واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: روزنامه لوموند: بومیان کانادا ترجیح می دهند بمیرند
بومیان شمال کانادا که با معضل بیکاری، اعتیاد به الکل و فراموشی دست به گریبان اند راه چاره را در خودکشی می بینند. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، روزنامه لوموند در گزارشی در شماره اینترنتی امروز خود نوشت: بومیان شمال کانادا که با معضل بیکاری، اعتیاد به الکل و فراموشی دست به گریبان اند راه چاره را در خودکشی می بینند. وخامت اوضاع در یکی از مناطق بومیان به حدی است که رئیس آنها وضعیت فوری اعلام کرده است.
روز جمعه گذشته، پنج جوان تلاش کردند خودکشی کنند. هفته قبل از آن، سیزده نفر از جمله یک پسر9 ساله با یکدیگر پیمان بستند که به زندگی شان خاتمه دهند. مسئولان بلافاصله به دنبال با خبر شدن از این حادثه این افراد را برای بررسی روانی به بیمارستان منتقل کردند.
در روستای آتاواپیسکات، نباید این نوع تهدیدات را سبک شمرد. در این منطقه با دو هزار سکنه در شمال اونتاریو، 86 نفر در سپتامبر گذشته اقدام به خودکشی کردند. در ماه مارس 28 نفر قصد خودکشی داشتند. هر چند خودکشی بیشتر در میان جوانان نمود دارد، با این حال این پدیده در میان افراد 11 تا 71 ساله نیز رخ می دهد. بروس شیشش، رئیس قبیله بومیان آتاواپیسکات با اعلام حالت فوق العاده در تلویزیون کانادا اظهار داشت: با اظهار تاسف باید به دوستان و دولت اعلام کنم که ما به کمک احتیاج داریم. بستگان و دوستان من سعی کرده اند خود را بکشند.
تنها این روستای بومی نیست که با موج خودکشی روبروست. در ماه مارس نیز روستای پیمسیکاماک، در استان مانیتوبا پس از مرگ چندین نوجوان و 140 مورد تلاش برای خودکشی و تهدیدات خودکشی در مدت سه ماه اعلام وضعیت اضطراری کرد. این پدیده در میان بومیان کوجواک در منطقه آرکتیک کبک نیز وجود دارد که در آن 5 جوان 15 تا 20 ساله خودکشی کردند.
مجلس بومیان کانادا که نمایندگی 634 جامعه بومی در سراسر کانادا را به عهده دارد با اعلام «تراژدی ملی خواهان اقدامی فوری» شده است.
هم اکنون گروهی از مددکاران اجتماعی و بهداشت روانی به روستای آتاواپیسکات اعزام شده اند. سخنگوی وزارت بهداشت کانادا گفت: از مدت ها پیش مسائل جدی در زمینه بهداشت روانی و اعتیاد در برخی جوامع بومی وجود داشته است.
مطالعه ای که در سال 2007 از سوی بنیاد بومی ها صورت گرفته بود نشان داده بود نرخ خودکشی در میان جوانان بومی کانادا پنج تا شش برابر بیش از متوسط ملی کاناداست. این جوامع همچنین به شدت درگیر مشکلات اعتیاد به الکل و خشونت خانوادگی هستند. نامساعد بودن وضع زندگی این اقوام از جمله نبود آب و برق، پرجمعیت بودن خانوارها( خانواده های پرجمعیت در خانه های چند متر مربعی زندگی می کنند)، انزوا (نزدیک ترین شهر به آتاواپیسکات در فاصله پانصد کیلومتری قرار دارد) از دیگر مشکلات آنهاست.
بومیان کانادا همچنان از «نسل کشی فرهنگی»، اقامت اجباری در مدارس شبانه روزی و دور شدن از خانواده و فرهنگ بومی که تا دهه هزار و نهصد و نود ادامه داشت رنج می برند. دولت کانادا با اجرای برنامه مدارس شبانه روزی قصد داشت کودکان بومی را مسیحی و آنها را مطابق با سایر اقوام کشور تربیت کند. در دسامبر گذشته، کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا این اقدام دولت را «نسل کشی فرهنگی» توصیف کرد.
در سال دو هزار و یازده نیز رئیس قبیله آتاواپیسکات با تظاهرات در برابر پارلمان کانادا در اوتاوا و اعتصاب غذا سعی کرد توجه دولت را به وضع یک میلیون و چهارصد هزار بومی که کمی بیش از چهار درصد جمعیت کانادا را تشکیل می دهند جلب کند، اما تلاشش نتایج چندانی به دنبال نداشت.
این بار، دولت جاستین ترودو وعده داد مبلغ هشت میلیارد و چهارصد میلیون دلار در مدت پنج سال برای بهبود زیرساختارها، مسکن و آموزش بومیان اختصاص دهد. نخست وزیر کانادا در واکنش به حوادث این روستای بومی ابراز تاسف کرد و وعده داد وضع زندگی را برای کلیه اقوام بومی بهبود بخشد.
دوشنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۲۱:۵۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]