محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803367725
داستان زندگی «ریاض محرز»؛ ستاره الجزایری لسترسیتی/ با عشق از پاریس!
واضح آرشیو وب فارسی:ورزش جهان: ورزش جهان-احمد محرز 54 ساله بود که به دلیل مشکل قلبی از دنیا رفت. پسر دوم او، ریاض آن زمان 15 سال داشت. سال 2006 بود و ریاض که از مرگ پدرش بسیار پریشان شده بود، تصمیم گرفت هرطور شده باعث افتخار او شود؛ بنابراین روی استعدادی تمرکز کرد که احمد برای به بار نشستن آن تلاش زیادی کرده بود. محرز جوان که در آن زمان در لیگ محلی پاریس بازی می کرد، سال ها بعد برای تیم ملی کشور محل تولد پدرش، الجزایر، بازی کرد و این فصل با درخشش در ترکیب لسترسیتی، به یکی از بهترین بازیکنان لیگ برتر انگلیس تبدیل شد: «پدرم همیشه حامی من بود؛ او همیشه می خواست من فوتبالیست شوم. او همیشه با من بود. او در هر بازی همراه من می آمد تا به من کمک کند. او زمانی برای یک تیم کوچک در الجزایر بازی می کرد و در فرانسه هم، به فوتبال ادامه داد؛ بنابراین می دانست چه چیزی باید بگوید. من هم به حرف هایش گوش می دادم. مرگ او یک نقطه شروع بود. نمی دانم بعد از مرگ او من جدی تر شدم یا نه اما بعد از مرگ پدرم، اوضاع برای من خوب پیش رفت. شاید در ذهنم، بیشتر می خواستم موفق شوم.» او برای باشگاه محلی سارسل، در حومه شمال پاریس، بازی می کرد؛ جایی که جمعیت مهاجر زیادی داشت، اما دورنمای درخشانی برای داشتن یک دوران حرفه ای خوب دیده نمی شد: «ما پولدار نبودیم، اما فقیر هم نبودیم. مادرم از سرکار می آمد و تمام تلاشش را می کرد تا ما خوب غذا بخوریم.» اما محرز جوان بشدت لاغر بود و همین باعث شد چند مربی، با وجود تکنیک خیره کننده او، اطمینانی به فوتبالیست شدنش نداشته باشند: «آنها می گفتند من خیلی لاغر هستم و همه می توانند توپ را از من بگیرند. من تکنیک خوبی داشتم، اما از نظر فیزیکی خیلی قوی نبودم. سریع نبودم، اما همیشه سخت کار می کردم.» محمد کولیبالی که در آن زمان مدیر فنی سارسل بود، با تائید حرف های ریاض، به اکیپ گفت: «او خیلی نحیف بود اما هرگز تسلیم نمی شد و این تلاش، نتیجه داد. می توانید ببینید که او در زمین هرگز پنهان نمی شود. او خیلی زود یاد گرفت که باید مسئولیت پذیر باشد. او فقط تکنیکی نیست؛ شور و شخصیت هم دارد که برای یک بازیکن بزرگ لازم است.» در سال 2009 بود که باشگاه کوچک کامپر، محرز را به خدمت گرفت. تنها شش ماه بعد از پیوستن به این باشگاه از پاری سن ژرمن و مارسی پیشنهادهایی دریافت کرد اما ترجیح داد به باشگاه دسته دومی لوهاور برود: «لوهاور انتخاب خوبی برای من بود، زیرا سیستم جوانان خوبی دارد. من ابتدا برای تیم زیر 21 ساله ها بازی کردم و سپس برای تیم اول. وقتی شروع به بازی در تیم اول کردم، ابتدا شرایط دشوار بود زیرا در دسته دوم فرانسه، تیم ها همیشه خیلی دفاعی بازی می کنند و به نظر می رسد همه به دنبال نتیجه صفر ـ صفر هستند. سال اول دشوار بود، اما سال دوم خوب شد. پس از آن به لستر آمدم. زندگی من همیشه همین طور بوده؛ قدم به قدم پیش رفتم.» هرچند وقتی او قصد داشت در سال 2014 به لستر که در آن زمان در لیگ چمپیونشیپ انگلیس بازی می کرد، برود، بعضی از اطرافیانش معتقد بودند این انتقال، تصمیم مناسبی برای او نیست: «همه به من می گفتند انگلیس به درد تو نمی خورد. خیلی فیزیکی است و تو قوی نیستی. فوتبال اسپانیا برای تو بهتر است. بنابراین هرگز فکر نمی کردم در انگلیس بازی کنم. با مدیربرنامه هایم صحبت کردم و او گفت انگلیس برای تو خیلی خوب است. وقتی به اینجا آمدم و تمرین و بازی کردم، با خودم فکر کردم احمق بودم که تردید داشتم.» این انتقال برای لسترسیتی هم یک انتقال رویایی بود. آنها تنها با پرداخت 450 هزار یورو محرز را به خدمت گرفتند و اکنون اگر بخواهند، می توانند به چند برابر این مبلغ او را بفروشند: «لسترسیتی به من همه چیز داد. با لسترسیتی بود که تجربه حضور در لیگ برتر را پیدا کردم و در جام جهانی بازی کردم. من در آن زمان در چمپیونشیپ بازی می کردم، اما همیشه اول بودیم و همیشه می بردیم؛ بنابراین کادر فنی الجزایر بازی های من را دید. اگر همچنان در دسته دوم فرانسه بودم، هیچ کسی من را نمی دید.» هرچند محرز در فرانسه به دنیا آمده بود و مادرش هم مراکشی بود، اما او می خواست برای تیم کشوری بازی کند که پدرش در آنجا متولد شده بود: «ما هر سال با پدر و برادرم برای تعطیلات به الجزایر می رفتیم. من اقوام زیادی آنجا دارم. من در فرانسه به دنیا آمدم و آنجا بزرگ شدم و مادرم هنوز آنجا زندگی می کند، اما قلبم بیشتر مراکشی است.» او بعد از چند فصل حضور در لسترسیتی، به این باشگاه وابسته شده است؛ به طوری که وقتی اولین مربی اش در لستر، نایجل پیرسون، در تابستان گذشته اخراج شد، محرز بسیار ناراحت شد: «نایجل برای من مانند پدر بود، زیرا وقتی به اینجا آمدم، مدام با من صحبت می کرد و به من اعتماد به نفس می داد. گاهی اوقات سرم داد می زد، اما به خاطر خودم بود. وقتی او رفت، خیلی ناراحت شدم زیرا او بود که من را به اینجا آورد. او آدم خوبی هم بود. باشگاه مربی جدیدی به خدمت گرفت که من او را نمی شناختم.» اما محرز خیلی زود با رانیری آشنا شد و به بازی کردن زیر نظر او عادت کرد؛ به طوری که بهترین فصل دوران حرفه ای اش زیر نظر این مربی ایتالیایی در حال رقم خوردن است.
شنبه ، ۱۴فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ورزش جهان]
[مشاهده در: www.allsports.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها