واضح آرشیو وب فارسی:سلامانه: سلامانه : ۱۳۹۵/۰۱/۱۴ - ۱۳:۵۵ - کد خبر: 176825 ایران رتبه ی اول تجربه ی خشم در بین تمامی کشورهای جهان سلامت نیوز:گزارش بانک جهانی تحت عنوان خشونت در شهر، درک و حمایت از پاسخ اجتماعات محلی به خشونت شهر، که توسط معاونت توسعه اجتماعی این نهاد بین المللی منتشر شد، حاکی از این است که سیاست های معطوف به پیشگیری از بروز خشونت در سطح جهانی در سال های اخیر دچار تحول عمده ای شده اند، به این معنا که به جای توجه صرف به اجرای قوانین و برخورد با مجرمان، امروزه توجه بیشتری به عوامل تعیین کننده یا خاستگاه های اجتماعی اقتصادی انواع خشونت معطوف شده است. به گزارش سلامت نیوز مشکل خشونت شهری هرچه بیشتر به عنوان مشکلی نه فقط یک مسئله مربوط به امنیت بلکه موضوعی که ریشه های عمیق اجتماعی دارد و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی نیز به بار می آورد، شناخته می شود. سیاست گذاران در گذر زمان دریافته اند که هرگونه اصلاحات با هدف ارتقای کیفری مانند تقویت نیروی پلیس و بازنگری در نظام عدالت را باید به شبکه های وسیع تر اصلاحات در زمینه عوامل گوناگون موجد خشونت پیوند زد. میزان توسعه آموزش شهری، سلامت و بهداشت، حمایت های اجتماعی و بازار کار ازجمله عواملی است که بر رفتار خشونت آمیز و بروز جرایم تاثیر گذار اند. لازم به یادآوری است که بسیاری از حکومت ها در حال توانمند کردن اجتماعات محلی هستند تا آن ها بتوانند از طریق برنامه هایی چون اقدامات نظارتی و دیدبانی خود شهروندان در سطح محله ها و برنامه های نظارتی مشابه در امر پیشگیری از جرایم و خشونت مشارکت فعال داشته باشند. هرچند علی رغم این توجه و تمرکز بیشتر بر ابعاد اجتماعی خشونت اقدامات نظارتی همچنان بخش وسیعی از بودجه ملی بسیاری از کشور ها را به خود اختصاص دارد. رابطه خشونت و زندگی شهری رابطه ای پیچیده است، هرچند فضای شهری در جوامع بسیاری با خشونت گره خورده است و مشکلات زیادی در ارتباط با بروز انواع خشونت ها در شهرها مشاهده می شود. دکتر شیرین احمدنیا، مدیر گروه ارتباطات سلامت و محیط زیست در انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات با بیان اینکه اصلا نباید تصور کرد که خشونت، امری غیر قابل اجتناب است، گفت: میزان بزرگی یا سایز شهرها با میزان خشونت جاری در آن ها رابطه دارد اما واقعیت این است که این رابطه الزاما رابطه ی مستقیم یا خود به خودی نیست. صحیح تر این است که گفته شود، بسیاری از شهرهای امروزی، به ویژه آن ها که در جریان رشد سریع خود هستند، نوعی همگرایی عوامل مختلف را تجربه می کنند که این همگرایی می تواند ریسک بی ثبات شدن سطح خشونت را در صورتی که به موقع به آن ها رسیدگی نشود را افزایش دهد. در زندگی روزمره توهین ها، دلخوری ها، بی عدالتی ها، بی انصافی ها، خیانت ها و مورد تجاوز دیگران قرار گرفتن ها، مورد تهدید قرار گرفتن، خودپندارگی توسط تصورعمومی و به طور کلی مواردی که مربوط به موقعیت اجتماعی واقعی و پیامدهای قابل مشاهده ی آن در تبیین خشم مورد توجه قرار می گیرد. وی افزود: شهرها به عنوان مرکز قدرت اقتصادی و اجتماعی، فضای بروز درگیری و تضاد یا برعکس، تبانی میان کنشگران خشونت را که ممکن است انگیزه های مختلف اقتصادی، سیاسی یا اجتماعی داشته باشند، فراهم می آورد. در سطح شهرها، شکل های مختلف خشونت با یکدیگر تعامل دارد و ممکن است به طرق مختلف در جهت تقویت یکدیگر عمل کنند همچنین خشونت می تواند منظر شهری را از بعد اجتماعی و کالبدی تحت تاثیر قرار بدهد. ترس ناشی از تهدید خشونت یا بروز جرایم می تواند باعث جدا افتادگی محله ها یا حوزه های همسایگی ای بشود که میزان بالاتری از خشونت را تجربه می کنند و حوزه همسایگی ای که خشونت کمتری را در درون خود دارند، ممکن است با دیوارهای بلند و ایجاد دروازه ها و ورودی های دارای نگهبانی خود را از محیط پیرامونی پرخطرتر محفوظ کنند. این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه خشونت در واقه نوع رابطه ی میان شهروندان را هم دگرگون می کند و بر شیوه ی ارتباط شان با محیط پیرامونی شان تاثیر منفی می گذارد، خاطرنشان کرد: خشونت شهری را می توان در اشکال مختلفی مشاهده و تجربه کرد. این انواع خشونت و سطوح مختلف آن نیز با هم مرتبط هستند. به عنوان مثال رواج خشونت خانگی و خشونت جنسی می تواند بر شکل گیری خشونت های گروهی در سطح خیابان یا حتی خشونت های سیاسی در فضای عمومی موثر باشد. برای مقابله با خشونت، برخی به راهکارهای فردی متوسل می شوند اما در برخی موارد با اقدامات محلی شهروندان در تشکل های محله ای توام می شود و نتایج بهتری به دست می آید. آنچه ضرورت دارد، خلق و ایجاد شرایط پایه ای و مبنایی برای اقدامات جمعی است. دکتر فرح ترکمان، مدیر گروه جامعه شناسی احساسات انجمن جامعه شناسی ایران نیز با اشاره به اینکه خشم یکی از متداول ترین احساسات اجتماعی است و از آنجا که با موضوع سلامت احساسات اجتماعی ارتباط واضحی دارد، مورد توجه جامعه شناسی احساسات قرار می گیرد، اظهار کرد: خشم به عنوان اصلی ترین احساسات اجتماعی، از ابتدای زندگی اجتماعی قابل شناسایی است، جامعیت فرهنگی دارد، دارای سیر تکاملی است و دارای الگوهای خودمختاری نسبت به سایر احساسات است. دیدگاه های شناخت اجتماعی خشم چهار نوع احساس خشم را شامل احساس ناامیدی و ناکامی، احساس رنج یا تنفر، احساس سرزنش و رسوایی و سطوح مختلف خشم ازجمله پرخاشگری، بحث کلامی، هل دادن، شکستن اشیا و غیره را مورد مطالعه و شناسایی قرار می دهد. وی افزود: در زندگی روزمره توهین ها، دلخوری ها، بی عدالتی ها، بی انصافی ها، خیانت ها و مورد تجاوز دیگران قرار گرفتن ها، مورد تهدید قرار گرفتن، خودپندارگی توسط تصورعمومی و به طور کلی مواردی که مربوط به موقعیت اجتماعی واقعی و پیامدهای قابل مشاهده ی آن در تبیین خشم مورد توجه قرار می گیرد. نقش های اجتماعی وسیعی در سطوح اجتماعی میانی مانند فضای خانوادگی، محیط های کاری و اشتغالی، بافت همسایگی و تقسیمات اجتماعی، ساختار و تشکیلات موقعیت را شکل دادند که آن ها فرد را در معرض خشم قرار می دهد. ساختار های سطحی اجتماعی میانی، تاثیرات ساختارهای کلان را در احساسات هدایت می کند. ترکمان با بیان اینکه بستر خانواده تجربه ی شدیدترین احساسات است، گفت: تجربه احساس خشم در فضای خانواده می تواند به دلایل عدم امکان تقسیم میزان محدود از زمان معین خود با دیگران، توقع بی جا، عدم توجه به حضور دیگران و حق دیگران، تقسیم کار غیر متعادل و نابرابر، وظایف و مسئولیت ها در قبال فرزندان، عیب جویی ها، مخالفت با آزادی ها باشد همچنین فضای کار و اشتغال، افراد را با سیستم های سطح بالای نابرابری و طبقه بندی اتصال می دهد و فعالیت های افراد را برای دوره های اساسی از زمان در طول روزهای زندگی بزرگسالی سازمان دهی می کند. به گفته وی محیط کار، زمینه و مفهومی مهم برای روابط اجتماعی حمایتی و همچنین منابع مهمی برای تعارض ها و ناسازگاری ها است و ضروریت های ساختاری کار از قبیل ساختار سازمانی، خودمختاری در کار و مشکلات روابط با همکاران و روسا از موارد پاسخ به دلیل خشم در محیط کار است. دکتر مهرداد عربستانی، نائب رئیس انجمن انسان شناسی ایران هم با بیان اینکه نتیجه نظرسنجی های بین المللی که در سال های اخیر بین کشورهای مختلف صورت گرفته است، نشان می دهد که تجربه خشم در بین ایرانیان بیش از بسیاری از کشورهای دیگر است و حتی در سال 2015 ایران رتبه ی اول تجربه ی خشم را در بین تمامی کشورهای جهان داشته است. باید توجه داشت که خشم هیجانی فعال است که می توان علل بروز آن را تنها در زمینه ای تعاملی به خوبی درک کرد و موقعیت هایی خاص و تفسیر انسان از این موقعیت هاست که می تواند باعث بروز تجربه خشم در انسان شود. وی افزود: خشم را می توان واکنش هیجانی قدرتمند و شدیدی دانست که وقتی مرزهای بنیادین شخصی یا گروهی مورد تعدی قرار می گیرد، بروز می کند. لازم به ذکر است که میان مردم توافقی عام وجود دارد که چیزهایی که باعث بروز خشم می شوند عموما شامل ناامیدی و ناکامی، تهدید استقلال یا اقتدار یا اعتبار، بی احترامی و اهانت، تخلف از هنجار یا قانون و احساس بی عدالتی است همچنین تفاوت در تجربه خشم ناشی از تفاوت در شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مانند فقر و نابرابری و محرومیت اجتماعی و نیز الگوهای فرهنگی تلقی می شود که زمینه ی بروز این تجربه را تشویق یا محدود می کند. این عضو هیات علمی دانشگاه تهران با بیان اینکه قدرت و منزلت که خود باعث کنترل بر زندگی و نیز دریافت احترام از جانب دیگران می شوند، از عوامل تعیین کننده در تجربه ی خشم در میان افراد و گروه های مختلف اجتماعی است. افزود: خشم سوای اینکه تاثیری عاطفی و فیزیولوژیک است، در واقع دارای ساختار مفهومی بسیار پیچیده ای نیز است که در استعاره های فرهنگی و زبانی ریشه دارد. هیجانات و ازجمله خشم نیز به همین صورت در داخل استعاره های هر فرهنگ جای گرفته، معنی و تفسیر شده و به سمت رفتاری خاص هدایت می شود. عربستانی یادآور شد: خشم می تواند نوعی از ارتباط جاندار برای گفت و گو در باب عدالت باشد پس خشم صدایی است که باید شنیده شود و اگر خشم تنها به عنوان از دست دادن کنترل هیجانی یا نوعی نقیصه شخصیتی مورد مذمت قرار گیرد، ممکن است منجر به سرکوب گفت و گو در باب بی عدالتی شود. نباید فقط به دنبال اهلی کردن خشم بود بلکه لازم است که به آن گوش دهیم و دلالت های آن را دریابیم.
یکشنبه ، ۱۵فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلامانه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]