واضح آرشیو وب فارسی:مهر: حسین توکلی:
مسابقات جهانی آمریکا خیلی به من فشار آورد/ ایوانف مثل پدر من است
شناسهٔ خبر: 3590734 - سهشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۵ - ۰۹:۴۵
ورزش > کشتی و وزنه برداری
سرمربی پیشین تیم ملی وزنه برداری گفت مدالی که وی در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی گرفت نخستین مدال طلای وزنه برداری ایران از سال ۱۹۶۸ بوده است. وی همچنین از دشواری رقابتهای جهانی آمریکا پرده برداشت. به گزارش خبرنگار مهر، حسین توکلی با اشاره به مدال طلای محمد نصیری در المپیک مکزیکو سیتی سال ۱۹۶۸ گفت: من کار دشواری در سیدنی پیش رو داشتم. چون تیم وزنه برداری با اینکه نفرات خوبی داشت اما موفق به کسب مدالی نشده بود و من موفق شدم اولین مدال طلای ایران پس از انقلاب را کسب کنم. وی که در برنامه خندوانه حضور یافته بود در ادامه در پاسخ به اینکه نگران این نبوده که با حضور در وزنه برداری قدش کوتاه شود، گفت: بله همین طور بود. مخصوصا مادرم که خیلی از این بابت نگران بود. اما مربی آن زمان من گفت یعنی اگر شما را به دو تا ماشین ببندند قدتان بلند می شود؟ من دیدم استدلال درستی است. من کوچک ترین فرزند خانواده هستم اما قدم از همه بلندتر است. حسین توکلی از چه زمانی وزنه برداری را آغاز کرد؟ وی در پاسخ به این سوال مجری برنامه گفت: من از کلاس اول راهنمایی و زمانی که فقط ۳۷ کیلو وزن داشتم کار در رشته وزنه برداری را در مازندران آغاز کردم. سرمربی پیشین تیم ملی وزنه برداری با اشاره به شادی پس از کسب مدال طلای خود در رقابتهای المپیک گفت: در تمام دنیا مرا به مدال طلا و وزنی که در آن شرکت داشتم نمی شناسند بلکه به شادی پس از کسب مدال طلایم می شناسند. کسی که جفت پا پرید روی سکو. وی در پاسخ به اینکه آیا همچنان ورزش می کند، گفت: نه وقت ندارم. البته شنا و تنیس و اسب سواری را بعضی وقت ها انجام می دهم. از آنجایی که بچه روستا هستم و از شهرنشینی دور بودم با اسب سواری آشنا هستم. بالاخره با ییلاق ارتباط داشتم. من چون روستایی زندگی کردم موفق به توفیق در رشته وزنه برداری شدم. فکر کنید هر روز آن هم در دوران نوجوانی سرشیر و عسل میل کنید. توکلی گفت: نزدیک به یک سال در این تیم کار کردم اما با خیلی از این وزنه برداران در رده های نوجوانان و جوانان کار کرده بودم. من تا قبل از پایان سال ۹۴ به مدت هشت، نه ماه با این وزنه برداران کار کرده بودم. این تیم شرایط خوبی دارد. البته جابه جایی زیاد داشتیم چون یک سری نفرات رفتند و یک تعداد وزنه برداری جدید آمدند. سرمربی پیشین وزنه برداری با اشاره به وضعیت بهداد سلیمی گفت: بهداد با توجه به اینکه دوران مصدومیت را پشت سر می گذارد هنوز شرایط ایده آل را پیدا نکرده اما بقیه وزنه برداران شرایط خوبی دارند. وی در خصوص حسام، پسر پنج ساله اش، گفت: من در سالن او را با وزنه های چوبی امتحان کرده ام و باید بگویم خیلی خوب وزنه می زند. البته امیدوارم وزنه بردار نشود چون وزنه برداری به لحاظ مالی رشته مناسبی نیست. باید در بالاترین سطح قرار بگیری تا بتوانی درآمدزایی داشته باشی. چون لیگ پویایی هم نداریم که بتوان از طریق آن درآمدزایی کرد. البته من پشیمان نیستم چون هدفم مالی نبود و قهرمانی بود. اکنون که سرمربی تیم ملی نیستید قصد دارید چکار کنید؟ وی پاسخ داد: باید به فکر خانواده ام باشم و بیشتر برای آنها زمان بگذارم چون در یک سال گذشته استرس زیادی را تحمل کردم. الان احساس می کنم عضلات بدنم خودشان را رها کرده اند. عضلاتم در خصوص خیلی از مسائلی که در ورزش حرفه ای است گارد گرفته بودند. مسابقات جهانی آمریکا خیلی به من سخت گذشت چون بد گذرانده بودیم. فشار و استرس نمی گذارد راحت بخوابی و راحت غذا بخوری. آیا فکر می کردی که در المپیک سیدنی مدال طلا بگیری؟ توکلی گفت: آنقدر که مربی من آقای یوردان ایوانف مطمئن بود خودم نبودم. او تجربه بیشتری داشت. من خیلی چیزها نه فقط در بحث ورزش بلکه در مسائل زندگی و کاری از او یاد گرفتم و در حکم پدرم بود. کسی است که هر بار با او رو در رو می شوی چیز تازه ای یاد می گیری. توکلی در ارتباط با مدال طلای سیدنی گفت: من رقابتها را با وزنه ۲۳۰ آغاز کردم اما ۲۳۵ را انداختم. ۲۳۵ آخری را اگر نمی زدم قطعا چهارم می شدم. اما زدنش به معنی طلا بود. فکر کنید مربی بلغاری شما به زبانی فارسی و انگلیسی بیاید محکم به پشت شما بزند و بگوید اگر نزنی چهارم می شوی. توکلی در پایان گفت: باید قدر لحظه هایمان را بدانیم چون شاید فردا من و خیلی های دیگر نباشند. امیدوارم در سال جدید مردم همواره سالم و سلامت باشند و به همه آرزوهایشان برسند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]