزید نداشت.
داوداوغلو به عنوان مذاکره کننده ای قهار و اندیشمندی راهبردی از زمان به قدرت رسیدن اردوغان به عنوان نخست وزیر در سال 2003 یکی از بازیگران اصلی دولت وی بود.
داوداوغلو تا پیش از ارتقا یافتن به سمت وزیر امور خارجه ترکیه در سال 2009 به عنوان مشاور جزو خدمتگزاران صدیق اردوغان محسوب می شد.
او با تشویق های اردوغان، که همواره می کوشید ترکیه را به یک قدرت جهانی تبدیل کند، تلاش کرد این کشور به عنوان میانجی نقشی محوری در حل و فصل کشمکش های منطقه خاورمیانه بر عهده بگیرد.
این تغییر سیاست، دولت ترکیه را که ریشه در اسلام داشت در معرض این اتهام قرار داد که در تلاش برای احیای نفوذ ترکیه در سرتاسر امپراتوری سابق عثمانی به دنبال «نئو عثمانیسم» و حتی «پان-اسلامیسم» است.
برعکس رئیس جمهور پرجوش و خروش، داوداوغلو از سیاست «مشکلات صفر» با همسایگان ترکیه دفاع می کرد و به دنبال بهبود روابط با کشورهایی مانند ارمنستان بود.
اما بهار عربی ترکیه را میزبان انبوهی از مشکلات در حیاط خلوت خود کرد که از جمله آنها استقرار جنگجویان داعش و ستیزه جویان کرد در مرز این کشور با سوریه بود.
132/
پنج شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۲۰:۲۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]