محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830870263
آمریکا علاوه بر حفظ تحریم های قبلی، هر از چندگاه تحریم های جدیدی به بهانه های غیرهسته ای بر تحریم های هسته ای می افزاید
واضح آرشیو وب فارسی:خوبان خبر: رهبرمعظم انقلاب در بیانات نوروزی در حرم رضوی(ع) درباره راه طی شده از سوی دولت محترم طی ۳ سال گذشته نظرات و دیدگاه های مستندی ارائه فرموده و به جد خواستار تحقق آن شدند.به گزارش خوبان ، ۱- بخش اصلی ماجرا سال گذشته از همین روز آغاز شد. در دقایق پایانی روز سیزدهم و در آغاز روز چهاردهم فروردین ماه سال ۱۳۹۴، تیم هسته ای کشورمان و گروه کشورهای ۵+۱ بعد از یک دور فشرده مذاکرات در شهر لوزان سوئیس به توافق رسیدند و اعلام کردند که برنامه جامع اقدام مشترک هسته ای ایران و ۵+۱ (برجام) در آینده ای نزدیک بر مبنای «توافق لوزان» تدوین و به اجرا درخواهد آمد. دولت محترم از توافق لوزان با عنوان یکی از دستاوردهای بزرگ – و بعدها با عنوان بزرگترین دستاورد – تاریخ انقلاب یاد می کرد و بر این باور بود که توافق لوزان به معنای «تسلیم قدرت های بزرگ جهان در مقابل خواست و اراده ایران است»! و مدعی بود که به فتح الفتوح! دست یافته و «آفتاب تابان» در عرصه کشور طلوع کرده و به نورافشانی مشغول است. از همان ساعات اولیه اعلام توافق لوزان سیل تبریک و تهنیت از سوی دولتمردان خطاب به یکدیگر و ملت ایران سرازیر شد و بسیاری از مسئولان دیگر نیز – متاسفانه بدون توجه به اصل ماجرا و بی آن که از محتوای توافق باخبر باشند- این پیروزی بزرگ! را به دولت و مردم تبریک گفتند و… کیهان در همان ساعات اولیه با مراجعه به متن توافق لوزان و مقایسه «داده»ها و «گرفته »های آن، به این نتیجه رسیده بود که نه فقط میان داده ها و گرفته ها توازنی وجود ندارد، بلکه در مقابل امتیازهای نقد فراوانی که داده ایم، غیر از چند «وعده نسیه» چیزی به دست نیاورده ایم. کیهان با استناد به این برداشت که برگرفته از متن توافق لوزان بود، به گلایه و از سر هشدار، اعلام کرده بود «نام توافق دو مرحله ای را بیانیه مطبوعاتی گذاشته ایم و در یک کلمه باید گفت؛ اسب زین شده را داده ایم و افسار پاره تحویل گرفته ایم». دولتمردان محترم اما، نه خدای نخواسته از روی «بدخواهی»! بلکه به علت اعتماد فراوان – و البته بی علت! – به آمریکا، کماکان از دستیابی به یک پیروزی بزرگ سخن می گفتند و در همان حال، منتقدان را به کج فهمی!، تندروی!، جنگ طلبی!، کاسب تحریم! و حتی همراهی با اسرائیل متهم می کردند. از جمله در همان ایام، روزنامه انگلیسی گاردین نوشت «در همه دنیا فقط ۲ نفر از توافق هسته ای لوزان عصبانی هستند، نتانیاهو در اسرائیل و مدیرمسئول کیهان در ایران»! ۲- بسیاری از منتقدان با استناد به این که «توافق لوزان» یک «پیش نویس» است که قرار است «برجام» بر مبنای آن تدوین شود، خواستار توجه و دقت نظر دست اندرکاران در برخی از بندها و مفاد آن بودند اما دولت محترم تقریبا – بلکه تحقیقا- به هیچیک از انتقادها توجهی نکرد و کماکان به راهی که در پیش گرفته بود ادامه داد. روز ۲۰ فروردین ماه ۹۴ رهبرمعظم انقلاب در دیدار مداحان با ایشان به ماجرای یاد شده، اشاره ای گذرا، اما راهگشا داشته و فرمودند؛ «می پرسند چرا فلانی(رهبری) درباره هسته ای موضع نگرفته، جایی برای موضع گیری وجود نداشته، مسئولین می گویند هنوز کاری انجام نشده و چیز الزام آوری نیست… نه موافقم نه مخالف. ممکن است طرف بدعهد مقابل بخواهد در جزئیات، کشور ما را محصور کند؛ اینکه حالا به بنده و دیگران تبریک می گویند بی معنیست؛ آنچه تاکنون انجام شده نه اصل توافق و محتوای آن را تضمین می کند، نه حتی اینکه مذاکرات تا به آخر برسد». در بیان رهبرمعظم انقلاب نیز به وضوح دیده می شود که ایشان توافق لوزان را یک توافق دو مرحله ای (تصویب کلیات بدون اشاره به جزئیات) می دانند و هشدار می دهند که «ممکن است طرف بدعهد مقابل بخواهد در جزئیات کشور ما را محصور کند». ۳- ماجرا همچنان ادامه یافت تا نهایتا به تصویب برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل رسید. در این فاصله نیز، منتقدان با استناد به برخی از مفاد و بندهای مندرج در برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ نگرانی های جدی خود را مطرح کرده و هشدار می دادند که حریف نه فقط در پی نابودی فعالیت هسته ای کشورمان – و یا دستکم، بی اثر و بی فایده کردن آن- است بلکه اهداف شوم دیگری را که براندازی تدریجی و پلکانی نظام اسلامی است، در آستین دارد و با استناد به متن دو سند یاد شده توضیح می دادند برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ به گونه ای تنظیم شده است که در صورت اجرا، اولا هیچیک از تحریم ها برداشته نمی شود و ثانیا اقتدار ایران اسلامی را تضعیف و در نهایت به سمت صفر میل می دهد. به عنوان نمونه – و فقط به عنوان یک نمونه از میان بسیارها – کیهان در تیرماه ۹۴ طی یادداشتی با عنوان «ترمز نباشید، آماده باشید» به بند ۳ از ضمیمه B قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل (۲۲۳۱) اشاره کرده و آورده بود؛ «موضوع بند یاد شده اگرچه در نگاه اول، «موشک های بالستیک با قابلیت حمل تسلیحات هسته ای» است و شاید همین «ظاهر فریبنده» برخی از دوستان را به این باور کشانده است که موشک های بالستیک ایران مشمول این بند نمی شوند! ولی فقط با اندکی دقت به وضوح می توان دید که «قابلیت حمل کلاهک هسته ای» فقط یک بهانه برای توقف تولید، آزمایش و نهایتا حذف این سلاح استراتژیک – و متعارف – از سامانه تسلیحاتی کشورمان است… که عواقب فاجعه آمیز آن به آسانی قابل فهم خواهد بود.» و این روزها، حریف با استناد به همین بند از قطعنامه که در برجام نیز آمده است، تولید موشک های بالستیک کشورمان را «در تقابل با برجام»! دانسته و موضوع را به شورای امنیت سازمان ملل احاله داده است و نمونه های دیگری از همین دست که آمریکا با تردستی در برجام گنجانده است و این روزها با استناد به آن، اهداف غیرهسته ای خود را پی گرفته است و هر روز ادعای تازه ای را از آستین بیرون می آورد و … این رشته سر دراز دارد که بیرون از محدوده این نوشته محدود است. ۴- امروزه اما، دیر باورترین افراد نیز در این واقعیت تلخ تردیدی ندارند که حریف «کلاهی را که در لوزان برداشته بود در ژنو بر سرمان گذاشته است»! و در مقابل امتیازات نقد فراوانی که سخاوتمندانه- بخوانید ساده اندیشانه- به طرف مقابل داده ایم، حتی وعده نسیه هم دریافت نکرده ایم! چرا که آمریکا و متحدان اروپائیش «وعده»های نسیه ای را هم که داده بودند، یکی بعد از دیگری پس می گیرند. تحریم ها نه فقط لغو که تعلیق هم نشده اند، دارایی های بلوکه آزاد نشده، سوئیفت- مبادله بین بانکی – همچنان مسدود است. اجازه بیمه های تکمیلی و مکمل بین المللی که از ضروریات تجارت خارجی است، داده نشده است. تحریم مبادله دلاری کماکان پابرجاست. به هیچ شرکت خارجی اجازه سرمایه گذاری در ایران داده نشده و بسیاری از آنها اعلام کرده اند که از بیم مجازات آمریکا حاضر به سرمایه گذاری در ایران نیستند و کاش ماجرا به همین جا ختم می شد، ولی آمریکا علاوه بر حفظ تحریم های قبلی، هر از چندگاه تحریم های جدیدتری نیز به بهانه های غیرهسته ای بر تحریم های هسته ای می افزاید. آیا غیر از این است؟ ۵- قرار بود همه توافقات «برگشت پذیر» باشد و در صورت تخلف و بدعهدی طرف مقابل، جمهوری اسلامی ایران نیز از انجام توافقات خودداری کند ولی متاسفانه این «قرار» برقرار نبوده و بسیاری از آنچه که نقدا داده ایم قابل بازگشت نیست و یا این که بازگرداندن آن با تحمل خسارت های فراوان همراه است و عجیب آن که هنوز هم برخی از دولتمردان محترم از امتیازاتی که داده ایم با عنوان امتیازی که گرفته ایم یاد می کنند؟ به عنوان مثال، جناب رئیس جمهور می فرمایند «پیش از این در مخیله هیچکس نمی گنجید که ایران بتواند UF6 -هگزا فلوئور اورانیوم- یعنی اورانیوم غنی شده را صادر کند و در مقابل کیک زرد وارد کند! این ادعا در حالی است که UF6 چند مرحله بالاتر و ارزشمندتر از کیک زرد است و اظهارنظر رئیس جمهور محترم مانند آن است که تعویض سکه های طلا با سکه های مسی و برنزی را افتخار بدانیم! و نمونه های دیگری از همین دست که در مقابل آن فقط باید تأسف خورد و از جناب روحانی گلایه کرد که تا کی می خواهند شعور مردم را دست کم بگیرند؟! ۶- دولت محترم طی نزدیک به ۳ سال گذشته همه آنچه را که در چنته داشت به میدان آورد و با این تصور – بخوانید توهم – که همه امور کشور حتی آب خوردن مردم هم به توافق هسته ای – بخوانید توافق با آمریکا – بستگی دارد، دست به کار شد و رهبرمعظم انقلاب با وجود آن که از ابتدا اعلام کرده بودند به آمریکا اعتماد ندارند، نه فقط به دولت اجازه مذاکره در چارچوب مسائل هسته ای را دادند بلکه از حمایت دولتمردان در این عرصه نیز دریغ نورزیدند. ولی امروزه به گواهی واقعیات غیرقابل تردید که به چند نمونه از آن اشاره شد، به وضوح می توان دید که؛ اولا: مسیر هسته ای طی شده از سوی دولت نه فقط دستاورد قابل توجهی نداشته است، بلکه «از دست داده»های بسیاری نیز در پی داشته است. ثانیا: گشایش اقتصادی مورد نظر دولت نیز که رئیس جمهور محترم آدرس آن را در توافق هسته ای می داد و به زبان حال و قال، این گشایش را در کنار آمدن با آمریکا تلقی می کرد، به بن بست رسیده است. گفتنی است رهبرمعظم انقلاب در بیانات نوروزی سال ۹۴ خویش در حرم رضوی(ع) به دو دیدگاه درباره گشایش اقتصادی، یکی با نگاه به ظرفیت های داخلی و دیگری با نگاه به بیرون مرزها اشاره کرده و دیدگاه دوم را «عقیم» معرفی کرده بودند. آقای رئیس جمهور در تبلیغات انتخاباتی خود و پس از آن قول داده بود که علاوه بر چرخ سانتریفیوژها، در پی چرخش چرخ معیشت مردم نیز هست ولی با تأسف باید گفت؛ امروزه نه فقط بیش از ۱۲ هزار دستگاه سانتریفیوژ از چرخش افتاده است، بلکه چرخ معیشت مردم نیز، به عقب می چرخد. رکود غوغا می کند، گرانی و افزایش جهشی قیمت ها اقشار مستضعف یعنی صاحبان اصلی انقلاب را کلافه کرده است. بیکاری گریبان بسیاری را گرفته است و… ۷- امسال رهبرمعظم انقلاب در بیانات نوروزی در حرم رضوی(ع) و سپس در دیدار مداحان اهل بیت با ایشان، درباره راه طی شده از سوی دولت محترم طی ۳ سال گذشته نظرات و دیدگاه های مستندی ارائه فرموده و به جد خواستار تحقق آن شدند. حضرت ایشان ادامه اجرای برجام با مشخصات امروزی آن را «خسارت محض» نامیده و با اشاره به بدعهدی های آمریکا و کینه توزی بی وقفه قدرت های استکباری علیه ایران اسلامی، بازگشت به اقتصاد مقاومتی و تکیه بر ظرفیت های درونی را گره گشا معرفی کردند و مخصوصا پیشنهاد مطرح شده این روزها درباره عملیاتی کردن برجام ۲ و ۳ و … را ترفند القایی آمریکا دانسته و مسئولان را از فرو غلتیدن در این دام برحذر داشتند. و اکنون که حضرت ایشان، رشته های آمریکا را پنبه کرده و «سره» را از «ناسره» جدا ساخته و پیش روی ملت و مسئولان نهاده اند، نوبت به دولت، مجلس و همه مسئولان رسیده است که حرکت خود را براساس این نقشه راه تنظیم کرده و در سالی که نام اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل بر تارک آن نقش بسته است، دستی از آستین همت بیرون آورده و دست به کار شوند. حسین شریعتمداری
شنبه ، ۱۴فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خوبان خبر]
[مشاهده در: www.khoobankhabar.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها