محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842203552
سیاست گذاری آمریکا در قبال ایران تغییرناپذیر است
واضح آرشیو وب فارسی:زمان نیوز: نخبگان سیاسی در جمهوری اسلامی بایستی به دور از مدح و ذم برجام، به واکاوی و درس آموزی از این رویداد سیاسی بپردازند. یکی از درس هایی که می توان از این رویداد سیاسی و متعاقب آن از شعار سال (که پیام های مهمی دارد) گرفت، این است که سیاست گذاری آمریکایی ها در قبال ایران تغییرناپذیر و مبتنی بر طرح های چندگانه ی آن ها درخصوص ایران است.رضا لیلانی؛ سیاست های آمریکایی ها در قبال ایران چیست که حتی با به تعبیر خود آن ها «مذاکرات بی سابقه با ایران» نیز تغییری در آن ایجاد نشده است. در این یادداشت بر آنیم از سیاست های تغییرناپذیر آمریکایی ها در قبال ایران به عنوان اولین درسی که می توان از برجام و بعد از آن شعار سال گرفت یاد کنیم. 1. مهار سیاسی قدرت، توازن سازی، بازدارندگی، توان وارد کردن ضربه اول متعارف، مشروعیت و اقتدار ایران نه برای حوزه اندیشه ای آمریکایی ها پوشیده است و نه برای نخبگان سیاسی – نظامی این کشور. آمریکایی ها به واسطه توافق هسته ای به دنبال مهار این ظرفیت ها و ابعاد قدرت سیاسی ایران بودند. سیاست مهار ایران از اوان شکل گیری انقلاب اسلامی جزو دستور کارهای آمریکایی ها برای کنترل ایران بوده است. کارتر، ریگان، کلینتون، بوش ها و نسخه بروز شده آن ها یعنی اوباما، همه و همه از این سیاست بهره جسته اند. به عنوان یک نمونه نیکلاس برنز، معاون وزیر خارجه ی آمریکا در زمان جرج بوش که در مذاکرات هسته ای با ایران نیز حضور داشت، با بیان اینکه استراتژی آمریکا در قبال ایران می بایست فشار از طریق مذاکرات باشد، می گوید: «باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا و جانشین او و یا حتی جانشین رئیس جمهور بعد از اوباما، باید تلاش کنند قدرت ایران را در منطقه مهار کنند... بنابراین ما باید قدرت دیپلماتیک، اقتصادی و نظامی خود را برای انسداد ایران در شرایط فعلی و مهار قدرت این کشور در منطقه در سال های آینده به کار بریم... استراتژی مؤثرتر و هوشمندانه تر، فشار به آن ها از طریق مذاکرات است.» [1] 2. مهار اقتصادی آمریکایی ها به خوبی می دانند که به واسطه فشار سیاسی توان کنترل ایران را نداشته و نخواهند داشت، لذا «هجوم به اقتصاد ایران» را به عنوان راه جدیدی برای مهار ایران تصویر کرده اند. این موضوع زمانی برای آن ها محاسبه پذیر می شود که در داخل ایران نسبت به آن حساسیت نیز وجود داشته باشد. همین محاسبه پذیر کردن کنترل اقتصادی، پروژه تحریم ها را برای آمریکایی ها جذاب کرد. برای مثال رئیس «بنیاد دفاع از دموکراسی ها» در خصوص مهار ایران بر آن است که آمریکا و کنگره این کشور به عنوان مخالفان توافق با ایران بایستی با هجوم، بهره برداری اقتصادی ایران را کند کنند.» [2] به همین دلیل است که آمریکایی ها بر روی فشار اقتصادی بر جمهوری اسلامی ایران محاسبات فراوانی داشته اند. اهمیت این موضوع در ذهنیت آمریکایی ها تا حدی است که معتقدند که با استفاده از این فشارها ایران را وادار به مذاکره کرده اند. برای مثال باراک اوباما بعد از انتشار بیانیه مطبوعاتی لوزان در نطق خود چندین بار ادعا کرد که «تحریم ها به تنهایی نمی توانست برنامه هسته ای ایران را متوقف کند اما ایران را مجبور کرد که به میز مذاکره بازگردد.» [3] در موردی دیگر سامانتا پاور نماینده آمریکا در سازمان ملل در تاریخ 15 فوریه یعنی 26 بهمن 1394 در سرزمین های اشغالی بیان داشت «بازگشت خودکار تحریم ها (SNAPBACK) در حالت فرضی شکست توافق هسته ای یکی از تمهیدات «به شدت بی سابقه» در توافق هسته ای است.» وی ادامه داد «با این بند، حق «وتو» از اعضای دائم شورای امنیت، از جمله چین و روسیه برای جلوگیری از بازگشت تحریم ها سلب شده است.» [4] مهار اقتصادی با پوستینی جدید: افزایش ریسک سرمایه گذاری در ایران یکی دیگر از ابزارهای آمریکا برای مهار ایران پروژه بالا بردن ریسک سرمایه گذاری شرکت های خارجی در صورت سرمایه گذاری در ایران است. در اثنای توافق ایران و 5+1 شرکت ها و بنگاه های اقتصادی خارجی انتظار گشایش فضای اقتصادی ایران برای ورود و سرمایه گذاری در این کشور را داشتند. اما برای اجرای طرح های سرمایه گذاری خود با یک مانع مواجه شدند و آن هم بیم مجازات آمریکا به واسطه سرمایه گذاری در ایران بود. آمریکایی ها حتی بعد از اجرای برجام نیز از وجود تحریم های خود علیه ایران در رسانه ها سخن به میان آوردند و با استفاده از این ابزار تلاش کردند خطر سرمایه گذاری خارجی در ایران را برای شرکت های خارجی تبدیل به یک توهم کنند. برای مثال باراک اوباما در یک آوریل یعنی 13 فروردین 1395 در حاشیه نشست امنیت هسته ای واشنگتن اظهار داشت «ممنوعیت های تجاری آمریکا، به استثنای موارد محدود، پابرجا هستند. ما هم اجرای قاطعانه اجرای تحریم های مربوط به تروریسم، نقض حقوق بشر و برنامه های موشکی ایران را ادامه می دهیم.» [5] وی همچنین خطاب به ایران اظهار داشت که «وقتی آن ها موشک بالستیک با شعارهایی برای نابودی اسرائیل شلیک می کنند، این شرکت ها را مشوش می کند. برخی خطرهای ژئوپلیتیک وجود دارند که وقتی آن ها (شرکت ها) می بینند این اتفاق دارد می افتد، تشدید می شوند. اگر ایران به ارسال موشک به حزب الله ادامه بدهد، این کار شرکت ها را مضطرب می کند.» [6] در همین خصوص رویترز با برشمردن بسیاری از تحریم هایی که علیه ایران باقی مانده است، این چنین درصدد پر کردن ایده ریسک سرمایه گذاری در ایران است «بسیاری از تحریم های ایالات متحده علیه ایران پابرجا باقی می مانند، به طور ویژه تحریم هایی که علیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وضع شده اند.» [7] میدل ایست آنلاین با بیان اینکه «تحریم های اولیه و اصلی علیه ایران هنوز باقی مانده است» در خصوص موضوع باقی ماندن تحریم های اصلی و اولیه علیه ایران بیان می دارد که «منظور از تحریم های اولیه بجای مانده در خصوص برنامه هسته ای ایران نیست، بلکه به موضوع تروریسم و حقوق بشر ایران مربوط می شود.» [8] 3. سیاست تغییر رفتار این البته، همه ی آرزوهای مقامات آمریکایی نیست. پرده ی دیگری از این آرزوها را می توان در اظهارنظرهای اخیر آنان مشاهده کرد. باراک اوباما، در سخنرانی سال 2015 خود در سازمان ملل، به صراحت اعلام کرد «شعار مرگ بر آمریکا در ایران شغل ایجاد نمی کند و برای ایران امنیت نمی آورد.» جان کری، وزیر امور خارجه ی آمریکا نیز در پاسخ به این پرسش خبرنگار بی بی سی که «به نظر شما دو طرف نه فقط ایران باید چه بکنند که فضا برای بهبود روابط ایجاد شود؟»، گفت: «فکر می کنم همه می توانند با تغییر لحن و کم کردن از شعارها شروع کنند. اول از همه شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل. داشتن نقشه ای برای نابودی اسرائیل به این روند کمکی نمی کند.» [9] همچنین «باراک اوباما»، رئیس جمهور آمریکا بامداد شنبه 2 آوریل یعنی 14 فروردین 1395 در یک کنفرانس خبری در حاشیه نشست امنیت هسته ای واشنگتن ضمن اشاره به محدودیت هایی که برای ایران در خصوص مبادلات تجاری با جهان وجود دارد، عنوان کرد «ایران تاکنون متن توافق را رعایت کرده است، اما روح توافق، مستلزم این است که ایران به جامعه جهانی و شرکت ها سیگنال هایی بفرستد مبنی بر اینکه اقدام به انجام طیفی از اقدامات تحریک آمیزی که شرکت ها را هراسان می کند، نخواهد کرد.» [10] وی در همین نشست در خصوص پافشاری اش برای تغییر رفتار ایران اشاره کرد «ایران باید آن چیزی که هر کشور دیگری در دنیا می فهمد را درک کند و آن اینکه شرکت ها می خواهند جایی بروند که احساس امنیت بکنند، جایی که شاهد مناقشات گسترده نباشند، جایی که بتوانند مطمئن باشند مبادلات طبق روال معمول انجام می شوند؛ و این هم سازگاری ای است که ایران باید آن را انجام دهد.» [11] وی چند ماه پیش تر نیز از این سیاست سخن گفته بود، آنجایی که در مصاحبه با وب سایت میک بیان داشت «باید دوره گذار در ایران داشته باشیم، دوره گذاری که شاید تدریجی باشد. در این گذار مردم باید درک کنند که فریاد مرگ بر آمریکا یا انکار هولوکاست در میان رهبران ایران یا تهدید به نابودی اسرائیل یا تسلیح حزب الله موجب نفرت جامعه جهانی از ایران می شود. و من می توانم تضمین کنم، لحظه ای که رژیم ایران از این لفاظی ها و رفتارها دست بکشد، متناسب با اندازه، منابع و استعدادش با او برخورد می شود و قدرت و نفوذ او در دنیا افزایش خواهد یافت. این مطلبی است که من به تحقق آن امیدوارم و این امر تغییر در سیاست و رهبری ایران را می طلبد؛ طرز تفکری متفاوت در نسبت با برخورد با دیگر کشورهای دنیا علی الخصوص ایالات متحده. و شاید این نسل همان است که قادر به وقوع چنین امری است.» 12 فرجام سخن از سیاست های تغییرناپذیر آمریکا در قبال جمهوری اسلامی می توان به عنوان اولین درس برجام و متعاقب آن شعار سال سخن گفت. درسی که نه نیاز به مباحث عمیق فلسفی دارد و نه تحلیل های چندلایه. صرفاً کافی است رجوعی به گفته های نخبگان ارشد آمریکایی در قبال ایران در چندماهه پس از برجام داشته باشیم تا بتوانیم به این مهم دست یابیم.* پی نوشت ها [1] . http://farsi.khamenei.ir/others-note?id=30745 [2] . http://www.asipress.ir/vdcbawb9.rhb0spiuur.txt [3] . http://www.tasnimnews.com/fa/news/1394/01/13 [4] . http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13941126001477 [5] . http://www.wsj.com/articles/obama-says-iran-making-real-progress-living-up-to-nuclear-deal-1459527637 [6] . http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950114000018 [7] . http://www.reuters.com/article/us-iran-nuclear-investment-idUSKCN0UY1S8 [8] . http://www.middle-east-online.com/english/?id=75239 [9] . http://www.borhan.ir/NSite/FullStory/News/?Id=9063 [10] . http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950114000018 [11] . http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950114000018 [12] . Mic.com/Obama/ borhan.ir
دوشنبه ، ۱۶فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زمان نیوز]
[مشاهده در: www.zamannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها