تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816193868
مهاجرین افغانستانی عواطف را تحریک نکنند
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: مهاجرین افغانستانی عواطف را تحریک نکنند
«محمد کاظم کاظمی» طی یادداشتی با اشاره به قتل دردناک «ستایش قریشی» دختر 6 ساله افغانستانی در ایران نوشت: در چنین مواقعی آنچه مهم است، تحریک عواطف جامعه میزبان و مهاجر نیست، بلکه تسخیر عواطف است.
خبر دردناک قتل یک دختر 6 ساله افغانستانی دل‌ها و قلب‌های مردم ایران و افغانستان را به درد آورده است. در پی مفقود شدن دختر بچه 6 ساله مهاجر افغانستانی به نام «ستایش قریشی» در منطقه خیرآباد ورامین، روز یکشنبه 22 حمل، خانواده ستایش اقدام به انتشار اطلاعیه‌ای مبنی بر مفقود شدن دخترشان می‌کنند و تمام منطقه و محله زندگی را به دنبال ستایش جستجو می‌کنند. اما شب هنگام جسد سوخته ستایش از منزل همسایه یافت می‌شود. این حادثه حرف و حدیث‌های زیادی به دنبال داشته است و شبکه‌های اجتماعی مملو از اظهارات نسنجیده و دروغ‌ها و بسیاری از اظهاراتی است که بسیاری از آنها به دور از واقعیت است. گاهی عنوان کرده‌اند خانواده ستایش تهدید شده‌اند، گاهی عنوان کرده‌اند که حق برگزاری مراسم ختم ندارند، و بسیاری از مطالب دیگر... . با گسترش این اظهارات، «محمد کاظم کاظمی» شاعر، نویسنده، فرهیخته و ادیب افغانستانی در یادداشتی به این موضوع واکنش نشان داده است. در این یادداشت آمده است: روی سخن من در این یاداشت، با جامعه مهاجر افغانستان است، کسانی که خبر کشته شدن دردناک ستایش قریشی در ورامین، دلشان را به درد آورده و در مواردی اندک، به اظهاراتی از سر درد، اما نسنجیده را موجب شده است. ما مهاجران افغانستان، بارها جور «تسری جرم فردی به قضاوت اجتماعی» را کشیده‌ایم. حتی گاه جرمی هم در کار نبوده و تبعاتی برای ما مهاجران داشته است، مثل جریان خفاش شب‌های تهران که به غلط افغانستانی دانسته شد و عواقب سنگین اجتماعی برای ما بر جای گذاشت. ولی اگر ما عقیده داریم که آن روش نادرست بوده است، اکنون باید در عمل به این عقیده وفادار باشیم. باید بدانیم که این جرم می‌توانست از سوی هر کسی اتفاق بیفتد. ما باید با تدبیر و تعقل، روش درست برخورد با چنین ماجراهایی را به همه نشان دهیم. ما برای این کار به 2 چیز نیاز داریم. یکی ایجاد همبستگی در بین همه مهاجران ما در شرکت وسیع و چشمگیر در مراسم تشییع و ختم آن مرحوم و دوم بازتاب این همبستگی در رسانه‌هایی که در دسترس داریم. نفس حضور وسیع و پررنگ مهاجران ما تأثیرگذار است، چه در استادیوم ورزشی باشد چه در یک مراسم ملی، چه در یک تشییع جنازه و ختم. این حضور پررنگ و گسترده و البته بدون حاشیه و خشونت، خودش هم بر عواطف عمومی جامعه ایران تأثیر می‌گذارد و هم آنها را از ماجرا خبر می‌کند. باید این قضیه عواطف مردم ایران را نشانه بگیرد. باید کاری کرد که بدنه جامعه ایران که قطعاً از این جنایت بیزارند، از رهگذر عاطفی در جریان این ماجرا قرار بگیرند، ولی نه با شکلی که به رضایت از این ماجرا متهم شوند و ناچار شوند که از خود دفاع کنند و مثلاً بگویند، خوب، شما هم که گاه از این کارها کرده‌اید. ما باید مردم ایران را در موقعیت همدلی و همراهی قرار بدهیم. در پشت صحنه برنامه ماه عسل، «احسان علیخانی» مجری این برنامه حرف درستی می‌زد. گفت که شما در برنام طوری صحبت نکنید که آدم ایرانی که پشت تلویزیونش نشسته است، آن قدر مورد تهاجم قرار بگیرد که ناچار شود به توجیه و دفاع روی بیاورد. علیخانی گفت: شما طوری صحبت کنید که حس کند خود وی در این رنج شما شریک است. این است که در چنین مواقعی آنچه مهم است، «تحریک عواطف» جامعه میزبان و مهاجر نیست، بلکه «تسخیر عواطف» است. تحریک عواطف کمک نمی‌کند. چون عاطفه‌ای که تحریک شود، واکنش قابل پیش‌بینی ندارد. ولی تسخیر عواطف، یعنی اینکه دست عاطفه طرف را بگیری و دنبال خودت بکشانی. و این تسخیر عواطف با شرکت جدی، باشکوه، آرام و مثبت در مراسم و مطرح کردن ابعاد مظلومیت ماجرا رخ می‌دهد، بدون این که قضیه افغانستانی و ایرانی را پررنگ کنی. بعضی دوستان عقیده دارند که اگر این جنایت از سوی یک جوان مهاجر نسبت به یک دختر ایرانی رخ داده بود، رسانه‌های ایران و جامعه ایرانی همان رفتاری را می‌کرد که در جریان خفاش شب‌های تهران کرد. شاید تا حدودی چنین می‌بود ولی نه به شدت قدیم. این را در نظر بگیریم که اکنون شرایط فرق کرده است. ما مهاجران در رسانه‌ها و جامعه ایرانی دوستانی بسیار داریم که در آن زمان نداشتیم. بسیاری از خبرگزاری‌ها و مطبوعات ایران اکنون با ما هم‌سویند. باید از این ظرفیت استفاده حداکثری بکنیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها