واضح آرشیو وب فارسی:اتاق نیوز: 10 سال از درگذشت علی اکبر صنعتی - نقاش و مجسمه ساز بنام ایرانی - می گذرد. هنرمندی که مسؤولان سازمان زیباسازی شهرداری گفته اند موزه ی آثارش پس از مدت ها تعطیلی، فروردین ماه 95 بار دیگر برای بازدید عمومی باز خواهد شد.به گزارش اتاق خبر ، به نقل از ایسنا، 13 فروردین ماه سالروز درگذشت علی اکبر صنعتی است. هنرمندی که از دنیا رفته است، اما اگر وعده ی بازگشایی موزه اش محقق شود، مردم تهران می توانند با معروف ترین پیکره های ساخته شده توسط این هنرمند مانند فردوسی، سعدی، مسیح مصلوب، دهخدا، کمال الملک، کریم خان زند، ملک الشعرای بهار، شاه عباس و نادرشاه افشار دیدن کنند و هنر دست او را بستایند. به گفته مسؤولان سازمان زیباسازی شهرداری تهران، موزه علی اکبر صنعتی و مجسمه هایش فروردین ماه دوباره روی مردم باز می شود؛ موزه ای که سال هاست تعطیل شده و بارها به بهانه ی مرمت، بازگشایی آن به تعویق افتاده است. اواسط سال 93 با بالا گرفتن انتقادها نسبت به عملکرد هلال احمر درباره ی نحوه ی نگهداری از این موزه و آثار آن، کار مرمت آن آغاز شد و به گفته ی مسؤولان زیباسازی، موزه فروردین ماه امسال بازگشایی می شود. در موزه علی اکبر صنعتی تعداد قابل توجهی از تابلوهای نقاشی و مجسمه های این هنرمند وجود دارد که در طول سال های گذشته به دلیل تعطیلی موزه و بی توجهی نسبت به وضعیت آن ها، در معرض نابودی قرار گرفتند. این مجسمه ها که بیشتر از جنس گچ هستند، دچار فرسایش شده اند و باید برای نگهداری اصل آثار، تدابیری اندیشیده شود. موزه علی اکبر صنعتی علی اکبر صنعتی از معروف ترین مجسمه سازان ایران است. او با وجود این که از کودکی به پرورشگاه سپرده شد، توانست راه خود را از میان فقر و تاریکی پیدا کند و نامش را در تاریخ هنر ایران به ثبت برساند. او تنها هنرمندی است که دو موزه در ایران به نامش ثبت شده است؛ یکی در تهران و دیگری در کرمان. با این که بسیاری از مردم علی اکبر صنعتی را با مجسمه هایش می شناسند، اما این هنرمند تأثیر مهمی نیز بر تکنیک آبرنگ در هنر نقاشی گذاشته است. او با تحولی که در این زمینه ایجاد کرد، باعث شد کارهایش در حد یک مکتب مورد توجه قرار گیرد. هادی سیف - نویسنده و پژوهشگر - درباره ی این هنرمند گفته است: «از ویژگی های صنعتی، خلاقیت منحصربه فرد او در آبرنگ ها، تندیس ها و مجسمه هایی است که خلق کرده است. کاری که او در زمینه ی آبرنگ کرد، ایجاد یک مکتب نوین و جاری شدن رنگ و آب روی کاغذ به معنای واقعی کلمه بود، به طوری که زیبایی آثارش انسان را به تحیر وامی دارد. همچنان که استاد ابوالحسن صدیقی نیز درباره ی او گفته است «صنعتی مایه ی آبروی مکتب کمال الملک شد». از ورای این وصف می توانیم به عمق شخصیت این هنرمند پی ببریم.» علی اکبر صنعتی، هنرمند نقاش و مجسمه ساز، در سال 1295 در کرمان متولد شد. وقتی شش ماهه بود، پدرش را که به بیماری طاعون مبتلا بود، از دست داد و مادرش که توانایی تأمین مخارج زندگی اش را نداشت، علی اکبر را به پرورشگاه صنعتی کرمان سپرد. آشنایی صنعتی با هنر نقاشی کمال الملک، او را به دنیای تازه ای وارد کرد. مدیر پرورشگاه با دیدن علاقه و استعداد او در هنر، زمینه ساز ورود او به این عرصه شد. صنعتی در طول فعالیت هنری اش، بیش از 400 مجسمه و دو هزار تابلوی رنگ روغن و آبرنگ خلق کرد. این آثار علاوه بر موزه های کرمان و تهران در مجموعه ها و موزه های مختلف داخل و خارج از کشور نگهداری می شوند. موزه علی اکبر صنعتی از معروف ترین مجسمه های او می توان به «نبرد دو گاو با پلنگ»، «مرد زندانی»، «زن بینوا»، «استاد کمال الملک»، «مهاتما گاندی»، «سوته دلان»، «سرمازدگان بی خانمان»، «حکیم ابوالقاسم فردوسی»، «کودکان یتیم»، «شام آخر»، «استاد علی اکبر دهخدا»، «زندانیان دربند» و «صحنه قتل میرزا تقی خان امیرکبیر در حمام فین» اشاره کرد. این هنرمند که از چند سال پیش از مرگش به دلیل سکته مغزی و عارضه ریوی در بستر بیماری بود، 13 فروردین ماه 1385 از دنیا رفت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد. انتهای پیام/ کد: 94108
پنجشنبه ، ۱۲فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]