واضح آرشیو وب فارسی:اتاق نیوز: سهیلا گلستانی معتقده در ابتدا به عنوان مخاطب بر رویه بخش هنر و تجربه خوش بین نبوده اما بعد از گذشت زمان و پیگیری های او در خصوص دیدن آثار در این بخش یکی از طرفداران آن شده است.به گزارش اتاق خبر، سهیلا گلستانی زاده تهران در سال 1359 و تحصیلات او در زمینه کارشناس تئاتر گرایش طراحی صحنه است وی بازیگری و کارگردانی و نویسندگی را در سینما و تلویزیون تجربه کرده و می توان گفت یکی از بی حاشیه ترین هنرمندان این عرصه به حساب می آید. گلستانی این روزها فیلم «دو» را روی پرده سینماهای هنر و تجربه دارد فیلمی که اخیراً جایزه هیأت داوران جشنواره ایرلند را به دست آورده و توانسته نظر منتقدان این کشور را به خود جلب کند. در فیلم «دو» که به نویسندگی و کارگردانی سهیلا گلستانی و تهیه کنندگی پرویز پرستویی، مهتاب نصیرپور، سوگل خلق، محمد ربانی، مهرانه مهین ترابی، محمدعلی سجادی و صابر ابر و... نقش آفرینی می کنند. ما به سراغ این بازیگر و کارگردان رفتیم و سؤالاتی در زمینه سینما را از او پرسیدیم که در گزارش می خوانید. خانم گلستانی برای اولین سؤال دلیل و نگاه شما از ساخت فیلم «دو» چه بود؟ فیلمنامه «دو» با نگاهی به یک داستان کوتاه نوشته شده و رسوبی بود از حال و هوایی که آن داستان برای من ایجاد می کرد اما علت اینکه چرا بین دیگر کارها سراغ این موضوع رفتم این بود که احساس کردم بخشی از دغدغه های جامعه امروزی که در آن زندگی می کنم در این داستان نهفته است بنابراین من را ترغیب کرد تا به آن بپردازم. ما به ازای قصه «دو» را تا چه حد در جامعه امروزی می بینیم؟ ما به ازای داستان این فیلم را به صورت فراوان در جامعه می بینیم چون در آن خصوصیات دورافتاده آدم ها و فقدان و همزیستی که تم هاس اصلی فیلمنامه هستند در آن وجود دارد. شما تجربه بازیگری هم داشتید بین بازیگری و کارگردانی کدامیک دشوارتر است؟ بازیگری دشواری های فراوانی دارد که ممکن است قابل بیان نباشد اما در شکل کارگردانی گونه ای از مسئولیت وجود دارد که طبیعتاً در هیچ کدام از سمت های دیگر فیلمسازی نیست و آن مدیریتی است که باید در کنار کارتان انجام بدهید و بسیار سنگین و دشوار است. تا چه حد روی بازی بازیگران این فیلم اشراف داشتید و چه اندازه با هم به تعامل می رسیدید؟ این یک کمک دوطرفه متقابل بود چون آنها نیز به راحتی و به گونه ای کاملاً حرفه ای خودشان را در اختیار من قرار می دادند اما اینکه چقدر لذت بردم و دغدغه من بود می توانم بگویم که کاملاً یکی از دغدغه های اصلی و بسیار جذاب در عین دشواری های موجود در آن برای من بود و زمان بسیار زیادی را برایش صرف می کردیم. می توان گفت مخاطب بازی های متفاوتی را از بازیگران «دو» خواهد دید؟ بله حتماً فارغ از کیفیت کلی فیلم اعتقاد دارم بازی هایی که در آن از بازیگران باسابقه می بینید متفاوت و قابل تأمل است و همان طور که اشاره کردم زمان زیادی را برای رسیدن به اهداف دلخواه در این زمینه صرف کردیم. با وجود بازیگران مطرح فیلم و قدرت مانور آنها در این زمینه تا چه حد براساس فیلمنامه پیش رفتید و چه اندازه بداهه وارد کار شد؟ ما از ایده ها بسیار استقبال می کردیم اما شکل و استراتژی این فیلم به گونه ای بود که بداهه به معنای متداول یا گونه های دیگر فیلم هیا سینمایی را چندان نمی پذیرفت می توانم بگویم بسیار و نزدیک به فیلمنامه و یا حتی منطبق بر آن پیش رفتیم و در کل عمده کارهایی که قرار بود به عنوان تغییر اتفاق بیفتد در مرحله پیش تولید آن هم در مورد تمامی عوامل انجام شد به عنوان نمونه پررنگ این موضوع تعاملی بود که با گروه صحنه و لباس داشتیم. با توجه به اینکه فیلم شما در بخش هنر و تجربه اکران شده آیا هدف شما از روز اول اکران در این گروه بود؟ به نظرم این طبقه بندی در هنگام ساخت اشتباه است اصلاً زمانی که فیلمساز قصد ساخت اثری می کند نمی داند برای چه بخشی از چه اکرانی می سازد اما می تواند بگوید که فیلمش با چه دیدگاهی و احتمالاً برای عمده چه سلیقه ای جالب باشد خود من زمانی که "دو" را می ساختم به این فکر نکردم در چه گونه ای از اکران قرار است دیده شود در کل فکر می کنم با توجه به شکل و شمایل فیلم بخش هنر و تجربه بستر مناسب تری برای اکران آن باشد. بعد از جشنواره چطور؟آیا آن جا به اکران در بخش هنر و تجربه فکر نکردید؟ خیر، این کار قرار بود اکران آزاد داشته باشد اما پخش کننده و تهیه کننده با این رویکرد که فیلم "دو" جزو آن دسته فیلم هایی به حساب می آید که اگر تماشاگر با یک پیش زمینه تفکر و میل به تفکر وارد سالن شود می تواند با فیلم ارتباط برقرار کند و بنا به شرایطی که خوشبختانه هنر و تجربه تجاربی را در ورودش به سینما کسب کرده به این نتیجه رسیدند که با اکران در این بخش بازدهی بهتر و بیشتری داشته باشد. آیا بخش هنر و تجربه را دنبال می کنید؟ بله، همیشه پیگیر فیلم های آن هستم. این بخش در مدت ورودش تا چه اندازه توانسته به سینمای ما کمک کند و حضورش تا چه حد برای سینمای ما نیاز بود؟ واقعیت اینجاست فکر می کنم صلاحیت این که فکر کنم چه زمانی و یا دیرتر و زودتر باید شروع به فعالیت می کرده را ندارم اما به شخصه فیلم های این بخش را به طور جدی دنبال می کنم چون اغلب آنها به من نوید یک تفکر و نگاه جدید را می دهند و فارغ از اینکه چقدر ممکن است معایب و کاستی هایی داشته باشد که قاعدتاً شامل هر فیلمی خواهد شد بستری را برای تعمق و تفکر و گونه دیگری دیدن را برای تماشاچی فراهم می کند که استقبال می کنم و با وجود اینکه اوایل به عنوان مخاطب چندان به این رویه خوش بین نبودم اما خوشبختانه جزو معدود فعالیت های هنری است که در حال باز کردن فضا برای فعالیت های مستمر و هدفمند است. به عنوان سؤال پایانی جدیدترین فعالیت شما چیست؟ کار جذابی برای بازیگری که به عنوان دغدغه بتوانم به آن بپردازم پیش نیامده اما این روزها بیشتر زمانم را صرف نگارش فیلمنامه می کنم و در کنارش اکران «دو» در جشنواره های مختلف خارجی را در دستور کار داریم. منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
یکشنبه ، ۱۵فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]