واضح آرشیو وب فارسی:پیام آفتاب: روش های خانواده درمانی، معمولاً به والدین یاد می دهند که چگونه هرچه بیشتر با فرزندانشان همدلی کنند. همدلی کردن ما را مجبور می کند احساسات خود را کنار بزنیم و توجهمان را به احساسات دیگران معطوف کنیم. گروهی از پژوهشگران دانشگاه نورث وسترن هزینه های پنهان همدلی والدین را بررسی کرده اند. گویا زمان آن رسیده است که والدین دریابند برای داشتن خانواده ای از هرلحاظ سالم، همدلی به تنهایی کافی نیست.طبق تحقیقات مستند، فرزندانِ والدین همدل نسبت به سایر بچه ها از مزایایی برخوردارند؛ ازجمله اینکه کمتر افسرده و پرخاشگر می شوند و خود نیز با دیگران همدلی بیشتری دارند. پدر و مادرها نیز وقتی می کوشند احساسات فرزندان خود را درک کنند، عزت نفس بیشتری در وجود خود حس می کنند. اما این همدلی ها از درون، والدین را نابود می سازد. گروهی از پژوهشگران دانشگاه نورث وسترن هزینه های پنهان همدلی والدین را بررسی کرده اند. آنها دریافتند درحالی که فرزندانِ پدر و مادرهای همدل به لحاظ جسمی و روانی از وضعیت خوبی برخوردارند، سلول های والدینِ آنها دچار «التهاب خفیف» مزمن می شود. در خانواده های همدل، وقتی فرزند از مشکلی روانی رنج می برد، سیستم ایمنی والدینش دچار آسیب می شود. محققان ۲۴۷ پدر و مادر و فرزندان نوجوان آنها را مطالعه کردند تا دریابند هر چند وقت یک بار و تا چه میزان والدین می توانند احساسات فرزندان خود را درک کنند و واکنش مناسب نشان دهند. آنها نمونۀ خون افراد تحت مطالعه را نیز دریافت کردند. نتایج بررسی ها نشان می داد که پدر و مادران همدل و نیز فرزندانشان به لحاظ روانی اوضاع بهتری نسبت به خانواده های دیگر داشتند. فرزندان این خانواده ها نیز سطح پایین تری از علائم التهابی نشان دادند. اما وضع جسمی والدین در این خانواده ها دقیقاً برعکس وضعیت فرزندان بود و نمونه های گرفته شده از آنها وجود التهاب سیستمی خفیفی را نشان می داد. پژوهش مذکور در اواخر سال گذشته به صورت آنلاین منتشر شد و ماه آینده نیز در مجلۀ هلث سایکولوژی منتشر می شود. این پژوهش در ادامۀ پژوهش اولیه ای بود که یک سال پیش تر در مجلۀ کلینیکال سایکولوژیکال ساینس منتشر گردیده بود. در پژوهش اول، تیم دانشگاه نورث وسترن، ۱۴۳ پدر و مادر و فرزندان نوجوان آنها را از نظر همدلی والدین و افسردگی فرزندان مورد مطالعه قرار دادند. یک سال بعد، تیم تحقیقات، نمونۀ خون والدین مورد مطالعه را گرفتند و با واردکردن یک مؤلفۀ باکتریایی پاسخ سیستم ایمنی آنها بررسی کردند. بررسی ها نشان داد که همزمان با افزایش علائم افسردگی در فرزندان نشانگرهای التهابی والدین نیز بالا می رود. نتایج حاصل از این بررسی با نتایج پژوهش های قبلی سازگاری داشت. تحقیقات پیشین نشان داده بود افرادی که از بیمارانِ دچار امراض مزمن مراقبت می کنند، به مرور زمان، خود دچار التهاب مزمن و افزایش میزان هورمون های تنش زا می شوند. چنین پدیده ای چه علتی دارد؟ همدلی کردن ما را وامی دارد احساسات خود را کنار بزنیم و توجهمان را به احساسات دیگران معطوف کنیم. این فرایند با افزایش تنش و التهاب بیشتر همراه است. علاوه براین، والدین همدل معمولاً با چشم پوشی از کارهایی مثل خواب، ورزش و سایر فعالیت هایی که می تواند باعث کاهش تنش ناشی از مراقبت شود، سلامت خود را فدای فرزندانشان می کنند. روش های خانواده درمانی، باتوجه به فایدۀ بسیارِ همدلی برای فرزندان، معمولاً به پدر و مادرها یاد می دهند که چگونه هرچه بیشتر با فرزندانشان همدلی کنند. درعین حال، اریکا ام. منزاک، دانشجوی دکتریِ روان شناسی در دانشگاه نورث وسترن و نویسندۀ اصلی هر دو تحقیق نام برده، معتقد است که همدلی برای فرزندان مفید است؛ اما اگر تلاش روانی پدر و مادر برای خودشان هزینۀ جسمی همراه داشته باشد، لازم است به آنان آموزش دهیم که چطور در عین مراقبت از فرزندان، مراقب خود نیز باشند. منزاک در مصاحبه با کوارتز خاطرنشان کرد: «کارهایی مثل خواب، ورزش و کاهش تنش همه بر اینگونه فرایندهای ایمنی اثرگذارند.» به نظر او «این خودخواهی نیست که والدین زمانی را برای چنین کارهایی اختصاص دهند. در واقع چنین کارهایی برای سلامت جسمی و روانی آنها حیاتی است». ترجمان
شنبه ، ۲۱فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پیام آفتاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]