واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: سرنوشت پاس و راهآهن در انتظار نفت
اقدامات بدون برنامه و بدون آمادهسازي بستر لازم، همواره ضربههاي مهلكي به ورزش زده است، به طوري كه يك تصميم گاه ميتواند بسيار مفيد و سازنده باشد اما همان تصميم وقتي در زمان و مكان مناسب و با توجه به عدم وجود شرايط موجود اتخاذ ميشود، نتيجهاي عكس و تخريب كننده ميدهد.
نویسنده : دنيا حيدري
اقدامات بدون برنامه و بدون آمادهسازي بستر لازم، همواره ضربههاي مهلكي به ورزش زده است، به طوري كه يك تصميم گاه ميتواند بسيار مفيد و سازنده باشد اما همان تصميم وقتي در زمان و مكان مناسب و با توجه به عدم وجود شرايط موجود اتخاذ ميشود، نتيجهاي عكس و تخريب كننده ميدهد. درست مثل پياده كردن پروژه خصوصيسازي در فوتبال ايران. مسئلهاي كه به رويايي دست نيافتني تبديل شده است. نه فقط براي دو تيم سرخابي پايتخت كه هر از چندگاهي دستمايه اهداف سياسي و غير سياسي عدهاي از مسئولان ميشود. بلكه براي بسياري از تيمها كه در اين راستا به قربانگاه برده شده و رو به نابودي رفتهاند.
سرخابيها اگر چه همواره بعد از بازيهاي فراوان به سر خانه اول باز ميگردند و همان روند دولتي يا نيمه دولتي را ادامه ميدهند. اما برخي تيمها راه بازگشتي ندارند و ناچار به پذيرش سرنوشت شومي دارند كه براي آنها نوشته شده است. تيمهايي مثل پاس و راهآهن كه با وجود پيشينهاي قديمي، روزگاري اسفناك را سپري ميكنند.
پاس تهران اولين قرباني بود. تيمي قدرتمند با افتخارات فراوان، قدر در زمينه تيمهاي پايه كه بازيكنان زيادي را تحويل فوتبال ايران داده بود. اما يك روز با تصميمي كه بدون توجه به شرايط موجود و بستر لازم گرفته شد، به سرنوشتي دچار شد كه هرگز نتوانست رنگ آرامش به خود ديده و به سطح اول فوتبال بازگردد. پاس با آن پيشينه قوي، با آن قدرت مثال زدني با يك تصميم اشتباه كه در زمان و مكان مناسب گرفته نشده بود، با بهبه و چهچه روانه همدان شد تا اولين تيم خصوصي نام گيرد. اما از آنجايي كه شرايط براي حضور اين تيم در همدان مهيا نبود و تعريف خصوصيسازي فوتبال در ايران بسيار متفاوت از آن چيزي است كه در دنيا وجود دارد، تيم پاس تبديل شد به يك تيم درجه چندم كه حالا آرزوي بازگشت به سطح اول فوتبال كشور را دارد. آرزويي كه شايد هرگز برآورده نشود و در حد يك رويا باقي بماند. اتفاقي كه بعد از پاس براي راهآهن رخ داد. لوكوموتيورانان يكي ديگر از تيمهاي با قدمت ليگ و فوتبال ايران بودند كه اگر چه هنوز در ليگ برتر هستند اما لطمههاي فراواني از واگذاري به بخش خصوصي ديدند. چراكه بخش خصوصي هرگز شرايط تيم داري را در ايران ندارد و با دست خالي تنها چند صباحي روزگار ميگذراند و خيلي زود به فكر فروش ميافتد. اتفاقي كه بارها و بارها براي راهآهن تكرار شدو مدام از اين دست به آن دست شد تا هرگز بعد از واگذاري به بخش خصوصي نتواند رنگ آرامش و آسايش به خود ببيند و همواره هم هشتش گرو نهاش باشد.
اين تجربه شكست خورده اما هرگز درس عبرت نشد و حالا قرار است سرنوشت شوم پاس و راهآهن گريبانگير نفت تهران شود. تيمي كه به يكي از پول سازترين صنعتهاي كشور وابسته است اما بهانه بيپولي قرار است نفتيها را هم به ورطه سقوط و نابودي سوق دهد. حرف واگذاري نفت تهران در حالي مطرح ميشود كه اين تيم نيز از جمله تيمهاي فعال و خوش سابقه در خصوص تيمهاي پايه است و دستي پرقدرت در زمينه تربيت بازيكنان جوان دارد. توانايي كه البته با واگذاري آن به بخش خصوصي براي هميشه به دست فراموشي سپرده خواهد شد. مسئلهاي كه تجربه پيشتر آن را ثابت كرده و ارتباطي به نگاه بدبينانهاي كه در فوتبال ايران به بخش خصوصي وجود دارد، ندارد.
نفتي كه طي چند سال اخير توانسته خود را به عنوان تيمي صاحب سبك و قوي در سطح اول فوتبال ايران به رخ كشيده و در آسيا نيز نمايشي قابل قبول داشته باشد. اما اكنون بهانه بيپولي قرار است سرنوشتي تاريك چون پاس و راهآهن براي اين تيم باسابقه تدارك ببيند. سرنوشت تيره و تاريكي كه طي سالهاي اخير نتوانسته براي فوتبال ايران و مسئولان آن تجربه شود كه بدون فراهم بودن شرايط، در تدارك خصوصيسازي تيمهاي فوتبال نباشند و با اين تصميم نابه جا فوتبال را به ورطه سقوط سوق ندهند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردين ۱۳۹۵ - ۲۲:۱۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]