واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: به گزارش دولت بهار، نوازش موضوع بسیار مهمی است که در گذشته به عنوان یک اصل اساسی و ضروری مورد توجه قرار نمی گرفت چراکه تصور می شد خلأ آن هیچ مشکلی را به همراه نخواهد داشت. این در حالی است که پژوهش های متعدد و گسترده سال های اخیر به تأثیرات شگرف و همه جانبه نوازش تأکید دارند. دکتر عاطفه کیانی نژاد گفت: در همین راستا دو گروه از کودکان کمتر از دو سال مورد بررسی قرار گرفتند و مشخص شد کودکانی که در شیرخوارگاه نگهداری می شوند در مقایسه با کودکانی که توسط پرستار یا پدر و مادر تربیت می شوند، به رغم بهره بردن از فاکتورهای بهداشتی یکسان، از سیستم ایمنی ضعیف تری برخوردار هستند که دلیل این واقعیت به موضوع مهم نوازش بستگی دارد. این پژوهش نشان داد کودکان شیرخوارگاه به دلیل دریافت نکردن نوازش نسبت به سایر کودکان، با بیماری های بیشتری مواجه می شوند برای همین تیمی از پرستاران استخدام شدند تا هر روز و در زمان مشخص کودکان شیرخوارگاه را نوازش کنند و موضوع قابل توجه این بود که کودکان تحت بررسی کمتر در معرض بیماری های مختلف قرار گرفتند. نتیجه این تحقیقات ثابت کرد نوازش، موجب ترشح یکسری از انتقال دهنده های عصبی در بدن می شود که علاوه بر تقویت سیستم ایمنی بدن، احساس لذت و شادابی را همراه دارد ضمن اینکه از لحاظ علمی هم مشخص شده کودکانی که نوازش می شوند سرحال و شادتر هستند و کمتر در معرض اضطراب و افسردگی قرار می گیرند از این رو کودکانی سالم تر و قوی تری هستند.اینگونه شد که نوازش به عنوان یک اصل ثابت فرزند پروری در نظر گرفته می شود و همانقدر که تغذیه کودک بسیار مهم است نوازش هم مهم تلقی می شود و به کارکرد درست سیستم اعصاب رشد اجتماعی و کاهش بروز اختلالات در وی می انجامد. سیناپس ها و نورون های مـــغزی از طریق حواس پنج گانه تقویت می شوند و واژه باهوش به کودکانی اطلاق می شود که حواس پنج گانه آنها بخوبی تحریک و تقویت شده باشد و از آنجا که حس لامسه یکی از این حواس است، مورد نوازش قرار گرفتن در کودکی یکی از عواملی خواهد بود که موجب تحریک نورون های مغزی و رشد هوش کودک خواهد شد. در همین راستا بخشی از دلایل بروز رفتارهای سالم یا ناسالم در دوران بزرگسالی به این مقوله باز می گردد که فرد تا چه حد خود و دیگران را دوست دارد. همدلی، دوست داشتن خود و احساس ارزشمند بودن موضوعی است که در کودکی و از تربیت و رفتار والدین آموخته می شود و کسی که در دوران بزرگسالی از این مباحث اخلاقی پیروی می کند بدون شک در دوران کودکی مورد توجه، محبت و نوازش قرار گرفته است و در مقابل کودکی که از نوازش و محبت محروم بوده است، با خود گمان بد کرده و تصور می کند دوست داشتنی نیست، به همین دلیل وقتی بزرگ می شود یا دیگران را خوب و خود را بد می پندارد و با سرویس دادن به دیگران خود را حقیر و وابسته به آنها نشان می دهد یا اینکه هم خود و هم دیگران را بد دانسته و شروع به بروز رفتارهای آسیب زا می کند و با تصور اینکه دنیای خودش بد است برای دیگران هم دنیای بدی را می سازد. در همین خصوص می توان به اختلال یادگیری در دوران کودکی اشاره کرد که معمولاً کودکان دارای اختلال یادگیری از حس لامسه ضعیف تری برخوردار هستند که در مورد این کودکان به احتمال زیاد می توان گفت با تقویت حس لامسه این کودکان، قسمتی از مراکز مغزشان که با هوش ریاضی و یادگیری در ارتباط است تحریک و تقویت می شود.موضوع دیگری که با نوازش کردن در دوران کودکی مرتبط است، به اختلالات دوران بزرگسالی باز می گردد. نوازش یک شیوه محبت کردن است و کودکانی که نوازش می شوند در ابراز محبت به خود و دیگران بخوبی عمل کرده و حتی این محبت را به جوجه یا عروسک خود هم ابراز می کنند. علاوه بر این از رشد اجتماعی بالایی در کودکی و بزرگسالی برخوردار هستند زیرا الگوی ارتباطی درستی را تجربه می کنند، اما گروه مقابل این کودکان پرخاشگر، غمگین، عصبی و تنها تر هستند و حتی در دوران بزرگسالی، محبت کردن و استفاده از الفاظ محبت آمیز برایشان مسخره به نظر می رسد چرا که ساده ترین رفتار محبت آمیز را که همان نوازش است تجربه نکرده اند. منبع:برترین ها
جمعه ، ۱۳فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]