واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ نیوز: چه بسا خانه ها و ویلاهایی که واویلای درختان جنگل را نمی شنوند و بدتر اینکه بسیاری از متولیان امر نیز بی توجه از کنار این معضلات می گذرند و دم بر نمی آورند.به گزارش خبرنگار بلاغ ، یکی یکی سبزه ها سر برآوردند، چه شوری در سر طبیعت است. پنجره ها، خورشید را نوید می دهند. آسمان، خانه تکانی کرده است. درختان به نشانه قیام برخاسته اند. رودخانه، می خروشد به نشانه حضور. طبیعت، با همه اعضایش به صحنه آمده است؛ به نشانه اینکه زنده است هنوز. تقویم که به صفحه سیزدهم فروردین می رسد، می شکفد. روزی که نیاکان ما آن را روز طبیعت نام نهادند و طبق سنت هرساله سبزه نوروزی مان را که نماد برکت و رویش است با خود به دامان طبیعت می بریم تا برای یک بار هم که شده ما هم به طبیعت، مهربانی و طراوت ارزانی کنیم. اینجا مازندارن است؛ خطه ای به طراوت طبیعت بکر و جنگل های سرسبز، خطه ای به شادابی امواج دریا و زیبایی هایی به وسعت آسمان پهناور. مازندرانی که قواره ی زیبایش را نه تنها به ساکنین این دیار، بلکه به نگاه گرم یکایک هم میهنان عزیزمان هدیه می کند. مسافرینی که همزمان با شکفتن غنچه های بهاری، از اقصی نقاط کشور به طبیعت بهشتیِ مازندران پای می گذارند تا جلوه ای دیگر از عظمت خلقت پروردگار جهان را مشاهده کنند. نگارنده این یادداشت در پی آن است تا هرچند کوتاه به نکته ای درخور توجه در باب محیط زیست، آنهم در این برهه ی حساس و پرتردد بپردازد. براستی حال که از این موهبت الهی بهره می بریم، سزاوار است هر چند کوتاه پای صحبت های آن نیز بنشینیم تا بلکه بغض پرتلاطمش را که ناشی از عملکرد خودمان است، بهتر درمان کنیم. کاملا واضح است که انسان ها با محیط زیست در تعامل هستند، و میزان تاثیر انسان و طبیعت بر همدیگر بصورت متقابل است. اما متاسفانه مشکل اساسی اینجاست که محیط زیست یک طرفه بخشنده است و انسان یک طرفه تنها آسیب رسان. باید اذعان کرد برای اندیشیدن به این مهم، مسئولیت پذیری بهترین و مهمترین ویژگی است. اگر بدون احساس مسئولیت در قبال طبیعت به سراغش برویم، یقینا ویرانگر آن خواهیم بود. این در حالیست که انسان نه تنها به خاطر خود، بلکه به خاطر آیندگان نیز در مقابل طبیعت مسئول است. 13 بدر و یا هر روز دیگری که در زمین پای می گذاریم، ابتدا باید احترام و حرمت آن را نگه داریم نه اینکه نمک خورده و نمکدان را بشکنیم. زیرا روز طبیعت روزی است که باید در این روز به درخت ها سلام کنیم و آرام، پای صحبت برگ ها بنشینیم تا معرفت بیاموزیم. امروزه با گسترش زندگی شهرنشینی حفظ محیط زیست، یکی از ضروری ترین وظیفه ی بشر است، چراکه به اندازه زندگی انسان ها اهمیت دارد. چه بسا خانه ها و ویلاهایی که واویلای درختان جنگل را نمی شنوند و بدتر اینکه بسیاری از متولیان امر نیز بی توجه از کنار این معضلات می گذرند و دم بر نمی آورند. امروز در عصر رسانه ها و ادعای متمدن شدن بشر، ما با زمین مان، با خاکمان، با طبیعت مان چه کرده ایم؟ یادمان باشد؛ اینجا مازندران است. ما از کلاس درس مزارع گندم آموختیم که هر چه بکاری، همان را برداشت خواهی کرد. پس ای هم وطن، طبیعت را دریاب!
جمعه ، ۱۳فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]