واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ نیوز: همسر شهید هسته ای رضایی نژاد می گوید: من قبل از به دنیا آمدن آرمیتا فکر می کردم کارم ارجحیت دارد، واقعاً تصورم این بود، اما الآن اولویت اولم آرمیتا و آرامش روانی او است. آدم ایده آل گرا و مادر سختگیری هستم.به گزارش بلاغ ، شهید داریوش رضایی نژاد در تاریخ 20 بهمن سال 1355 در شهرستان آبدانان از شهرستان های استان ایلام به دنیا آمد. او با وجود نبوغ ذاتی در امور کارگاهی و آزمایشگاهی که از ویژگی های تمامی نوابغ و مخترعان است در تحصیل و پذیرش و اجرای آکادمیک نیز بسیار منظم و کوشا بود و ضمن فراگیری و کسب تجربه در رشته خود، در زمینه استفاده از رایانه و علوم کامپیوتری بسیار توانا بود و با داشتن چنین توانایی هایی، توانست در مدت هفت ترم و با رتبه اول و به عنوان دانشجوی برتر دانشگاه، از دانشگاه خود فارغ التحصیل شود. به محض فارغ التحصیلی به عنوان پژوهشگر در مراکز مهم تحقیقاتی و علمی کشور مشغول به کار شد و در عرصه ای که فعالیت داشت، توانایی فراوانی داشته و نبوغ و تلاش خود را در مسیر خدمت به کشور قرار داد. شهید رضایی نژاد در همان نخستین سال شروع به کار، در آزمون کارشناسی ارشد سال 1378 در رشته مهندسی برق، گرایش قدرت، در دانشگاه دولتی ارومیه پذیرفته و مشغول به ادامه تحصیل در دوره کارشناسی ارشد شد. در تیرماه سال 1379 ازدواج کرد و صاحب یک فرزند دختر به نام آرمیتا شد. شهید رضایی نژاد با قبولی در تمام مراحل آزمون دکترای سال 1390 در دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی پذیرفته شد، اما متأسفانه فرصت به پایان رساندن این مقطع تحصیلی را پیدا نکرد و اول مرداد سال 1390 توسط سرویس جاسوسی اسرائیل «موساد» که نتوانستند این دانشمند هسته ای پرتوان را تحمل کنند، در مقابل چشمان همسر و فرزند خود به شهادت رسید و در جوار بهترین های عالم بشریت نزد خداوند متعال جای گرفت. همیشه دوست دارم زمانی که آرمیتا به خانه می رسد من هم خانه باشم شهره پیرانی همسر شهید هسته ای داریوش رضایی نژاد، متولد 1358 در شهرستان آبدانان (استان ایلام) و دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه تهران است. او نیز همچون دیگر مادران این سرزمین دغدغه های مختلفی برای فرزندش و نحوه تربیت او دارد. آرمیتا رضایی نژاد که بعد از دیدار با رهبری به چهره مشهوری در میان فرزندان شهدا تبدیل شده است تحت ظرافت نگاه این مادر رشد می کند و قد می کشد تا آرمان های پدر شهیدش را ادامه دهد. قطعاً کنجکاوی هایی در مورد روش تربیت همسر یک شهید هسته ای و اصول برخورد با فرزند در میان مادران امروز وجود داشته باشد. سالروز میلاد دخت پیمبر اسلام(ص) حضرت فاطمه زهرا(س) و روز بزرگداشت مقام مادر بهانه خوبی برای رفتار مادرانه یک همسر شهید هسته ای است که اتفاقاً دغدغه های اجتماعی و فرهنگی بسیاری نیز دارد. شهره پیرانی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم با اشاره به وسعت فعالیت های اجتماعی اش درباره وضعیت تحصیلش چنین می گوید: الآن دانشجوی علوم سیاسی دانشگاه تهران هستم. پروپوزالم تصویب شده است. دوره کارشناسی در دانشگاه تهران و دوره ارشد را در دانشگاه علامه در رشته علوم سیاسی گذراندم. گرایشم در دوره دکترا مسائل ایران بود، چون می خواستم روی خشونت سیاسی کار کنم، الآن هم ملموس ترین نوع خشونت سیاسی که می توان روی آن کار کرد، بحث داعش است. پیرانی اجرای گفتگوهای مستند «ملازمان حرم» ویژه همسران شهدای مدافع حرم اهل بیت(ع) را به عهده دارد و در هر قسمت به سراغ همسر یکی از شهدا می رود. ملازمان حرم ساخته تلویزیون اینترنتی نصر است که در شبکه افق سیما نیز پخش می شود. با وجود این، پیرانی از مشغولیت این روزهایش چنین می گوید: تقریباً سعی دارم کار دیگری غیر از درس خواندن انجام ندهم. ترجیحم این بود که درس بخوانم و بیشتر وقت خود را برای آرمیتا بگذارم. همیشه دوست دارم زمانی که آرمیتا به خانه می رسد من خانه باشم چون احساس امنیت می کند. کارهای اجتماعی هم انجام می دهم. دغدغه فعالیت های اجتماعی را از قبل داشتم. قبل از به دنیا آمدن آرمیتا فکر می کردم کار برایم ارجحیت دارد/ الآن اولویت اولم آرمیتا و آرامش روانی او است همسر شهید رضایی نژاد که همچون سایر مادران این سرزمین معتقد است قبل از هر سمت و کار و عنوانی یک مادر است، از اوقاتی که برای فرزندش صرف می کند چنین می گوید: من قبل از به دنیا آمدن آرمیتا فکر می کردم کارم برای من ارجحیت دارد، واقعاً تصورم این بود. تا دو هفته قبل زایمانم، محل کارم نفهمیدند من بچه دار می شوم چون نمی خواستم کارم را از دست بدهم. 2 هفته قبل از زایمان این مطلب را بیان کردم چون کارم نیاز به پیگیری داشت. یک ماه بعد از به دنیا آمدن آرمیتا هم کار را ادامه دادم. او ادامه می دهد: وقتی بعد از گذشت یک ماه از تولد آرمیتا به محل کار رفتم، اتفاقی افتاد که شرایط را عوض کرد. آرمیتا پیش داریوش بود. چون آرمیتا بچه سختی بود و لب به شیشه شیر و پستانک نمی زد، وقتی من فقط به اندازه یک ساعت تأخیر کرده بودم، به اندازه ای گریه کرده بود که از خستگی خوابش برده بود. این وضعیت فرزندم من را منقلب کرد. من باید انتخاب می کردم. بچه من ثمره زندگی من است. فکر می کنم کار و درس هر زمانی فرصتش وجود دارد. اما الآن اولویت اولم آرمیتا و آرامش روانی او است. قطعاً به دنبال کاری هستم که به این آرامش روانی آرمیتا لطمه نزند. بعد از شهادت داریوش سعی کردم به گونه ای زندگی خود را مدیریت کنم که به آرمیتا ضربه وارد نشود. تربیت فرزند مخصوصاً برای یک همسر شهید مسئولیت بزرگی است/ آدم ایده آل گرا و مادر سختگیری هستم همسر شهید هسته ای با اشاره به پیچیدگی و سختی تربیت فرزند می گوید: بچه داری و تربیت فرزند سخت است، مسئولیت بزرگی است. مخصوصاً برای یک همسر شهید. وقتی همسر نباشد این بچه هرچه از آب درآید مسئولیتش با او است. من هم آدم ایده آل گرایی هستم و دوست دارم بچه عاقبت به خیری داشته باشم. اصولی را برای خودم در نظر گرفتم و با مشورت گرفتن این اصول را اجرایی کردم. مدرسه ای که استانداردهای من را در نظر داشته است برای فرزندم انتخاب کردم. راهم را می روم و باقی مسائل را به خدا سپردم. وقتی از اصول خاص او برای تربیت آرمیتا سؤال می شود، می گوید: به خلاف ظاهرم، مادر سختگیری هستم. در مورد آرمیتا اولین چیزی که بعد از شهادت داریوش به اطرافیان گفتم این بود که ترحم ممنوع است. بچه های بسیاری در موقعیت آرمیتا هستند. این جوری نیست که بگویم چون پدر خود را از دست داده است پس هرکاری باید بکند، اینکه پدر ندارد باید بی مسئولیت بار آید و هرکاری دلش می خواهد بکند، این اغماض را در مورد آرمیتا ندارم چه قبل از شهادت و چه بعد از شهادت داریوش چنین بوده است. به همه هم این را گفته ام تربیت آرمیتا با من است و ترجیحم این است که در این حوزه کسی دخالتی نکند. مهم ترین اصل در برخورد با آرمیتا برای من مسئولیت پذیری است/ آرمیتا فکر می کرد بعد از مکلف شدن نمی تواند به دیدار رهبری برود مادر آرمیتا ادامه می دهد: مهم ترین اصل در برخورد با آرمیتا برای من مسئولیت پذیری است، کوتاه هم نیامدم. آرمیتا می داند به محض رسیدن به خانه اولین وظیفه تکالیفش است. جایی لازم باشد من نظارت می کنم ولی مسئولیت با خود او است. اگر اشتباهی کند باز مسئولیت با خود او است. این مورد برای خود من دغدغه بود. برایم مهم است کاری را که به عهده اش است باید به خوبی انجام دهد، باید برای کارهایش وقت بگذارد. خدا را شکر تا کنون خوب بوده است و نمی دانم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. همسر شهید رضایی نژاد با اشاره به دیدار آرمیتا با رهبری در 17 ربیع الاول که بعد از به سن تکلیف رسیدن دخترش بود، می گوید: آرمیتا از جهتی ناراحت بود که مکلف شده است و فکر می کرد به این دلیل دیگر او را نزد رهبری نمی برند. در یک مراسمی به ما گفتند "می توانید خدمت رهبری بروید". که آرمیتا توانست باز با رهبری دیدار داشته باشد. البته آرمیتا را می برند و من هم بعضی وقت ها می روم. در حد چند دقیقه معمولاً این دیدارها انجام می شود. من نیت کرده بودم اگر این بار رفتم صحبتم درباره شهدای مدافع حرم و خانواده های این عزیزان باشد. من در آن فرصتی که بود درباره مدافع حرم و کاری که انجام می دهیم گفتم و التماس دعا داشتم. رهبری هم در جواب گفتند "سلام ما را خدمت این خانواده ها برسانید".
شنبه ، ۱۴فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]