واضح آرشیو وب فارسی:سوما نیوز: اختصاصی سوما نیوز - به قلم قاسم خوش سیما؛ با احتمال بسیار زیاد جواب سوال فوق مثبت است و گلایه های کف جامعه کشاورزی مردم گیلان، حکایت از آن دارد این بانک لااقل در این استان در خدمت زنده ماندن و توسعه کشاورزی منطقه نیست که هیچ، بلکه برای نابودی تنها منبع درآمدزای حاصل از " تولـید" منطقه ای، کمر همت بسته است و مانند دیگر بانکهای ناکارآمد کشورمان، کسی جلو دار آنان نیست. امیدواریم مدیران این بانک چشم های " سبزشان " به این یادداشت کوتاه بیافتد و بدانند این طرف پیشخوان بانکهایشان چه بر سر کشاورزان می آورند در حالیکه خود آن طرف پیشخوانها به نام " بانک کشاورزی " در خدمت اسم مقدس زراعت نیستند. اینکه آیا بانک کشاورزی می بایست به طور انحصاری در خدمت تولید کشاورزی باشد یا خیر مشکل مردم نیست و کسی با اساسنامه این بانک نیز کاری ندارد. وقتی وزارت مسکن خود را متولی تامین مسکن مردم نمی داند و وزارت کار هم هیچ تعهدی در قبال تامین شغل خیل عظیم بیکاران جامعه ندارد باید منتظر آن باشیم که فردا روزی، وزارت بهداشت هم خود را متولی تامین سلامت جامعه ننامد و البته بانک کشاورزی هم احتمالا عنوان خواهد نمود هیچ مسئولیتی جهت تامین منابع مالی برای تولید کشاورزی بر عهده او نیست و دور از انتظار نمی باشد. قدر مسلم در این خصوص آن است که بانک کشاورزی تنها بانک رسمی کشور است که منابع پولی مالی دولت از طریق آنها به دست کشاورزان می رسد. منابع مالی که جهت انجام پروسه تولید کشاورزی مورد نیاز مردم است و کلیات آن به شرح ذیل می باشد. 1.دولتی که منابع قطره چکانی در اختیار تنها تولید کننده واقعی کشور قرار می دهد. 2.کشاورز " واقعی " که تنها و بی کس است و هیچ حمایتی را از دولت نمی بیند. 3.بانکهایی که کشاورز دست و صورت سوخته را با بنگاهی مانند خودرو ساز زورگو اشتباه گرفته و توانایی تمیز دادن این دو از یکدیگر را ندارد. 4.سلف خران و نزول خورانی که بانک کشاورزی فضا را برای عرض اندام آنها ایجاد کرده تا شیره جان کشاورز بی پول را بمکند. و هزار درد بی درمان دیگر سیمای عمومی بازار مالی کشاورزی نحیف ما هستند و لازمست برای چندمین بار عنوان نماییم تنها تولید کننده واقعی این روزهای کشورمان نیز همین کشاورزانند. روزهایی که کرکره بازار تولید کشور شدیدا پایین است و این بخش کشاورزی است که تعداد شاغلین آن در یک دهستان به اندازه همه کارکنان فلان خودرو سازی فربه و بی خاصیت است. اما پروسه تولید اختصاصا در بخش تامین نهاده های تولید و تهیه ماشین آلات کشاورزی، نیاز شدید به نقدینگی دارد و دولت همین منابع قطره چکانی را در اختیار بانک کشاورزی قرار می دهد تا کشاورزان با همین وامها ماشین آلات بنجل چینی، را در این بازار بی صاحب تا چند ده برابر قیمت بخرند بلکه هزینه های تولید شان کمی کاهش یابد. البته ای کاش بانک کشاورزی به این یادداشت کوتاه نخندد و شاید هم آمار و ارقام مبنی بر اعطای وامهایی جهت تامین ماشین آلات داشته باشند: 1.مردم عادی و بی سفارش، از این تسهیلات کمتر بویی می برند. 2.برای تامین وثیقه، مردم عادی را آنقدر دور خودشان می پیچانند که کشاورز صورت سوخته، عطایش را به لقایش ببخشد و میدان برای از ما بهتران باز شود. 3.پروسه اعطای تسهیلات به یک کشاورز بی کس، بیشتر از پرداخت وام سه هزار میلیاردی طول می کشد. 4.قوانین تامین وثیقه بانکها از آسمانها نازل نشده اند و چرا باید مقرراتی داشته باشیم که تولید کننده نجیب ایرانی، در این کشور نتواند " شخصا " و با کرامت انسانی خود ضامن چند میلیون وام، آنهم با بهره نجومی باشد؟ 5.در بسیاری از موارد بانک، منابع مالی مردم را ارث ابوی خود و مشتری کشاورز را دشمن شماره یکش می پندارد و از هیچ ترفندی برای ندادن وام به وی فروگذار نمی کند. 6.افرادی غیر کشاورز و غیر تولید کننده یک شبه به همین وامها دسترسی آسانی پیدا می نمایند. و باز هزار درد بی درمان دیگر داد کشاورزی را به آسمان برده است که با توجه به اوضاع موجود، تنها دلیل تولید عقیم مانده اش " عادت و نداشتن چاره " شده است. در گفتگو با کشاورزان مستاصل به گوش می آید که با توجه به اوضاع موجود بیشتر از دو راه پیشرویشان ندارند: 1. پناه بردن به سلف خران و نزول خوران که ماشین آلات بی کیفیت چینی را از بازار سیاه تا دو برابر قیمت تهیه نمایند. 2. یا آنکه زمینهای خود را به سرمایدارن غیر بومی بفروشند و در ویلاهایشان غلامی کنند و این آینده تولید کشاورزی لااقل در این استان زر خیز خواهد بود. همان بلایی که بانکها بر سر تولید کنندگان کفش و فرش و پوشاک و غیره آوردند. به نظر می رسد لازمست دولت تدبیر و امید که مانند برخی دیگر از دولتها، زورشان به مافیای بانکی نمیرسد بداند که کشاورزی نجیب و سالمند را با دستان بانک کشاورزی به قتل نرسانند و باز بداند عامل اصلی نابودی تولید و تورم وحشتناک این کشور، همین سود نجومی و قراردادهای یک طرفه بانکی است. در همین ارتباط باید دانست جوانه های امید در سایه اقتصاد مقاومتی و منویات نوروزی رهبر فرزانه نظام، در دل مردم کشورمان زنده شده است و باید آگاه باشیم اقتصادمان - خصوصا در بخش کشاورزی - به توسعه پایدار نخواهد رسید مگر آنکه با خانه تکانی های بزرگ در سطح مدیران بانکها، اصلاح قوانین تامین وثیقه ها، عاقلانه نمودن سود بانکی، پاک نمودن ساحت بانکها از لوس مافیای موجود، شفافیت قوانین در اعطای تسهیلات، اجرای عدالت و کنترل رانت و مواردی از این دست در میان مشتریان انجام پذیرد، در غیر این صورت باید منتظر شنیدن آخرین نفس های کشاورزی بود، حتی اگر جنگ روزهای آینده بشر بر سر " غـــــذا " باشد.
شنبه ، ۷فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سوما نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]