محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829181372
کردوانی: همچنان معتقدم آب دریا به درد کویر نمی‌خورد/ استفاده از آب دریا برای کشاورزی، اقتصادی نیست
واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه:طرح انتقال آب دریای خزر به سمنان که از سال‌ها پیش مطرح و تا به امروز پیگیری و در این سال‌ها با مخالفت برخی کارشناسان و سازمان حفاظت محیط زیست مواجه شده، به زودی اجرا خواهد شد.پروفسور پرویز کردوانی، جغرافیدان و پدر کویر‌شناسی ایران که اوایل مطرح شدن این بحث از مخالفان انتقال آب به کویر بود در گفتگو با خبرآنلاین از دلایلش برای موافقت با طرح انتقال آب دریای مازندران به سمنان می‌گوید.متن این گفتگو در ادامه آمده است:آقای دکتر؛ چند سال پیش معتقد بودید که آب دریای خزر به درد سمنان نمی‌خورد. اما در اظهارات جدیدتان این انتقال را معقول و به صرفه دانستید. دلیل این تغییر عقیده چیست؟ آیا بر پایه مطالعات جدیدی به این نتیجه رسیدید؟هنوز هم معتقدم هیچ کجا آبش به درد کویر نمی‌خورد. همه در این مورد اشتباه می‌کنند. آقای احمدی‌نژاد هم در این مورد اشتباه کرد. وقتی مطرح شد که آب را می‌خواهند به کویر انتقال دهند، مردم فکر کردند قرار است آب را ببرند و کویر را آباد کنند! مسئله این نیست. اصولا من با انتقال آب مخالف بودم چرا که می‌گفتم هر کجا که آب کم دارد باید خود همان مکان‌های کم آب از منابعشان درست استفاده کنند، بعد آب قرض بگیرند. چون این مکان‌هایی که به این شکل آزاد به‌شان آب می‌دهند،هر منطقه‌ای را خواستید بیچاره کنید، به آنجا آب بدهید! مثل بچه‌ای که اگر به او پول بدهی خراب می‌شود! چرا که وقتی آب به مکان کم آب می‌رسد، فکر می‌کنند که دیگر می‌توانند شروع کنند به مصرف کردن. الان وزارت نیرو متوجه شده که دیگر رودی وجود ندارد که بتواند آب را بگیرد و بدهد به مکان‌های کم آب.صنایع بزرگی در این مملکت درست شده است. ابتدا تاکید بر کشاورزی بود. کشور قرار بود روی کشاورزی سرمایه گذاری کند تا خودکفا شویم. اما بعدا با صنعتی شدن دنیا، در ایران هم اولویت با صنعت شد. صنایع پیشرفت کردند. شهر‌ها هم توسعه پیدا کردند و نیاز به آب بیشتر شد. در این شرایط به فکر افتادند که چه کنند؟ قانون تصویب کردند که اولویت اول شهر‌ها باشد و بعد صنعت و سپس کشاورزی. آب کشاورزان را هم گرفتند و دادند به شهر و صنعت.در حال حاضر به کشاورزان هر سال مقدار کمی آب داده می‌شود تا سرشان گرم باشد و مشکلی ایجاد نشود. اما واقعیت این است که آب نیست و صنایع بزرگ هم ایجاد شده. مثلا در اصفهان حدود ۵۰ کیلومتر صنعت درست شده. شمال شرق، یزد، تبریز و…پس دیگر چاره‌ای جز انتقال آب نیست.درباره لزوم انتقال آب شمال و جنوب به مرکز ایران بگویید. الان واقعا این نیاز وجود دارد و راه دیگر که کم هزینه و آسیب‌تر باشد نیست؟ما با توجه به کارهایی که غرب کرده است، تصمیم گرفتیم که پتروشیمی و فولاد درست کنیم اما به این فکر نکردیم که آن‌ها این صنایع را کنار رود‌ها و دریاچه‌های شیرین درست کرده‌اند. این صنایع می‌بایست کنار آب باشد. الان مثلا سمنان و کاشان که صدمیلی متر فقط بارندگی دارد و رود هم ندارد، کارخانه ماشین دارد! برای این صنایع بزرگ میلیارد‌ها تومان خرج کردند و طرح‌های عظیم صنعتی درست کردند و هر چه آب بود به آن‌ها دادند و دیگر آبی باقی نمانده. این صنایع از وزارت نیرو درخواست کرده‌اند که به آن‌ها آب برساند.شما فرض کنید یکی یک ماشین می‌خرد سه میلیارد تومان و بنزین هزار تومان باشد. اگر این بنزین صدهزارتومان هم باشد، باز او ناچار است بنزین را بخرد چرا که اگر نخرد، سرمایه سه میلیاردی‌اش بی‌کار می‌ماند. حکایت صنعت و آب هم همین است. چون آبی برای این صنایع وجود ندارد، وزارت نیرو ناچار شد از خلیج فارس کانالی بزند و آب را شیرین کند و آب را به سیرجان و سرچشمه و چادرملو برساند که بیش از ۷۰۰ کیلومتر است. چرا که اگر این کار را نکند، میلیارد‌ها تومان پولی که برای ایجاد صنایع هزینه شده از بین می‌رود. توافق‌ها انجام شده و پول‌هایش داده شده تا خلیج فارس ۱۳ استان را آب بدهد. در مورد انتقال آب دریای خزر چطور؟در زمان آقای احمدی‌نژاد این طرح مطرح شد که محیط زیست با آن مخالفت کرد. الان هم با من تماس گرفته می‌شود که مخالف باشید با انتقال آب. من قبلا با این انتقال مخالف بودم. با انتقال آب داخلی هم مخالف بودم. اما وقتی تصمیم گرفته شده که از خلیج فارس به ۱۳ استان آب داده شود، می‌شود این آب را از دریای خزر تامین کرد. محیط زیست با انتقال آب دریای خزر مخالفت کرده و کارشناسان استان تهران وارد نبودند که پاسخ بدهند. ایراداتی که کارشناسان به این طرح می‌گیرند را وارد نمی‌دانید؟گفته‌اند اگر آب را شیرین کنید و نمک آب را بریزید در دریا، شوری آن بیشتر می‌شود. نه. این درست نیست. محیط زیست اشتباه می‌کند که دریا شور می‌شود. ۲۵۰ میلیون متر مکعب آب است که مقدار نمک آن چنانی ایجاد نمی‌کند. حتی اگر نمک زیادی هم تولید شود، دریای مازندران یک کلیه دارد که آب را شیرین می‌کند. خلیج قره بغاز در شرق است و به ترکمنستان می‌ریزد. در شهر بکداش کارخانه‌ای وجود دارد که نمک آب را می‌گیرد. رود ولگا هم که شیرین است. پس آب شور دارد کم می‌شود. اگر آب ولگا بیشتر به دریای مازندران بریزد هم آب شیرین‌تر می‌شود. کارشناسان سمنان تعهد کرده که ما این نمک را در دریا نمی‌ریزیم. نمک را جمع و خشک می‌کنیم و تخته‌های نمک درست می‌کنیم و دفن می‌کنیم. که من برای استاندار اعلام کردم که این اشتباه است. چرا که بهترین نمک، نمک دریاست. این چیزی که ما به عنوان نمک می‌خوریم، در آن ارسنیک و جیوه وجود دارد اما نمک دریا، ید دارد. ید آن هم طبیعی است و نمی‌می‌رد. این یدی که الان به نمک‌ها اضافه می‌شود، دو ماه بعد اثرش از بین می‌رود.می‌توانیم آن نمک را بگیریم و استفاده کنیم. حتی خیلی از کشورهای خارجی در مناطقی که آب شور وجود دارد، نمک را می‌گیرند و آجر نمک از آن درست می‌کنند. محکمترین نوع آجر، آجر نمک است و فشار زیادی را تحمل می‌کند. اگر اینطور باشد که با ۲۵۰ میلیون متر مکعب، آب شور شود، پس خلیج فارس چه اتفاقی برایش می‌افتد؟ خلیج فارس که به مراتب شور‌تر است. از مرز دریایی دبی که به سمت مرکز شهر بروید می‌بینید که پر است از دستگاه‌های آب شیرین کن اتمی. اگر شیرین کردن آب موجب شور شدن دریا می‌شد که الان می‌بایست خلیج فارس به نمکزار تبدیل شده بود. چرا پس در خلیج فارس کسی صدایش در نیامد؟ اگر اتفاقی نیفتاد پس در دریای مازندران هم اتفاقی نمی‌افتد.یعنی شما اعتقاد دارید آب دریای مازندران نسبت به خلیج فارس برای سمنان بهتر است؟بله. مزیت آب دریای مازندران نسبت به خلیج فارس این است که شوری آن یک سوم خلیج فارس است. پس هزینه شیرین کردن آن کمتر است. خلیج فارس نسبت به اقیانوس هم شور‌تر است. پس هزینه‌اش هم زیاد است و تنها سیستم‌های پیچیده می‌توانند آب آن را شیرین کنند. چرا که نزدیک به چهاردرصد شوری دارد. نکته بعدی اینکه وقتی خلیج فارس بخواهد ۱۳ استان را تامین آب کند، باید ۷۲۰ کیلومتر راه طی کند. اما مازندران با سمنان هم مرز است. راهی نیست و نزدیک است. شوری آن هم که کمتر و آلودگی آن هم کمتر است. حتی ممکن است این جریان باعث بشود که دوباره پدیده کشند قرمز اتفاق می‌افتد و این آفت تشدید شود. پس اگر قرار باشد آبی شیرین شود و انتقال داده شود، آب دریای مازندران بهتر است. بالاخره کارشناسان محیط زیست یک بررسی‌هایی کرده‌اند که مخالفت نشان داده‌اند. نمی‌شود دلایل آن‌ها را هم نادیده و ناشنیده گرفت. من اعتقاد دارم این‌ها بازی است. یک اتفاق بد دیگر هم که افتاده این است که با اینکه هنوز اتفاقی نیفتاده، مسئولان استان در حال تصمیم گیری برای خرج آبی هستند که از دریای خزر می‌آید! اینکه چند هکتار زمین را با این آب آبیاری کنند.من معتقدم اگر آب به این‌ها می‌دهند باید آب شرب و کشاورزی و صنعت باشد. چرا که در قدیم که اب کشاورزی قطع شد، روستا‌ها تخلیه شدند و به شهر آمدند. الان هم اشتباه بزرگی که دارد انجام می‌شود این است که آب را می‌خواهند فقط به شهر بدهند. محیط زیست این اشتباه را انجام داده و گفته که من با این انتقال مخالفم مگر آنکه فقط به شهر آب برسانید. روستایی وقتی ببیند آب به او نمی‌رسد مهاجرت می‌کند. شرط دومی که گذاشته این است که ۷۵۰ میلیون متر مکعب هم آب بدهید بریزیم در باتلاق گاوخونی. کسانی که این تصمیم را می‌گیرند نمی‌دانند چه می‌کنند و کارنا‌شناسان هستند.یکی از بد‌ترین کارهایی که در مورد آب انجام شد، سدسازی بود. این سد‌ها در آینده‌ها بسیار خطرناک هستند. وقتی سد‌ها پر می‌شوند، تبدیل به وسیله‌ای کشنده می‌شوند. آب کشاورزان را نصف کردند و چاه‌هایشان را بستند و آن‌ها را فقیر کردند و متوجه نبودند که این‌ها کار دیگری بلد نیستند و آواره می‌شوند. آب دریای خزر به درد کشاورزی می‌خورد؟ معتقدید که باید این اب به کشاورزی هم اختصاص پیدا کند؟آب دریا شور است و به درد کشاورزی نمی‌خورد. اگر شیرین بکنند با خورشید، برای کشاورزی در گلخانه‌ها مناسب می‌شود.من همیشه گفته‌ام اگر می‌خواهید انتقال آب اقتصادی باشد، جنوب که آفتاب داریم از آفتاب آنجا استفاده کنیم و تاسیسات مورد نیاز را درست کنیم. به جای اینکه با گازوییل و مازوت این کار را انجام دهیم، با آفتاب انجام دهیم. در غیر اینصورت بیست سال دیگر گازوییل و مازوت تمام می‌شود و تمام لوله کشی‌ها و هزینه‌ها از بین می‌رود. آفتاب و تاسیسات خشک آلودگی‌های گازوییل هم ندارد. اگر شیرین کردن آب ارزان نباشد، استفاده آن در کشاورزی اقتصادی نیست. عربستان این کار را می‌کرد اما بعدا پشیمان شد چون ضرر کرد. الان که می‌خواهند آب را به شهر بیاورند، من معتقدم این آب را نباید در لوله به شهر بدهند چون اگر این اتفاق بیفتد، باز مردم آن را هدر می‌دهند. یک مخزن درست شود که شیر و کنتور داشته باشد و بفروشند.ما برنامه ریزی برای توسعه پایدار احتیاج داریم که این اتفاق در کشور نیفتاده است. اگر در قدیم کشاورزی را عامل کم شدن آب و هدررفت آب می‌دانستند، الان در شهر‌ها این اتفاق می‌افتد. شهرداری‌ها و وزارت نیرو عامل کمبود آب هستند. شهرداری مرتبا تراکم می‌فروشد و می‌گوید من هزینه‌هایم زیاد است. وزارت نیرو هم برای هر واحد دو انشعاب می‌گیرد. پس الان عامل کمبود آب شهر‌ها هستند نه کشاورزی. برای پاسخ به کسانی که با انتقال آب دریای خزر به سمنان مخالفت می‌کنند چه دلایلی دارید؟این دلایلی که برای مخالفت می‌گویند بی‌خود است. می‌گویند نمک در دریا اضافه می‌شود؛ می‌گویند در این مسیر درخت باید قطع شود؛ که این‌ها فقط حرف است. محیط زیست زمانی که حیات وحشش نابود شد و هوای شهر‌ها آلوده شد کجا بود؟ وقتی ۷۲۰ کیلومتر آب از خلیج فارس قرار است به ۱۳ شهر برسد، از دریای مازندران با ۱۵۰ کیلومتر فاصله این آب انتقال پیدا نکند به این خاطر که درخت‌ها قطع می‌شوند؟ چطور با انتقال آب از جنوب مخالفتی ندارند؟ معلوم می‌شود که تمام این دلایل سیاسی است. من اصولا با انتقال آب مخالف بودم ولی وقتی طرح انجام شد، می‌گویم چرا به یک جا بدهیم به یک جا ندهیم؟ وقتی شور‌ترین آب که آب خلیج فارس باشد را داریم شیرین می‌کنیم و ۷۲۰ کیلومتر انتقال می‌دهیم، چرا از آب دریای مازندران که کمتر شور است و فاصله‌اش کمتر است استفاده نکنیم؟ اعتقاد قلبی من این است که مبنا باید صرفه جویی باشد نه اینکه خرج کنیم و مجبور شویم قرض بگیریم. باید توسعه پایدار داشته باشیم به جای اینکه بی‌محابا آب استفاده کنیم و بعد به فکر چاره بیفتیم. با این وضع موجود، اینکه چه کار باید کرد یک مبحث بزرگ دیگر است که باید روی آن ساعت‌ها صحبت شود.
۳۱ فروردین ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[مشاهده در: www.gilnegah.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها