تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816334241
حاتمی کیا: خودم را سرباز «آقامرتضی» می دانم
واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز: برای راضی کردن حاتمی کیا به صحبت درباره آوینی، هم این را گفتم، هم اینکه؛ «راستش آقاابراهیم! خسته شدیم از حرف های تکراری درباره شهید آوینی... از دعواها و ادعاهای تکراری... و از تکرار این جمله که آوینی مرد خوبی بود که عصبانی نمی شد!» با این همه، اعتراف می کنم بیش از کم و کیف اصرار من، این دل تنگ خود حاتمی کیا بود که قفل این سکوت چند ساله را شکست.
به گزارش مشرق، حتی «سعادت آباد» هم می تواند «شهادت آباد» شود، اگر پس از چندین و چند سال، ابراهیم حاتمی کیا قفل سکوت خود را بشکند و عاقبت، ولو در حد چند کلام، سخن از «سید شهیدان اهل قلم» براند. هنوز هم وقتی آن نامه معروف ققنوسی را می خوانم، می مانم در نسبت آوینی و حاتمی کیا اما اینقدر هست که نامه دارد داد می زند آوینی، حاتمی کیا را جور دیگری دوست دارد، یک جور متفاوت!
دوست داشتنی از جنس تعصب شاید! مثل تعصب بهار به باران... که نم نم و عاشقانه داشت می بارید شنبه بعدازظهر که رسیدیم محل قرار. با وجود بهار، بی خود پاییز را «پادشاه فصل ها» می خوانند! گمانم آسمان «عکس حجله ای» انداخت از زمین، با آن رعد و برق تمیز بهاری! هوا دونفره بود! و وقتی عکاس روزنامه داشت از حاتمی کیا عکس می انداخت، اشاره کردم به همین هوای دونفره! خندید! خندید و گفت: «چه تعبیر خوبی!» شاید یاد باران و بهارانی افتاد پر از عطر آوینی! «یاد ایامی...»! یاد آن روزها که مرتضی بود و هنگام دل تنگی ها، هوای دل ابری ابراهیمش را داشت! یاد آن روزهایی که جماعت، از سینمای روشنفکری بت ساخته بودند! یاد آن روزهایی که «حلزون های خانه به دوش» خیال می کردند «بسیجیان چفیه به دوش» سینما را نمی فهمند و اصلا حق ورود به این عالم را ندارند! جماعت، هنوز هم همین گونه اند! فیلم می سازند اما برای سفارت! برای آن سوی آب! برای مجسمه! می خواهند بگویند ایرانی خسته است، دستش بسته است؛ غواص و غیرغواص ندارد! می خواهند ریش و ریشه را با هم بزنند! و با همه این تفاصیل دور و دراز، شگفتا! گاه از مرتضای آوینی هم دم می زنند!
والله این امت حزب الله نبود که بردارد با فتوشاپ، چفیه گردن تصاویر آوینی بیندازد! کار خودش بود! دل خودش بود! معرفت خودش بود! رسیده بود به جایی... به مقامی... به مقاماتی که بگوید: «کربلا یک شهر نیست، یک افق است که ما آن را به تعداد شهدای مان فتح کرده ایم»! زورشان به این جمله نمی رسد، حزب الله را متهم به استفاده ابزاری از شهید آوینی می کنند! همان شهیدی که می گفت: «در جمهوری اسلامی ...
[ مشاهده متن کامل خبر حاتمی کیا: خودم را سرباز «آقامرتضی» می دانم در سایت خبری تحلیلی مشرق ]
دوشنبه ، ۲۳فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مشرق نیوز]
[مشاهده در: www.mashreghnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها