محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842747311
همکاری های استراتژیک هند و روسیه؛چالشها و فرصتها
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: بین الملل؛
همکاری های استراتژیک هند و روسیه؛چالشها و فرصتها
شناسهٔ خبر: 3603846 - پنجشنبه ۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۷:۵۵
بین الملل > آسیای غربی
هند و روسیه خبرگزاری مهر، گروه بین الملل-علی کاوسی نژاد: هند از همپیمانان دیرینه روسیه بشمار می رود. هند کشوری است که با روسیه توافقنامه های نظامی و استراتژیک گسترده ای دارد. این کشور نه تنها در بخش دفاعی بلکه در بخش تامین انرژی و حتی در بخش هسته ای وابسته به روسیه می باشد و از سویی دیگر روسیه در تامین تسلیحات نظامی هند با کشورهای غربی از جمله آمریکا و تا حدی رژیم اسرائیل رقابتی جدی را دنبال می کند. «باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکا در سفر سال گذشته خود به هند با اشاره به همکاریهای دفاعی و اقتصادی هند و آمریکا اعلام کرد که نظم نوین آسیا را آمریکا تعیین خواهد کرد و اظهارات اوباما توجه مقامات روسی را به عمق مسئله معطوف کرد. در ذیل با اشاره به سفرهای مقامات هند به روسیه و نیز سفر «دیمیتری مدودف» رئیس جمهور وقت روسیه در سال ۲۰۱۰ به دهلی نو و اهمیت روابط نظامی و استراتژیک هند وروسیه و از سویی دیگر اتحاد کشورهای هند، روسیه، چین، برزیل و آفریقای جنوبی موسوم به «بریکس» در مقابل آمریکا، را مورد بررسی قرار داده در آخر به چالش ها و فرصت های موجود بر سر راه روسیه در ارتباط و گسترش رواط استراتژیک خود با هند اشاره خواهیم داشت. «سوشما سوراج» وزیر امور خارجه هند روز دوشنبه و در حاشیه چهاردهمین نشست وزرای خارجه هند، روسیه و چین، از همتایان چینی و روسی خود خواست در راستای تغییر در ساختار شورای امنیت سازمان ملل از عضویت دائم هند در این سازمان حمایت کنند. وی گفت: در راستای لزوم تغییر در ساختار شورای امنیت، ما از روسیه و چین خواستیم تا نقش تعیین کننده خود را در گفتگوهای میان دولت ها ایفا کنند. ایجاد تغییر در موقعیت هند و تبدیل آن به عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل بسیار مهم است. اما باید به این نکته توجه داشت پاکستان از همپیمانان چین در منطقه محسوب می شود و درخواست عضویت هند در شورای امنیت سازمان ملل با مخالفت چین روبرو خواهد شد. از سوی دیگر چین در اقدامی جدید درخواست هند را مبنی بر قرار گرفتن نام «مولانا مسعود اظهر» سرکرده گروه تروریستی جیش محمد در لیست سیاه سازمان ملل را وتو کرد و این اقدام چین مورد نارضایتی سران دهلی نو شد. واقعیتی که در این میان وجود دارد این است که با وجود مخالفت پاکستان، هند نمی تواند به عضویت دائم شورای امنیت سازمان ملل درآید. از سوی دیگر «باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکا در سخنرانی خود در کنفرانس بین المللی امنیت هسته ای که اخیراً در واشنگتن برگزار شد از دو کشور هند و پاکستان خواست از افزایش سلاحهای هسته ای خود خودداری کنند. در این میان «نواز شریف» نخست وزیر پاکستان نیز به بهانه حمله تروریستی پارک «گلشن اقبال» لاهور در ماه مارس ۲۰۱۶ که در آن ۷۵ نفر کشته و بیش از ۲۰۰ نفر کشته شدند در کنفرانس بین المللی امنیت هسته ای در واشنگتن حضور پیدا نکرد. «نارندرا مودی» نخست وزیر هند در این کنفرانس حضور یافت و مقامات پاکستان در مقابل سخنان اوباما موضع گیری کردند. «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه روز دوشنبه در نشست مشترکی با همتایان چینی و هندی خود در شهر مسکو درباره مسائلی نظیر حل وفصل درگیری‌ها در خاورمیانه، اوکراین و افغانستان و مسائل دیگر به بحث پرداخت. بر اساس اعلام وزارت امور خارجه روسیه، این نشست با حضور سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، سوشما سوراج، وزیر خارجه هند و «وانگ یی» وزیر خارجه چین در چهاردهمین نشست سه جانبه در فرمت RIC باشد. این نشست ها با تمرکز بر مسائل بین‌المللی و همکاریهای میان این سه کشور برگزار شد. قرار بود بعد از نشست روز دوشنبه ریاست این گروه به هند واگذار شود. وزارت امور خارجه روسیه در بیانیه‌ای تصریح کرده بود: قرار است در جریان نشست روز دوشنبه، وزرای امور خارجه کشورهای چین، روسیه و هند مسائل منطقه‌ای و جهانی، تقویت قوانین بین المللی و جنگ مشترک با چالشهای مشترک را بررسی کنند. توجه ویژه‌ای نیز صرف وضعیت خاورمیانه و شمال آفریقا از جمله وضعیت کشورهای سوریه، عراق، لیبی، فرآیند صلح خاورمیانه، وضعیت افغانستان و حل‌وفصل بحران در اوکراین خواهد شد .
وزارت امور خارجه روسیه با اظهار این که مکانیسم روسیه-چین-هند (RIC) بخش مهمی از یک شبکه دیپلماتیک چند جانبه است، تاکید کرد این نشستها به دستیابی به یک نظام امنیتی جامع، برابر و متحد در منطقه آسیا-اقیانوسیه و همچنین توسعه اقتصادی پایدار این منطقه کمک خواهد کرد. همچنین بر اساس بیانیه این وزارتخانه مسائل مربوط به هماهنگی های اجلاس‌های چند جانبه شامل سازمان ملل، سازمان همکاری شانگهای، بلوک اقتصادی بریکس(BRICS)، کنفرانس تدابیر تعامل و ایجاد اعتماد در آسیا (CICA) و چند اجلاس متعدد دیگر در شرق آسیا نیز در این نشست تحت پوشش قرار خواهد گرفت. «نارندرا مودی» نخست وزیر هند در سال ۲۰۱۵ میلادی در سفر خود به مسکو با «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه دیدار و گفتگو کرد و تفاهم نامه هایی نیز بین دو کشور به امضا رسید. هند و روسیه نشست دوجانبه سران را از سال ۲۰۰۰ به طور متناوب در دهلی نو و مسکو به منظور بررسی و تقویت روابط دو کشور در زمینه‌های گوناگون نظامی، تجاری و سرمایه گذاری برگزار می‌کنند. دو کشور در این سفر قراردادهای نظامی به ارزش بیش از ۱۰ میلیارد دلار را که یکی از آنها خرید ۴ فروند کشتی جنگی رادارگریز از نوع «کریواک» یا «تالوار» به ارزش ۳ میلیارد دلار است، امضا کردند. ۲ قرارداد دیگر برای خرید چندین فروند بالگرد و ۵ سیستم پدافند هوایی «اس ۴۰۰» نیز در سفر «مودی» به مسکو امضا شد. آمریکا با فروش تجهیزات نظامی به ارزش بیش از ۱۰ میلیارد دلار در ۱۰ سال گذشته، بزرگترین صادرکننده سلاح به هند بوده است، ولی امضای قراردادهای جدید بین روسیه و هند باعث خواهد شد که روسیه یکبار دیگر بصورت بزرگترین صادرکننده تجهیزات نظامی به هند درآید. دیگر موضوعات مورد علاقه دو طرف، نفت و گاز، وضعیت سوریه و فعالیت گروه‌های تروریستی از جمله داعش در خاورمیانه بود که در گفتگوهای مودی با «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت. مودی پس از ورود به روسیه در سخنانی با تاکید بر گسترش روابط دفاعی هند و روسیه گفته بود: روسیه همچنان به عنوان بزرگترین شریک دفاعی هند باقی خواهد ماند. «اس جی شنکر» قائم مقام وزارت امور خارجه هند نیز در گفتگو با خبرنگاران در دهلی نو، در مورد این دیدار گفت: هند و روسیه قراردادهای متعددی در زمینه‌های گوناگون در طول دیدار مودی از روسیه امضا خواهند کرد. هند و روسیه در نظر دارند ارزش مبادلات تجاری دوجانبه را از ۱۰ میلیارد دلار کنونی به ۳۰ میلیارد دلار در ۱۰ سال آینده افزایش دهند. به گفته جی شنکر، گسترش روابط اقتصادی بین دو کشور از اولویت خاصی در این دیدار برخوردار خواهد بود. روابط هند و روسیه میراثی پراهمیت از دوران شوروی است. در این دوران هند متحد غیررسمی شوروی به شمار می آمد و علیرغم شعارهای بسیار در باب عدم تعهد، به شدت به این ابرقدرت وابسته بود. در این دوران بود که آمریکا در سال ۱۹۵۴، با پاکستان پیمان دفاعی امضا کرد و حامی این کشور شد و هند سوسیالیست مآب، طبیعتاً به سوی شوروی سوق یافت. افزون بر این، ائتلاف چین با پاکستان و جنگ چین و هند در سال ۱۹۶۲، زمینه گسترده‌تری برای همکاری استراتژیک طرفین فراهم آورد. در دوران پسا جنگ سرد، به‌ویژه از دوران «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه و مقارن با روند احیای روسیه، روابط هند و روسیه به تدریج به سوی احیای گذشته پیش رفت؛ به گونه‌ای که در سال ۲۰۰۰، با امضای موافقتنامه مشارکت استراتژیک میان دو کشور، دوره جدیدی در روابط آغاز شد و تلاش‌ها برای بسط و تعمیق روابط افزون شد. این موافقتنامه در واقع چهارچوبی برای بسط روابط دو کشور، در درازمدت فراهم آورد. از آن مقطع دو کشور روابط خود را در این چهارچوب پیگیری کرده‌اند. در وضعیت فعلی، همکاریهای اقتصادی و سیاسی-استراتژیک و نظامی مهم‌ترین حوزه‌های همکاری دو کشور هستند. شاید بتوان مهم‌ترین جنبه همکاریها و به تبع آن روابط رو به گسترش هند و روسیه را در حوزه نظامی دانست. هند از دوران شوروی سابق همواره مهم‌ترین خریدار تسلیحات روسی بوده است و در واقع بنیان صنعت دفاعی این کشور، رنگ و بوی روسی دارد. سابقه همکاری های نظامی هند و شوروی سابق به ۱۹۶۲ باز می‌گردد، هنگامی که هند برای نخستین بار بالگرد، هواپیماهای ترابری و جنگنده‌های میگ-۲۱ را از شوروی دریافت کرد. در همین سال هند و پاکستان با تحریم تسلیحاتی غرب مواجه شدند و همین امر زمینه را برای ورود گسترده شوروی به صنعت دفاعی و نظامی هند فراهم آورد؛ به گونه‌ای که در آستانه فروپاشی شوروی، ۷۰ درصد تجهیزات نیروی زمینی، ۸۰ درصد تجهیزات نیروی هوایی و ۸۵ درصد تجهیزات نیروی دریایی این کشور ساخت شوروی بود. در دوران پس از فروپاشی شوروی نیز دو کشور بلافاصله در سال ۱۹۹۳، قراردادی برای همکاری بلند مدت در زمینه نظامی امضا کردند. این قرارداد در سال ۲۰۰۰، به مدت ۱۰ سال دیگر تمدید شد. در این دوره و در سال ۲۰۰۴، هند موفق به خرید ناو هواپیمابر «ادمیرال گورشکوف» به مبلغ ۵/۱ میلیارد دلار شد. البته مجموع این قرارداد، با در نظر داشتن ایجاد تاسیسات بندری لازم توسط روسیه به ۳ میلیارد دلار رسیده است. این ناو هواپیمابر، قرار بود در سال ۲۰۰۸ به هند تحویل داده شود، اما به دلیل برخی مشکلات در روند نوسازی این ناو و مهم‌تر آنکه روس‌ها به دفعات قیمت آن را افزایش دادند و تا حدی باعث رنجش هندی‌ها نیز شدند، قرار بود تا سال ۲۰۱۲ به هند تحویل داده شود.
در سال ۲۰۰۷ نیز قرارداد فروش نسل پنجم جنگنده‌های روسی به هند، در مسکو امضا شد. این هواپیماها قرار بود در سال ۲۰۱۷، به نیروی هوایی هند تحویل داده شوند. در مجموع ۲۰۰ پروژه نظامی میان هند و روسیه در حال انجام است، پروژه‌هایی که ارزش آنها ۱۸ میلیارد دلار برآورد می‌شود. افزون بر این، هند در سال‌های اخیر دومین خریدار بزرگ تسلیحات در جهان بوده است. بنابراین، هند به عنوان مشتری سنتی تسلیحات روسی و کشوری که هنوز ۷۰ درصد نیازهای تسلیحاتی خود را از روسیه تامین می‌کند، برای این کشور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اهمیت این کشور برای روس‌ها هنگامی بهتر قابل درک است که توجه داشته باشیم سهم روس‌ها از بازار تسلیحاتی جهان، از ۴۴ درصد در اواخر دوران شوروی، به ۴ درصد در اواخر دهه ۱۹۹۰ کاهش یافت و آنان با تلاش‌های بسیار و نفوذ در بازارهایی چون هند و چین، توانسته‌اند این سهم را به ۲۳ درصد در سال ۲۰۰۹ برسانند. در وضعیت فعلی و بنا بر آمارهای موسسه مطالعات صلح استکهلم، هند دومین بازار برای صادرات تسلیحاتی روسیه پس از چین است و ۲۴ درصد کل صادرات این کشور را جذب می‌کند؛ به گونه‌ای که ۷۷ درصد کل واردات تسلیحاتی هند از روسیه است و بریتانیا با ۸ درصد و اسرائیل با ۵ درصد، در رده‌های بعدی صدور تسلیحات به هند قرار دارند. ارقام به خوبی گویای این امر هستند که روسیه با فاصله بسیار از رقبا بر بازار تسلیحاتی هند مسلط است. البته با ورود آمریکا به این بازار، روسیه با رقیبی بزرگ و سرسخت مواجه خواهد شد. در وضعیت فعلی، هند تنها کشوری است که با روسیه قراداد خرید تسلیحات و کمک‌های نظامی و فنی بلند مدت از سال ۱۹۹۴ منعقد کرده است. در چهارچوب این قرارداد، هند سالانه حدود ۲ میلیارد دلار از روسیه تسلیحات و خدمات فنی دریافت می‌کند. البته رقبای روسیه به‌ویژه آمریکا که بازیگر تازه واردی است و نیز رژیم اسرائیل، سرسخت‌اند. بر همین مبنا، در سفر «دمیتری مددوف» رئیس جمهور وقت روسیه به شدت تلاش شد تا فروش ۱۲۶ هواپیمای میگ ۳۵ را به ارزش ۱۱ میلیارد دلار، به امضا برسد. هند در منطقه آسیای مرکزی به دلایل ژئوپلتیک و ژئواکونومیک، از منافع مهمی برخوردار است. این منطقه از لحاظ امنیت انرژی، برای هند اهمیت دارد و بخش مهمی از دیپلماسی انرژی هند را به خود مشغول کرده است. آخرین نماد اهمیت انرژی این منطقه برای هند را در امضای موافقتنامه خط لوله گاز موسوم به «تاپی» می‌توان دید. از سویی دیگر هند در این منطقه به‌ویژه در تاجیکستان که با افغانستان و پاکستان مرز مشترک دارد، اهداف استراتژیکی را دنبال می‌کند که تاسیس پایگاه هوایی در این کشور، مهم‌ترین آنهاست. در واقع تاجیکستان اولین و تنها کشوری است که هند موفق به تاسیس پایگاه هوایی در آن شده است. سفر سه روزه دیمیتری مدودف، رئیس جمهور وقت روسیه به هند، در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۰ را بسیاری از تحلیلگران هندی دارای اهمیت ویژه‌ای ارزیابی کرده بودند. البته نتایج این سفر نشان داد که ارزیابی آنان دور از واقع نبوده است. در این سفر قراردادهای استراتژیک به‌ویژه در حوزه نظامی میان دو کشور امضا شد و در مورد برخی از مسائل سیاسی بحث و تبادل نظر شد و همچنین گسترش همکاریهای اقتصادی و نظامی در دستور کار قرار گرفت. مهم‌ترین قرارداد این سفر، توافق بر سر طراحی و توسعه جنگنده‌های نسل پنجم روسیه با همکاری دو کشور بود. بر مبنای این توافق، قرار است هند ۲۰۰ فروند از جنگنده‌های نسل پنجم روسی را به ارزش تقریبی ۳۰ میلیارد دلار خریداری نماید و در مقابل، در پروژه توسعه این جنگنده‌ها مشارکت داشته باشد. تولید این جنگنده‌ها قرار است مشترکاً توسط دو شرکت هندی و روسی، برای نیروی هوایی دو کشور صورت گیرد. انتظار می‌رود بین سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۳۰تعداد ۲۵۰ فروند از این جنگنده‌ها تولید شود. به عنوان بخشی از توافق قرار است در فاز نخست اجرا، ۴۰ متخصص روسی و هندی بر روی این پروژه کار کنند. هزینه اولیه اجرای این قرارداد ۱۱ میلیارد دلار برآورد شده که به طور مساوی میان دو کشور تقسیم شده است. هزینه تولید هر فروند از این هواپیماها نیز ۱۰۰ میلیون دلار برآورد شده است. همچنین توافقنامه دیگری نیز میان دو کشور برای تولید مشترک هواپیماهای ترابری نیز منعقد شد که در چهارچوب آن قرار است ۲۵۰ فروند از این هواپیماها مشترکاً تولید شود. همچنین اظهارات مقامات دو طرف قرارداد، حکایت از پیشرفت‌هایی در مذاکرات مربوط به روزآمد کردن جنگنده‌های سوخوی روسیه که قبلاً به هند فروخته شده است، دارد. افزون بر این ۲۹ موافقتنامه دیگر نیز میان دو کشور منعقد شد که همگی نشان از تلاش طرفین برای بسط روابط دارد. در زمینه هسته‌ای نیز یادداشت تفاهمی بین هند و روسیه درباره گسترش همکاریهای علمی و فنی در زمینه استفاده صلح‌آمیز از انرژی اتمی به امضا رسید. طبق توافق صورت گرفته قرار است جمعاً ۱۸ واحد نیروگاه هسته‌ای از سوی روسیه در هند احداث شود. همچنین روسیه تعهد کرده است انرژی مورد نیاز برای اقتصاد هند را که به شدت نیازمند سوخت است، تا سال ۲۰۳۲ فراهم آورد. چالش ها و فرصت ها: مقامات چین، انگلیس، فرانسه و آمریکا دیدارهایی از هند داشته اند و قرارداهای نظامی ای با این کشور به امضا رسانده اند. قراردادهای گسترده ای بین چین و هند در سفر دسامبر ۲۰۱۰ «ون جیابائو» نخست وزیر پیشین چین به امضارسید. «دیوید کامرون» نخست وزیر انگلیس، در سفری به هند اعلام داشت که دولت ائتلافی، نگاه ویژه ای به توسعه روابط با این کشور دارد. انگلیس در بازنگری راهبرد دفاعی اخیر خود تاکید بر گسترش تعاملات با دولتهای نوظهوری همچون هند دارد و بر این باور است که می بایست تعاملات نظامی با این دسته از کشورها، برای جبران کسری بودجه چشمگیر این کشور صورت گیرد. آمریکا نیز اخیراً در پی گسترش همکاریهای هسته ای غیر نظامی است. هند به تازگی اعلام کرده که توسعه انرژی اتمی را در دستور کار خود قرار داده است و به همین دلیل در تلاش است تا همکاریها را با آمریکا در این زمینه گسترش دهد. چنین تحرکاتی روسیه را بر آن داشته که به حفظ جایگاه خود اقدام کند و وفاداری این کشور را به خود و به پیمان‌های جت‌های جنگنده و همچنین راکتورهای هسته‌ای حفظ کند و نگذارد پیشنهادات غربی‌ها این روند را دچار اختلال کند. اساساً روسیه نمی خواهد ۷۰ درصد از صادرات تسلیحاتی اش به هند، در نتیجه توسعه روابط دیگران به مخاطره بیافتد.
روسیه پیش از این بر این باور بود که می تواند با هند و دیگر شرکای استراتژیک خود یعنی برزیل و چین، اتحادی علیه توسعه طلبی های غرب شکل دهد. روس‌ها در تلاش بودند تا حتی با استفاده از اهرم فروش تسلیحات و یا حتی توسعه تعاملات اقتصادی و انرژی، همسویی هند را در مورد مقابله با تهدید آمریکا و ناتو با خود همراه سازند. چنین دیدگاهی نه تنها با نتیجه مطلوبی مواجه نشد بلکه هند را بر آن داشت تا روی به تنوع برای برطرف ساختن نیازهای خود آورد. از اظهارات مقامات روس در ۲۰۰۷ و در اجلاس بریکس، این نکته بر می آید که آنان در این اندیشه بودند که سازمانی با کمک کشورهایی که در مدار آمریکا قرار ندارند شکل دهند تا به تقویت نظم چند جانبه کمک کرده و از این طریق جایگاه خود را در عرصه بین المللی پیدا کنند. پوتین در این سال اظهارات تندی علیه رفتارهای توسعه طلبانه آمریکا اظهار کرده و بیان داشت که می خواهد به هر طریق جلوی آمریکا را با کمک شرکایش بگیرد. استفاده از اهرم‌های اقتصادی و انرژی و حتی صادرات اسلحه نیز نمی‌تواند به مسکو کمک کند تا بتواند همسویی این کشور را در پی داشته باشد؛ زیرا اساساً این میزان بسیار کم‌تر از میزان تعاملاتی است که هر دو کشور با آمریکا و اروپا دارند. تجارت بین هند و روسیه در سال ۲۰۱۰، به ۱۰ میلیارد دلار رسیده و قرار است این میزان در طول پنج سال به ۲۰ میلیارد برسد. در حالی که جمع تجارت روسیه با اتحادیه اروپا ۲۴۶ میلیون دلار در ده ماه اول سال ۲۰۱۰ و تجارت با چین نیز تنها ۴۷.۵ میلیارد دلار در همین دوره بوده است. تجارت هند با اروپا نیز در ۲۰۱۰، ۱۵۸ میلیارد دلار است. به همین دلیل انتظاری که روس‌ها از هند با تکیه بر برخی از تعاملات داشته‌اند، نمی تواند چندان معقول به نظر برسد. حتی در مورد همکاری روسیه برای تحقق آرزوی دیرینه هند جهت عضویت در شورای امنیت نیز تردید‌های جدی ای وجود دارد. دهلی با وجود ابراز علاقه به عضویت در سازمان همکاری شانگهای هنوز عضو این سازمان نشده است. هند فقط عضو ناظر این سازمان است. مسکو بارها به اعضای دیگر سازمان اعلام کرده که مایل است هند را در میان اعضای دائم سازمان همکاری شانگهای ببیند. احتمالا برخی خواسته های سیاسی چین مانع مهمی در این روند به شمار می رود. هر چند که رئیس جمهور روسیه درنشست خبری پایانی خود یکبار دیگر گفت که از الحاق هند به این سازمان حمایت می کند اما به نظر می رسد این اظهارات برای تحقیق عضویت هند در سازمان شانگهای کافی نیست و لازم است تا این کشور گامهای جدی بردارد. با توجه به توافقاتی که هند و روسیه در عرصه نظامی و تسلیحاتی با یکدیگر دارند و از طرفی دیگر برای رقابت با کشورهای اروپایی در جذب بازار تسلیحاتی کشور هند و تامین انرژی مورد نیاز این کشور، روسیه را بر آن داشته است که روابط خود با هند را به صورت جدی پیگیری نماید. «سوشما سوراج» وزیر امور خارجه هند در سفر خود به مسکو از وزاری امور خارجه چین و روسیه خواسته بود که ازعضویت دائم هند در شورای امنیت سازمان ملل حمایت کننند. در این میان روسیه تلاش دارد با نزدیک شدن به چین، این کشور را متقاعد کند که از عضوین هند در شورای امنیت حمایت کند. اما از سویی چین با توجه به اینکه روابط نزدیک و دوستانه ای با پاکستان دارد تحقق این خواسته چندان آسان به نظر نمی رسد. روسیه پس از سالها سردی در روابط خود با پاکستان در صدد احیای روابط خود با پاکستان است و در عرصه گاز رسانی در داخل خاک پاکستان به این کشور کمک رسانی می کند تا این کشور بتواند خط لوله گاز کراچی به لاهور را با کمک شرکت روسی راه اندازی کند. این همکاری متقابل روسیه و پاکستان روندی مثبت داشته تا جایی که «نواز شریف» نخست وزیر پاکستان از «ولادیمیر پوتین» درخواست کرده است به اسلام آباد سفر کند. همکاریهای متقابل روسیه و پاکستان می تواند در متقاعد کردن چین با عضویت دائم هند در شورای امنیت سازمان ملل مثمر ثمر باشد. ولی باید به این نکته اساسی توجه داشت که عضویت هند در سازمان ملل با توجه به شرایط کنونی روابط هند و پاکستان چندان آسان نمی باشد، اما سیاست خارجی روسیه و نزدیکی بیشتر به هند جهت پایداری روابط استراتژیک با این کشور مسکو را برآن داشته است با چین و پاکستان روابط دوستانه خود را کسترش دهد تا بلکه بتواند این دو کشور را متقاعد کند که هند می تواند به عنوان عضوی جدید به شورای امنیت سازمان ملل بپیوندد. هدف و غایت اصلی روسیه حفظ و گسترش روابط و همکاریهای استراتژیک خود با هند و تامین تسلیحات نظامی و دفاعی از جمله سامانه دفاع موشکی (اس ۴۰۰) و از سویی تامین انرژی مورد نیاز این کشور است تا از نزدیکی و وابستگی تسلیحاتی هر چه بیشتر هند به کشورهای غربی بویژه آمریکا بکاهد و قدرت خود را در منطقه خاورمیانه و آسیای جنوبی به رقبای اروپایی و آمریکایی خود نشان دهد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]
-
گوناگون
پربازدیدترینها