واضح آرشیو وب فارسی:سپاس: در این قسمت چند بازی گروهی که در استان بوشهر از شهرت بیشتری برخوردارند را به شما معرفی می کنیم، این بازی ها از ایام قدیم در بین مردم بوشهر رواج داشته و بهترین تفریح و لذت مردم بوده است.به گزارش "سپاس"، در تاریخ بشری، مردم برای سرگرمی و ایجاد اوقاتی شاد به بازی و مسابقه مبادرت می ورزیدند. بازی ها عموماً برای کسب لذت و سرگرمی انجام می شود و اغلب اوقات بین دو و یا گروهی از افراد انجام می شود. در استان بوشهر با توجه به گوناگونی اقوام در شهرستان های مختلف بازی های بومی و محلی با توجه به جنسیت در ایام گوناگون سال انجام می شوند. در این قسمت چند بازی گروهی که در استان بوشهر از شهرت بیشتری برخوردارند را به شما معرفی می کنیم. این بازی ها از ایام قدیم در بین مردم بوشهر رواج داشته و بهترین تفریح و لذت مردم این بازی ها بود. انجام این بازی های محلی در عصر کنونی که بیشتر جمع ها و میهمانی جای خود را به گوشی و کنز نشینی داده است، قطعا لذت متفاوتی خواهد داشت. بازی محلی سایه بردک: این بازی را هم پسران بازی می کردند و هم دختران. برای شروع بازی ابتدا چند نفری جمع می شوند که در این بازی تعداد مطرح نیست زمانی هم بازی می کنند که هوا مهتابی باشد. همه افراد سر ردیف ایستاده و یک نفر را از میان خود به عنوان رئیس انتخاب می کنند. رئیس یک سنگ گرد برداشته و سنگ را پرتاب می کند تا مشخص شود که سنگ در سایه چه کسی می افتد شخصی که سایه آن سنگ رویش باشد باید دنبال بقیه افراد بدوَد و دست روی سر آنها بگذارد. دست روی سر هر کس گذاشت آن شخص با شخص اول همکاری می کند تا الی آخر ... . تیر (یارآمد): بازیکنان به دو گروه مدافع و مهاجم تقسیم می شوند گروه مدافع به صورت فشرده و در جایی می نشیند و یک فرد ورزیده مسئول محافظت از آنها درمقابل گروه مهاجم می گردد آن گاه گروه مهاجم که در جایی پنهان شده، با فرمان جارچی، حمله را شروع می کند. مهاجمان سعی می کنند که مسئول گروه مدافع را حیران و سرگردان کرده و از این طریق به یاران او ضربه بزنند که در صورت موفق بودن آنها، افراد نشسته کتک مفصلی خواهند خورد، این ضربات تا زمانی ادامه دارد که مسئول گروه مدافع یکی از افراد مهاجم رسیده و دست خود را روی سر او بگذارد که اصطلاحا به آن کچ کردن می گویند با این کار جای دو گروه عوض می شود و بازی تا زمانی که بازیکنان احساس خستگی کنند، ادامه پیدا می کند. جیجه خروس: ابتدا بازیکنان در قسمتی از آب دریا دور هم جمع می شوند سپس یک نفر به نام استاد با دست آب را آنقدر به هم می زند تا کف کند پس از چند دقیقه رفته رفته آب صاف و راکد می شود استاد پنجه های خود را به هم قفل کرده و دست های خود را دایره وار روی آب می گذارد. بازیکنان به آب هایی که بین دست های استاد قرار گرفته تلنگر می زنند هنگام تلنگر زدن انگشت هر کس محکم به آب خورد و قلب صدا کردجیجه (جوجه) است و هر کس که انگشت آن آهسته صدا کرد خروس می شود. اگر خرو س ها بیشتر از یک نفر باشد آن قدر ادامه می دهند تا فقط یک خروس باقی بماند و نفری که خروس شود بازنده است. بازیکنان جایی را مثلا یک بندکشی را به عنوان دکه انتخاب می کنند و بعد همگی به آب می زنند در اینجا خروسی موظف است به وسیله شنا کردن جیجه ها را تعقیب کند. ضمنا باید مراقب باشد کسی خودش را به دکه نرساند و اگر خروس موفق شد یکی از جیجه ها را گرفتار کند برنده می شود و اگر موفق نشد، یعنی اگر جیجه ای خود را به سر دکه رسانید، باز خروس بازنده است و بازی به همین ترتیب دوباره شروع می گردد. هفت سنگ افراد به دو گروه مساوی تقسیم شده و هر گروه، یکی از بازیکنان خود را به عنوان سردسته و رهبر برمی گزینند. یک گروه در فاصله معینی از محل هفت سنگ، که روی هم چیده شده اند، قرار می گیرند تا به نوبت با توپ سنگ ها را مورد هدف قرار داده و بزنند. گروه دوم هم در پشت هفت سنگ، منتظر نتیجه اند تا هر وقت توپ پرتاب شده توسط گروه اول به هفت سنگ برخورد نکرد، فورا جای شان را با آن گروه عوض کنند. ولی اگر برخورد کرد و آرایش آن ها را برهم زد، توپ را بردارند و با پاسکاری و هدف گیری سعی کنند نفرات گروه اول را با توپ بزنند که اگر اصابت کند، از دور بازی اخراج می شود. همچنین نفرات گروه اول در هر فرصتی که به دست آورند به سراغ سنگها می روند تا آنها را روی هم بچینند و یک امتیاز بگیرند و مشخص است که برای انجام چنین کاری، یکی از دوستان بایستی خود را به خطر انداخته و یارش را در مقابل ضربات توپ پوشش دهد و چنانچه اگر باز هم مورد ضرب توپ قرار گرفت و از بازی اخراج شد، دیگری کار را به اتمام می رساند ولی اگر دیگر بازیکنی نمانده باشد، بازی تمام و در دور بعدی جای و نقش گروه ها عوض می شود. در پایان، گروهی که زودتر 7 امتیاز کسب نماید برنده است. بیست سوالی دو گروه بازیکن روبروی هم قرار می گیرند. گروه اول بین خودشان چیزی را به عنوان موضوع انتخاب می کنند. گروه دوم با مطرح کردن حداکثر 20 سوال باید به آن موضوع برسند. پاسخ سوال ها فقط باید بله یا نه باشد. گروهی که بتواند با سوالات کمتر به پاسخ ها دست پیدا کند، برنده است. بشین و پاشو همه افرادی که قرار است بازی کنند در یک محوطه نزدیک هم می ایستند، یک نفر به عنوان سردسته انتخاب می شود و کلماتی مثل: بشین، پاشو، نشین، پانشو را به طور تصادفی و نامرتب ادا می کند و آن ها موظف به اجرای حرکات دستور داده شده هستند. تأخیر و اشتباه در اجرا، به منزله خطاست و بازیکن خاطی خود به خود از بازی خارج می شود. لازم به ذکر است که لفظ «نشین» مفهوم «پاشو» یا «ایستاده بمان» را و لفظ «پا نشو» مفهوم «بشین» یا «نشسته بمان» را می رساند. بازی محلی چوکیلی این بازی مخصوص مردان می بود.م یک چوب بزرگ 80 سانتی متر و یک چوب کوچک 10 سانتی تهیه کرده و زمین بازی به شکل یک دایره می باشد که به آن داکه می گویند و گروه برنده در آن دایره چوب کوچک را به سمت بیرون پرتاب می کنند و تیم مقابل متقابلاً آن را به طرف دایره (داکه) پرتاب می کنند که تیم برتر بایستی از ورود چوب کوچک (کیلی) به درون دایره جلوگیری بعمل آورند.
دوشنبه ، ۹فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سپاس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]