واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: پنجشنبه ۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۲۳:۱۵
سفر اخیر رییسجمهوری فرانسه به لبنان در حالی به تازگی انجام شد که عدهای معتقدند این سفر بیش از آن که قدمی در جهت منافع بیروت باشد، حرکتی در راستای حفظ منافع اروپا ارزیابی میشود. عبدالرضا بنی علی، کارشناس اداره کل آفریقا و عربی وزارت امور خارجه کشورمان با نگاهی به مقاله "چرا اولاند امروز به بیروت آمد؟" روزنامه السفیر، به تحلیل علل انجام این سفر در مقطع زمانی کنونی و نتایج احتمالی آن پرداخته و در این زمینه یادداشتی را در اختیار دفتر مطالعات سرویس بینالملل خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) قرار داده است. متن این یادداشت به شرح زیر است: «چند روز پیش فرانسوا اولاند، رییسجمهور فرانسه در اولین مرحله از سفر خود به چند کشور عربی وارد لبنان شد. این سفر یک روزه که به گفته برخی تحلیلگران یکی از معدود سفرهای رییسجمهور یک کشور بزرگ به کشوری است که منصب ریاست جمهوری آن خالی میباشد، در حالی انجام گرفت که لبنان نزدیک به دو سال است که رییسجمهور ندارد تا از همتای خود استقبال رسمی به عمل آورد و به همین دلیل نبیه بری، رییس مجلس لبنان در ساختمان مجلس از رییس جمهور فرانسه استقبال رسمی به عمل آورد. این که چرا در چنین شرایطی رییس جمهور یک دولت بزرگ حاضر می شود به کشوری کوچک در خاورمیانه مانند لبنان که رییس جمهور ندارد تا بر اساس پروتکل از او استقبال رسمی به عمل آورد، سفر نماید دلیلی بر اهمیت لبنان در سطح منطقه ای و بین المللی می باشد. در همین راستا روزنامه لبنانی السفیر با درج مقاله ای با عنوان "چرا اولاند امروز به بیروت آمد؟" به تحلیل علت انجام این سفر در زمان کنونی و نتایج احتمالی آن پرداخته است. در زیر بخش های مهم این مقاله را مرور می کنیم. نویسنده مقاله با اشاره به اقدامات امنیتی شدیدی که بیروت پایتخت لبنان هم زمان با ورود "اولاند" شاهد آن است، می نویسد: رییس جمهور فرانسه در ابتدای سفر خود به چند کشور عربی (لبنان، مصر و اردن) وارد بیروت شد و مقامات فرانسوی در خصوص اینکه چرا لبنان اولین مقصد رییس جمهور فرانسه بوده اشاره داشتند که مقدم نمودن لبنان بر سایر کشورهای عربی در این سفر، نشان از اهمیتی دارد که فرانسه برای لبنان قائل است و همچنین نشان دهنده عمق دوستی و همبستگی دو کشور در شرایط سختی است که منطقه دچار آن می باشد. با ذکر این عناوین پاریس بازدید اولاند از لبنان را "دیداری کاری" معرفی نموده که دلالت بر جدیت آن دارد به خصوص که اولاند به لبنان آمده تا به سخنان همه طرف های موجود در لبنان از مقامات رسمی گرفته تا رجال دینی و سیاسی گوش فرا دهد و پاریس امیدوار است که این دیدار مفید و مثمر ثمر باشد. نویسنده در ادامه می نویسد: طرف های لبنانی سخنانی زیادی برای مطرح نمودن با اولاند دارند؛ از بحران پناهندگان سوری که هم باعث گرفتاری لبنانی ها شده و هم خطر تروریسم را در این کشور بالا برده، تا موضوع انتخاب رییس جمهور، تجهیز ارتش لبنان و ملغی شدن کمک سعودی ها که قرار بود از انبارهای سلاح فرانسه انجام پذیرد. اما با توجه به فضای که بر این دیدار حاکم است به نظر نمی رسد که رییس فرانسوی هیچ گونه پاسخی یا راه حلی برای این مشکلات داشته باشد و شاید بتوان مدعی شد که سخنان "محمد بلوط"، خبرنگار السفیر در پاریس، بارزترین دلیلی است بر این که این دیدار خالی از هر گونه محتوای جدی است. محمد بلوط از قول منابع مطلع فرانسوی می گوید: اولاند در حالی وارد لبنان می شود که سیاست های او در میدان های مختلف و متعددی از داخلی گرفته تا خارجی دچار شکست شده است. از منظر خارجی فرانسه در حل بحران سوریه و عراق همچنین پرونده هسته ای ایران و از منظر داخلی در مبارزه با تروریستی که تا قلب پاریس پیش آمده مانند قضیه کشتار کارکنان مجله "طنز شارلی ابدو" و انفجارهای"جمعه خونین" که پاریس را به لرزه درآورد، ناکام بوده است. از منظری دیگر این دیدار در زمانی انجام می شود که بر اساس نظر سنجی ها اولاند به شدت محبوبیت خود را در بین مردم فرانسه از دست داده و محبوبیت او به کمتر از 20% رسیده است و در آخرین حضور تلویزیونی اش تقریبا 14% به سخنان او گوش فرا دادند؛ اضافه بر این که بیش از 90% مردم فرانسه از نامزدی او برای بار دوم ریاست جمهوری فرانسه استقبال نمی کنند و این یعنی اولاند پشتوانه مردمی خود را از دست داده است لذا تاثیر داخلی و خارجی او در پایین ترین درجه قرار دارد. بنابر این اولاند اگر هم بخواهد نمی تواند کمکی به لبنان کند زیرا فرانسه از فصل تابستان وارد رقابت های مقدماتی انتخاب رییس جمهور جدید خواهد شد. مقاله نویس روزنامه السفیر ادامه می دهد که برخی از منابع خبری و تحلیلی معتقدند که دولت فرانسه به رهبری اولاند نتوانسته است موضع مستقلی در قبال پرونده های مختلف بین المللی مثل جنگ سوریه و یمن و حتی مسائل لبنان داشته باشد بلکه در این موارد دولت فرانسه دنبالهرو عربستان سعودی بوده است. باید توجه داشت که در دوران سارکوزی دیپلماسی این کشور دنبالهرو قطر بود و در دوران اولاند دیپلماسی دنباله روی از قطر با شدت بیشتری به دنباله روی از سیاست های عربستان تغییر جهت داد و موضع گیری های این کشور نسبت به لبنان و سایر مناطق منطبق با موضعگیری عربستان گردید لذا نمی توان اعتباری برای این دیدار قائل شد؛ به خصوص که رییس فرانسوی هیچ گونه طرح و پیشنهاد و یا برنامه ای برای حل مشکلات لبنان به ویژه مشکل انتخاب رییس جمهور ندارد. در ادامه نویسنده مینویسد: اگر چه حضور رییس جمهور فرانسه در لبنان نشان دهنده اهتمام این کشور به لبنان است اما برخی منابع می گویند، این اهتمام به معنای سنتی و تاریخی آن که مرتبط با روابط دو کشور و در جهت رفع مشکلات لبنان باشد، نیست بلکه این اهتمام از نوع دیگری است؛ به این معنا که فرانسوی ها و اروپاییها بیشتر نگران آن هستند که اگر آرامش لبنان به هم بخورد مهاجرت پناهندگان سوری از لبنان به اروپا نیز شروع و شدت بگیرد. در خصوص پرونده ریاست جمهوری لبنان هم منابع فرانسوی می گویند، اولاند پس از شکست در اجرای نقشی موثر در این میدان و شکست خوردن تلاشهایش برای کشاندن پای ایران به موضوع انتخاب رییس جمهور لبنان که در سفر حسن روحانی رییس جمهور ایران به فرانسه اتفاق افتاد، هیچ گونه طرح و برنامه ای برای حل این مشکل به همراه ندارد. ضمن این که اولاند در تایید سریع طرح "سعد حریری" در خصوص نامزدی "سلیمان فرنجیه" قبل از اینکه لبنانی ها به توافق و اجماع برسند اشتباه کرد و عجله به خرج داد. در پایان مقاله، نویسنده اشاره می کند در خصوص تجهیز ارتش لبنان نیز نمی توان هیچ گونه چشم امیدی به فرانسوی ها داشت و تاکنون لبنانی ها جز وعده و وعید از فرانسوی ها چیز دیگری ندیده اند. به عنوان نمونه پس از حملات تروریستی داعش به عرسال لبنان در سال 2014 پاریس ضمن حمایت از دولت لبنان و تمامیت ارضی آن اعلام کرد که در کنار ارتش لبنان خواهد بود و نیازهای ضروری آن را در مواجهه با گروه های تروریستی در اسرع وقت تامین خواهد نمود اما در عمل این سخنان تنها جوهری بر روی کاغذ بود و فرانسه حتی یک فشنگ به ارتش لبنان کمک نکرد. حتی در خصوص هدیه سعودی ها نیز منابع مطلع بیان میدارند که فرانسویها بعد از گذشت دو سال از اعلام سعودی در خصوص این هدیه و کمک تسلیحاتی نتوانستند سعودی ها را قانع کنند که این توافق را اجرائی نمایند. لبنان به رغم این که دومین کشور کوچک خاورمیانه است اما از دیر باز این کشور دارای اهمیت بسزائی در منطقه بوده است و بسیاری از کشورهای منطقه و جهان در این کشور به نقش آفرینی مشغول بوده اند و به قولی لبنان صفحه شطرنج بازی بزرگان در منطقه خاورمیانه می باشد. همچنین از زمان ظهور دولت نامشروع اسرائیل و هم مرزی آن با لبنان و به وجود آمدن هسته مقاومت به محوریت حزب الله با گرایش شیعی در مقابل تجاوزگری های کیان صهیونیستی لبنان اهمیتی بیش از پیش یافت. از طرفی دیگر شروع بحران سوریه و سرازیر شدن سیل آوارگان سوری به لبنان -در حال حاضر بیش از یکونیم میلیون آوراه سوری در لبنان حضور دارند- مشکلات متعددی را هم از لحاظ اقتصادی و هم امنیتی برای لبنان پدید آورده و به رغم وعده های کشورهای اروپایی و بعضا عربی برای کمک اقتصادی به این کشور در جهت رفع مشکلات اقتصادی دولت لبنان برای اسکان آوارگان سوری، تاکنون کمک قابل توجهی به لبنان نشده است و چون این کشور به خاطر عدم توافق گروه های سیاسی برای انتخاب رییس جمهور مدت دو سال است بدون رییس جمهور می باشد و دولت لبنان نیز موقعیت شکننده ای داشته و مرزهای شمالی آن هم از طرف داعش و گروه های تروریستی در معرض خطر است امکان فروپاشی لبنان و پدید آمدن نقطه بحرانی دیگر در این منطقه دور از انتظار نیست و بدیهی است که در این صورت شاهد موج دیگری از مهاجرت آوارگان به اروپا خواهیم بود و این کابوسی است که فرانسه و اروپا را به فکر واداشته تا قبل از وقوع چنین فاجعه ای از آن جلوگیری نمایند. لذا سفر رییس جمهور فرانسه نیز در همین راستا قابل تحلیل است و همانطور که مقالهنویس السفیر اشاره نموده، این سفر بیش از این که قدمی در جهت منافع لبنان باشد، حرکتی در راستای حفظ منافع اروپا ارزیابی می شود.» انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]