تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806782215
اولیای دم، بار دیگر تقاضای قصاص کردند
واضح آرشیو وب فارسی:تیتر امروز: تیتر امرزو : رونده قتل علی چراغی به دست یکی از ماموران سد معبر شهرداری تهران، پس از نقض حکم تبرئه متهم از قتل عمد در دیوان عالی کشور، صبح دیروز در شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران مورد رسیدگی مجدد قرار گرفت. متهم ردیف اول پرونده، مردی ٣١ ساله به نام محمد است که پیش از این با رای قضات شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران از قصاص رهایی یافته و به حبس محکوم شده بود اما با اعتراض اولیای دم و رد این حکم در دیوان عالی کشور، باردیگر با اتهام قتل عمد روبه رو شده است. او که چهار فقره سابقه کیفری دیگر نیز در ارتباط با سرقت و مواد مخدر در پرونده دارد، ١٥ مرداد ٩٣ به عنوان مامور سد معبر شهرداری تهران، همراه با سه مرد دیگر، جمع آوری ضایعات از سوی علی چراغی (٤١ ساله) و پسر ١٣ ساله اش در تهرانپارس را «غیرمجاز» دانست و با او درگیر شد. در این نزاع، علی چراغی از ناحیه سر به شدت مجروح شد و ٨ روز پس از انتقال به بیمارستان به دلیل «خونریزی مغزی ناشی از اصابت جسم سخت» جان باخت تا ضارب - متهم ردیف اول- به اتهام قتل عمد دستگیر شود. یک سال پس از این حادثه، ٣٠ مرداد ٩٤، جلسه رسیدگی به پرونده او در شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی عزیزمحمدی برگزار شد که در نتیجه آن، به حبس و پرداخت دیه محکوم شد. سه متهم دیگر نیز به اتهام ضرب و شتم مقتول پیش از وقوع قتل، به شش ماه زندان محکوم شدند. پیش از صدور این احکام، وکیل متهم از تصمیم شهرداری به دادن خانه ای ٤٠٠ میلیون تومانی به خانواده مقتول خبر داده و از اولیای دم خواسته بود در ازای دریافت آن، متهم را ببخشند اما آنها بر قصاص تاکید و به دیوان عالی کشور اعتراض کردند تا سرانجام حکم تبرئه متهم نقض و پرونده برای رسیدگی مجدد به شعبه دهم دادگاه کیفری به ریاست قاضی محمدباقر قربانزاده ارسال شد. صبح دیروز در جلسه رسیدگی به پرونده، اولیای دم بار دیگر تقاضای قصاص متهم را خواستار شدند و ابوالفضل، پسر مقتول که در لحظه وقوع حادثه همراه پدرش بود، گفت: «٩ صبح بود. با پدرم رفته بودیم ضایعات آهن جمع کنیم. به تهرانپارس که رسیدیم متهم با سه نفر دیگر به عنوان مامور سد معبر جلوی مان را گرفت. پرسید چرا بدون مجوز ضایعات جمع می کنید؟ می خواستند ماشین مان را بخوابانند برای همین یکی شان سوار ماشین مان شد و گفت دنبال وانت آنها راه بیفتیم. پدرم همین کار را کرد اما چند لحظه بعد تصمیمش عوض شد و ماشین را در پیچ خیابان ایزدپناه نگه داشت.» ابوالفضل که دو خواهر ٢٠ و ٥ ساله و یک برادر ١٤ ساله هم دارد درباره لحظه قتل نیز گفت: «وقتی پدرم پیاده شد، متهم به سمتش آمد و درگیر شدند. وقتی پدرم لباس او را پاره کرد، گوشی ام را گرفت تا به پلیس زنگ بزند. داشت به مامور پشت خط آدرس می داد که متهم به سمت ماشینش رفت و پنجه بوکس خود را از زیر صندلی بیرون آورد و با آن، از پشت به گیجگاه چپ پدرم زد. او با باسن روی زمین افتاد و بیهوش شد. چند روز بعد هم در بیمارستان فوت کرد.» استفاده متهم از پنجه بوکس در این درگیری، یکی از ابهامات پرونده است به نحوی که در کیفرخواست صادره از سوی دادستانی نیز آمده است که استعلام پزشکی قانونی درباره علت مرگ و شهادت شاهدان حادثه، دلالتی بر استفاده متهم از آن ندارد. همزمان متهم پیش از این در بازجویی ها خود را بوکسور دانسته بود. با این همه اصابت ضربه مشت او به سر مقتول در اظهارات بیشتر شاهدان به چشم می خورد. موضوعی که متهم پرونده نیز در بازسازی صحنه جرم آن را نشان داده اما در جلسه دادگاه به انکار آن روی آورده است. او در جلسه رسیدگی به پرونده، با تاکید چندباره بر وارد کردن ضربه به گردن مقتول و مجروح شدن سر او با اصابت به زمین، در دفاع از خود گفت: «من بوکسور حرفه ای نیستم و ضربه ای هم به سر مقتول نزدم. آن روز وقتی از او مجوز خواستم، گفت ندارم. یکی از بچه ها سوار ماشینش شد و دنبال ما راه افتادند. ٢٠٠، ٣٠٠ متر نرفته بودیم که در پیچ خیابان ایزدپناه توقف کرد. پیاده شدم علتش را بپرسم که جر و بحث مان شد. او فحش داد و لباسم را پاره کرد. به سمت ماشینم برگشتم تا چوب بردارم و با آن شیشه های ماشینش را خرد کنم اما چوبی پیدا نکردم. برای همین به سمتش دویدم و ضربه ای به صورتش رها کردم. او جاخالی داد و کف دست من به گردنش خورد. ناگهان سیاهی چشمش رفت، با شانه به زمین افتاد، سمت چپ سرش با سرعت و ضرب به زمین خورد و بیهوش شد. فکر کردم فیلم بازی می کند. با پا به او زدم اما تکان نخورد. یکی از بچه ها یک بطری آب یخ را هم روی صورتش خالی کرد اما عکس العملی نداشت. چند ثانیه بعد از دهانش کف آمد. خیلی ترسیده بودم برای همین سوار ماشین شدم و فرار کردم.» اصرار متهم به زدن ضربه به گردن مقتول و بوکسور حرفه ای نبودن در حالی است که به گفته بیشتر شاهدان حادثه، مقتول پس از وارد آمدن ضربه، ابتدا با باسن نشست و با سر، فرود سختی به زمین نداشت. موضوعی که وکیل اولیای دم نیز با استناد به آن، آثار له شدگی در گیج گاه مقتول را قبل از برخورد او با زمین دانسته و با قتل عمد خواندن اقدام متهم، خواستار مجازات او شده است. در نقطه مقابل او، وکیل متهم، دفاعیات خود را بر عدم استفاده موکل خود از پنجه بوکس و ایراد ضربه به گردن مقتول استوار ساخته و نقض حکم تبرئه در دیوان عالی کشور را بر پایه احساسات دانسته است. او در دادگاه گفت: «یکی از شاهدان گفته است که متهم از پنجه بوکس استفاده کرده اما اظهارات او غرض آلود است. پزشکی قانونی نیز استفاده از آن را رد کرده. ضمن اینکه موکل بوکسور حرفه ای نبوده و آموزش های لازم درباره نواحی خطرآفرین بدن را ندیده است. روز حادثه نیز، بدون قصد قبلی برای قتل، با کف دست ضربه ای به گردن مقتول وارد کرده که عملی کشنده نیست.» پس از او که با استناد به این موارد، خواستار تبرئه مجدد موکل خود از قتل عمد شد، متهم برای آخرین دفاع پشت جایگاه ایستاد و گفت: «از خانواده مقتول تقاضای بخشش دارم. آن روز رفته بودم سر کار و قصد قتل نداشتم. می دانم اگر خودم را هم بکشم، باز نمی توانم جای خالی مقتول را پر کنم. اما من قصد کشتن نداشتم.» آخرین دفاع متهم، زنگ پایان جلسه دادگاه را به صدا درآورد. در چند روز آینده حکم پرونده نیز صادر خواهد شد.
سه شنبه ، ۲۴فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تیتر امروز]
[مشاهده در: www.titreemroz.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها