محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845724081
خجالت می کشم بعضی نمایش ها را خانواده ام ببینند
واضح آرشیو وب فارسی:ائل پرس: مدیرعامل خانه هنرمندان ایران گفت: هنر متعهد به فرموده نیست. یعنی هنرمند باید شرایط تعهد را بفهمد و باور و یقین پیدا کند، کاری مثل کارهای ابراهیم حاتمی کیا اجرا می شود.به گزارش ائل به نقل از فارس، نشست رسانه ای بررسی فعالیت های خانه هنرمندان ایران با حضور مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان، حمیدرضا اردلان معاون هنری، سیدعماد حسینی معاون پژوهشی و آموزشی و علیرضا غفاری مدیر روابط عمومی این خانه برگزار شد.در بخش نخست این نشست محورهای فعالیت گالری های خانه هنرمندان، حضور هنرمندانی که سوءسابقه در عرضه هنر ضدایرانی دارند، روند راه اندازی خانه هنرمندان استان ها و فعالیت های بین المللی مورد بحث و بررسی قرار گرفت؛ بخش دوم این مصاحبه به محورهای حذف 20 درصد از گیشه سالن های تئاتر، مکانیزم انتخاب آثار تئاتر، توجه خانه هنرمندان به موسیقی و تکلیف پادگان ارتش پرداخته است را در ادامه می خوانیم. اتفاقی که اخیراً افتاده حذف 20 درصد از گیشه سالن های تئاتر بوده، که اهالی تئاتر هم خیلی رضایت دارند؛ منتهی اینکه این سازوکاری که برایش تعریف شده، به مرحله قانونی رسیده که مدیر پس از شما این روند را ادامه بدهد؟ حذف 20 درصد از گیشه سالن های تئاتر تصمیم مدیریتی است رجبی معمار: این تصمیم مدیریتی است. البته حتی قوانینی که در مجلس تصویب می شود، ممکن است دولت بعدی قانون دیگری جایگزین کند. ما هر چه سعی کردیم، دیدیم دخل و خرج تئاتری ها به هم نمی خورد. تئاترهایی که می توانستند فروش فوق العاده بالایی داشته باشند و هزینه خودشان را تأمین کنند، انگشت شمار بودند. در عین حال، تئاتر یک هنر اساسی و زیرساختی است و با موسیقی، سینما و ادبیات ارتباط دارد، لذا باید کمک بشود. ضمن اینکه تقریباً همه کشورهای صاحب هنر مثل انگلستان، فرانسه، آلمان و لهستان از تئاتر حمایت دارند. تماشاخانه ایرانشهر به تعبیری برای خانه هنرمندان نیست. این تماشاخانه زیرمجموعه شهرداری است و من به سمت معاون فرهنگی ـ هنری شهردار، رئیس تماشاخانه ایرانشهر هستم. سال گذشته سال تئاتر بود و حقیقتاً کسی کمک خاصی نکرد. چند بار از بهزاد فراهانی، ایرج راد و آقای رفیعی شنیدم که به آقای مرادخانی گفتند، امسال که سال تئاتر بود چیزی ندیدیم. با دوستان در شورا مشورت کردیم و خدمت آقای قالیباف رفتیم که امسال با تأخیر می خواهیم کمکی به تئاتر کنیم. وی هم قبول کرد الان امیدواریم متصدیان و متولیان دیگر بخش های هنری تئاتر را کمک کنند. صرف نظر از درآمد 800 میلیونی این چندصد میلیون، چند میلیون در سال بوده که شما از آن صرف نظر کردید؟ رجبی معمار: حداقل در سال حدود 800 میلیون تومان است که برای جایی مثل خانه هنرمندان و تماشاخانه ایرانشهر مبلغ بالایی به شمار می رود. این کار هم به دلیلی قول مساعد آقای قالیباف بود که وی گفت بروید تا کمک به تئاتری ها بشود، من هم کمک می کنم. هیأت انتخاب و آثاری که از تئاتر انتخاب می شود، براساس چه مکانیزمی است؟ رجبی معمار: در خانه هنرمندان گروهی هستند که تئاترها را انتخاب می کنند، مسئولیت آن هم با آقای اردلان معاون هنری خانه است. البته در گذشته نزدیک، آقای سرسنگی با مشاورینی که داشت، تصمیم گیری و برنامه ریزی می کرد. بنده چون در هنر تئاتر و هیچ هنر دیگری سابقه ای ندارم (خنده) و سابقه ام مدیریت فرهنگی است، از یک گروه کاملاً حرفه ای و تخصصی با تنوع و تکثر دیدگاه استفاده می کنم، اما جمع تجربه ها و سوابق گروه حداقل در حوزه فرهنگ و هنر، به 160 سال می رسد. آقای حسین مسافر آستانه، حسین پارسایی، غریب پور و آتیلا پسیانی و مهندس پور در ترکیب این مجموعه هستند. از آقای ایرج راد هم دعوت کردیم، اما هنوز نیامدند. ما هر هفته تقریباً شورای سیاست گذاری داریم. در این جلسات راجع به سیاست ها و برنامه ها و حتی پیشنهاد پول نگرفتن بحث و بررسی می شود که مقدمه و اصرار آن از همین جمع بود. تمام اجراهایی تئاتر مجوز ارشاد دارند اجازه بدهید من اسم چند تئاتر را نام ببرم؛ صدای آهسته برف، بالاخره این زندگی مال کیه، دور همی زنان شکسپیر، زنی از گذشته، خشکسالی و دروغ، 21 بار مُردن در 30 روز، مرد بالشی (هتلی ها و شایعات) که این دو تئاتر اخیر متعلق به دور مدیریت شماست. همه این اسامی که بردم عمدتاً مشکل محتوایی داشتند، که بعضاً رسانه های مختلف آن را مورد نقد قرار دادند. فکر نمی کنید انتخاب این کارها اهمال کاری است؟ رجبی معمار: من نمی توانم دروغ بگویم و صاف و صادق می گویم تمام کارهایی که به تماشاخانه ایرانشهر و سالن انتظامی می رود، مجوز ارشاد دارد. هیچ کدام از این نمایش ها بدون مجوز رسمی وزارت ارشاد اجرا نشده است، غیر از اینکه در این دو مجموعه یک مختصر ملاحظاتی هم خود تماشاخانه تذکر می دادند. تازه هم کارهایی که شما اسم بردید که شاید بعضی مشکل دارند و دوستان نپسندند و بعضی هم واقعاً ایراد بر آن وارد باشد؛ برخی هم رفتن و نزدیک شدن به مرزها و برگشتن هایی است. «هتلی ها» بدو ورود بنده به نمایش گذاشته شد اما قبل از آن تصویب شده بود. این را دو دفعه دیدم یک سری نکاتی بود ضمن اینکه نکات درست و اصولی هم داشت. ما در عالم واقعی زندگی می کنیم. این فضای خوب و استریلیزه که جنابعالی می فرمایید، الان در کجا هست که بگوییم این الان همان خوب است. بالاخره باید به نقطه مطلوب برسیم! رجبی معمار: این یک حرکت تدریجی است. وقتی ما در سیاست، اقتصاد، در همه جا، این همه تکثر تعریف و اختلاف سلیقه داریم، در عرصه فرهنگ هم اختلاف سلیقه و دیدگاه است. بالاخره این حرف ها باید در جایی زده شود. این حرف ها در فضای 200 تا 210 نفری یا 60 صندلی انتظامی در 30 شب گفته می شود؛ همه کسانی هم که می آیند، قریب به اتفاق، از اساتید دانشگاه، هنرمندان، دانشجویان تئاتر هستند یا علاقمندان تخصصی به شمار می روند. ما در حوزه تئاتر رهگذر یا تیپ عمومی نداریم که بگوییم دین شان به باد رفت! یعنی شما در سالن انتظامی برای 1800 نخبه برنامه ای می گذارید که به لحاظ محتوایی مشکل دارد؟ رجبی معمار: در این فضاها جای نقد به وجود می آید. آن هنرمند این حرفها را دارد و هزار جا این حرف ها را خواهد زد و می زند. الان در فضای مجازی از داخل و خارج این حرفها زده می شود. خیلی از این حرف ها شبه روشنفکری است. او از طرف خودش فکر می کند اگر این حرف الان در نمایشگاه زده شود، جمهوری اسلامی بال بال می زند. او می آید این کار را می کند. بنابراین ما می توانیم در پایان هر نمایش تئاتر، حداقل یک نشست نقد برای آن نمایش بگذاریم. در یک جمع نخبگی که در فضای دانشگاه زده می شود، استاد باید توانایی اداره بحث را داشته باشد. اگر میزگرد دوطرفه داریم، باید هم آوردی با هم داشته باشند. مثلاً اگر دکتر فلان می آید و هر چه می خواهد می گوید، باید انجمن اسلامی و بسیج، کسی را بیاورد که هم آورد او باشد و با پختگی وارد بحث شوند، البته بچه های جناح مذهبی دست بالاتر هم دارند، چون اینجا جای استدلال است. متلک هنری دارید بیایید به خانه هنرمندان عرصه تئاتر یک هنر چند هزار ساله است و همواره در همه جای دنیا همراه با اعتراض بوده؛ قبل از انقلاب من به عنوان نوجوان در دبیرستان های اصفهان، در تئاتر متلک های سیاسی می انداختم، از دیوار راست بالا می رفتم؛ الان خیلی ها حرف هایی دارند و می خواهند متلک بیندازند، بیایند متلک شان را اینجا بیندازند. من به صراحت می گویم، اگر متلک هنری می خواهی بیندازی بیا اینجا. البته حد و حدودی داریم. خجالت می کشم بعضی نمایش ها را خانواده ام ببینند چیزی که در برخی از تئاترها خطرناک تر است، متأسفانه در بسیاری سالن های تئاتری ما دیده شده، متلک های اخلاقی است. آن هم هنر نیست بلکه سخیف است. اینها را راحت می گذرند که بعضاً زشت و نامناسب است. موارد خیلی جزئی آن را در کارهای خانه هنرمندان داشتیم که بنده هم تذکر دادم. البته من با متلک های سیاسی کاری ندارم، خودم هم می نشینم، می خندم؛ چون گاهی هنرمند حرفی می زند که در حد نیش است و سبب می شود ما تکان بخوریم، اما اگر صحنه یا اشاره با دست یک جایی و حالتی خیلی زشت است، من خجالت می کشم همسرم و دخترم ببینند. ابتذال جواب ندارد. من خجالت کشیدم مدیر خانه هنرمندان باشم ولو در یک کار شیرین و مهیج چنین چیزی باشد. من می گویم همه متلک های سیاسی باشد عیب ندارد حرف را اینجا بزنید؛ اما مسائل اخلاقی سخیف است و هیچ ارزشی ندارد و هنر نیست. آیا شما از همه نمایش هایی که در تماشاخانه ایرانشهر و سالن های تبعه خانه هنرمندان اجرا می شود، دفاع می کنید؟ ما با کمک ارشاد این کارها را از یک سری فیلترهای اولیه می گذرانیم. نمی گویم هر چه آنها می گویند من زیرش بیانیه می دهم که این هنر تئاتر هم سنخ ماست. بسیاری از اینها حرف ها و نکاتی دارند، و باید حرف هایشان را در جایی بزنند. باید حد ارتجاع و انقباضی داشته باشیم. بنده از اینکه اینها باید اکران شود و روی صحنه بیاید، دفاع می کنم، نه از کل محتوا و مضمون آن. اگر جلسه ای برای نقد هم باشد، خودم می آیم آن را نقد می کنم. اگر همین طوری نگاه کنید، اگر عهدنامه مالک اشتر در جامعه کنونی خوانده شود، الان از بالا تا پایین به همه برمی خورد. بحث ما عقیدتی است. رجبی معمار: حتماً باید جلسات نقد منصفانه بگذاریم. آخر جلسه معلوم می شود که انصاف، عقل، علم در کار بود یا خیر؟ مثلاً فلان نویسنده فکر می کند خیلی هنرمند است. اما خیلی ها فکر می کنند این هنر نبود، بلکه ابتذال بود. به نظرم هنری که به فرموده است، اصلاً هنر نیست. هر کسی می خواهد فرموده باشد. تازه توصیه اولیا و انبیاء آن هم هنرمند اختیار دارد عمل کند یا نه، چون از فرموده خداوند بالاتر نیست. ضمن اینکه میزان عمل، صدق نیت آن است که آن را هنرمند می داند و خدا. یک جاهایی نبی و وصی هم نمی داند؛ چون وقتی که موسی مسئله ای را از خداوند پرسید، خداوند به موسی فرمود مگر قرار است آنچه که بین من و بنده ام است، خبر داشته باشی؟! حاتمی کیا شرایط تعهد را فهمید بارها رهبری از هنر متعهد حمایت کردند. رجبی معمار: ما از هنر متعهد حمایت می کنیم. حتی هنر متعهد هم به فرموده نیست. یعنی هنرمند باید شرایط تعهد را بفهمد و باور و یقین پیدا کند. بعد کاری مثل ابراهیم حاتمی کیا اجرا کند؛ یعنی کاری که از دل و جان هنرمند می آید؛ از کوزه همان برون تراود که در اوست. علی رغم وجود کسی مثل آقای سریر یا شخص آقای اردلان که از پیشکسوتان موسیقی هستند، موسیقی را خانه هنرمندان تحویل نمی گیرد. اردلان: موسیقی گاهی اشاره به آیین و متون باورهای مردم دارد. سال گذشته ما با این نگاه حداقل 80 کنسرت آموزشی و پژوهشی داشتیم. در لابی بلیط فروشی خانه هنرمندان برگزار شد. حتی چندین ارکستر خارجی هم آمدند. رجبی معمار: موسیقی ما اندک و فاخر است. ضمن اینکه یک بودجه مستمر می خواهد. باید مرتب تمرین کنند. سازهایی را داریم که باید خریده شود و زمینه هایی فراهم شود. ادامه رویکرد شما به موسیقی آموزش و پژوهش است؟ اردلان: فعلاً امکانات کافی نیست. در رابطه با پادگان ارتش در خانه هنرمندان، گفته شده بود که قرار است تبدیل به مجموعه ایرانشهر 2 بشود. این اتفاق خواهد افتاد؟ رجبی معمار: پارک هنرمندان قبلاً پادگان مهندسی ارتش بوده که به هر حال تعاملاتی بین ارتش جمهوری اسلامی و شهرداری تهران انجام گرفت. آنطور که ما مطلع هستیم و از شهرداری هم پرسیدیم، شمال شرقی پارک هنرمندان، فضایی حدود 3 هزار متر است، هنوز در اختیار یکی از مراکز تحقیقاتی ارتش جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. من از شهرداری چند بار سؤال کردم. دوستان شهرداری مدعی هستند که در مبادلاتی که داشتند، این موقت بوده و قرار بود به شهرداری بدهند که در اختیار خانه هنرمندان قرار گیرد. این کار انجام نشد و دوباره داریم پیگیری می کنیم. اگر ارتش این مساعدت را بکند که زودتر فضا دراختیار ما قرار گیرد، می توان چندین سالن تئاتر و سینما در آن در بلندمدت ساخت. ضمن اینکه گروه های موسیقی و تئاتر در به در دنبال محلی برای تمرین هستند، یا اینکه برخی از هنرمندان تجسمی کارگاه های بزرگ می خواهند و در اختیار ندارند. این محل می تواند در اختیار آنها قرار گیرد. جریان تعاونی مسکن هنرمندان به کجا رسید؟ ظاهراً مبالغی دریافت شده است و هنوز تکلیف شان مشخص نیست. رجبی معمار: این برای چندین سال قبل بوده است. الان تعاونی در خانه هنرمندان وجود ندارد. آن هم به طور رسمی متعلق به خانه هنرمندان نبوده و برخی از اصناف اقداماتی کردند، اما به نتیجه ای نرسیدند. به گزارش ائل به نقل از فارس، نشست رسانه ای بررسی فعالیت های خانه هنرمندان ایران با حضور مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان، حمیدرضا اردلان معاون هنری، سیدعماد حسینی معاون پژوهشی و آموزشی و علیرضا غفاری مدیر روابط عمومی این خانه برگزار شد.در بخش نخست این نشست محورهای فعالیت گالری های خانه هنرمندان، حضور هنرمندانی که سوءسابقه در عرضه هنر ضدایرانی دارند، روند راه اندازی خانه هنرمندان استان ها و فعالیت های بین المللی مورد بحث و بررسی قرار گرفت؛ بخش دوم این مصاحبه به محورهای حذف 20 درصد از گیشه سالن های تئاتر، مکانیزم انتخاب آثار تئاتر، توجه خانه هنرمندان به موسیقی و تکلیف پادگان ارتش پرداخته است را در ادامه می خوانیم. اتفاقی که اخیراً افتاده حذف 20 درصد از گیشه سالن های تئاتر بوده، که اهالی تئاتر هم خیلی رضایت دارند؛ منتهی اینکه این سازوکاری که برایش تعریف شده، به مرحله قانونی رسیده که مدیر پس از شما این روند را ادامه بدهد؟ حذف 20 درصد از گیشه سالن های تئاتر تصمیم مدیریتی است رجبی معمار: این تصمیم مدیریتی است. البته حتی قوانینی که در مجلس تصویب می شود، ممکن است دولت بعدی قانون دیگری جایگزین کند. ما هر چه سعی کردیم، دیدیم دخل و خرج تئاتری ها به هم نمی خورد. تئاترهایی که می توانستند فروش فوق العاده بالایی داشته باشند و هزینه خودشان را تأمین کنند، انگشت شمار بودند. در عین حال، تئاتر یک هنر اساسی و زیرساختی است و با موسیقی، سینما و ادبیات ارتباط دارد، لذا باید کمک بشود. ضمن اینکه تقریباً همه کشورهای صاحب هنر مثل انگلستان، فرانسه، آلمان و لهستان از تئاتر حمایت دارند. تماشاخانه ایرانشهر به تعبیری برای خانه هنرمندان نیست. این تماشاخانه زیرمجموعه شهرداری است و من به سمت معاون فرهنگی ـ هنری شهردار، رئیس تماشاخانه ایرانشهر هستم. سال گذشته سال تئاتر بود و حقیقتاً کسی کمک خاصی نکرد. چند بار از بهزاد فراهانی، ایرج راد و آقای رفیعی شنیدم که به آقای مرادخانی گفتند، امسال که سال تئاتر بود چیزی ندیدیم. با دوستان در شورا مشورت کردیم و خدمت آقای قالیباف رفتیم که امسال با تأخیر می خواهیم کمکی به تئاتر کنیم. وی هم قبول کرد الان امیدواریم متصدیان و متولیان دیگر بخش های هنری تئاتر را کمک کنند. صرف نظر از درآمد 800 میلیونی این چندصد میلیون، چند میلیون در سال بوده که شما از آن صرف نظر کردید؟ رجبی معمار: حداقل در سال حدود 800 میلیون تومان است که برای جایی مثل خانه هنرمندان و تماشاخانه ایرانشهر مبلغ بالایی به شمار می رود. این کار هم به دلیلی قول مساعد آقای قالیباف بود که وی گفت بروید تا کمک به تئاتری ها بشود، من هم کمک می کنم. هیأت انتخاب و آثاری که از تئاتر انتخاب می شود، براساس چه مکانیزمی است؟ رجبی معمار: در خانه هنرمندان گروهی هستند که تئاترها را انتخاب می کنند، مسئولیت آن هم با آقای اردلان معاون هنری خانه است. البته در گذشته نزدیک، آقای سرسنگی با مشاورینی که داشت، تصمیم گیری و برنامه ریزی می کرد. بنده چون در هنر تئاتر و هیچ هنر دیگری سابقه ای ندارم (خنده) و سابقه ام مدیریت فرهنگی است، از یک گروه کاملاً حرفه ای و تخصصی با تنوع و تکثر دیدگاه استفاده می کنم، اما جمع تجربه ها و سوابق گروه حداقل در حوزه فرهنگ و هنر، به 160 سال می رسد. آقای حسین مسافر آستانه، حسین پارسایی، غریب پور و آتیلا پسیانی و مهندس پور در ترکیب این مجموعه هستند. از آقای ایرج راد هم دعوت کردیم، اما هنوز نیامدند. ما هر هفته تقریباً شورای سیاست گذاری داریم. در این جلسات راجع به سیاست ها و برنامه ها و حتی پیشنهاد پول نگرفتن بحث و بررسی می شود که مقدمه و اصرار آن از همین جمع بود. تمام اجراهایی تئاتر مجوز ارشاد دارند اجازه بدهید من اسم چند تئاتر را نام ببرم؛ صدای آهسته برف، بالاخره این زندگی مال کیه، دور همی زنان شکسپیر، زنی از گذشته، خشکسالی و دروغ، 21 بار مُردن در 30 روز، مرد بالشی (هتلی ها و شایعات) که این دو تئاتر اخیر متعلق به دور مدیریت شماست. همه این اسامی که بردم عمدتاً مشکل محتوایی داشتند، که بعضاً رسانه های مختلف آن را مورد نقد قرار دادند. فکر نمی کنید انتخاب این کارها اهمال کاری است؟ رجبی معمار: من نمی توانم دروغ بگویم و صاف و صادق می گویم تمام کارهایی که به تماشاخانه ایرانشهر و سالن انتظامی می رود، مجوز ارشاد دارد. هیچ کدام از این نمایش ها بدون مجوز رسمی وزارت ارشاد اجرا نشده است، غیر از اینکه در این دو مجموعه یک مختصر ملاحظاتی هم خود تماشاخانه تذکر می دادند. تازه هم کارهایی که شما اسم بردید که شاید بعضی مشکل دارند و دوستان نپسندند و بعضی هم واقعاً ایراد بر آن وارد باشد؛ برخی هم رفتن و نزدیک شدن به مرزها و برگشتن هایی است. «هتلی ها» بدو ورود بنده به نمایش گذاشته شد اما قبل از آن تصویب شده بود. این را دو دفعه دیدم یک سری نکاتی بود ضمن اینکه نکات درست و اصولی هم داشت. ما در عالم واقعی زندگی می کنیم. این فضای خوب و استریلیزه که جنابعالی می فرمایید، الان در کجا هست که بگوییم این الان همان خوب است. بالاخره باید به نقطه مطلوب برسیم! رجبی معمار: این یک حرکت تدریجی است. وقتی ما در سیاست، اقتصاد، در همه جا، این همه تکثر تعریف و اختلاف سلیقه داریم، در عرصه فرهنگ هم اختلاف سلیقه و دیدگاه است. بالاخره این حرف ها باید در جایی زده شود. این حرف ها در فضای 200 تا 210 نفری یا 60 صندلی انتظامی در 30 شب گفته می شود؛ همه کسانی هم که می آیند، قریب به اتفاق، از اساتید دانشگاه، هنرمندان، دانشجویان تئاتر هستند یا علاقمندان تخصصی به شمار می روند. ما در حوزه تئاتر رهگذر یا تیپ عمومی نداریم که بگوییم دین شان به باد رفت! یعنی شما در سالن انتظامی برای 1800 نخبه برنامه ای می گذارید که به لحاظ محتوایی مشکل دارد؟ رجبی معمار: در این فضاها جای نقد به وجود می آید. آن هنرمند این حرفها را دارد و هزار جا این حرف ها را خواهد زد و می زند. الان در فضای مجازی از داخل و خارج این حرفها زده می شود. خیلی از این حرف ها شبه روشنفکری است. او از طرف خودش فکر می کند اگر این حرف الان در نمایشگاه زده شود، جمهوری اسلامی بال بال می زند. او می آید این کار را می کند. بنابراین ما می توانیم در پایان هر نمایش تئاتر، حداقل یک نشست نقد برای آن نمایش بگذاریم. در یک جمع نخبگی که در فضای دانشگاه زده می شود، استاد باید توانایی اداره بحث را داشته باشد. اگر میزگرد دوطرفه داریم، باید هم آوردی با هم داشته باشند. مثلاً اگر دکتر فلان می آید و هر چه می خواهد می گوید، باید انجمن اسلامی و بسیج، کسی را بیاورد که هم آورد او باشد و با پختگی وارد بحث شوند، البته بچه های جناح مذهبی دست بالاتر هم دارند، چون اینجا جای استدلال است. متلک هنری دارید بیایید به خانه هنرمندان عرصه تئاتر یک هنر چند هزار ساله است و همواره در همه جای دنیا همراه با اعتراض بوده؛ قبل از انقلاب من به عنوان نوجوان در دبیرستان های اصفهان، در تئاتر متلک های سیاسی می انداختم، از دیوار راست بالا می رفتم؛ الان خیلی ها حرف هایی دارند و می خواهند متلک بیندازند، بیایند متلک شان را اینجا بیندازند. من به صراحت می گویم، اگر متلک هنری می خواهی بیندازی بیا اینجا. البته حد و حدودی داریم. خجالت می کشم بعضی نمایش ها را خانواده ام ببینند چیزی که در برخی از تئاترها خطرناک تر است، متأسفانه در بسیاری سالن های تئاتری ما دیده شده، متلک های اخلاقی است. آن هم هنر نیست بلکه سخیف است. اینها را راحت می گذرند که بعضاً زشت و نامناسب است. موارد خیلی جزئی آن را در کارهای خانه هنرمندان داشتیم که بنده هم تذکر دادم. البته من با متلک های سیاسی کاری ندارم، خودم هم می نشینم، می خندم؛ چون گاهی هنرمند حرفی می زند که در حد نیش است و سبب می شود ما تکان بخوریم، اما اگر صحنه یا اشاره با دست یک جایی و حالتی خیلی زشت است، من خجالت می کشم همسرم و دخترم ببینند. ابتذال جواب ندارد. من خجالت کشیدم مدیر خانه هنرمندان باشم ولو در یک کار شیرین و مهیج چنین چیزی باشد. من می گویم همه متلک های سیاسی باشد عیب ندارد حرف را اینجا بزنید؛ اما مسائل اخلاقی سخیف است و هیچ ارزشی ندارد و هنر نیست. آیا شما از همه نمایش هایی که در تماشاخانه ایرانشهر و سالن های تبعه خانه هنرمندان اجرا می شود، دفاع می کنید؟ ما با کمک ارشاد این کارها را از یک سری فیلترهای اولیه می گذرانیم. نمی گویم هر چه آنها می گویند من زیرش بیانیه می دهم که این هنر تئاتر هم سنخ ماست. بسیاری از اینها حرف ها و نکاتی دارند، و باید حرف هایشان را در جایی بزنند. باید حد ارتجاع و انقباضی داشته باشیم. بنده از اینکه اینها باید اکران شود و روی صحنه بیاید، دفاع می کنم، نه از کل محتوا و مضمون آن. اگر جلسه ای برای نقد هم باشد، خودم می آیم آن را نقد می کنم. اگر همین طوری نگاه کنید، اگر عهدنامه مالک اشتر در جامعه کنونی خوانده شود، الان از بالا تا پایین به همه برمی خورد. بحث ما عقیدتی است. رجبی معمار: حتماً باید جلسات نقد منصفانه بگذاریم. آخر جلسه معلوم می شود که انصاف، عقل، علم در کار بود یا خیر؟ مثلاً فلان نویسنده فکر می کند خیلی هنرمند است. اما خیلی ها فکر می کنند این هنر نبود، بلکه ابتذال بود. به نظرم هنری که به فرموده است، اصلاً هنر نیست. هر کسی می خواهد فرموده باشد. تازه توصیه اولیا و انبیاء آن هم هنرمند اختیار دارد عمل کند یا نه، چون از فرموده خداوند بالاتر نیست. ضمن اینکه میزان عمل، صدق نیت آن است که آن را هنرمند می داند و خدا. یک جاهایی نبی و وصی هم نمی داند؛ چون وقتی که موسی مسئله ای را از خداوند پرسید، خداوند به موسی فرمود مگر قرار است آنچه که بین من و بنده ام است، خبر داشته باشی؟! حاتمی کیا شرایط تعهد را فهمید بارها رهبری از هنر متعهد حمایت کردند. رجبی معمار: ما از هنر متعهد حمایت می کنیم. حتی هنر متعهد هم به فرموده نیست. یعنی هنرمند باید شرایط تعهد را بفهمد و باور و یقین پیدا کند. بعد کاری مثل ابراهیم حاتمی کیا اجرا کند؛ یعنی کاری که از دل و جان هنرمند می آید؛ از کوزه همان برون تراود که در اوست. علی رغم وجود کسی مثل آقای سریر یا شخص آقای اردلان که از پیشکسوتان موسیقی هستند، موسیقی را خانه هنرمندان تحویل نمی گیرد. اردلان: موسیقی گاهی اشاره به آیین و متون باورهای مردم دارد. سال گذشته ما با این نگاه حداقل 80 کنسرت آموزشی و پژوهشی داشتیم. در لابی بلیط فروشی خانه هنرمندان برگزار شد. حتی چندین ارکستر خارجی هم آمدند. رجبی معمار: موسیقی ما اندک و فاخر است. ضمن اینکه یک بودجه مستمر می خواهد. باید مرتب تمرین کنند. سازهایی را داریم که باید خریده شود و زمینه هایی فراهم شود. ادامه رویکرد شما به موسیقی آموزش و پژوهش است؟ اردلان: فعلاً امکانات کافی نیست. در رابطه با پادگان ارتش در خانه هنرمندان، گفته شده بود که قرار است تبدیل به مجموعه ایرانشهر 2 بشود. این اتفاق خواهد افتاد؟ رجبی معمار: پارک هنرمندان قبلاً پادگان مهندسی ارتش بوده که به هر حال تعاملاتی بین ارتش جمهوری اسلامی و شهرداری تهران انجام گرفت. آنطور که ما مطلع هستیم و از شهرداری هم پرسیدیم، شمال شرقی پارک هنرمندان، فضایی حدود 3 هزار متر است، هنوز در اختیار یکی از مراکز تحقیقاتی ارتش جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. من از شهرداری چند بار سؤال کردم. دوستان شهرداری مدعی هستند که در مبادلاتی که داشتند، این موقت بوده و قرار بود به شهرداری بدهند که در اختیار خانه هنرمندان قرار گیرد. این کار انجام نشد و دوباره داریم پیگیری می کنیم. اگر ارتش این مساعدت را بکند که زودتر فضا دراختیار ما قرار گیرد، می توان چندین سالن تئاتر و سینما در آن در بلندمدت ساخت. ضمن اینکه گروه های موسیقی و تئاتر در به در دنبال محلی برای تمرین هستند، یا اینکه برخی از هنرمندان تجسمی کارگاه های بزرگ می خواهند و در اختیار ندارند. این محل می تواند در اختیار آنها قرار گیرد. جریان تعاونی مسکن هنرمندان به کجا رسید؟ ظاهراً مبالغی دریافت شده است و هنوز تکلیف شان مشخص نیست. رجبی معمار: این برای چندین سال قبل بوده است. الان تعاونی در خانه هنرمندان وجود ندارد. آن هم به طور رسمی متعلق به خانه هنرمندان نبوده و برخی از اصناف اقداماتی کردند، اما به نتیجه ای نرسیدند.
سه شنبه ، ۱۴اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ائل پرس]
[مشاهده در: www.elpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها