استاد احمد بخشایشی :انتخابات دهم قدرت نرم جمهوري اسلامي‌را نشان داد

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
استاد احمد بخشایشی :انتخابات دهم قدرت نرم جمهوري اسلامي‌را نشان داد

در گفتگوي دكتر احمد بخشايشي اردستاني استاد دانشگاه و كارشناس مسائل سياسي با رسالت مطرح شد: انتخابات دهم قدرت نرم جمهوري اسلامي‌را نشان داد رهبر معظم انقلاب انتخابات 22 خرداد و حضور واجدين شرايط در اين انتخابات را يك جشن واقعي دانستند. اين حضور نه تنها در دنيا بلكه در جمهوري اسلامي‌هم كم سابقه است. به نظر حتي اين حضور گسترده چه پيامي‌را در بر داشت؟ به طور مسلم هر كشوري داراي قدرت نرمي‌است. به طور مثال قدرت نرم آمريكايي ها دانشگاه هاي آنهاست. در جنگ 33 روزه ساكنين سرزمين هاي اشغالي مي‌گفتند كه ما از راديو و تلويزيون المنار اخبار جنگ را دنبال مي‌كنيم. اين قدرت نرم، حزب الله است. در جنگ 1967 مردم عرب سعي مي‌كردند از راديو عربي اسرائيل اخبار جنگ را دنبال كنند. در آن زمان قدرت نرم رژيم صهيونيستي راديوهاي عربي بود. هم اكنون 566 هزار دانشجو از 166 كشور جهان در آمريكا درس مي‌خوانند. اين خود قدرت نرم آمريكايي‌هاست. در جمهوري اسلامي ‌قدرت نرم حضور حداكثري مردم در پاي صندوق هاي راي است. يكي از مقوله هايي كه جمهوري اسلامي ‌مي‌تواند به رخ نظام بين الملل بكشد مشاركت بالاي مردم ايران در پاي صندوق هاي راي و نمونه‌اي بارز از دموكراسي است و نشان مي‌دهد كه مردم ايران همواره در صحنه هاي حساس تصميم گيري حضور دارند و مهمترين صحنه انتخابات است كه مردم ايران در اين صحنه، بيشترين مشاركت را دارند. اين مشاركت طيف وسيعي از مردم را در بر مي‌گيرد. كسي كه اخبار انتخابات را از طريق رسانه ها دنبال مي‌كند كسي كه نافرماني مدني مي‌كند، كسي كه در احزاب فعال است و كسي كه راي مي‌دهد همگي در انتخابات به نوعي مشاركت دارند. جمهوري اسلامي‌ اين قدرت نرم را به رخ جهانيان مي‌كشد. چرا كه در سطح دنيا مشاركت به اين اندازه كه در ايران است وجود ندارد. در غرب حداكثر 30 درصد مردم در انتخابات شركت مي‌كنند. و رئيس جمهور منتخب از اين 30 درصد ، 52 درصد آرا را به خود اختصاص مي‌دهد. به عبارتي رئيس جمهورهاي منتخب، ناپلئوني پيروز مي‌شوند. بنابراين پيامي‌كه انتخابات ايران به غرب داشت اين بود كه قدرت نرم خود را به رخ آنان كشيد. برخي بر اين اعتقادند كه هر انتخاباتي كه برگزار مي‌شود نوعي رفراندم براي نظام است. لذا مي‌گويند حضور 85 درصدي مردم در پاي صندوق هاي راي پيش از هر چيز راي به نظام جمهوري اسلامي‌است. نظر شما در اين خصوص چيست؟ غربي ها مي‌گويند كه جمهوري اسلامي‌بايد هويت و ذات خود را به رفراندم بگذارد. هيچ كشوري حاضر نمي‌شود كه ذات و هويت خود را به رفراندوم بگذارد. غربي ها مي‌گويند جمهوري اسلامي‌ايران در 30 سال گذشته كه روي كار آمد حدود 15 ميليون موافق داشته است. حال اين 15 ميليون طي 30 سال گذشته به 5 ميليون كاهش يافته است و از دنيا رفته اند. لذا نسل عوض شده و جمهوري اسلامي‌بايد خود را به رفراندم بگذارد و نظر نسل جديد را هم در خصوص خود جويا شود. در واقع انتخابات 22 خرداد كه 85 درصدمردم در آن شركت كردند نشان داد كه ملت ما به نظام جمهوري اسلامي‌، به رهبري و ارزش‌هاي انقلاب اسلامي‌معتقد و پايبند است. به عبارت ديگر حضور 85 درصد واجدين شرايط در پاي صندوق‌هاي راي قبل از آنكه راي به آقاي احمدي‌نژاد باشد راي به نظام جمهوري اسلامي‌است. حتي عده‌اي كه بعد از انتخابات به نتايج اعلام شده انتقاد داشتند به نظام معترض نيستند بلكه در عين اعتقاد به نظام و رهبري اعتراض كردند. حتي به نظر من كساني كه نسبت به سلامت انتخابات معترض‌اند و مي‌گويند انتخابات بايد ابطال شود، باز هم نشانه دلبستگي به نظام و نه مقابله و ضديت با نظام است. لذا اين انتخاب نشان داد كه نظام جمهوري اسلامي‌از سوي اكثريت قاطع ملت ايران مقبول و پذيرفته شده است و به همين دليل براي انتخاب رئيس جمهور اين نظام در پاي صندوق هاي راي حاضر مي‌شوند. برخي رسانه هاي غربي سعي كردند اين‌گونه القا كنند كه افرادي كه به نتايج انتخابات معترضند در اصل به كليت نظم معترضند. لذا سعي مي‌كردند با آنها مساعدت و همدردي كنند. آيا مي‌توان اين‌گونه استدلال كرد كه معترضان به نتايج انتخابات، معترضان به نظامند؟ اگر اتفاقات پس از انتخابات رخ نمي‌داد به قول معروف احسن الحال مي‌شد و چيزي بهتر از آن قابل تصور نبود. اما اتفاقات پس از انتخابات شيريني حضور گسترده مردم در پاي صندوق هاي راي را كمي‌تلخ كرد. كساني كه اغتشاشات را فرماندهي مي‌كردند و به سمت خشونت و درگيري و خونريزي سوق دادند و حوادث تلخي را آفريدند از سوي هيچ‌يك از جريان ها و نامزدها و دلسوزان نظام و آحاد مردم مورد تائيد نيستند و رفتارهاي آشوب گرانه آنان را محكوم مي‌كنند. همچنين همه دلبستگان نظام دخالت هاي بيجاي سران كشورهاي اروپايي، آمريكا و رژيم صهيونيستي را محكوم مي‌كنند. در اين دو مورد همه نيروها، جريان ها و نامزدها نقطه اشتراك دارند اما اتفاقاتي كه در روز شنبه بعد از انتخابات رخ داد نوعي فضاي بي اعتمادي را حداقل در تهران به وجود آورد. اكثر كساني كه در تظاهرات روز جمعه شركت كرده بودند افراد زير 30 سال بودند كه نسل آينده اين كشور هستند. به نظر من اين بي اعتمادي به وجود آمده بايد رفع شود و به اعتماد تبديل گردد. ما دو واژه سكوت و آرامش داريم كه در اين قضيه بايد به دنبال آرامش و نه سكوت باشيم. يعني بايد اقناعي عمل كنيم و معترضان را اقناع كنيم كه تقلبي در انتخابات رخ نداده است و اعتماد را به آنان برگردانيم. قطعا جمهوري اسلامي‌با اين حضور حداكثري كه داشته به دنبال سكوت نيست. سكوت مطلوب نيست زيرا ممكن است اين سكوت به آتش زير خاكستر تبديل شود. لذا ما بايد معترضان را اقناع كنيم كه تقلبي رخ نداده است. اين اقناع بايد چگونه صورت بگيرد؟ اقناع اين افراد كار آساني است. رسانه ملي در تخليه رواني اين قضيه نقش موثري را مي‌تواند ايفا كند. مسئولان وزارت كشور و دست اندركاران وزارت كشور هم مي‌بايست با دليل و مدرك اثبات كنند كه تقلبي در انتخابات صورت نگرفته است و روند برگزاري انتخابات و مراحل آن را به مردم توضيح دهند. ما نبايد اجازه دهيم قدرت نرم جمهوري اسلامي‌كه همانا اعتماد مردم به مسئولين و حضور حداكثري آنان در انتخابات است خدشه دار شود. سران برخي كشورها و سفارتخانه هاي آنان در ايران بخصوص كشور انگليس به طور آشكار در امور داخلي كشور دخالت كردند و سعي در هدايت و تداوم آشوب ها و اغتشاشات داشتند. اين وضعيت به وجود آمده را چطور ارزيابي مي‌كنيد؟ دخالت افرادي مثل اوباما، براون، مركل و پرز در انتخابات كشور ما يكي از نمادهاي مظلوميت جمهوري اسلامي‌است. درست است كه دنيا كوچك شده اما طي 30 سال گذشته ما 30 انتخابات برگزار كرده‌ايم و تجربه كافي را در اين زمينه داريم و از سوي ديگر انتخابات يك موضوع داخلي است كه ربطي به كشورهاي ديگر ندارد. دخالت سران كشورهاي غربي در انتخابات يعني حمايت از اغتشاشگران و دامن زدن به ناآرامي‌ها در كشور كه امري محكوم است. اگر عده‌اي در داخل نگران انتخابات هستند به معناي اين نيست كه امنيت كشور برايشان مهم نيست. عده‌اي هم تحت تاثير القائات، قرار گرفته‌اند و برخي ناشي‌گري ها در داخل هم به آن دامن زده است. بايد اين تصور در آنان اصلاح شود. اعتراض آنان را نمي‌توان به معناي بر هم زدن امنيت كشور توسط آنان دانست. رسانه هاي بيگانه و سردمداران آنان در داخل مخاطبان چنداني ندارند. آنان بايد دست از دخالت بردارند. ما بايد مواظب باشيم كه اتحاد داخل خود را از دست ندهيم. به وجود آمدن شكاف در داخل، كار ما را د رعرصه بين الملل دچار مشكل خواهد كرد. اگر ما اتحاد داشته باشيم در مقابل بيگانه ايستادگي خواهيم كرد. اين خصلت ملت ماست كه در برابر دشمن خارجي متحد مي‌شود. اما اگر اين اتحاد در داخل خدشه ببيند ما دچار مشكل مي‌شويم. اما با حفظ وحدت ملي با قدرت بيشتري مي‌توانيم با دنيا مذاكره كنيم و منافع خود را دنبال نماييم. به هر حال نظام ما دخالت بيگانه را به هيچ وجه بر نمي‌تابد. سخنان رهبر انقلاب در نماز جمعه تهران تنفر و انزجار نظام را از دخالت بيگانگان نشان داد. در مناظره هاي تلويزيوني صحبت هايي رد و بدل شد كه در كشور موج ايجاد كرد و بر شور و نشاط انتخاباتي افزود: نظر شما در خصوص انجام اين مناظره ها چيست؟ مناظره هاي تلويزيوني كه در ايام تبليغات انتخابات صورت گرفت اوج آزادي بيان و ظرفيت بالاي نظام جمهوري اسلامي‌ايران را نشان داد. اين هم مي‌تواند به عنوان يك قدرت نرم براي كشور ما مطرح شود. /1001/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 362]