تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817000226
تشریح جریان‌شناسی شعر انقلاب در حوزه هنری ایلام
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۵ - ۱۳:۱۷
شاعر مجموعه‌ی «رد پا بر لبه تیغ» در حوزه هنری ایلام جریان‌شناسی شعر انقلاب را تشریح کرد. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه ایلام، «حمیدرضا شکارسری» در نشست تخصصی جریان‌شناسی شعر انقلاب اسلامی در سالن اندیشه حوزه هنری ایلام اظهار کرد: شاید مثل هر پدیده‌ی مربوط به علوم انسانی، ازجمله پدیده‌های ادبی، بدون اشراف بر پیشینه و تبارشناسی آن‌ها بحث پادرهوایی است، چراکه بزرگان فرموده‌اند اگر در سیاست گسست داری معنی باشد، در ادبیات گسست یک اشتباه فکری است، یعنی امکان ندارد یک جریان ادبی داشته باشیم که بدون تکیه‌بر جریان‌های گذشته شکل‌گرفته باشد. وی اظهار کرد: به نظر می‌رسد در سال‌های منتهی به وقوع و شکل‌گیری انقلاب اسلامی با سه جریان عمده شعری روبه‌رو هستیم. یکی جریان شعری متکی بر آموزه‌های تئوریک که ریشه‌های آن را می‌توان در دهه 40 سراغ گرفت. در این دهه بود که نوعی برگشت از ارائه اندیشه‌های سیاسی و اجتماعی در شعر شاعران ایران دیده می‌شود. حتی اخوان ثالث به عنوان مهم‌ترین و شاخص‌ترین شاعر این جریان نوعی تکرار در آثارش دیده می‌شود و در قله خود یعنی «زمستان» متوقف می‌شود. به همین خاطر این دسته از شاعران در دهه 40 فارغ از ارجاع سیاسی-اجتماعی جریان‌های شعری متعددی را ایجاد می‌کنند. مثلاً شعر حجم، موج نو و از این قبیل مصادیق. در حقیقت هیچ اعتنایی به اتفاقات پیرامون خود ندارند. این منتقد ادامه داد: دسته دوم این جریان‌ها، شعر اجتماعی و سیاسی هست که شمس لنگرودی در کتاب تاریخ تحلیلی شعر نو ایران آن را به عنوان جریان شعر چریکی می‌خواند، جریانی که به‌شدت اتفاقاً برعکس جریان اول تمایل به مباحث سیاسی روز دارد. با سمبل‌هایی که بدون تلاش ذهنی مخاطب قابل‌فهم و درک است و به راحتی می‌توان فهمید که خطاب به چه رویداد مهمی در آن مقطع زمانی بوده است. به دلیل صراحت این دسته از شاعران، ممیزی و سانسور بر آثارشان از طرف دستگاه پهلوی اعمال می‌شود. اتفاقاً کلماتی سانسور می‌شوند که استعاری به‌حساب می‌آیند. کلماتی همچون: جنگل، ستاره، شب و روز و... اما چون نمادها شناخته‌شده هستند جنبه زیبایی‌شناختی آثار مغلوب جنبه معناشناختی آن می‌شود. البته این جریان چهره‌های شاخصی دارد مثل احمد شاملو. در کنار این افراد، شاعرانی از این دسته هستند که افراد شاخص و مهمی به شمار نمی‌روند اما تأثیر تاریخی مهمی دارند مثل خسرو گلسرخی یا در نقد این شعر جلال آل احمد. شاعرانی مثل طاهره صفارزاده و موسوی گرمارودی را نیز باید از این دسته دانست. شکارسری درباره جریان سوم ادبیات کشور در سال‌های شکل‌گیری انقلاب اسلامی گفت: شعرهای رمانتیک با تمایلات آشکار اروتیک که غالباً در مجلات زرد آن روزها چاپ و منتشر می‌شد در دسته سوم تعریف می‌شود. صدالبته شاعران بزرگی هم در این دسته جای دارند و کار خود را در صفحات این مجلات آغاز کردند مثل سپیده کاشانی. حتی علیرضا تباعی با صفحه شعر مجله جوانان بسیار نقش بسزایی در معرفی چهره‌های جوان که بعدها سرشناس شدند داشت. افرادی مثل محمدرضا سهرابی نژاد و سید حسن حسینی در این صفحه اشعارشان را منتشر می‌کردند. این شاعر مطرح و برجسته کشور در ادامه افزود: این جریان‌های شعری را در مقاله‌ای تحت عنوان جمهوری شعری ایران نوشته‌ام، دوره‌ای که در آن ناگهان تعداد بسیار زیادی شاعر در صفحات ادبی روزنامه‌ها و مجلات شعر چاپ می‌کردند. صاحب کتاب «چراغانی بی‌دلیل» تبیین کرد: پرویز بیگی حبیب آبادی در بررسی خود نوشته است که یک سال بعد از جنگ تقریباً 300 هزار شعر از 18 هزار شاعر در صفحات ادبی مطبوعات چاپ و منتشرشده است و البته بسیاری از این شاعران بعدها درباره انقلاب و جنگ تحمیلی اثری نسرودند اما در این دوره تعدادی شاعر سرشناس نیز به سمت مفاهیم انقلابی آمدند. چهره‌هایی که یا فعالیت ادبی خود را تازه شروع کرده بودند یا در مجلات قبل از انقلاب شعر گفته بودند، با تکیه‌بر چهره‌هایی همچون محمود شاهرخی، مشفق کاشانی و اوستا؛ اما ممیزه‌ی ویژه‌ی این شاعران چه بود؟ وقتی درباره مکتب و سبک جدیدی صحبت می‌کنیم قطعاً دنبال یک سری ویژگی‌های خاص می‌گردیم که پرتعداد تکرار شده باشد. وی اضافه کرد: از آن سه دسته شعری سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی، گروه متکی بر آموزه‌های تئوریک دچار سکوت می‌شوند. به این خاطر که ادبیات این گروه و این نوع شعر نسبت به رویدادهای اجتماعی سکوت است و نوعی انقطاع برای این دسته به وجود می‌آید. شاعران مجلات زرد هم در فضای انقلاب محو می‌شوند و شعری نمی‌گویند. در این میان تنها گروهی که به حیات شعری خود ادامه می‌دهد شعر اجتماعی سیاسی است که با قوت خود به کار خود ادامه می‌دهد. شعری کاملاً متکی بر آموزه‌های سیاسی و اجتماعی؛ اما به تدریج یک نوع جدایی بین شاعران موافق حکومت برآمده از انقلاب و شاعرانی که اگر نگوییم بر، لااقل با حکومت اسلامی همراه نیستند. در حقیقت این جدایی آغازگر پیدایش جریان‌های شعری بعد از انقلاب است. شاعر مجموعه‌ی «رد پا بر لبه تیغ» ادامه داد: به‌طور مثال زبان شعری سلمان هراتی به عنوان یکی از سرشناسان شعر نو انقلاب، بی‌تردید متأثر از زبان فروغ فرخزاد یا سهراب سپهری است، یعنی این جریان دقیقاً پیشینه و پشتوانه تاریخی خاصی دارد. در حقیقت با جریانی مواجه هستیم که دکتر محمدرضا سنگری در کتاب از نتایج سحر –که به گمانم تنها کتابی است که در تحلیل چیستی و چرایی شعر انقلاب نوشته‌شده- پیشینه‌ی این شعر را به گروهی از شعرهای مذهبی سال‌های قبل از انقلاب نسبت می‌دهد. مثل شعر معروف: بزرگ فلسفه‌ی نهضت حسین این است که مرگ سرخ بر زندگی ننگین است یا تعدادی از شعرهای موسوی گرمارودی. همین طور شعرهایی از محمدحسین بهجتی که در دهه 40 به حضرت امام (ره) تقدیم کرده بودند. شکارسری اظهار کرد: شعر انقلاب در مقطع پیدایش خود طبیعی است که از تعهدات سیاسی و اجتماعی شاعر نشأت گرفته است و کمتر از تعهدات ادبی او. رضا براهنی در کتاب طلا در مس گفته است: هر شاعری بنا به حضور انسانی خود دارای تعهداتی است. تعهدات اجتماعی، تاریخی و انسانی؛ اما چون شاعر هم هست تعهدات ادبی هم دارد. شاعر آن است که بین این تعهدات تعادل برقرار کند. بسیار دشوار است که در تلاطم بحران‌های اجتماعی این تعادل را برقرار کنید. در انقلاب اسلامی وقتی با این تلاطم‌ها مواجه می‌شویم می‌بینیم اشعار به سمت خصلت ژورنالیستی حرکت می‌کند و روزآمد می‌شود. از گفتمان‌های حاکم بر شعر انقلاب گفتمان صراحت است به دلیل همین ویژگی روزآمد بودنش. صراحتی که در شعرهای قبل از انقلاب دیده نمی‌شود. عناصر نمادینی که از آن سراغ داریم، یا از شعر پیش از انقلاب گرفته‌شده یا سمبل‌هایی که به‌شدت دینی است. وقوع جنگ و پیش از آن تسخیر لانه جاسوسی باعث می‌شود که وضعیت قرمز شعر انقلاب همچنان ادامه پیدا کند، چون هر شعری بافاصله گرفتن از نقطه جوش آن حادثه و بحران به‌نوعی آرامش و تثبیت می‌رسد، اما شعر انقلاب تا می‌آید از این حوادث فاصله بگیرد، مجدداً حادثه‌ای دیگر رخ می‌دهد. صاحب مجموعه شعر «تروریست عاشق» گفت: ویژگی‌های شعر انقلاب را تنها باید در حوزه محتوا و مدلول‌ها تحلیل و بررسی کرد و نه در فرم و صورت آن. تلاش برای اطلاق سبک بر شعر انقلاب فعلاً تلاشی است بی‌سرانجام. به این خاطر که ویژگی شکلی بر آن متصور نیست. در حقیقت این شعر مؤلفه‌های خود را در درونه ی زبان جستجو می‌کند نه در برونه ی زبان. بنابراین شعر انقلاب ویژگی‌های یک سبک را ندارد. شاید بتوان برای آن ویژگی‌های مکتبی پیدا کرد. »محمدعلی قاسمی» - رییس حوزه هنری ایلام نیز ضمن خیرمقدم به مهمانان این نشست، اظهار کرد: ادبیات انقلاب اسلامی نسبت به سایر رشته‌های هنری جایگاه ویژه و مهمی دارد، ازاین‌رو ضرورت دارد جریانی تحت عنوان شعر انقلاب و البته شاخصه‌ها و مؤلفه‌های آن موردبحث و بررسی قرار گیرد. این رمان‌نویس و شاعر مطرح استان با اشاره به اینکه تاکنون این جریان شعری تئوریزه نشده و از سوی صاحب‌نظران مورد غفلت قرارگرفته است، بیان کرد: متأسفانه در این خصوص دیدگاه‌های عالمانه‌ای ارائه نشده است و به‌طور قطع می‌توان از جریانی به نام شعر انقلاب اسلامی نام برد و از پشتوانه‌های آن صحبت کرد؟ وی اضافه کرد: شعر ایلام در دهه 60 گرانی گاه ادبیات کشور به شمار می‌رفت و چه خوب است که برای اولین بار تئوری‌های شعر انقلاب اسلامی، در شهر ایلام و از سوی منتقد خوب کشور جناب شکارسری مطرح شود. قطعاً این نظریه موافقان و مخالفانی را به همراه خواهد داشت اما می‌توان برای گشایش این بحث قدم نهاد و درباره آن به گفتگو نشست. «محمدرضا رستم پور» - دبیر کانون شعر فارسی حوزه هنری ایلام ضمن خوش‌آمد گویی به حضار، بخشی از کارنامه حرفه‌ای و شعری شکارسری را قرائت کرد و فروتنی در عین پرباری را از ویژگی‌های شخصیتی شکارسری دانست. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها