واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
«وریا» و دنیای پدرانه اش
وریا غفوری، هافبک ملی پوش تیم فوتبال سپاهان، خارج از دنیای پرفراز و نشیب فوتبال، دنیای پدرانه پر از آرامشی دارد.
هفته نامه شماره یک: وریا غفوری، هافبک ملی پوش تیم فوتبال سپاهان، خارج از دنیای پرفراز و نشیب فوتبال، دنیای پدرانه پر از آرامشی دارد. خود او معتقد است که بهترین چیزی که در زندگی اش وجود دارد تنها پسرش است و البته دوست دارد تعداد فرزندهایش را بیشتر کند و حتی آرزویش این است که خدا به او سه فرزند بدهد. درباره دنیای شیرین پدرانه گپی با وریا غفوری زده ایم.
لذت پدر بودن
همیشه رابطه خوبی با بچه ها داشتم و با بچه های دوستان و بستگان بازی می کردم و آنها را خیلی دوست داشتم. با این حال فکر نمی کردم با همه علاقه ای که به بچه ها دارم دنیای پدر بودن آن قدر متفاوت باشد. بچه ها دنیای زیبایی دارند و آدم با هم صحبت شدن و بازی کردن با آنها لذت می برد. با این حال این لذت در مورد فرزند هر کسی بسیار متفاوت است. لذت پدر بودن در عین اینکه مسئولیت هایی برای فرد ایجاد می کند اما بسیار شیرین و دوست داشتنی است.
رادین همه زندگی من!
من یک پسر به نام رادین دارم که او تمام زندگی من است. رادین را آن قدر دوست دارم که باید بگویم نمی توانم بدون او زندگی کنم. آرزو می کنم که خداوند سه فرزند سالم به من بدهد. من خیلی فرزند دوست هستم و از خدا می خواهم دوباره به من فرزندهایی بدهد که در آینده به آنها افتخار کنم.
انتخاب نام رادین
رادین به معنای رادمرد، بخشنده و جوانمرد است. همیشه دوست داشتم نامی را برای فرزندم انتخاب کنم که بااصالت باشد و معنای زیبایی داشته باشد. رادین نامی بود که من و همسرم برای پسرمان انتخاب کردیم. رادین انتخاب هر دوی ما بود و ازبین گزینه های مختلفی که برای نام فرزندمان داشتیم این اسم بیشتر نظرمان را جلب کرد و در نهایت رادین را به عنوان نام پسرمان انتخاب کردیم.
زمان همراهی با رادین
متاسفانه ما فوتبالیست ها به دلیل درگیری هایی که در فوتبال داریم و مجبور هستیم زمان زیادی را دور از خانواده باشیم، همیشه دغدغه دوری از فرزندانمان را داریم. من زمانی که به تمرین می روم دوست دارم زودتر به خانه برگردم. حتی در اردوهای تیم ملی همسرم، رادین را به هتل می آورد تا او را ببینم و واقعا تحمل دوری او برایم سخت است. دوست ندارم یک لحظه هم از رادین دور باشم.
آینده رادین
خیلی ها از من سوال می کنند که آیا رادین را به فوتبال می آورد یا خیر؟! فکر می کنم اصلا نیاز نیست که من او را به راه فوتبال بیاورم. رادین خودش عاشق فوتبال است و خود به خود به سمت فوتبال هم می آید و راه پدرش را ادامه می دهد. رادین اکنون دو سال دارد اما از وقتی که یک سال و نیم داشت عاشق توپ بود و به اسباب بازی فروشی که می رفتیم به جای ما شین و سایر اسباب بازی ها دنبال توپ بود. در خانه هم با هم فوتبال بازی می کنیم و با او تمرین شوت زنی می کنم.
فکر کنم خیلی زود هم فوتبالیست شود چون استعداد بالایی دارد. فقط امیدوارم رادین از پدرش موفق تر شود. من فقط می توانم او را در مسیری که انتخاب می کند همراهی کنم و تجربیاتم را در اختیارش بگذارم، اما قطعا او را در انتخاب راهش آزاد می گذارم. خانواده من فوتبالی نبودند و کسی هم در اطرافم نبود که من را کمک کند و مشورت بدهد اما نمی گذارم این اتفاق برای رادین بیفتد. پس باید به او کمک کنم اگر فوتبالیست شد بهترین تصمیمات را بگیرد.
هم درس، هم فوتبال
خود من فوتبال را از سنندج آغاز کردم که خودم هم متولد همین شهر هستم. ابتدا خانواده ام به شدت مخالف بودند. به خصوص پدرم که می گفت به جای این کارها بهتر است به دنبال درس و مشقم باشم. پدرم دوست نداشت من هم مانند خودش که درس نخوانده بود سختی بکشم و به همین دلیل اصرار داشت به دنبال درس بروم تا برای خودم نامی دست و پا کنم اما من به عشق فوتبال زندگی کردم و آخر هم فوتبالیست شدم. برای من هم درس خواندن رادین مهم است اما دوست دارم در کنار درس فوتبال را هم به شکل حرفه ای دنبال کند و یک فوتبالیست تحصیلکرده شود.
پدر خوب
اینکه پدر خوبی بوده ام یا نه را خودم نمی توانم بگویم. با این حال تمام تلاشم را کرده ام که چیزی را برای رادین کم نگذارم. البته دوری ام از خانواده به واسطه حضور مداومم در تمرینات و اردوها گاهی باعث می شود که بابت دوربودنم از رادین احساس عذاب وجدان کنم. اما احساس می کنم خوبی و بدی هر پدر و مادری با موفقیت فرزندشان در آینده مشخص می شود. من هم امیدوارم اوج موفقیت فرزندم را ببینم و آن موقع از اینکه توانسته ام شرایط خوبی را برای موفقیت فرزندم آماده کنم احساس پدر خوب بودن را تجربه کنم.
تاریخ انتشار: ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۰۷:۰۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]