واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۰:۱۳
در میان ازدحام سنگین خیابانها کوچه پس کوچهها، میان این همه دود و غبار و صدای نچسب بوق ماشینها کسی هست که برایت ساز بزند و حال دلت را عوض کند. گاهی نوازندهای کارکشته و چیرهدست، گاهی هنرجویی آماتور با فالشهای درشت و پنجهای نه چندان کارکشته و گاهی دیگر نیازمندی که خداوند در ذات او هنر موسیقی را به ودیعه گذاشته است؛ از صداهایی در شهر میگویم که حداقل یک بار گوشمان را پر کرده است. بعضی به آنها میگویند: «مطربان ولگرد» و خیلی بیاعتنا از کنار او و سازش رد میشوند اما برخی دیگر نه. چند دقیقهای تامل میکنند و گوش میسپارند. حالا اگر خوششان بیاید، مبلغی را هم روی پارچه پهن شده مقابل او میگذارند. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسانشمالی، دست یار یکی از مطربانی است که مغازه به مغازه به شهر بجنورد سر میزند و برای کسب رزق روزانه خود ویلون میزند بعضی از مغازهداران که فکر میکنند کار آنها نوعی تکدی گری است مقدار ناچیزی پول کف دستشان میگذارند و بعضی نیز با عصبانیت آن را از مغازه بیرون میکند. دستیار میگوید 37 سال سن دارد و اجدادش نوازنده بوده و نوازندگی را از پسر عموی خود یاد گرفته است و فقط کار نوازندگی را یاد دارد و از این راه معاش میکند. قبلا وضعش بسیار خوب بوده و در عروسیها نوازندگی میکرده اما با آمدن ارگ کار و کاسبیش خراب شده و دیگر مردم ویلون زن، قشمه زن و دوتار زن را برای شاد کردن مجلس خود دعوت نمیکنند و گروه ارگ زن میآورند و این امر موجب شده تا در کوچه، خیابان، پارک و در مغازهها ویلون زنی کنم. زمانیکه وارد مغازهها میشوم بسیاری از مغازهدارها فحشم میدهند و فکر میکنند که گدا هستم و مزاحم کسب و کارشان میشوم و برخی از افراد نیز دلشان میسوزد و 500 تا 1000 تومان برای شنیدن یکی دو دقیقه ساز سنتور میدهند و بعضیها نیز گوش میکنند و بعد از چند دقیقه با بیتفاوتی از کنارم میگذرند. دستیار در پاسخ به این سوال که برای کسب درآمد بیشتر چرا به خیابانهای اصلی شهر که رفت و آمد مردم بیشتر است نمیروی، میگوید نیروی انتظامی و شهرداری اجازه نوازندگی را در آن مکانها نمیدهد و مجبور هستم به مغازهها بروم. البته در روزهای تعطیل، پنج شنبه و جمعه به پارکهای باباامان و بش قارداش میروم و این کار را انجام میدهم که در این روزها و به خصوص هنگامی که مسافر زیاد است وضعیت خوب است و میتوانم روزی 200 تا 300 هزار تومان کاسبی کنم. وی در پاسخ به این سوال که چرا کاری دیگری انجام نمیدهید میگوید بیسوادمو و هیچ کاری جزء این کار بلد نیستم و مجبورم نوازنگی کنم تا خرج روزانه خود و پسر بیکارم که 20 سال سن دارد را دربیاورم. دست یار در خصوص اینکه از این شغل چه خاطره خوب و یا بدی دارد توضیح میدهد که هیچ خاطره ای از این کار ندارد و فقط خاطرههای خویش برمیگردد به زمانیکه در عروسیها نوازندگی میکرده و به وی احترام می گذاشتند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]