واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تهران به دنبال احياي سهم ايران از بازار نفت تهران- ايرنا- روزنامه ابتكار در گزارشي در صفحه نفت و انرژي نوشت: نماينده دولت ايران در اوپك در سه سال گذشته بارها بر اين موضع تاكيد كرده كه ايران به دنبال احياي سهم خود در بازار نفت است.
در اين گزارش كه در شماره يكشنبه پنجم ارديبهشت 1395 خورشيدي انتشار يافته است، مي خوانيم: شوك سعودي يا بازي منطقه اي؛ اين دوره از نشست كشورهاي عضو و غيرعضو سازمان كشورهاي صادركننده نفت (اوپك) هر آنچه كه نام گيرد تلخكامي برخي كشورها از بازگشت ايران به بازار نفت را به نمايش گذاشت.دعوا بر سر ميزان توليد و صادرات نفتي است كه در دوران غيبت ايران به سود كشورهايي رقم خورده كه حالا نقشه خروج دوباره كشور از اين بازار را در سر دارند.نشست اخير اوپك كه نگاهها را به خود جلب كرده بود تا تصميم از قبل اعلام شده فريز نفتي را رسانه اي كنند پس از 14 ساعت مذاكره پرتشنج حاصلي جز سقوط قيمت براي اين بازار به همراه نداشت. عربستان كه بازيگر اصلي طرح فريز نفتي بود در اين نشست از امضاي آنچه خود طراحي كرده بود سرباز زد تا توطئه نفتي عليه ايران را عيان كند.طرح فريز نفتي را عربستان، عراق و ونزوئلا در پي تداوم كاهش قيمت نفت ارائه و اعلام كردند كه كشورهاي عضو و غيرعضو اوپك ٢٩ فروردين ماه براي امضاي تثبيت سطح توليد خود در حجم فعلي به عنوان موافقتنامه گردهم مي آيند. موضع ايران به عنوان غايب بزرگ بازار جهاني نفت در سايه تحريم، موضوع تازه اي نبود، چه آنكه نماينده دولت ايران در اوپك در سه سال گذشته بارها بر اين موضع تاكيد كرده بود كه ايران به دنبال احياي سهم خود در بازار نفت است. كليدواژه سخنان بيژن زنگنه در قامت وزارت نفت از همان ابتدا تا امروز بر مبناي «افزايش توليد» و «افزايش صادرات» و «احياي سهم ايران در منطقه» قرار گرفت.با اين وجود، با اعلام طرح فريز نفتي ايران خود را از موافقان آن اعلام كرد و با تبصره اي استراتژي نفتي غيرقابل تغيير كشور را به سران اوپك يادآوري كرد. در اين دوره نيز اگر چه غايب نشست بود، اما حمايت بدون امضاي خود را از طرح فريز نفتي اعلام كرد.ايران اعلام كرد با اين طرح موافق است اما حاضر نيست به آن بپيوندد. زيرا به اعتقاد وي چنين طرحهايي بايد براي كشورهايي اجرايي شود كه در فاصله سالهاي غيبت ايران از بازار نفت ميزان توليد خود را به ميزان زيادي افزايش دادهاند و اكنون زمان آن فرارسيده كه سهم ايران را پس داده و توازن را در بازار ايجاد كنند. تا زمان بازگشت كامل به بازار نفت به پيش از اعمال تحريمها، به هيچگونه سقف توليد تن نخواهد داد و هيچ توافقي را امضا نميكند.مروري گذرا بر روند توليد و صادرات نفت ايران طي يك دهه گذشته دلايل اصرار دولت را بر موضع نيفتادن در بازي فريز نفتي واضح تر مي كند.توليد نفت ايران كه پيش از سال ٢٠٠٧ ميلادي حدود چهار ميليون بشكه در روز بود، درست از همين مقطع به دليل آنچه مشكلات فني اعلام شد، روندي نزولي را طي كرد. پس از آن نوبت تحريمها رسيد كه متاثر از سياست خارجي ايران، كاهش توليد نفت كشور را رقم زند. مطابق گزارشهاي بانك مركزي ميزان توليد در سال ٨٩ روزانه ٣ ميليون و 556 هزار بشكه بود كه از تداوم روند كاهشي توليد در دولت دهم حكايت داشت. در دوران تحريمها هم ايران روزانه حدود ٢ ميليون و ٨5٠ هزار بشكه نفت خام توليد ميكرد كه يك ميليون بشكه به صادرات و يك ميليون و ٨5٠ هزار بشكه به مصرف پالايشگاهها اختصاص داشت تا بخشي از سهم ايران در بازار را به ديگر كشورهاي توليدكننده نفت واگذار كند.شرايط اسفباري كه نفت ايران در داخل و خارج به آن مبتلا شد، جايگاه خوبي براي برخي اعضاي اوپك به همراه داشت.توليد نفت چهار كشور عراق، عربستان، كويت و امارات در بازه زماني ٢٠١١ تا ژانويه ٢٠١6، سه ميليون و ١5١ هزار بشكه در روز افزايش يافت. مطابق آمار توليد نفت عراق در فاصله سال ٢٠١١ تا ژانويه ٢٠١6، به طور ميانگين روزانه يك ميليون و ٧٠٨ هزار بشكه افزايش يافته است؛ در واقع عراق اندكي بيشتر از سهم از دست رفته ايران به دليل تحريمها را روانه بازار كرد؛ عراق در ماه ژانويه طبق گزارش منابع ثانويه به طور ميانگين روزانه چهار ميليون و ٣٨4 هزار بشكه نفت توليد كرده است.عربستان هم در اين مقطع عرضه را افزايش داد، به گونه اي كه توليد نفت اين كشور ٨٣٢ هزار بشكه در روز افزايش يافت؛ توليد نفت عربستان طبق گزارش منابع ثانويه در ماه ژانويه ١٠ ميليون و ٩١ هزار بشكه در روز بوده است.در غياب ايران، كويت هم از اين قافله دور نماند و به افزايش توليد نفت اقدام كرد، اين كشوردر فاصله سال ٢٠١١ تا ژانويه ٢٠١6، ٣٨٩ هزار بشكه به توليد نفت خود افزود؛ توليد نفت اين كشور نيز طبق گزارش ماه ژانويه٢ ميليون و ٨٧4 هزار بشكه در روز بوده است.به اين فهرست بايد كشور كويت را هم اضافه كرد كه در فاصله سال ٢٠١١ تا ژانويه ٢٠١6، ميزان توليد را ٢٢٢ هزار بشكه در روز افزايش داده است، اين كشور هم اكنون ٢ ميليون و ٧45 هزار بشكه در روز نفت توليد مي كند. در چنين شرائطي بود كه دولت دكتر حسن روحاني بر سر كار آمد، ايامي كه ديگر از ايران به عنوان دومين توليد كننده اوپك خبري نبود. ديگر طلاي سياه براي ايران نقشي در رشد اقتصادي و معادلات منطقه اي و جهاني ايفا نمي كرد. توليد نفت ايران به حداقل آن در سالهاي پس از انقلاب رسيده بود. با وجود چنين فضايي، در سايه سياست خارجي دولت دهم و حصول برجام، طلاي سياه هم براي كشور سرنوشتي تازه پيدا كرد و دور از انتظار نبود كه ايران به دنبال احياي سهم و جايگاه خود در بازار نفت باشد. سرنوشتي كه اقليتي در داخل و خارج از كشور همنوا با هم به دنبال بازگشت به عقب آن هستند.حالا ايران با به سر آمدن دوران تحريم در شرائطي بازگشته است كه در همه اين سالها شاهد سلب سهم خود از سوي برخي كشورهاي منطقه بوده است. كاهش قيمت نفت بهانه تازه اين كشورها براي كمرنگ كردن نقش ايران از بازار شده كه به نظر مي رسد راه حل مناسب براي خروج از بحران اوپك پياده شدن استراتژي پيشنهاد شده از سوي نماينده ايران در هيات عامل اوپك باشد. كاظم پور اردبيلي پيشنهاد ايجاد سيستمي براي اطمينان از رعايت سهميه هاي توليد توسط اعضاي اين سازمان را ارايه داده است.*منبع: روزنامه ابتكار**گروه اطلاع رساني**9370**2002
05/02/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]