واضح آرشیو وب فارسی:علت نیوز: به گزارش گروه بین الملل پایگاه خبری علت؛ «مارتین کنوبه،» خبرنگار هفته نامه آلمانی اشپیگل، با «پیتر نویمان،» کارشناس و استاد مطالعات امنیتی دانشگاه کینگ لندن، درخصوص حوادث تروریستی اخیر در «بروکسل،» پایتخت بلژیک و نیز تهدید فزاینده ای که ترویسم در اروپا موجب شده است، گفتگو کرد. نویمان که تازه ترین کتابش در آلمان با عنوان «جهادگران ...به گزارش گروه بین الملل پایگاه خبری علت ؛ «مارتین کنوبه،» خبرنگار هفته نامه آلمانی اشپیگل، با «پیتر نویمان،» کارشناس و استاد مطالعات امنیتی دانشگاه کینگ لندن، درخصوص حوادث تروریستی اخیر در «بروکسل،» پایتخت بلژیک و نیز تهدید فزاینده ای که ترویسم در اروپا موجب شده است، گفتگو کرد. نویمان که تازه ترین کتابش در آلمان با عنوان «جهادگران نوین» منتشر شده، معتقد است به اشتراک گذاری اطلاعات میان پلیس و آژانس های اطلاعاتی (اروپا) باید به طور گسترده ای افزایش یابد. کنوبه به عنوان نخستین سئوال از نویمان پرسید: ما حملات تروریستی به دفتر نشریه فکاهی «شارلی ابدو» ی پاریس را به یاد داریم و دوباره در سیزدهم نوامبر سال گذشته نیز شاهد یک اقدام ترویستی دیگر در فرانسه بودیم و هفته گذشته نیز بار دیگر این حملات را در بروکسل مشاهده کردیم. آیا این حملات بیانگر آن است که ما تروریست های داعش را در اروپا دست ِکم گرفته ایم؟ وی در پاسخ گفت: مدتهاست فرض ما بر این استوار بوده است که عناصر تروریستی داعش در غرب بر مبارزان و حمله جویان مستقل و «منزوی»، متمرکز شده اند. به همین خاطر برای بسیاری از سرویسهای امنیتی تعجب برانگیز بود که گروه تروریستی داعش توانسته است حملات به نسبت پیچیده ای را به سرعت و به طور تهاجمی و متهورانه سازماندهی کند. خبرنگار اشپیگل پرسید: یعنی منظور شما آن است که بسیاری از همین سرویسهای امنیتی در ارزیابی و شناختشان از گروه تروریستی داعش به بیراهه رفته اند؟ نویمان پاسخ داد: مقام عالی رتبه یکی از سرویس های اطلاعاتی (غربی) به من گفت: به جز انگلیس، هیچ کس آنچه را که ما با چشمانمان (از حضور تروریسم در اروپا) دیدیم، پیش بینی نکرده بود. هر چند آمریکایی ها نیز در این زمینه هوشیار و بیدار بوده اند و همواره در خصوص بسیاری از سناریوها هشدار می دهند؛ اما در عین حال هیچ اقدام جدی را تاکنون صورت نداده اند. وی همچنین افزود ژانویه سال ۲۰۱۵ بود که دولت اسلامی، گروه هایی را در سوریه تشکیل داد که بعدها به اروپا بازگردانده شدند و مأموریتشان آن بود که دست به اقدامات خشونت طلبانه بزنند. مشاهده می کنید که این تحولات خیلی ساده مورد بی توجهی قرار گرفتند. نویمان در پاسخ به این پرسش که آیا چنین افرادی را در آلمان هم داریم که با هدف انجام یک چنین مأموریت هایی از سوریه به اروپا بازگشته باشند، خاطر نشان کرد: بله. البته که داریم. وی همچنین اظهار داشت: حدود پنج تا شش هزار اروپایی وابسته به گروه تروریستی داعش به سوریه یا عراق رفته اند. به نظر می رسد پانزده درصد از این افراد کشته شده باشند و بین بیست و پنج تا پنجاه درصدشان نیز هم اکنون به اروپا بازگشته اند. البته این بدان معنی نیست که هر تمامی آن هایی که به اروپا بازگشته اند قصد مبارزه و جنگ دارند. عکس این موضوع را می توانیم در خصوص شکل گیری گروه القاعده به یادآوریم. چون ده سال قبل شاید شمار وابستگان به این گروه، دویست نفر هم نبود اما افزایش آماری آنها این استعداد و ظرفیت را دارد که چهار رقمی نیز بشود؛ ضمن آنکه اکنون تنها افراد بازگشته از عراق و سوریه مسأله ساز نیستند. آنها یکسری حامیانی نیز در اروپا دارند که تاکنون هرگز به سوریه سفر نکرده اند. صلاح عبدالسلام که مظنون اصلی حملات چندی پیش پاریس بود و چند روز پیش بازداشت شد از جمله همین افراد است. .وی در گذشته به سوریه سفر نکرده بود. اشپیگل با اشاره به اینکه فقدان تبادل اطلاعات مربوط به مظنونان در سطح اروپا همچنان احساس می شود، پرسید: پس چرا با وجود استقرار مرکز مبارزه با تروریسم اروپا در «یوروپل»، آژانس پلیس اروپا و همکاری میان سرویس های اطلاعاتی هنوز در این زمینه کمبود وجود دارد؟ این کارشناس مسائل امنیتی اروپا در پاسخ گفت: در حال حاضر ما یک پایگاه واحد داده ها برای دسترسی به اسامی افرادی که ممکن است تهدیدی برای امنیت عمومی باشند، در اختیار نداریم و حتی فهرستی از مظنونان رسمی هم نداریم. حزب چپ های پارلمان آلمان (بوندس تاگ) سال گذشته، درخواست اطلاعات اندکی را در این باره مطرح کرد و بالاخره معلوم شد که بانک اطلاعات برای مبارزان خارجی حاوی داردای حدود دو هزار اسم است که حتی نیمی از اروپایی هایی را که در خارج از این قارهدر حال مبارزه اند، شامل نمی شود. تاکنون تنها پنج کشور این اطلاعات را گردآوری کرده اند. نویمان همچنین افزود حتی پایگاه داده ای مربوط به گذرنامه های به سرقت رفته یا گمشده نیز بندرت در کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار می گیرد. در نظر داشته باشید که ما در مورد یک مشکل فنی با هم صحبت نمی کنیم بلکه این مسأله، سیاسی است. چنانچه بخواهیم در حوزه «پیمان نامه شنگن» در اروپا به دنبال مرزهای باز باشیم بی شک به همکاری با این سازمان ها نیاز داریم. حتی آلمان نیز اقدامات بسیار اندکی را در این خصوص انجام داده است. اشپیگل به عنوان آخرین پرسش از نویمان پرسید: از گفته های شما چنین برمی آید که نیروهای پلیس و سرویس های امنیتی، شیوه های متفاوتی را برای جمع آوری و نیز تفسیر اطلاعات در پیش گرفته اند. همین طور است؟ نویمان گفت: برخی از این سازمان ها به اشتراک گذاری داده ها را ممنوع کرده اند. به طور مثال، در آلمان مقررات تفکیک اطلاعات پلیسی و سرویس های امنیتی وجود دارد. این مقررات که از بعد از جنگ جهانی دوم بجا مانده است، توجیهی تاریخی دارد. به هر روی باید این حقیقت را پذیرا باشیم که بیشتر اطلاعات مربوط به تروریست های داعش در دسترس سرویس های مخفی است. به همین خاطر به نظرم این معقول است که پلیس به این اطلاعات دسترسی داشته باشد. در حال حاضر نیروهای ضد ترورِ وابسته به سرویس های اطلاعاتی با بخش های ضد ترور «یوروپل» همکاری نمی کنند که بدلیل وجود تهدیدهای تروریستی، توجیه منطقی ندارد. انتهای پیام/ 0 0
سه شنبه ، ۱۰فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: علت نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]