واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: محقق دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با انجام یک پژوهش آزمایشگاهی، امکان بازیابی نانولوله های کربنی مورد استفاده در فرایند تصفیه آب را مورد بررسی قرار داد. از نتایج حاصل از این تحقیق می توان جهت کاهش هزینه تصفیه آب های آشامیدنی و پساب های صنعتی حاوی مواد آلی طبیعی بهره برد. به گزارش سرویس فناوری ایسنا، امروزه مسائل مربوط به تصفیه آب های آشامیدنی و پساب های صنعتی به یکی از مهم ترین موضوعات مورد توجه محققان تبدیل شده است. نانولوله های کربنی از مواد پرکاربرد در زمینه تصفیه آب های حاوی مواد آلی طبیعی به شمار می روند. تولید این نانولوله ها هزینه های بالایی را به دنبال دارد. به علاوه، این نانولوله ها پس از جذب مواد سمی رفتار متفاوتی از خود نشان می دهند و اگر درون آب باقی بمانند، خود موجب تأثیرات مخرب زیست محیطی می شوند ازاین رو، بازیابی و استفاده مجدد از آن ها هم به لحاظ اقتصادی و هم به لحاظ زیست محیطی از اهمیت بالایی برخوردار است. دکتر علی نقی زاده مجری طرح، با اشاره به اینکه نانولوله های کربنی ظرفیت محدودی در جذب آلاینده ها دارند و به مرور زمان اشباع شده و امکان بازگشت مجدد مواد سمی جذب شده به آب وجود دارد؛ هدف از انجام این مطالعه را معرفی یک روش مؤثر جهت بازیابی نانولوله های کربنی پس از جذب اسید هیومیک و استفاده مجدد از آن ها عنوان کرد. وی برخی روش های مورد استفاده در بازیابی جاذب ها را معرفی کرده و معایب آن ها را این گونه برشمرد: «روش های مختلفی از قبیل روش های حرارتی، روش احیای شیمیایی و روش احیای بیولوژیکی به منظور بازیابی جاذب های مواد آلاینده استفاده می شوند. مصرف انرژی بالا، زمان احیای طولانی و تضعیف عملکرد جاذب از معایب عمده روش های مذکور است. ازاین رو، استفاده از روش های دیگر نظیر الکتروفنتون مورد توجه قرار گرفته است.» فرایند احیای الکتروفنتون با برخورداری از بازدهی بالا، انعطاف پذیری مناسب، زیست سازگاری خوب و سرعت احیای زیاد می تواند روش قابل قبولی جهت بازیابی نانولوله های کربنی به حساب آید. زیست سازگاری، بازدهی بالا، انعطاف پذیری و سرعت زیاد از مزایای مهم استفاده از فرایند الکتروفنتون جهت بازیابی نانولوله های کربنی محسوب می گردد. نقی زاده در رابطه با نحوه انجام مراحل و نتایج حاصل از این پژوهش افزود: «ابتدا نانولوله های کربنی تحت شرایط آزمایشگاهی با اسید هیومیک اقدام به اشباع نانولوله های کربنی کرده و در ادامه از روش الکتروفنتون جهت احیای این نانولوله ها استفاده کردیم. سپس پنج بار متوالی عملیات اشباع و احیاء نانولوله های کربنی انجام شد. در نهایت میزان بازدهی فرایند احیای نانولوله ها برای هر دوره اشباع و احیا بررسی شد. نتایج حاکی از بازدهی 98.32 درصدی احیای نانولوله های کربنی در شدت جریان 0.1 میلی آمپر و مولاریته پراکسید هیدروژن 0.05 است. همچنین میزان بازیابی پس از 5 مرحله اشباع و احیاء به 87% کاهش یافت.» این تحقیقات حاصل تلاش های دکتر علی نقی زاده- عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند است. نتایج این کار در مجله Arabian Journal for Science and Engineering (جلد 41، شماره 1، سال 2016، صفحات 155 تا 161) به چاپ رسیده است.
شنبه ، ۱۴فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]