واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: شهرستان بشرویه به دلیل وجود خانه های چهار صفه و بادگیرهای فراوان به دیار چهار صفه ها شهرت دارد. این شهرستان تا آبان ۱۳۸۷ یکی از بخش های شهرستان فردوس بود که در این سال به شهرستان ارتقاء یافت.تسنیم نوشت: شهرستان بشرویه به مرکزیت شهر بشرویه، از شهرستان های استان خراسان جنوبی می باشد. این شهرستان تا آبان 1387 یکی از بخش های شهرستان فردوس بود که در این سال به شهرستان ارتقاء پیدا کرد. شهرستان بشرویه در فاصله 300 کیلومتری مرکز استان واقع شده و این شهر در موقعیت 53،33 درجه شمالی و 57،25 درجه شرقی، در شرق کشور و شمال غرب استان خراسان جنوبی بر لبه کویر واقع است. به دلیل این موقعیت جغرافیایی، آب و هوای این شهر گرم و کویری است و این شهر از غرب و جنوب با شهرستان طبس، از شرق با شهرستان فردوس و از شمال با استان خراسان رضوی همجوار است. شهرستان بشرویه دارای دو بخش ارسک و مرکزی و 4 دهستان و یک نقطه شهری است و همچنین بخش مرکزی با جمعیت 17 هزار و 390 نفر(دهستان کرند و دهستان علی جمال) و بخش ارسک با جمعیت 5 هزار و 655 نفر(دهستان ارسک،دهستان رقه) است. جمعیت این شهرستان براساس سرشماری سال 1390 ، 24 هزار و 683 نفر است و از این میزان جمعیت 6 هزار و 411 نفر در روستاها و 18 هزار و 272 نفر در شهرهای بشرویه و ارسک ساکن هستند. 241 هزار هکتار از مساحت این شهرستان را بیابان ها تشکیل می دهند و گیاهان این منطقه از گونه های پرطاقت مانند درمنه، تاغ و اسکمبیل می باشد و در کوههای شتری تعدادی درختان جنگلی چون انجیر، پسته کوهی، بادام کوهی و گردو وجود دارد. با توجه به گسترش کویر و نمک زار و شن زار در منطقه مراتع آن فقیر است و پوشش گیاهی بصورت تنک مشاهده می شود و گیاهان داروئی و صنعتی چون کتیرا، انغوزه، زیره سیاه و بارهنگ از دیگر گیاهان این منطقه می باشد. این شهرستان از دو قسمت کم وسعت کوهستانی در غرب و پهنه وسیع شمال جنوب و شرق کویر و بیابان و ریگ زار تشکیل شده است. بلندترین نقطهٔ آن روی قله جمال در غرب حوضه با 2445 متر ارتفاع از سطح دریا و پست ترین نقطه آن در کویر نمک با 769 متر ارتفاع از سطح دریا قرار دارد. در شرق منطقه ریگزارهایی وجود دارد که ارتفاع آنها به 40 تا 50 متر می رسد و رشته کوه شتری در غرب، این شهرستان را از شهرستان طبس جدا می کند. دیگر ارتفاعات این منطقه شامل علی جمال، سرهنگی، کوه سفید، قلعه دختر و دو شاخ است. تپه های باستانی نشان از قدمت بسیار بالا بشرویه وجود تپه های باستانی متعلق به دوران پیش از تاریخ و آثاری مانند قلعه دختر یا پل ترناو مربوط به دوران تاریخی در حوزه شهرستان، نشان از قدمت بسیار بالای این منطقه باستانی دارد. شهر رقه در اوایل دوران اسلامی یکی از اماکنی است که ناصر خسرو قبادیانی سیاح معروف از آنجا گذشته و مسجد جامع آن، احتمالا همان مسجدی است که وی از آن نام برده است. شهر بشرویه احتمالا در اواخر دوره ایلخانی و با مهاجرت و به هم پیوستن مردم آبادی های دور و نزدیک در ناحیه ای که در آن زمان به گله حوض مشهور بوده شکل می گیرد و ساختار شهری خود را نیز در دوره تیموری سامان می بخشد. کویر بشرویه وسعت بالایی دارد کویر بشرویه (کویر نمک) با وسعت بیش از 250 هزار هکتار در شمال این منطقه قرار دارد و بیش تر آب های سطحی منطقه در فصل بارندگی به این کویر می ریزند. دوران دوم زمین شناسی از شیل و ماسه سنگ، آهک دولومیت تشکیل شده و در ارتفاعات جنوبی و غربی منطقه یافت می شود. سازندهای آهکی ریفی به دلیل داشتن فضاهای خالی در پیوند با منابع زیرزمینی حائز اهمیت هستند. حوضه آبریز دشت بشرویه در حد فاصل بین توده لوت در شرق و کوه های شتری (حوضه آبریز دشت طبس) در غرب واقع شده است و قدیمی ترین سازنده شناخته شده در این حوضه از آهک و دولومیت دوران دوم زمین شناسی تشکیل شده و در ارتفاعات شمال تا شمال شرق آن ادامه دارد. سازندهای دوران سوم عمدتاً از سنگ های آذرین بیرونی و در بلندی های شرق حوضه و حاشیه ارتفاعات غربی ادامه دارد. رسوبات دوران چهارم شامل رسوبات آبرفتی تشکیل دهنده سفره آب زیرزمینی ومخروط افکنه ها در مناطق کم ارتفاع حوضه گسترش دارند. وضعیت آب و هوایی بشرویه بارندگی در این منطقه بیش تر از اوایل آبان ماه شروع می شود و حداکثر تا نیمه اردیبهشت ادامه دارد و از آن به بعد به ندرت باران می بارد، همچنین متوسط بارندگی در این منطقه 96٫11 میلی متر در سال می باشد. آب و هوای منطقه خشک و کویری است. حداکثر و حداقل مطلق درجه حرارت هوا در ایستگاه بشرویه 48 و 21- درجه سانتی گراد گزارش شده است و روستاهای شمال بشرویه گرم ترند و روستاهای غربی و جنوب غربی که ارتفاع بیشتری دارند از درجه حرارت ملایم تری برخوردارند. شهر تاریخی بشرویه چهار محله اصلی به نام های میانده، مقری، سرپل و پایین محله دارد و از نظر موقعیت نیز راه هایی که یزد و اصفهان را در گذشته به هرات متصل می کرد از بشرویه می گذشت. این منطقه رودخانه دائمی ندارد و چند رود فصلی که پس از بارندگی روانابها و سیلاب در آن ها جریان می یابد. کال اصفاک: از بلندیهای قرانجیری واقع در غرب منطقه شروع می شود و در نزدیکی روستای اصفاک به کال نمک می پیوندد. سیلاب این کال در تغذیه سفره آب زیرزمینی نقش دارد. رودخانه قلعه واقی: از ارتفاعات جنوب شرقی سرچشمه می گیرد و به طرف شمال جریان داشته و به کویر نمک می ریزد. رودخانه ریسو: از ارتفاعات جنوب سرچشمه گرفته در مسیر شمالی به رودخانه واقی پیوسته با آن کال نمک را بوجود می آورند. کالشور فردوس: از شرق وارد دشت بشرویه می شود و پس ازعبور از شرق روستای نیگنان به کویر نمک می ریزد. رودخانه فتح آباد: از ارتفاعات کوه جمال شروع در نزدیکی روستای فتح آباد وارد دشت بشرویه می شود. آب مورد نیاز کشاورزی این منطقه از قنات، چشمه و چاه تامین می شود، طبق آمار موجود در حال حاضر تعداد 202 حلقه چاه عمیق، 12 حلقه چاه نیمه عمیق ، 133 رشته قنات و 82 چشمه در منطقه وجود دارد که سالیانه حدود 236 میلیون متر مکعب آب از زیرزمین استخراج می گردد.
پنجشنبه ، ۱۲فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]