محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830855689
روایت «آصفی» از حسادت در برجام
واضح آرشیو وب فارسی:صدای ایران: سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه گفت: «ما در برجام به توفیق رسیدیم و همان امر، حسادت بعضی ها را برانگیخت که البته قابل پیش بینی بود و خود بنده هم این را پیش بینی کرده بودم که بعد از برجام باید به فکر منطقه باشیم، چون منطقه به تحریک سعودی ها شیطنت خواهد کرد.» به گزارش صدای ایران، حمیدرضا آصفی، دیپلمات باسابقه کشورمان و سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه، در گفت گو با «آنا» به بررسی اوضاع دیپلماسی کشورمان در سال 94 از برجام تا قطع روابط عربستان با ایران و همچنین دلایل خانه نشینی این روزهایش و آینده سیاست خارجی پرداخته است. بخش اول این گفت وگو پیش تر منتشر شده بود. آنچه می خوانید بخش دوم و نهایی گفت وگوی «آنا» با حمیدرضا آصفی است. چرا پس از تغییر دولت، زمانی که بسیاری از دیپلمات های کشورمان که در دوره دولت نهم و دهم خانه نشین شده بودند و به کار بازگشتند به عرصه دیپلماسی بازنگشتید؟ آیا اصلا پیشنهادی برای بازگشت داشتید و خودتان این طور خواستید؟ من در دور دوم دولت آقای احمدی نژاد خودم را بازنشسته کردم. یک بازنشستگی زودهنگام. عملا چهار سال فعالیت دولتی نداشتم. بعد پیشنهادهایی در بخش های مختلف شد اما به این دلیل که کنار آمده بودم فکر کردم در زمینه تحقیق و تدریس فعالیت کنم و به زندگی خصوصی بپردازم. این طور راحت تر هستم. فکر می کنم انتخاب درستی هم داشتم و کار درستی کردم، به این دلیل که سیاست هم مانند ورزش است؛ وقتی شما کفش هایت را آویزان می کنی دیگر نباید دوباره به پا کنی. ما کفش ها را آویزان کرده بودیم. البته در ارتباط تنگاتنگ و گفت گو با دوستان هستیم ولی نسبت به کار اجرایی دیگر بی میل شده بودم. اصلا پیشنهادی به شما شده بود؟ بله. یکی دو بار حتی آقای دکتر خرازی تماس گرفتند و پرسیدند که برمی گردی؟ من گفتم خیر. ایشان حداقل دو بار با من تماس گرفتند. حالا باید جوان ترها باید بیایند. دیپلمات های دیگری هم در مدت هشت سال به مرور خانه نشین شده بودند اما بازگشتند. آن دیپلمات ها به جز یک یا دو مورد در وزارت امور خارجه بودند، اما مسئولیت نداشتند؛ یعنی بازنشسته نشده بودند اما من خودم را خیلی زود بازنشسته کردم. یک عادت بدی هم دارم وقتی به یک جمع بندی برسم دیگر نظرم را عوض نمی کنم. شما روزگاری سفیر ایران در امارات بودند، اکنون روابط ایران و امارات در سطح کاردار است و با توجه به اینکه بعد از قطع رابطه عربستان با ایران چنین مشکلی را با برخی دیگر از کشورهای منطقه نیز داشته ایم که تحت فشار عربستان اقدام کرده اند، سوال من این است که فکر می کنید ایران باید چه اقدامی برای اصلاح این وضع انجام دهد؟ این موضوع را باید از چند زاویه مورد بررسی قرار داد. این یک موضوع پیچیده است. ما در برجام به توفیق رسیدیم و همان امر، حسادت بعضی ها را برانگیخت که البته قابل پیش بینی بود و خود بنده هم این را پیش بینی کرده بودم که بعد از برجام باید به فکر منطقه باشیم، چون منطقه به تحریک سعودی ها شیطنت خواهد کرد. برجام جایگاه بین المللی ما را مجدداً تثبیت کرد و ما به جایگاه قبلی خود بازگشتیم. این موضوع، این تصور را برای سعودی ها ایجاد کرد که جا را برای آنها تنگ می کنیم؛ در حالی که اشتباه می کنند. همکاری بین ما و سعودی به نفع منطقه، ما و سعودی هاست و نمی توان با لجاجت های بچگانه در مورد مسائل سیاسی فکر کرد. از سوی دیگر سعودی ها در مناطق دیگر از جمله در سوریه و یمن شکست خورده اند. سعودی ها همه آبروی خود را در سوریه گذاشتند و شکست خوردند و بعد نیز همه آبروی خود را در یمن خرج کردند و شکست خوردند. بی دلیل زخمی شدند و این موضوع به ما ربط نداشت، بلکه به عملکرد غلط خود سعودی ها مربوط بود. بعد اتفاقات دیگری پیش آمد که در این موارد نیز جمهوری اسلامی ایران با همه این رویدادها با اغماض و دوراندیشی برخورد کرد. سعودی ها در همه عرصه ها باخته اند. دست به انتقام و کینه توزی زدند و با بعضی از کشورهایی که با آنها دوستی زیادی داشتند وارد یک توطئه شدند که منجر به قطع رابطه ما با خودشان و بحرین، کاهش رابطه با امارات شد و شرایط از حالت قبل فاصله گرفت. ما باید تماس های خود با این کشورها را از موضع قدرت، عزت و مصلحت بالاببریم. باید به آنها توضیح دهیم که شرایط بهتر با ایران برای شما هم خوب است و ایجاد آرامش و امنیت در منطقه تنها برای ایران خوب نیست بلکه برای همه کشورها خوب است. البته ما اقدامات ناصوابی هم در کشور مانند اشغال یا حمله به سفارت عربستان انجام دادیم اما اقدامی که سعودی ها کردند متناسب با این عمل نبود. آنها می گویند کار اشتباهی بود و ما هم می گوییم متأسفیم و تقبیح می کنیم. اما سعودی ها به دنبال بهانه جویی بودند. اماراتی ها را هم تحریک کردند. همین مسائل، فضای منطقه را کمی تیره و تار کرد. شاید چون همه ظرفیت وزارت امور خارجه متوجه برجام شده بود نتوانست به بعضی از نقاط چنان که باید برسد. باور ندارم که نمی خواست. وزارت امور خارجه دارای دیپلمات های خوبی است اما همه ظرفیت در جای دیگری متمرکز شد. باید صحبت های بیشتری با این کشورها انجام شود و من اطمینان دارم که همه این کشورها یک روزی خودشان بازمی گردند. یک انتقادی که برخی از منتقدان به آقای ظریف دارند نیز همین است که شاید به همین دلیل که می دانستیم عربستان به دنبال شیطنت و بهانه جویی است نباید با مناعت طبع با این کشور برخورد می کردیم و باید آقای ظریف برخورد تندتری در قبال عربستان از خود نشان می داد. اطلاعات من به اندازه آقای ظریف نیست. یک مسئول در این کشور به اندازه اطلاعات خود موضع گیری می کند. شاید از نظر ظاهری همین انتقاد وارد باشد ولی شاید اگر من و شما هم به اطلاعات ریز دسترسی پیدا کنیم احساس کنیم باید همان کار را انجام دهیم. به نظر من چنین قضاوت هایی باید مبتنی بر اطلاعات دقیق باشد که من آن اطلاعات را در اختیار ندارم. به موضوع امارات برگردیم. تعداد زیاد زندانیان ایرانی در امارات همیشه یکی از معضلات بوده است. بسیاری از خانواده های این زندانیان از ضعف حقوقی و نداشتن دسترسی به خدمات کنسولی ما در آنجا معترض هستند. درباره این انتقادها چه می گویید؟ وضع زندانیان در کشورهای مختلف متفاوت است. نکته اصلی این است که امکانات وزارت امور خارجه محدود است و نمی تواند برای هر زندانی یک وکیل اختیار کند. یک وقتی بحث پولی و مالی می کنیم که این امر را باید با واقعیت های موجود در نظر گرفت. نکته دیگر این است که نوع زندانیان متفاوت است. اگر فهرست زندانیانی را که در امارات هستند، ببینید نشان می دهد که بیشتر زندانیان به دلیل مواد مخدر در حبس هستند. درست است که آنها هم شهروند هستند و باید کمک کرد اما بین کسی که به دلیل قاچاق مواد گرفتار شده است با کسی که به دلیل ورشکستگی گرفتار شده است خیلی فرق وجود دارد. وزارت امور خارجه اولویت را برای کسی می گذارد که مشکلات ناخواسته تری دارد. من در زمانی که سفیر بودم یک کارمند ایرانی یک شرکت تجاری در جاده تصادف کرده بود و باعث کشته شدن چهار نفر شده بود. من نهایت تلاشم را کردم، با پرداخت دیه این فرد آزاد شد و باعث شدیم تا دولت امارات از حق خود بگذرد. به هر حال واقعیت این است که اولویت بندی هایی باید وجود داشته باشد، هر چند که ممکن است برخی از شهروندان ایرانی از این موضوع خوششان نیاید. زمانی که من معاون پارلمانی وزارت امور خارجه بودم یک آقایی در تایلند به دلیل مواد مخدر محکوم به اعدام شده بود، ما از همه ظرفیت ها استفاده کردیم که این اعدام تبدیل به حبس ابد شود. شهروند ایرانی چه خطاکار باشد یا خیر، شهروند ماست و ما خودمان را ملزم به دفاع می دانیم اما در اولویت بندی چیزهایی را در نظر می گیریم. یک نکته مربوط به معاضدت کنسولی است. زمانی که من سفیر بودم و البته اکنون هم همین طور است، من در زندان های مختلف در هفت ایالت با همه زندانی ها ملاقات می کردم . خیلی از زندانی ها با من هنوز ملاقات می کنند و برای من کارت تبریک می فرستند. سفیرهای دیگر هم همین کار را می کنند. البته وضع زندان های امارات بسیار بد است، هوا گرم و زندان ها بهداشتی نیست. خیلی دشوار است. ما به این موضوعات البته اعتراض می کردیم و بهبودهایی هم حاصل می شد. اگر منظور ملاقات و صحبت است که این کار همیشه انجام می شود اما در مورد وکیل گرفتن در صورتی که خود زندانی متحمل هزینه شود این کار هم انجام می شود اما اگر فکر کنید برای همه زندانی ها وکیل گرفته شود باید خدمت آقای روحانی بروید و بگویید یک بودجه خوبی به وزارت امور خارجه بدهد. به دورانی که شما سخنگوی وزارت امور خارجه بوده اید، برویم؛ می گویند تکذیب کار سخنگویی است، شما هم تکذیب می کردید؟ همه سخنگوها وقتی چیز نامربوطی را می شوند باید تکذیب کنند. فکر می کنید کدام سخنگو بعد از خودتان برجسته تر بوده است؟ همه از من بهتر بوده اند. همه خوب بودند. اینها همه همکاران و رفقای من بودند. همه خوب بودند. همه زحمت می کشند و پرتلاش هستند و هر کدام در یک زمینه ای ویژگی ممتازتری دارند. خانم افخم به عنوان تنها سخنگوی زن از نظر شما چطور بود؟ خانم افخم هم چون از ابتدا در همین حوزه در وزارت امور خارجه بود پشتوانه کاری قوی ای برای کاری که انجام می داد، داشت. ایشان در زمان سخنگوییبا شما کار می کردند؟ همه اینها با من کار می کردند. فکر می کنید که با توجه به رویدادهای سال 94، سیاست خارجی ایران در سال 95 به چه سمتی خواهد رفت؟ من آینده سیاست خارجی را خوب می بینم . فقط نگران هستیم که انتخابات به جای همدلی شکاف ها را بیشتر کند. اگر این انتخابات منجر به همبستگی شود ، این انتخابات پرشور که مردم به این شکل پای صحنه آمدند پشتوانه جدی وزارت امور خارجه خواهد بود. اگر وفاق در کشور به وجود بیاید و همدلی بین گروه ها و گرایش ها باشد سیاست خارجی ما قطعا سال آینده موفق تر از امسال خواهد بود ولی اگر این انتخابات باعث کشمکش شود مشکلاتی وجود خواهد داشت. به هر حال من سال آینده را برای سیاست خارجی خوب می بینم به چند شرط: یکی همین بود که گفتم و دوم اینکه بتوانیم در زمینه های صنعت و اقتصاد خود را بازسازی کنیم. دیپلماسی مستقل از توان داخلی نیست و باید چند مولفه داشته باشید تا دیپلماسی قوی شود. دموکراسی و چسبندگی مردم و دولت باید وجود داشته باشد و توان اقتصادی و نظامی بالا. البته افرادی که در جایگاه دیپلمات نشسته اند نیز باید توانمند باشند وگرنه ممکن است همه این امکانات را در اختیار یک سری دیپلمات ناتوان بگذارید و همه سرمایه ها ازبین برود. اتفاقی که امسال افتاد این بود که سرمایه ها در اختیار افراد توانمند قرار گرفت. اگر به داخل برسیم وضع دیپلماسی در خارج خوب می شود.
شنبه ، ۱۴فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای ایران]
[مشاهده در: www.sedayiran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها