واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه:تجربه او در حوزه مدیریت شهری بیشتر در حوزه دانشگاه بوده است. مدیرگروه رشته جغرافیا و برنامهریزی شهری دانشگاه گیلان است و مسائل مربوط به توسعه شهری را در فضایی آکادمیک دنبال میکند. دکتر«اصغر شکرگزار» سالهای ۸۴-۸۳ شهردار رشت بوده است. اما او چون شهرداران گذشته نتوانسته بر کرسی لغزان مدیریت شهری رشت بیش از یک سال تکیه زند.پاسخ شکر گزار به اینکه «آیا بعد از ۴ دوره فعالیت شوراها، باز هم میتوان ضعف شوراها را به دوره گذار تعبیر و مرتبط کرد؟» منفی است و میگوید: به نظرم نباید فرصت سوزی کرد و مجموعه اقداماتی که در قالب قوانین شوراها صورت میگیرد باید به نزدیکتر شدن مجموعه شورا و شهرداری کمک کند نه اینکه به بی حرمت شدن شهردار منجر شود. در مجموع عمل شورا باید به گونه ای باشد که نه به بی حرمتی بینجامد، نه سوء استفاده ای از شورا شود. بنابراین در این بین نقش وزارت کشور در ساماندهی امور و وظایف مربوط به شورا خیلی پررنگ است.با او به مناسبت روز شوراها و عملکرد این نهاد شهری، گفتوگویی کرده ایم که در ادامه میخوانید.تجربه ۴ دوره گذشته شورا چقدر به توسعه شهری در گیلان کمک کرده است؟وجود شوراها و سپردن امور به مردم فی نفسه کار خوبی است؛ اما باید بررسی کرد که به چه شاخصیهایی میتوانستیم دست یابیم و نیافتیم. واقعیت این است که شوراها در برخی امور موفق و برخی دیگر ناموفق بودهاند. بخشی از امور که ناموفق بودهاند بیشتر به مسائل قانونی و اختیارات شورا بر میگردد. چنانکه اگر خلأهای قانونی وجود نداشت یا اصلاح شده بود، شاهد این همه چالش در دوره فعالیت شوراها نبودیم. بنابراین لازم است که متولیان قانونگذاری مانند مجلس و وزارت کشور تلاش کنند تا با اصلاح قوانین بحرانهای مدیریتی در شهرداریها عزل و نصب پی در پی شهرداران به حداقل برسد؛ زیرا شهرداریها با امکانات کم تنگناهای موجود و محدودیتهای بودجه همواره از نظر مالی دچار مشکل اند و لازم است برای کمک به بهبود روند مدیریتی در حوزه شهرها به همه این موارد توجه شود؛ زیرا ۶۰ درصد از جمعیت ایران در شهرها زندگی میکنند و باید برای افزایش سرانه خدمات و ایجاد رفاه برای آنان فکری اساسی کرد.لازم است که ساختار اداری شهرها و شوراها اصلاح اساسی شوند تا نهادی که از ابتدای انقلاب ساختارش تعریف شده، به بهترین شکل کارکرد خود را نشان دهد.اختلافاتی که در حال حاضر در شوراهای شهرهای گیلان از جمله رشت میبینیم دلسوزی است یا کمک به توسعه شهر یا بی تجربگی؟به نظرم باید در برخی زمینهها مانند موضوع استیضاح شهرداران اختیارات شورا کم شود تا فردی که خود شورا انتخاب کرده است بعد از یک سال به دلایلی برکنار نشود. فرمانداری یا استانداری هم باید نظارت بیشتری کنند تا فرد منتخب هم واجد ویژگیهای لازم برای احراز پست شهرداری باشد و هم در چارچوب وظایف خود تحولات مربوط به شهر را دنبال کند. ضمن اینکه برای گزینه استیضاح شرایط مختلفی لحاظ شود تا شورا هر بار مدیرانی را که تازه شروع به کار کردهاند، استیضاح نکنند. لازم است که موضوع اختلاف شورا و شهردار در هیات حل اختلاف بررسی شود تا شورا قدرت تغییر مداوم شهردار را نداشته باشد، زیرا در مجموع این موضوع به ثبات مدیریت و توسعه شهری آسیب میزند.پس نمایندگان مجلس در شهر چه؟ آنها که باید بیشتر نگران توسعه باشند.بله. نمایندگان هم میتوانند در وضع قوانین و اجرای آنها موثر باشند. کمیسیونهای شورا در مجلس میتوانند بیشتر به حل مسائل و معضلات شوراها کمک کنند. اما طرحها و لوایح در این زمینه پیگیری نمیشود و در نتیجه شاهد هستیم که این دور باطل تداوم دارد و هر بار شهرداری انتخاب میشود که به هر دلیلی مختلف یا نمیتواند کار کند یا به به هر دلیلی بعد از مدتی برکنار میشود.البته به نظر میرسد از همان قوانین موجود هم به شکل مطلوب استفاده نمیشود یا به نوعی شوراها قانون سالار نیستند.در این زمینه باید بیشتر در حوزه آموزش جامعه کار کرد. افراد باید یاد بگیرند که کار جمعی کنند و تجربه آن را قبل از قبول مسئولیت به دست آورند. باید فصل الخطاب همه ما به ویژه اعضای شورا در پارلمان شهر قانون باشد و فرهنگ کار جمعی را یاد بگیریم. مسلما وقتی فرهنگ ما درست نباشد، نمیتوانیم قانون را درست اجرا کنیم یا اینکه شاهد برگزاری نامنظم جلسات یا حضور نیافتن برخی از اعضای شورا در جلسات هستیم. طوری که بسیاری از اوقات جلسات شورا به حد نصاب نمیرسد و از رسمیت میافتد.شوراها قوانینی دارند و مدیریت جلسات با رئیس شوراست. رئیس حتی میتواند کسانی را که مدام تاخیر دارند یا حضور نمییابند از جلسه اخراج کند و غیبتها را به نحو بهتری مدیریت کند. در مجموع وظیفه شورا تسهیل قوانین و مقررات برای اداره بهتر امور شهر است نه اینکه فقط گزینه استیضاح را روی میز داشته باشند.شهرداریها چقدر میتوانند به مشارکت بیشتر شهروندان در اداره امور شهر کمک کنند؟ارزیابی کلی این است که شهرداریها در حال حاضر بهتر از زمانی که زیر نظر وزارت کشور بودند، فعالیت میکنند. اما در مجموع شهروندان یک شهر نظارت مستقیمی بر عملکرد شورا ندارند و اثر مجموع تصمیمات آنها را در توسعه شهر میبینند. ضمن اینکه باید مدیریت شهری برای جلب مشارکت مردم در توسعه، راهکاری بیندیشد تا شهروندی که عوارض نمیدهد یا برای کمک به پیشرفت محله خود مالیات نمیدهد، مجاب به همکاری شود. به هر حال دولتها چندان کمک مالی به شهرداریها نمیکنند و تنها محل درآمد شهرداری از عوارض و مالیات ساخت و ساز است. بهتر است شورا و شهردار در کنار هم و با همدلی به جلب مشارکت شهروندان بپردازند.چقدر میتوانیم از تجربه دیگر کشورها کمک بگیریم؟می توانیم از تجربه مدیریت دیگر کشورها مانند ترکیه که در همسایگی ماست استفاده کنیم. فرصت دادن به مدیران جوان برای اداره امور شهرو حفظ آرامش روانی شهروندان و ایجاد محیط دوستانه و همدلی، انگیزه دلسوزان و صاحبنظران را برای مشارکت بیشتر افزایش میدهد. در غیر این صورت هیچ فردی حتی اگر تجربه اجرایی و آکادمیک هم داشته باشد، رغبت نمیکند در فضای نامطلوب فعالیت کند.محیطهای دانشگاهی چطور؟هرقدر بخواهیم از ظرفیت نیروهای جوان دانشگاهی و مشاوره آنها بهره بگیریم، بهتر میتوانیم به توسعه پایدار شهری کمک کنیم. اما نهاد شهرداری بیشتر اجرایی است و مدیران دنبال کار هستند و فرصتی برای مشاوره و تعامل با دانشگاهها ندارند. در حالی که پایان نامههایی که در حوزه شهری نوشته میشود میتواند راهگشای بسیاری از کارها باشد. مدیران شهری درک درستی از دانشگاه و همکاری با آنها ندارند. حتی بسیاری از اطلاعاتی که دارند محرمانه است و آنها را در اختیار محققان و پژوهشگران قرار نمیدهند. در صورتی که این فرصت برای کمک به رونق فعالیتهای مربوط به حوزه شهری و حل مشکلات چند ساله شهرهاست.
۸ اردیبهشت ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]