محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842200287
پدرم باعث شد دیر وارد سینما شوم
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نگار: به گزارش پایگاه اطلاع رسانی فرهنگ نگار ، هنگامه قاضیانی در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۴۹ در مشهد به دنیا آمد. وی در سال ۱۳۸۶ و ۱۳۹۰ برنده جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد. او فارغ التحصیل کارشناسی جغرافیای انسانی اقتصادی از دانشگاه آزاد اسلامی (شروع: دانشکده فنی دانشگاه آزاد مشهد - اتمام دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری) و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد فلسفه غرب از دانشگاه سانفرانسیسکو (آمریکا) است. شروع فعالیت هنری از سال ۱۳۷۹ با فیلم سینمائی سایه روشن به کارگردانی حسن هدایت بود که پس از آن به تئاتر روی آورد و با نمایش مثل خون برای استیک کاری از گروه تئاتر لیو برای اولین بار به روی صحنه تئاتر رفت. هنگامه قاضیانی در کنار فعالیت هنری خود ترجمه کتاب سرزمین مرد سرخپوست، قانون مرد سفیدپوست نوشته ویلکومب واشبرن را نیز در کارنامه خود دارد وهمچنین وی به عنوان داور در جشنواره وارنا در بلغارستان شرکت کرد. او در یکی از مصاحبه هایش گفته بود: "خیلی ها ممکن است بپرسند چرا از 30سالگی بازیگری را شروع کردم. خب من از 22سالگی و قبل از اینکه برای تحصیل به آمریکا بروم به طور جدی برای بازیگر شدن تصمیم گرفتم اما پدرم و خانواده پدری خیلی دوست داشتند که من این کار را دیرتر شروع کنم. جالب اینجاست که خانواده پدری من از لحاظ نگرش به هنر دید فوق العاده بازی داشتند. مادربزرگ من در زمان خودش عالم بود و هیچ فضای بسته ای نسبت به حضور زن در اجتماع و هنر وجود نداشت. ادبیات، موسیقی و سینما در خانواده پدری و مادری من جاری بود. اما دلیلی که آرزوهای من دیرتر عملی شد به خاطر این بود که آنها این فضا را در من دیرتر می دیدند. چون می دانستند به خاطر میزان حساسیت هایی که من دارم ممکن است آسیب ببینم، نه به خاطر اینکه محیط سینما خوب نیست چون به نظر من این تفکر کاملا غلط است. آنها به این فکر می کردند که سینما یک صنعت است و اگر تو بخواهی شکننده باشی، خیلی زود کنار می روی. شاید باید من یک مراحلی را در زندگی پشت سر می گذاشتم و قوی تر می شدم تا با شناخت وارد عرصه سینما بشوم و حالا که بیشتر دقت می کنم، می بینم که چقدر این زمان برای من لازم بود. این یک نوع روزه ناخودآگاه بود. مثل عاشقی که مدت ها برای معشوقش منتظر می ماند. من عاشقانه پای هنر ایستادم و این ایستادگی تا همین حالا ادامه دارد. یک روزهایی بود که در خانه ام در آمریکا می نشستم و برای گل های گلدان به شکل بازیگر بازی می کردم. احساس می کردم روی سن هستم و آنها تماشاگران کار من هستند. چند سال بعد این اتفاق در واقعیت افتاد و آن رویا عملی شد." کاربر محترم؛ انتشار مطالب دیگر رسانه ها در پایگاه اطلاع رسانی فرهنگ نگار به معنای صحت و تایید محتوای آنها نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای بازنشر می شود؛ ضمنا شما می توانید اخبار و مطالب خود را که تا کنون در هیچ رسانه ای منتشر نشده است را از طریق ایمیل [email protected] برای ما ارسال نمایید تا در صورت دارا بودن مولفه های لازم، با نام خودتان منتشر گردد.
یکشنبه ، ۸فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نگار]
[مشاهده در: www.farhangnegar.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها