واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فرار به جلوی دولت برای سیاهنمایی درباره درآمدهای خودعزای دولت در شب عروسی!
با وجود افزایش درآمدهای دولت از محل اصلاح قیمت حاملهای انرژی،اما همچنان دولتمردان بر این باور غیراقتصادی تأکید میکنند که در شب پرداخت یارانهها «عزا» میگیرند.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس به نقل از جوان آنلاین، براساس گزارش تفریغ بودجه، درآمد دولت در بخش هدفمندی افزایش 6 هزار میلیارد تومانی را ثبت کرده است. با وجود افزایش درآمدهای دولت از محل اصلاح قیمت حاملهای انرژی، اما همچنان دولتمردان بر این باور غیراقتصادی تأکید میکنند که در شب پرداخت یارانهها «عزا» میگیرند. پس از نهایی شدن طرح قانون هدفمندی یارانهها و افزایش میانمدت قیمت حاملهای انرژی، این طرح مهم اقتصادی در دستور کار قرار گرفت. گرچه این طرح در اوایل دهه 70 مطرح شده بود اما هیچ یک از دولتهای کارگزاران و تا حدودی اصلاحات حاضر به اجرای این طرح به گستردگی امروز نشدند تا دولت نهم به سوی اجرای این طرح ملی خیز بردارد. گرچه اجرای این طرح ملی از سوی دولت قبل با اشکالات مهمی همراه شد، اما در مسیر اجرا عواید خوبی نصیب اقتصاد و دولت بعد شد. طبق این قانون، دولت از محل افزایش درآمدهای حاصل از افزایش قیمت حاملهای انرژی، به مردم، تولید و بخش سلامت یارانه پرداخت میکرد تا علاوه بر کاهش مصرف با استفاده از سیاست قیمتی، درآمدهای خود را نیز در بلندمدت افزایش دهد. تا پیش از اجرای این قانون، دولت با عرضه انرژی به مردم و صنایع، عواید دریافتی را به حساب خود واریز و اینگونه گذر ایام میکرد اما در قانون هدفمندی، دولت مکلف شد طی پنج سال قیمت حاملهای انرژی را به قیمت تمام شده رسانده و بخشی از درآمدهای کسب شده حاصل از افزایش قیمت سوخت را در قالب یارانه به محل تعیین شده پرداخت کند. منابع درآمدی دولت برای پرداخت یارانه به مردم، از دو محل اصلی تأمین میشود. منابع حاصل از اصلاح قیمت حاملهای انرژی و بودجه عمومی دولت. تکلیف محل اول درآمدی که مشخص است اما در محل دوم منابع، دولت یارانه نان، برق و سایر کالاها را از بودجه عمومی که به تصویب مجلس میرسد تأمین میکند. کلیدواژه عزا دولت یازدهم میگوید با نفت 25 دلاری و صادرات یک میلیون بشکهای نفت توان پرداخت یارانهها را ندارد. مردم را مخاطب خود قرار میدهد که دیگر پولی برای پرداخت ندارد و شب پرداخت یارانهها و حق قانونی مردم، سختترین شب زندگیاش است. در میان همه دولتمردان، بیژن نامدارزنگنه اصلیترین منتقد پرداخت یارانه نقدی است. او میگوید بیشتر درآمدهای وزارت نفت صرف پرداخت یارانه نقدی میشود در حالی که درآمدهای وزارت نفت برای خود این وزارتخانه است. زنگنه دوست ندارد درآمدهای حاصل از هدفمندی به حساب مردم واریز شود. او و سایر همقطاران با تمسک به کاهش درآمدهای نفتی، میگویند از پرداخت یارانه نقدی راضی نیستند و در این رهگذر، عقبماندگی پروژههای نفتی و وضعیت بد مالی وزارت نفت را به پرداخت یارانهها پیوند میدهند در حالی که حقیقت چیز دیگری است، البته در وزارت نیرو هم بر همین پاشنه میچرخد و افزایش قیمت در قبوض برق و آب زیرپوستی به مقدار قابل توجهی افزایش یافت به نحوی که قاطبه مردم به خصوص در شهرهای بزرگ بر این باورند یارانههای پرداختی پیش از حذف کفاف قبوض را نمیدهد چه برسد که درآمد دولت از محل سوخت نیز افزایش قابل توجهی داشته است. همانطور که در سطور بالا اشاره شده منابع مصرفی برای پرداخت یارانه، درآمدهای حاصل از افزایش بهای حاملهای انرژی و بودجه عمومی دولت است. در رابطه با منبع نخست باید گفت که میزان مصرف انرژی مردم هیچ ارتباطی به قیمت نفت و میزان صادرات آن ندارد به طوری که اگر قیمت نفت 10دلار و میزان صادرات نفت 100 هزار بشکه یا 100دلار با صادرات 2 میلیون بشکهای باشد، میزان درآمدهای دولت از هدفمندی ثابت است؛ درآمدی که باید صرف پرداخت یارانه شود. به بیان سادهتر، در هر شرایط قیمت جهانی نفت خام و میزان صادرات نفت، میزان مصرف انرژی توسط مردم ثابت است و هیچ ارتباطی میان این دو موضوع وجود ندارد اما دولت سعی دارد این دو مقوله مجزا از هم را به هم مربوط سازد که اساساً باطل است. حقیقت به نقل از اعداد بهانههای پیدرپی دولت برای عزا گرفتن جهت پرداخت حق مردم زمانی میتوانست درست باشد که میزان درآمدهای حاصل از هدفمندی یارانهها کاهش یابد. این جریده با مقایسه درآمدهای حاصل از هدفمندی در سال 91 و 93، نه تنها این بهانه را رد میکند بلکه معتقد است وضعیت درآمدهای دولت در این حوزه بهتر از گذشته است. در سال 91 که سال پایانی دولت دهم از نظر پیریزی بودجه و اجرای آن است مقرر شد تا 56 هزار میلیارد تومان بابت اصلاح یارانههای انرژی و 10 هزار میلیارد تومان از بودجه عمومی دولت برای پرداخت یارانهها در نظر گرفته شود. براساس گزارش تفریغ بودجه سال 91، حدود 40 هزار میلیارد تومان بابت پرداخت یارانهها صرف شد که 29 هزار و 510 میلیارد تومان آن از محل افزایش قیمت حاملهای انرژی بود و 10 هزار میلیارد آن نیز از بودجه عمومی دولت برای نان، برق و کالاهای دیگر تأمین شد. در قانون بودجه سال 93 که نخستین سال بودجهای دولت یازدهم بود، 59 هزار و 300 میلیارد تومان برای پرداخت یارانه در نظر گرفته شده بود، از این میزان 48 هزار میلیارد تومان از محل اصلاح قیمت حاملهای انرژی و 11 هزار و 300 تومان از بودجه عمومی تعیین شد. گزارش تفریغ بودجه سال 93 نشان میدهد از این مبلغ، حدود 47 هزار میلیارد تومان محقق شد که حدود 36 هزار میلیارد آن مربوط به محل اول تأمین منابع است و 11 هزار و 300 میلیارد تومان نیز توسط بودجه عمومی دولت تأمین شد. این مقایسه نشان میدهد درآمد دولت از اصلاح قیمت حاملها، با افزایش 6 هزار میلیارد تومانی همراه بوده است، با توجه به ثابت بودن میزان مصرف، دولت از محل افزایش قیمت فرآوردههای نفتی، گاز، برق و آب و... به درآمد بیشتری به نسبت سال 91 به دست آورده است اما نه تنها میزان یارانه پرداختی به مردم را افزایش نداده است بلکه یک تا 2 میلیون نفر را نیز در سال 93 از یارانهبگیران حذف کرده و پرداخت یارانه به سایر یارانهبگیران را «شب عزای» خود اعلام میکند! براساس جدول مورد اشاره، میزان درآمدهای دولت از هدفمندی یارانهها افزایش حدود 7 هزار میلیارد تومانی داشته و هیچ مشکلی در باره وصل شدن این درآمدها وجود نداشته، اما پاستور معتقد است شرایط پرداخت یارانهها دشوار شده است. انتهای پیام/
95/01/21 :: 15:32
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]